4,450
רעדאגירונגען
ק
←פרשה אינהאלט: הגהה
(דרעפט שאפונג) |
ק (←פרשה אינהאלט: הגהה) |
||
| שורה 28: | שורה 28: | ||
== פרשה אינהאלט == | == פרשה אינהאלט == | ||
=== פרה אדומה און טומאת מת === | === פרה אדומה און טומאת מת === | ||
די פרשה הייבט זיך אן מיט די דינים פון פרה אדומה און טומאת מת. גאט האט באפוילן [[משה רבינו|משה]] און [[אהרן הכהן|אהרן]] צו נעמען א רויטע [[קו]] אנע פעלער, וואס האט נאכנישט געטראגן אויף זיך א יאך, מען זאל איר איבערגעבן צו [[אלעזר הכהן]] וועלכער זאל איר ארויסטראגן אינדרויסן פון מחנה, איר שחט'ן און שפריצן די בלוט קעגן דעם [[אהל מועד]]. דאן זאל מען פארברענען די קו, און אריינווארפן אין פייער טענענהאלץ און רויטע פאדעם. א | די פרשה הייבט זיך אן מיט די דינים פון פרה אדומה און טומאת מת. גאט האט באפוילן [[משה רבינו|משה]] און [[אהרן הכהן|אהרן]] צו נעמען א רויטע [[קו]] אנע פעלער, וואס האט נאכנישט געטראגן אויף זיך א יאך, מען זאל איר איבערגעבן צו [[אלעזר הכהן]] וועלכער זאל איר ארויסטראגן אינדרויסן פון מחנה, איר שחט'ן און שפריצן די בלוט קעגן דעם [[אהל מועד]]. דאן זאל מען פארברענען די קו, און אריינווארפן אין פייער א טענענהאלץ און רויטע פאדעם. א טהור'ער מענטש זאל דאן צוזאמנעמען די אַש פונעם פרה און אוועקלייגן געמישט מיט שפריץ-וואסער. | ||
א מענטש אדער זאך וואס רירט אן, אדער געפינט זיך אין די זעלבע "[[טומאת אהל|אהל]]" | א מענטש אדער זאך וואס רירט אן, אדער געפינט זיך אין די זעלבע "[[טומאת אהל|אהל]]" פון, א טויטע מענטש אדער טיילן פונעם קערפער, ווערט [[טמא]] פאר זיבן טעג. זיך צו רייניגן מישט מען די אַש פונעם פרה אדומה מיט וואסער, און מיט אן אזוב שפריצט מען אויף אים די וואסער געמיש פונעם פרה אדומה - די "[[מי חטאת]]". א טמא'נער מענטש טאר נישט אריינגיין אין בית המקדש, און ווער ס'איז עובר דערויף איז חייב [[כרת]]. אלע וואס געבן זיך אפ מיט'ן פרה אדומה ווערן טמא ביז ביינאכט און דארפן וואשן זייערע קליידער, ווי א [[ולד הטומאה|ראשון לטומאה]]{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|יט|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}. | ||
=== פטירה פון מרים - מי מריבה === | === פטירה פון מרים - מי מריבה === | ||
| שורה 40: | שורה 40: | ||
=== די רייזע קיין ארץ ישראל, פטירה פון אהרן === | === די רייזע קיין ארץ ישראל, פטירה פון אהרן === | ||
[[טעקע:Tissot The Conquest of the Amorites.jpg|קליין|דאס אייננעמען דעם [[אמורי]]]] | [[טעקע:Tissot The Conquest of the Amorites.jpg|קליין|דאס אייננעמען דעם [[אמורי]]]] | ||
משה האט געשיקט שליחים צום קעניג פון [[אדום]], זיך איינבעטן צו לאזן די אידן דורכגיין זיין לאנד, מיט א צוזאג נישט צו אנרירן סיי וואס אין לאנד. אדום האט עס צוריקגעוויזן, און אנשטאט | משה האט געשיקט שליחים צום קעניג פון [[אדום]], זיך איינבעטן צו לאזן די אידן דורכגיין זיין לאנד, מיט א צוזאג נישט צו אנרירן סיי וואס אין לאנד. אדום האט עס צוריקגעוויזן, און אנשטאט געסטראשעט און זיך געגרייט מיט א שטארקע מיליטער, און די אידן האבן אפגעטרעטן פון אדום{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כ|יד|כא}}.}}. | ||
