אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "פרשת נח"

די פרשה הייבט אן אז [[נח]] איז געווען אן ערליכער מאן, גאנץ אין זיינע דורות, וואס איז געגאנגען מיט גאט. נח האט געהאט דריי זין: שם, חם, און יפת{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|ו|ט|י|אן=ספר}}.}}. גאט האט געזען אז דער ערד איז פארדאָרבן און זינדיג און פול מיט רויב, און האט געזאגט פאר נח אז ער איז גרייט צו ברענגען א מבול (-פארפלייצונג) צו אפווישן אלע לייבער פון דער ערד. דער אויבערשטער האט אנגעזאגט נח צו בויען א תיבה (-קאַסטן) פון פּימזנהאלץ, צעטיילט אין קאַמערן, און עס באדעקן מיט פּעך פון אינעווייניג און פונדרויסן. דער תיבה זאל זיין 300 איילן לאנג, 50 איילן ברייט, און 30 איילן הויך. עס זאל האבן אן עפענונג פאר ליכטיגקייט פון אויבן, אן אריינגאנג פונדערזייט, און דריי שטאקן. גאט זאגט פאר נח אז גאט וועט מאכן א בונד מיט נח אז ער, זיינע זין, זיין ווייב און זיינע זינ'ס ווייבער וועלן באשיצט ווערן פונעם מבול, און אים באפוילן מיטצונעמען א פּאָר פון יעדע סאָרט לעבעדיגע באשעפעניש, א זכר און א נקבה, אז זיי זאלן בלייבן לעבן. פון די טהור'ע באשעפענישן און פויגל האט ער באפוילן נח צו נעמען זיבן פּאָר{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|ו|יא|אן=ספר}} - {{תנ"ך|בראשית|ז|טז|אן=ספר}}.}}.

זיבן טעג פאר דעם מבול האט גאט באפוילן נח אריינצוגיין אינעם תיבה מיט זיין הויזגעזונד און מיטנעמען די אלע באַשעפענישן. נח האָט געטון אלעס וואס גאט האט אים באפוילן. דער מבול איז געקומען די 17'טע טאג פונעם צווייטן חודש{{הערה|פארהאן א מחלוקת אין גמרא {{בבלי|סנהדרין|קח|ב}} צי עס איז געווען [[אייר]] אדער [[חשון]].}} ווען נח איז אלט 600 יאר. די רעגן האט אנגעהאלטן פאר 40 טעג און נעכט, און די וואסערן האבן זיך געהויבן ביז 15 איילן העכער די העכסטע בערג און יעדע זאך וואס האט נאר א לעבעדיגן אָטעם זענען געשטארבן. נאך 150 טעג וואס די וואסערן האבן זיך פארמערט דורך די טייכן פון תהום, האט דאס וואסער אנגעהויבן אראפגיין און פארטרוקנט ווערן. נח'ס תיבה האט געלאנדעט אויף די בערג פון [[אררט, ארמעניע|אררט]] די 17'טע טאג פון זיבעטן חודש, 5 חדשים שפעטער.{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|ז|יז|אן=ספר}} - {{תנ"ך|בראשית|ח|יד|אן=ספר}}.}}.