רוי:פדיון הבן
פדיון הבן איז מצוות עשה פון די תרי"ג מצוות אז דער טאטע דארף אויסלייזן זיין קינד, וואס איז בכור צו זיין מאמען, ווען ער ווערט אלט א חודש, מיט 5 שקלים, וואס זענען ריין זילבער, אדער א זאך וואס איז ווערט די סכום, ביי א כהן.
א יתום אדער איינער וואס דער טאטע האט אים נישט אויסגעלייזט דארף זיך אליין אויסלייזן ווען ער איז שוין א אויפגעוואקסענער.
ביים פדיון טוט מען מאכן א סעודה. דער כהן זיצט בשעת מ'ברענגט אים דאס קינד.און פרעגט דעם טאטן וואס ער דארף ענדערש דאס קינד אדער די געלט ווען דער טאטע ענטפערט דאס קינד מאכט דער טאטע א ברכה "אשר קדשנו במצוותיו וצונו על פדיון הבן" איידער ער גיט איבער דעם פדיון צום כהן. דערנאך מאכט דער כהן א ברכה "בורא פרי הגפן" אויף א כוס וויין.
די מקור פון דער מצווה
די מצווה פון פדיון בכור געפונען מיר עטליכע מאל אין די תורה, די ערשטע מאל אין ספר שמות יג, יג: "...וכל בכור אדם בבניך תפדה".
מנהגים
ס'איז פאראן א מנהג, ווען מען ברענגט אריין דאס קינד צום פדיון, לייגן די פרויען אויף זיין קישן זייער צירינג, אויך לייגט מען אויף אים צוקער.
דאס איז נישט קיין המכלול ארטיקל, בלויז עפעס וואס ליגט דא ביז עס וועט ערזעצט ווערן מיט בעסערס. שרייבט עס איבער!