הבל

פון המכלול
קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
הבל
געבורט א' תשרי, ב'
נרצח עטליכע דיעות
גיל פטירה עטליכע דיעות
טאטע אדם הראשון
מאמע חוה
בן זוג צווילינג שוועסטער
עיסוק פאסטוך
בתנ"ך בראשית ד

הֶבֶל איז געווען א זון פון אדם הראשון און חוה, וועלכער איז אומגעברענגט געווארן דורך זיין ברודער קין.

ביאגראפיע

הבל איז געווען דער צווייטער זון פון אדם הראשון און חוה. לויט טייל איז ער געווען א צווילינג ברודער פון קין, וועלכער איז געבוירן געווארן אין פרייטאג, די זעקסטע טאג פונעם בריאה[1], יאר א' לאדם[א]. לויט אנדערע איז ער נישט געווען קיין צווילינג[2], און ער איז געבוירן געווארן צוויי וואכן שפעטער, אין ט"ו תשרי אדער ט"ו ניסן[3]. צוזאמען מיט הבל זענען געבוירן געווארן נאך צוויי שוועסטערס[4]. לויט א מדרש איז הבל געווען גע'מל'עט ביים געבורט[5]. אין זוהר שטייט אז ער האט אויסגעקוקט ענליך צו די "דיוקנא העליונה"[6].

אין ספר הישר שטייט אז חוה האט אים גערופן "הבל" ווייל זי האט געזאגט: ”בהבל באנו בארץ ובהבל נוקח ממנה”[7]; ענליך שרייבט דער רמב"ן[8], אז זי האט אים אזוי גערופן ווייל ”אדם להבל דמה”[9]. אנדערע ערקלערן אז ער האט געהייסן הבל ווייל ער האט געלעבט ווייניג, און אדם אדער חוה האבן אים געגעבן דעם נאמען מיט רוח הקודש[10], אדער האט ער באקומען דעם נאמען נאכן שטארבן[11]; אדער האט זי אים אזוי גערופן ווייל ער איז געווען קליין אין געוואוקס קעגן קין וועלכער איז געבוירן געווארן גרויס ווי אן ערוואקסענער[12]; אדער אלס אנדענק צו דעם וואס זיי זענען פארטריבן געווארן פון גן עדן[13]. טייל זאגן אז די תורה געבט אים דעם נאמען ווייל ער האט געיאגט נאך כבוד, וואס איז הבל[14]; אדער האבן אים מענטשן אזוי גערופן, ווייל זיין פאך איז ביי זיי געווען אראפגעקוקט קעגן קין'ס פעלד ארבעט[15].

וויבאלד די ערד איז געשאלטן געווארן נאך וואס אדם האט געגעסן פונעם עץ הדעת[16], האט ער נישט געוואלט ארבעטן מיט די ערד, און האט געארבעט אלס א פאסטוך פון שאף און רינדער[4], אן ארבעט וואס פאדערט מער חכמה ווי ערד ארבעט[17].

ער האט געהייראט איינע פון זיינע צוויי צווילינג שוועסטער. טייל זאגן אז זי האט געהייסן בלבירא[18], אדער חומקמה[19], אדער דבורה[20].

זיין קרבן און טויט

ווען עס איז געווען מקץ ימים[ב] האבן קין און הבל געברענגט קרבנות פארן באשעפער[21]. קין האט געברענגט פון זיינע ערד פלאנצונגען, און הבל האט געברענגט פון די בעסטע פון זיינע שאף. צו הבל'ס קרבן איז אראפגעקומען א פייער פון הימל, אבער צו קין'ס קרבן נישט.

קין איז געווארן זייער געטשעפעט, און ער האט גערופן הבל אויף א שפאציר אין פעלד. לויט געוויסע מקורות זענען זיי געווען א מהלך פון צוויי טעג צו מזרח פון חברון[22], ווען מיטאמאל איז קין אויפגעשטאנען און גע'הרג'עט הבל - דער ערשטער טויט דערמאנט אין תנ"ך. לויט א מדרש איז הבל געווען שטערקער, און ער איז שוין געווען איבער קין און אים אנגעהאלטן, ווען פאר קין איז געלונגען אים צו מאניפולירן און באקומען דעם אויבערהאנט[5]. חז"ל דערמאנען אז קין האט נישט געוואוסט וויאזוי א מענטש שטארבט: ער האט געמאכט וואונדן פאר הבל דורכאויס זיין קערפער ביז ער איז אנגעקומען צום האלז[23], אדער אים איבעראל געביסן ווי א שלאנג ביז ער איז אויסגעגאנגען[24]; לויט אנדערע האט ער זיך צוגעקוקט ווען זיין טאטע האט גע'שחט'ן א קרבן און זיך געלערנט[5].

