מייבאים כמותיים, בדוקי עריכות אוטומטית, ביוראקראטן, אינטערפעיס רעדאקטארן, emailconfirmed, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, מנטרים, סיסאפן, צוות טכני, מייבאים, מעדכנים, אספקלריה רעדאקטארן
102,362
רעדאגירונגען
הגהה, פארברייטערט (איבער ברכת כהנים בכל יום)
ק (הגהה) |
(הגהה, פארברייטערט (איבער ברכת כהנים בכל יום)) |
||
| שורה 6: | שורה 6: | ||
| צאל ווערטער = 2264 (1'טע) | | צאל ווערטער = 2264 (1'טע) | ||
| צאל אותיות = 8632 (1'טע) | | צאל אותיות = 8632 (1'טע) | ||
| אינהאלט = אויפגאבעס פון בני [[גרשון]] און [[מררי]]; ארויסשיקן טמאים פון מחנה שכינה; [[גזלן]]; [[נזיר]]; סוטה; [[ברכת כהנים]]; [[קרבנות הנשיאים]] | | אינהאלט = אויפגאבעס פון בני [[גרשון]] און [[מררי]]; ארויסשיקן טמאים פון מחנה שכינה; דינים פון [[גזלן]]; [[נזיר]]; סוטה; [[ברכת כהנים]]; [[קרבנות הנשיאים]] | ||
| עשה חינוך = ארויסשיקן טמאים פון [[מחנה שכינה]]; [[וידוי]]; דינים פון [[סוטה]]; [[נזיר]] זאל לאזן וואקסן זיינע האר, זיך שערן און ברענגען קרבנות ביים ענדיגן דאס נזירות; [[ברכת כהנים]]; טראגן דעם [[ארון הברית|ארון]] אויף די אקסלען. | | עשה חינוך = ארויסשיקן טמאים פון [[מחנה שכינה]]; [[וידוי]]; דינים פון [[סוטה]]; [[נזיר]] זאל לאזן וואקסן זיינע האר, זיך שערן און ברענגען קרבנות ביים ענדיגן דאס נזירות; [[ברכת כהנים]]; טראגן דעם [[ארון הברית|ארון]] אויף די אקסלען. | ||
| לא תעשה חינוך = אריינגאנג פון א טמא אין דער [[עזרה]]; לייגן אויל, לייגן [[לבונה]] אויף קרבן סוטה; איסור פאר א נזיר צו: טרינקען וויין, עסן נאסע, אדער טרוקענע, קערנדלעך און שאלעכץ פון טרויבן, שערן די האר, זיך מטמא זיין ב[[אוהל המת|אוהל]], און צו א טויטן. | | לא תעשה חינוך = אריינגאנג פון א טמא אין דער [[עזרה]]; לייגן אויל, לייגן [[לבונה]] אויף קרבן סוטה; איסור פאר א נזיר צו: טרינקען וויין, עסן נאסע, אדער טרוקענע, קערנדלעך און שאלעכץ פון טרויבן, שערן די האר, זיך מטמא זיין ב[[אוהל המת|אוהל]], און צו א טויטן. | ||
| שורה 19: | שורה 19: | ||
'''{{מנוקד|פרשת נָשֹׂא}}''' איז די צווייטע [[סדרה]] פון [[ספר במדבר]], און די 35'סטע פון די תורה בכלל. די פרשה גייט פון {{תנ"ך|במדבר|ד|כא|אן=ספר|לאנג=יא}}, ביז {{תנ"ך|במדבר|ז|פט|אן=ספר|לאנג=יא}}, לויטן אנגענומענעם צעטיילונג פון [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]], פארמאגנדיג אינאיינעם 176 פסוקים און 26 פרשיות - אכצן [[פרשה פתוחה|פתוחות]] און אכט [[פרשה סתומה|סתומות]]. | '''{{מנוקד|פרשת נָשֹׂא}}''' איז די צווייטע [[סדרה]] פון [[ספר במדבר]], און די 35'סטע פון די תורה בכלל. די פרשה גייט פון {{תנ"ך|במדבר|ד|כא|אן=ספר|לאנג=יא}}, ביז {{תנ"ך|במדבר|ז|פט|אן=ספר|לאנג=יא}}, לויטן אנגענומענעם צעטיילונג פון [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]], פארמאגנדיג אינאיינעם 176 פסוקים און 26 פרשיות - אכצן [[פרשה פתוחה|פתוחות]] און אכט [[פרשה סתומה|סתומות]]. | ||
