בדוקי עריכות אוטומטית, אינטערפעיס רעדאקטארן, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, סיסאפן, מייבאים, מעדכנים, מייבא, אספקלריה רעדאקטארן
46,382
רעדאגירונגען
קיין רעדאגירונג באמערקונג
אין תקציר עריכה |
|||
| שורה 171: | שורה 171: | ||
===דרוקן און מאנוסקריפטן=== | ===דרוקן און מאנוסקריפטן=== | ||
דער ערשטער געדרוקטער פארמאט פון דער געשיכטע וואס מען ווייסט, איז א העפט אין אידיש, "מגילת רבי מאיר", וואס איז געדרוקט געווארן אין קרעמאָנע, איטאליע ארום יאר ה'ש"כ{{הערה|{{היברובוקס|פרידבערג|בית עקד ספרים|37114|page=309|לינק טעקסט=אות מ, נומער 2927}}}}. א קאפּיע דערפון איז נישט באקאנט צו עקזיסטירן היינט, אבער עס ווערט דערמאנט אין די ליסטעס פונעם איטאליענישן צענזור{{הערה|{{אוצר החכמה| | דער ערשטער געדרוקטער פארמאט פון דער געשיכטע וואס מען ווייסט, איז א העפט אין אידיש, "מגילת רבי מאיר", וואס איז געדרוקט געווארן אין קרעמאָנע, איטאליע ארום יאר ה'ש"כ{{הערה|{{היברובוקס|פרידבערג|בית עקד ספרים|37114|page=309|לינק טעקסט=אות מ, נומער 2927}}}}. א קאפּיע דערפון איז נישט באקאנט צו עקזיסטירן היינט, אבער עס ווערט דערמאנט אין די ליסטעס פונעם איטאליענישן צענזור{{הערה|{{אוצר החכמה|חנא שמערוק|ספר זכרון לאריה ליאונה קארפי|612880|page=120|קעפל=ראשיתה של הפרוזה הסיפורית ביידיש ומרכזה באיטליה|מקום הוצאה=ירושלים|שנת הוצאה=תשכ"ז|עמ=122–126}}.}}. | ||
אביסל שפעטער איז די מעשה איבערגעזעצט געווארן אויף לשון הקודש אין א כתב יד געשריבן אין איטאליע אין יאר ה'ש"צ, אונטערן קעפל "מגילת ספר ר' מאיר ... אשר היה במלכות אלימנייא [=דייטשלאנד]". דער מעתיק שרייבט אינעם פארווארט אז וויבאלד נישט יעדער פארשטייט אידיש, און ער זעט אז די מעשה געפינט זיך בלויז אויף לשון אשכנז, און נאר אין איינס פון הונדערט אלטע אשכנז'ישע מחזורים, דערפאר זעצט ער עס איבער אין לשון קודש, יעדער זאל עס פארשטיין{{הערה|שם=מגילה|{{כתיב|ספריית כל ישראל חברים, פריס, צרפת Ms. 178|990001499450205171|דף 160א–166א|61161660}}; געדרוקט ביי: עלי יסיף, 'תרגום קדמון ונוסח עברי של מעשה אקדמות', בקורת ופרשנות 9-10 (תשל"ז), עמ' 214-228, מיט נישט ווייניג גרייזן}}. | אביסל שפעטער איז די מעשה איבערגעזעצט געווארן אויף לשון הקודש אין א כתב יד געשריבן אין איטאליע אין יאר ה'ש"צ, אונטערן קעפל "מגילת ספר ר' מאיר ... אשר היה במלכות אלימנייא [=דייטשלאנד]". דער מעתיק שרייבט אינעם פארווארט אז וויבאלד נישט יעדער פארשטייט אידיש, און ער זעט אז די מעשה געפינט זיך בלויז אויף לשון אשכנז, און נאר אין איינס פון הונדערט אלטע אשכנז'ישע מחזורים, דערפאר זעצט ער עס איבער אין לשון קודש, יעדער זאל עס פארשטיין{{הערה|שם=מגילה|{{כתיב|ספריית כל ישראל חברים, פריס, צרפת Ms. 178|990001499450205171|דף 160א–166א|61161660}}; געדרוקט ביי: עלי יסיף, 'תרגום קדמון ונוסח עברי של מעשה אקדמות', בקורת ופרשנות 9-10 (תשל"ז), עמ' 214-228, מיט נישט ווייניג גרייזן}}. | ||
| שורה 186: | שורה 186: | ||