די אידן זענען אנגעקומען צו [[הר ההר]], וואו השי"ת האט געזאגט צו משה זאל ארויפפירן אהרן און זיין זון אלעזר צום בארג, אויסטון | די אידן זענען אנגעקומען צו [[הר ההר]], וואו השי"ת האט געזאגט צו משה זאל ארויפפירן אהרן און זיין זון אלעזר צום בארג, אויסטון אהרן די [[בגדי כהונה|בגדי כהן גדול]] און עס אנטון פאר אלעזר. משה האט אזוי געטון פאר די אויגן פונעם פאלק, און אהרן איז דארט אוועק, ווען די אידן קלאגן נאך אים דרייסיג טעג{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כ|כב|כט}}.}}. | ||
דער קעניג פון ערד האט געהערט אז די אידן קומען, און איז ארויס אין מלחמה קעגן | דער קעניג פון ערד האט געהערט אז די אידן קומען, און איז ארויס אין מלחמה קעגן זיי. נאך וואס די אידן האבן געמאכט א נדר אז זיי וועלן מחרים זיין די רויב פאר'ן אויבערשטן, האבן זיי אים בייגעקומען און שווער געשלאגן{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כא|א|ג|אן=ספר}}.}} | ||
די אידן האבן זיך געצויגן אויפ'ן צום [[ים סוף]] כדי אויסצוקרויזן אדום, און | די אידן האבן זיך געצויגן אויפ'ן וועג צום [[ים סוף]] כדי אויסצוקרויזן אדום, און געווארן אפגעמוטשעט פונעם וועג, און בארעדט דעם אויבערשטן און משה פאר'ן זיי ברענגען צום מדבר. גאט האט געשיקט ברענענדיגע [[שלענג]] וואס האבן געביסן דאס פאלק, און גע'הרג'עט פיל אידן. דאס פאלק איז געקומען צו משה און געזאגט אז זיי האבן געזינדיגט, און ער זאל בעטן ביים אויבערשטן אפצוטון די שלענג, און משה האט געדאווענט פאר זיי. גאט האט באפוילן משה צו מאכן א קופערנעם שלאנג און עס שטעלן אויף א שטאנג, און ווען די געביסענע וועלן קוקן דערויף וועלן זיי איבערלעבן, און אזוי איז געווען. פון דארטן האבן זיך די אידן ווייטער געצויגן ביז'ן אנקומען צום גרעניץ פונעם [[אמורי]], וואו די אידן האבן געזינגען דעם "שירת הבאר", פאר די וואסער וואס איז ארויסגעקומען פון א שטיין. | ||
דאן האבן די אידן געשיקט שליחים צו [[סיחון]], דער קעניג פון אמורי, אים בעטן צו אדורכלאזן די אידן, און ווידער צוגעזאגט נישט צו אנרירן סיי וואס אין זיין לאנד, אבער סיחון האט דאס צוריקגעוויזן, און איינגעזאמעלט זיין גאנצן פאלק און ארויס אין קריג קעגן די אידן. די אידן האבן זיי שווער געשלאגן, איינגענומען זייער לאנד און עס באזעצט. דאס זעלבע האט פאסירט מיט [[עוג מלך הבשן|עוג]] דער קעניג פון [[בשן]], וועלכע איז ארויס אין קריג מיט די אידן און מען האט אים באזיגט, גענצליך אויסגעראטן זיין פאלק, און באזעצט זיין לאנד{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כא|ד|אן=ספר}}-{{תנ"ך|במדבר|כב|א|אן=ספר}}.}}. | |||
== מצוות אין דער פרשה == | == מצוות אין דער פרשה == | ||
לויט ווי אויסגערעכנט אינעם [[ספר החינוך]]{{הערה|{{ספר החינוך|שצז|שצט}}.}} זענען פארהאן דריי מצוות עשה אין דער פרשה: | לויט ווי אויסגערעכנט אינעם [[ספר החינוך]]{{הערה|{{ספר החינוך|שצז|שצט}}.}} זענען פארהאן דריי מצוות עשה אין דער פרשה: | ||