אין דער פרשה, וועלכע איז די לענגסטע אין דער תורה, ווערט ערשט דעטאלירט די אויפגאבעס און ציילונג פון די לויים - בני גרשון און מררי; ארויסשיקן טמאים פון מחנה שכינה; דינים פון א [[גזלן]], [[נזיר]] און סוטה; [[ברכת כהנים]]; און די [[קרבנות הנשיאים]]. | אין דער פרשה, וועלכע איז די לענגסטע אין דער תורה, ווערט ערשט דעטאלירט די אויפגאבעס און ציילונג פון די לויים - בני גרשון און מררי; די מצוה צו ארויסשיקן טמאים פון מחנה שכינה; דינים פון א [[גזלן]], [[נזיר]] און סוטה; [[ברכת כהנים]]; און די [[קרבנות הנשיאים]]. | ||
פרשת נשא ווערט געליינט צווישן די דאטומען [[ב' סיון|ב']] און [[י"ד סיון]]. געווענליך געפאלט עס אין דער | פרשת נשא ווערט געליינט צווישן די דאטומען [[ב' סיון|ב']] און [[י"ד סיון]]. געווענליך געפאלט עס אין דער ערשטער שבת נאך [[שבועות]], חוץ פון [[עיבור יאר]]ן וואס הייבן זיך אן אויף א דאנערשטאג ([[החא יאר|החא]] און [[השג יאר]]ן) ווען עס געפאלט אין דער שבת בעפאר שבועות. די פרשה פון די קרבנות הנשיאים ({{תנ"ך|במדבר|ו|כב|אן=ספר}} - {{תנ"ך|במדבר|ח|ד|אן=ספר}}) ווערט געליינט איבער [[חנוכה]], און טייל פירן זיך דאס צו ליינען אדער זאגן פון [[א' ניסן|א']] ביז [[י"ב ניסן]] נאכ'ן דאווענען. | ||
== פרשה אינהאלט == | == פרשה אינהאלט == | ||
די פרשה הייבט זיך אן מיט א פארזעצונג פון פאריגן פרשה איבער די אויפגאבעס און ציילונג פון די לויים, און אוועקשטעלן די [[מחנה ישראל (מדבר סיני)|מחנות]] אין מדבר. | די פרשה הייבט זיך אן מיט א פארזעצונג פון פאריגן פרשה איבער די אויפגאבעס און ציילונג פון די לויים, און אוועקשטעלן די [[מחנה ישראל (מדבר סיני)|מחנות]] אין מדבר. | ||
צוערשט ווערט דעטאלירט אויסגערעכנט די אויפגאבעס און ציילונג פון די בני [[גרשון]] און [[מררי]] ביים טראגן דעם משכן, אונטער דער פירערשאפט פון [[איתמר הכהן|איתמר בן אהרן]]{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|ד|כא|מט|אן=ספר}}.}}. דאן זענען די אידן באפוילן געווארן ארויסצושיקן טמא'נע מענטשן פון [[מחנה ישראל (מדבר סיני)|מחנה שכינה]] אין מדבר, און שפעטער אין די [[עזרה]]{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|ה|א|ד|אן=ספר}}.}}. | |||