חז"ל דערציילן אז דער הונט וואס הבל האט גענוצט ביים פאשען די שאף האט געהיטן זיין קערפער נאך זיין טויט, און אדם און חוה זענען געזעסן און געקלאגט און נישט געוואוסט וואס זיי דארפן טון, ביז ווען א ראבפויגל האט באערדיגט זיין טויטן חבר און אדם האט זיך פון אים געלערנט קבורה[25]. לויט א צווייטער מקור, האבן אים באגראבן כשר'ע חיות און עופות[26].

לויט א מדרש, וואלטן פיר משפחות געדארפט ארויסקומען פון הבל[27]. זיין טויט איז געקומען צוליב דעם וואס בשעת זיין קרבן איז אנגענומען געווארן האט ער געקוקט און געזען מער ווי מען מעג[28].

נאטיצן

  1. דאס הייסט, לויט'ן ציילונג באניצט אין סדר הדורות און אין אנדערע ספרים אויף אידישע כראנאלאגיע, וועלכע הייבן אן פון טאג ווען אדם הראשון איז באשאפן געווארן, אין צווייטן יאר לבריאת העולם (דער ערשטער יאר לבריאת העולם, גערופן "שנת תוהו", האט אנטהאלטן בלויז פינף טעג). לויט די רעכענונג וואס איז היינט אנגענומען (אין וועלכע דער יעצטיגער יאר איז ה'תשפ"ד), וואס הייבט זיך אן פון ערשטן טאג צום בריאת העולם, דארף מען צולייגן איין יאר צום חשבון.
  2. דער אבן עזרא, בראשית ד, ד און דער חזקוני זאגן אז דאס מיינט איין גאנצע יאר. רב סעדיה גאון טייטשט: נאך עטליכע טעג. לויט דעם מדרש (בראשית רבה, פרשה כ"ב, פסקה ד') איז דאס געווען נישט מער (לויט א גירסא אין חידושי הרד"ל: נישט ווייניגער) ווי פופציג טעג (לויט אן אנדערע גירסא: ניינציג טעג [סדר הדורות]). דער אר"י שרייבט אז ער האט געלעבט פונקט 49 טעג (שער הפסוקים, בראשית דרוש ד'), און לויט דעם איז ער אומגעברענגט געווארן י"ט חשון (רבי יעקב צבי יאליש, קהלת יעקב, אות הא ערך הבל). לויט אנדערע דיעות האט הבל געלעבט 16 אדער 17 שעות (זעט מדרש תלפיות, ערך הריגת הבל), אדער פערציג יאר (מדרש תנחומא פרשת בראשית פיסקא ט'). אין פרקי דרבי אליעזר, פרק כ"א, שטייט אז די מעשה האט פאסירט אין יום טוב פסח.

רעפערענצן

  1. בראשית רבה, פרשה כ"ב, פסקה ב'
  2. תוספות, סנהדרין לח, ב, ד"ה וירדו, לויט די גמרא דארט
  3. בראשית רבה, פרשה כ"ב, פסקה ד', זעט דארט פירוש מהרז"ו און ביאור מהרי"פ בשם נזר הקודש.
  4. 4.0 4.1 מדרש אגדה (באבער) בראשית ד, ב
  5. 5.0 5.1 5.2 בראשית רבה, פרשה כ"ב, פסקה ז'
  6. ספר הזוהר, חלק א, דף נ"ד, עמוד א'
  7. ספר הישר
  8. רמב"ן, בראשית ד, ב
  9. תהלים קמד, ד
  10. רלב"ג און ר"ן אויף בראשית ד, ב
  11. שד"ל
  12. רבינו אפרים און רלב"ג אויף בראשית ד, ב
  13. בכור שור און רד"ק אויף בראשית ד, ב
  14. רבי יצחק אברבנאל אויף בראשית ד
  15. מלבי"ם אויף בראשית ד, ב
  16. בראשית ג, יז
  17. ספורנו, בראשית ד, ב
  18. אברבנאל אין נאמען פון די ספרי האומות.
  19. מדרש כת"י, סוף ספר "מגן וחרב" פון רבי יהודה אריה ממודנה
  20. "דברי הימים" פון ירחמיאל בן שלמה
  21. בראשית ד, ג–ד
  22. רבי גרשון יידלש, אגרת הקודש עמ' ט"ז; סדר הדורות בשם גלילות ארץ ישראל.
  23. סנהדרין לז, ב
  24. ספר הזוהר, חלק א, דף נ"ד, עמוד ב'
  25. ילקוט שמעוני, בראשית, רמז ל"ח
  26. בראשית רבה, פרשה כ"ב, פסקה ח'
  27. מדרש ילמדנו, בתי מדרשות קמ"ז
  28. תוספות השלם און ריקאנטי אויף בראשית ד, און נאנט דערצו אין תיקוני הזוהר, דף ק"ב, עמוד א'.