עס זענען געווען מכשפים וועלכע האבן פארמאגט א "גליק ראד" דורך וועלכער דער טייוול האט זיי אויסגעלערנט "צויבער", און דער גליק ראד איז צעבראכן געווארן דורך א איד. איינע פון די מכשפים, א [[מאנאך]], האט אלס נקמה גע'הרג'עט פיל אידן דורך כישוף. נאך וואס די אידן האבן זיך באקלאגט פארן קייזער, האט ער באשטימט אן עפנטליכער פארמעסט צווישן די אידישע חכמים מיט'ן גלח. נאכ'ן פארמערן תשובה, תפילה, און צדקה, האט דער "בעל החלומות" אנטפלעקט פאר די חכמים אין חלום אז דער וואס איז פאסיג זיך צו פארמעסטן מיט דעם גלח איז איינער פון די עשרת השבטים וואס געפונען זיך הינטער'ן [[סמבטיון]], וואס ווארפט שטיינער די גאנצע וואך און רוט נאר שבת. | עס זענען געווען מכשפים וועלכע האבן פארמאגט א "גליק ראד" דורך וועלכער דער טייוול האט זיי אויסגעלערנט "צויבער", און דער גליק ראד איז צעבראכן געווארן דורך א איד. איינע פון די מכשפים, א [[מאנאך]], האט אלס נקמה גע'הרג'עט פיל אידן דורך כישוף. נאך וואס די אידן האבן זיך באקלאגט פארן קייזער, האט ער באשטימט אן עפנטליכער פארמעסט צווישן די אידישע חכמים מיט'ן גלח. נאכ'ן פארמערן תשובה, תפילה, און צדקה, האט דער "בעל החלומות" אנטפלעקט פאר די חכמים אין חלום אז דער וואס איז פאסיג זיך צו פארמעסטן מיט דעם גלח איז איינער פון די עשרת השבטים וואס געפונען זיך הינטער'ן [[סמבטיון]], וואס ווארפט שטיינער די גאנצע וואך און רוט נאר שבת. | ||
מען האט אויסגעוועלט רבי מאיר ש"ץ צו גיין צו די עשרת השבטים, לצורך פיקוח נפש איז ער אריבער דעם סמבטיון אום שבת – ווען עס רוט. ביי די עשרת השבטים האט דער בית דין געוואלט אים פארשטיינערן פאר'ן מחלל שבת זיין, אבער נאכדעם וואס זיי האבן געזען דעם בריוו פון די קהילה האבן זיי פארשטאנען אז עס איז געווען פיקוח נפש | מען האט אויסגעוועלט רבי מאיר ש"ץ צו גיין צו די עשרת השבטים, לצורך פיקוח נפש איז ער אריבער דעם סמבטיון אום שבת – ווען עס רוט. ביי די עשרת השבטים האט דער בית דין געוואלט אים פארשטיינערן פאר'ן מחלל שבת זיין, אבער נאכדעם וואס זיי האבן געזען דעם בריוו פון די קהילה האבן זיי פארשטאנען אז עס איז געווען פיקוח נפש. | ||
די עשרת השבטים האבן געווארפן א גורל ווער עס זאל גיין העלפן די אידן אין אשכנז. האבן געשיקט זיך צו פארמעסטן מיטן גלח א קליינטשיגן | די עשרת השבטים האבן געווארפן א גורל ווער עס זאל גיין העלפן די אידן אין אשכנז. האבן געשיקט זיך צו פארמעסטן מיטן גלח א קליינטשיגן הינקעדיגן אידל מיטן נאמען דן. ער איז אויך אריבער דעם סמבטיון שבת, ווייל עס איז געווען פיקוח נפש. רבי מאיר איז געבליבן אריבער דעם טייך, ווייל זיין צוריקקער איז נישט געווען פיקוח נפש. ער האט אויך נישט געקענט שיקן א גט פאר זיין ווייב, ווייל דאס האט נישט געדריקט שבת, און זיין ווייב איז געבליבן אן עגונה. | ||
דער אידל דן האט זיך טאקע ארויסגעשטעלט קעגן דעם גלח, און ער האט באוויזן זיך צו שטארקן אויף זיין כישוף. מיט כוחות הקדושה האט ער דעם גלח פארברענט און צעמאלן, און זיין אש איז געפלויגן צום מדבר. אזוי ארום זענען די אידן געראטעוועט געווארן. | |||
דער קומענדיגער טאג איז געווען ערב שבועות, און דער אידל, ר' דן, האט ארויסגענומען דעם נוסח האקדמות וואס רבי מאיר האט אים מיטגעשיקט אז מ'זאל עס זאגן אין זיין אנדענק. ער האט צוגעלייגט אז מ'זאל עס זאגן נאכ'ן פסוק "במדבר סיני" אלס זכר צום נס וואס דעם גלח'ס איבערבלייבענישן זענען פארפלויגן צום מדבר. | דער קומענדיגער טאג איז געווען ערב שבועות, און דער אידל, ר' דן, האט ארויסגענומען דעם נוסח האקדמות וואס רבי מאיר האט אים מיטגעשיקט אז מ'זאל עס זאגן אין זיין אנדענק. ער האט צוגעלייגט אז מ'זאל עס זאגן נאכ'ן פסוק "במדבר סיני" אלס זכר צום נס וואס דעם גלח'ס איבערבלייבענישן זענען פארפלויגן צום מדבר. | ||
| שורה 207: | שורה 209: | ||