דערנאך ווערן אויסגערעכנט עטליכע הלכות פון [[גזלן]], ער זאל זיך מתוודה זיין אויף זיין זינד, און אויב איז נישטא פאר וועמען צוריקצוגעבן דאס געלט זאל עס גיין צו די כהנים{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|ה|ה|י|אן=ספר}}.}}. דאן ווערט אראפגעשטעלט די דינים פון [[סוטה]]; א מאן וואס פארדעכטיגט זיין פרוי אין וואוינען מיט א צווייטער מאן נאכ'ן איר ווארענען, זאל ער איר ברענגען צום [[כהן]], וועלכע איז מקריב א [[מנחת סוטה]], און טרינקט איר אן מיט ספעציעלע ביטערע וואסער, און באשווערט די פרוי אז זי האט נישט געוואוינט מיט אנדערע. אויב האט זי עובר געווען וועט איר בויך פלאצן, און טאמער נישט ווערט זי געבענטשט מיט פרוכטבארקייט{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|ה|יא|לא|אן=ספר}}.}}. | |||
די תורה רעכנט דאן אויס די דינים פון [[נזיר|נזירות]]; די איסורים צו עסן אדער טרינקען סיי-וואס פון טרויבן, און דער איסור זיך צו מטמא זיין. אויב ווערט ער טמא, ברויך ער ברענגען אן [[אשם]] נזירות, און אנהייבן דאס נזירות פונדאסניי. ווען עס ענדיגט זיך דאס נזירות דארף ער ברענגען אן עולה, חטאת און שלמים, מיט מצות און חלות. מען שערט אים אפ די האר און מ'שטעלט דאס אונטער'ן טאפ פונעם [[קרבן איל נזיר|שלמים]]{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|ו|א|כא|אן=ספר}}.}}. דאן האט | די תורה רעכנט דאן אויס די דינים פון [[נזיר|נזירות]]; די איסורים צו עסן אדער טרינקען סיי-וואס פון טרויבן, און דער איסור זיך צו מטמא זיין. אויב ווערט ער טמא, ברויך ער ברענגען אן [[אשם]] נזירות, און אנהייבן דאס נזירות פונדאסניי. ווען עס ענדיגט זיך דאס נזירות דארף ער ברענגען אן עולה, חטאת און שלמים, מיט מצות און חלות. מען שערט אים אפ די האר און מ'שטעלט דאס אונטער'ן טאפ פונעם [[קרבן איל נזיר|שלמים]]{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|ו|א|כא|אן=ספר}}.}}. דאן האט גאט באפוילן משה צו איבערגעבן פאר [[אהרן הכהן|אהרן]] מיט זיינע קינדער צו בענטשן די אידן ווי פאלגנד: {{ציטוטון|יְבָרֶכְךָ ה' וְיִשְׁמְרֶךָ. יָאֵר ה' פָּנָיו אֵלֶיךָ וִיחֻנֶּךָּ. יִשָּׂא ה' פָּנָיו אֵלֶיךָ וְיָשֵׂם לְךָ שָׁלוֹם.}}{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|ו|כב|כז|אן=ספר}}.}}. | ||
די פרשה שליסט זיך מיט'ן שילדערן די געשאנקען וואס די [[נשיאים]] האבן געברענגט אין טאג פון [[חנוכת המשכן]], און די ספעציעלע [[קרבנות הנשיאים|קרבנות]] וואס זיי האבן דאן מקריב געווען דורכאויס די קומענדיגע צוועלף טעג נאכאנאנד{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|ז|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}: זעקס וועגענער, און מיט זיי צוועלף רינדער, וואס משה האט אויפ'ן באפעל פונעם אויבערשטן איבערגעגעבן די לויים צו טראגן דערמיט דעם משכן, אויסער פאר די בני קהת וועלכע טראגן די [[כלי המשכן]], וואס מוז געטראגן ווערן אויף די אקסלען. די קרבנות פון יעדן נשיא באזונדער האבן אנטהאלטן: | |||
{{ציטוט|תוכן="קַעֲרַת כֶּסֶף אַחַת שְׁלֹשִׁים וּמֵאָה מִשְׁקָלָהּ מִזְרָק אֶחָד כֶּסֶף שִׁבְעִים שֶׁקֶל בְּשֶׁקֶל הַקֹּדֶשׁ שְׁנֵיהֶם מְלֵאִים סֹלֶת בְּלוּלָה בַשֶּׁמֶן לְמִנְחָה. כַּף אַחַת עֲשָׂרָה זָהָב מְלֵאָה [[קטורת|קְטֹרֶת]]. פַּר אֶחָד בֶּן בָּקָר אַיִל אֶחָד כֶּבֶשׂ אֶחָד בֶּן שְׁנָתוֹ לְ[[עולה|עֹלָה]]. שְׂעִיר עִזִּים אֶחָד לְ[[קרבן חטאת|חַטָּאת]]. וּלְזֶבַח הַ[[שלמים|שְּׁלָמִים]] בָּקָר שְׁנַיִם אֵילִם חֲמִשָּׁה עַתֻּדִים חֲמִשָּׁה כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה חֲמִשָּׁה"|מקור=[[פרשת נשא]], {{תנ"ך|במדבר|ז}}}} | {{ציטוט|תוכן="קַעֲרַת כֶּסֶף אַחַת שְׁלֹשִׁים וּמֵאָה מִשְׁקָלָהּ מִזְרָק אֶחָד כֶּסֶף שִׁבְעִים שֶׁקֶל בְּשֶׁקֶל הַקֹּדֶשׁ שְׁנֵיהֶם מְלֵאִים סֹלֶת בְּלוּלָה בַשֶּׁמֶן לְמִנְחָה. כַּף אַחַת עֲשָׂרָה זָהָב מְלֵאָה [[קטורת|קְטֹרֶת]]. פַּר אֶחָד בֶּן בָּקָר אַיִל אֶחָד כֶּבֶשׂ אֶחָד בֶּן שְׁנָתוֹ לְ[[עולה|עֹלָה]]. שְׂעִיר עִזִּים אֶחָד לְ[[קרבן חטאת|חַטָּאת]]. וּלְזֶבַח הַ[[שלמים|שְּׁלָמִים]] בָּקָר שְׁנַיִם אֵילִם חֲמִשָּׁה עַתֻּדִים חֲמִשָּׁה כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה חֲמִשָּׁה"|מקור=[[פרשת נשא]], {{תנ"ך|במדבר|ז}}}} | ||
| שורה 105: | שורה 105: | ||
!9 | !9 | ||
|לאו | |לאו | ||
|א נזיר זאל נישט עסן | |א נזיר זאל נישט עסן ראזשינקעס | ||
|...וִיבֵשִׁים לֹא יֹאכֵל ({{תנ"ך|במדבר|ו|ג|אן=ספר}}) | |...וִיבֵשִׁים לֹא יֹאכֵל ({{תנ"ך|במדבר|ו|ג|אן=ספר}}) | ||
|יא | |יא | ||
| שורה 161: | שורה 161: | ||
!17 | !17 | ||
|עשה | |עשה | ||
|די כהנים זאלן [[ברכת כהנים|בענטשן]] די אידן טעגליך | |די כהנים זאלן [[ברכת כהנים|בענטשן]] די אידן טעגליך{{ביאור|אזוי לערנט דער חינוך, באזירט אויף {{ספר המצוות|עשה|כו}}. רוב ראשונים לערנען אז דער חיוב איז נאר ווען מען רופט זיי אויף צום בענטשן{{הערה|זעט: {{בבלי|מנחות|מד|א|מפרש=תוספות|ד"ה=כל}}; {{טור|אורח חיים|קכח|מפרש=בית יוסף}}, בדעת הפוסקים.}}.}} | ||
|כֹּה תְבָרְכוּ אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אָמוֹר לָהֶם וגו' ({{תנ"ך|במדבר|ו|כג|אן=ספר}}) | |כֹּה תְבָרְכוּ אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אָמוֹר לָהֶם וגו' ({{תנ"ך|במדבר|ו|כג|אן=ספר}}) | ||
|יא | |יא | ||
| שורה 191: | שורה 191: | ||
== דרויסנדע לינקס == | == דרויסנדע לינקס == | ||
{{פרשה לינקס|בית חב"ד=856724|בינינו=7175|אתר פרשת השבוע=2011/05/naso}} | {{פרשה לינקס|בית חב"ד=856724|בינינו=7175|אתר פרשת השבוע=2011/05/naso}} | ||
== נאטיצן == | |||
{{ביאורים}} | |||
==רעפערענצן== | ==רעפערענצן== | ||