פארהאן וואס זענען מפקפק אויף דער קראנטקייט פון די געשיכטעס און אין די דעטאלן דערפון. אין די מחזורים איז געדרוקט אינעם אריינפיר צום פיוט אקדמות: "וקלא דלא פסיק כי רב מעשהו שבא המחבר לכך, אם קבלה היא נקבל. אמנם אין ראיה ומופת ע״ז ואין משגיחין בבת קול, אמרתי איני יודע, והנחתיו"{{הערה|זע מחזור פון רבי וואלף היידנהיים {{היברובוקס|2=קרובות - מחזור לחג השבועות|3=43202|page=143}} און מחזור מטה לוי {{היברובוקס|2=מחזור קרבן אהרן לשבועות|3=43480|page=138}}}}. | פארהאן וואס זענען מפקפק אויף דער קראנטקייט פון די געשיכטעס און אין די דעטאלן דערפון. אין די מחזורים איז געדרוקט אינעם אריינפיר צום פיוט אקדמות: "וקלא דלא פסיק כי רב מעשהו שבא המחבר לכך, אם קבלה היא נקבל. אמנם אין ראיה ומופת ע״ז ואין משגיחין בבת קול, אמרתי איני יודע, והנחתיו"{{הערה|זע מחזור פון רבי וואלף היידנהיים {{היברובוקס|2=קרובות - מחזור לחג השבועות|3=43202|page=143}} און מחזור מטה לוי {{היברובוקס|2=מחזור קרבן אהרן לשבועות|3=43480|page=138}}}}. | ||
לגבי דער יאר ווען די מעשה האט פאסירט זענען דא קעגנזייטיגע דאטומען אין די פארשידענע ווערסיעס, וועלכע שטימען נישט מיט די לעבנס-יארן פון רבי מאיר ש"ץ. די מעשה ווערט דערציילט אויפ'ן יאר | לגבי דער יאר ווען די מעשה האט פאסירט זענען דא קעגנזייטיגע דאטומען אין די פארשידענע ווערסיעס, וועלכע שטימען נישט מיט די לעבנס-יארן פון רבי מאיר ש"ץ. די מעשה ווערט דערציילט אויפ'ן יאר תס"א{{הערה|שם=מגילה}} (וואס א שפעטערער דרוקער האט פארראכטן אויף [ד' אלפים] תשס"א אז ס'זאל שטימען מיט די תקופה פון רבי מאיר ש"ץ{{הערה|שם=מגד'}}), קכ"א{{הערה|שם=ריוו}}, און קס"א{{הערה|שם=פירט}}. אויך די נעמען פון די קעניגן וואס ווערן דערמאנט זענען נישט באקאנט אין היסטאריע. | ||
עס זענען פארהאן פארשידענע מסורות איבער דעם מקום קבורה פון רבי מאיר ש"ץ, אין [[לובלין]], [[גוש חלב]] און אנדערע, לויט וועלכע עס קען נישט זיין אז ער איז פארבליבן "אויפ'ן אנדערן זייט סמבטיון". | עס זענען פארהאן פארשידענע מסורות איבער דעם מקום קבורה פון רבי מאיר ש"ץ, אין [[לובלין]], [[גוש חלב]] און אנדערע, לויט וועלכע עס קען נישט זיין אז ער איז פארבליבן "אויפ'ן אנדערן זייט סמבטיון". | ||
| שורה 220: | שורה 222: | ||
*{{אנקער|ריווקינד|{{אוצר החכמה|יצחק ריווקינד|די היסטארישע אלעגאריע פון ר' מאיר ש"ץ|146890|מקום הוצאה=ווילנע|שנת הוצאה=תרפ"ט}}}} | *{{אנקער|ריווקינד|{{אוצר החכמה|יצחק ריווקינד|די היסטארישע אלעגאריע פון ר' מאיר ש"ץ|146890|מקום הוצאה=ווילנע|שנת הוצאה=תרפ"ט}}}} | ||
*{{היברובוקס|חיים נחמיה שובין|סדר אקדמות עם פירוש שני המאורות|46778|מקום הוצאה=ווילנא|שנת הוצאה=תרס"ב|סופיקס=יא}} | *{{היברובוקס|חיים נחמיה שובין|סדר אקדמות עם פירוש שני המאורות|46778|מקום הוצאה=ווילנא|שנת הוצאה=תרס"ב|סופיקס=יא}} | ||
*[[מנחם מנדל]], [https://www.yiddishbookcenter.org/collections/yiddish-books/spb-nybc211287/menahem-mendl-di-sheynkayt-fun-yom-tev-vol-2 די שיינקייט פון יום טוב שבועות], ירושלים, תשמ"ט, עמ' קיג–קמב. | |||
<div class="mw-content-ltr"> | <div class="mw-content-ltr"> | ||
*{{אקדמיה|Jeffrey Hoffman|Akdamut: History, Folklore, and Meaning|26229595|Jewish Quarterly Review|99:2, 2009, pp.161–183}}. | *{{אקדמיה|Jeffrey Hoffman|Akdamut: History, Folklore, and Meaning|26229595|Jewish Quarterly Review|99:2, 2009, pp.161–183}}. | ||