אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "פרשת שמיני"

11 בייטן צוגעלייגט ,  פֿאַר 1 יאָר
ק
הגהה
ק (הגהה)
ק (הגהה)
שורה 5: שורה 5:
| צאל פסוקים = 91 (41'סטע)
| צאל פסוקים = 91 (41'סטע)
| צאל ווערטער = 1238 (41'סטע)
| צאל ווערטער = 1238 (41'סטע)
| צאל אותיות = 4670 (41'סטע - אייניג מיט [[פרשת חוקת]])
| צאל אותיות = 4670 (41'סטע - אייניג מיט [[פרשת חקת]])
| אינהאלט = [[חנוכת המשכן]], חטא פון [[נדב און אביהוא]], סימנים פון כשר'ע בעלי חיים, דינים פון [[טומאה וטהרה]]
| אינהאלט = [[חנוכת המשכן]], חטא פון [[נדב און אביהוא]], סימנים פון כשר'ע בעלי חיים, דינים פון [[טומאה וטהרה]]
| עשה חינוך = באקוקן סימנים פון חיות און בהמות, באקוקן סימנים פון פיש, באקוקן סימנים פון היישעריק, [[טומאת שרץ]], [[טומאת אוכלים]], [[טומאת נבלה]]
| עשה חינוך = באקוקן סימנים פון חיות און בהמות, באקוקן סימנים פון פיש, באקוקן סימנים פון היישעריק, [[טומאת שרץ]], [[טומאת אוכלים]], [[טומאת נבילה]]
| לא תעשה חינוך = אריינגיין פון א [[כהן]] אין בית המקדש מיט באוואקסענע האר אדער צעריסענע קליידער, כהן'ס ארויסגיין פון בית המקדש בשעת די עבודה, פסק'ען ווען שיכור, עסן א טמא'נע בעל חי
| לא תעשה חינוך = אריינגיין פון א [[כהן]] אין בית המקדש מיט באוואקסענע האר אדער צעריסענע קליידער, כהן'ס ארויסגיין פון בית המקדש בשעת די עבודה, פסק'ען ווען שיכור, עסן א טמא'נע בעל חי
| מספר עשה חינוך = 6
| מספר עשה חינוך = 6
שורה 28: שורה 28:
===חנוכת המשכן===
===חנוכת המשכן===
{{הויפט ארטיקל|חנוכת המשכן}}
{{הויפט ארטיקל|חנוכת המשכן}}
נאך די [[שבעת ימי המילואים]] געשילדערט אין פאריגן פרשה, ווען [[משה]] האט געזאלבט און איינגעלייטעט דעם משכן און די כהנים, איז געקומען דער אכטער טאג, [[ראש חודש]] [[ניסן]], ווען עס איז אפגעהאלטן געווארן די באנייאונג פונעם משכן, ווי געשילדערט אין דער פרשה: משה האט גערופן [[אהרן הכהן|אהרן]] מיט זיינע זין און די [[שבעים זקנים|זקנים]]. אהרן מיט די כהנים האבן לויט די אנווייזונגען פון משה מקריב געווען א קרבן חטאת און עולה פאר זיך, און דאן מקריב געווען א חטאת און עולה פאר'ן פאלק, א מנחה, און א שור און איל פאר שלמים - אויסער די טעגליכע [[קרבן תמיד|קרבנות תמיד]]. אהרן האט אויפגעהויבן זיינע הענט צום פאלק און האט זיי [[ברכת כהנים|געבענטשט]], דאן זענען משה און אהרן ארויסגעקומען פון אהל מועד און געבענטשט דאס פאלק. דער כבוד פון אויבערשטן האט זיך באוויזן, און א פייער פון גאט האט פארלענדט די קרבנות פונעם מזבח{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|ט|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.
נאך די [[שבעת ימי המילואים]] געשילדערט אין פאריגן פרשה, ווען [[משה]] האט געזאלבט און איינגעלייטעט דעם משכן און די כהנים, איז געקומען דער אכטער טאג, [[ראש חודש]] [[ניסן]], ווען עס איז אפגעהאלטן געווארן די באנייאונג פונעם משכן, ווי געשילדערט אין דער פרשה: משה האט גערופן [[אהרן הכהן|אהרן]] מיט זיינע זין און די [[שבעים זקנים|זקנים]]. אהרן מיט די כהנים האבן לויט די אנווייזונגען פון משה מקריב געווען א קרבן חטאת און עולה פאר זיך, און דאן מקריב געווען א חטאת און עולה פאר'ן פאלק, א מנחה, און א שור און איל פאר שלמים - אויסער די טעגליכע [[קרבן תמיד|קרבנות תמיד]]. אהרן האט אויפגעהויבן זיינע הענט צום פאלק און האט זיי [[ברכת כהנים|געבענטשט]], דאן זענען משה און אהרן ארויסגעקומען פון אוהל מועד און געבענטשט דאס פאלק. דער כבוד פון אויבערשטן האט זיך באוויזן, און א פייער פון גאט האט פארלענדט די קרבנות פונעם מזבח{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|ט|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.


===נדב און אביהוא===
===נדב און אביהוא===
{{הויפט ארטיקל|נדב און אביהוא}}
{{הויפט ארטיקל|נדב און אביהוא}}
נדב און אביהוא האבן מקריב געווען קטורת פאר'ן אויבערשטן, אנדעם וואס זיי זאלן געווען באפוילן, און עס איז ארויס א פייער פונעם אויבערשטן פון וואס זיי זענען אוועק. משה האט געזאגט צו אהרן אין נאמען פון גאט: "בִּקְרֹבַי אֶקָּדֵשׁ וְעַל פְּנֵי כָל הָעָם אֶכָּבֵד", און אהרן האט געשוויגן. משה האט געהייסן מישאל און אליצפן, די קינדער פון עוזיאל, ארויסנעמען די גופים פון משכן אינדרויסן פון מחנה. משה האט דאן אנגעזאגט אהרן און זיינע זין, [[אלעזר הכהן|אלעזר]] און [[איתמר הכהן|איתמר]], איבער דעם איסור פאר כהנים זיך צו לאזן וואקסן די האר און רייסן די קליידער, און זיי זאלן נישט ארויסגיין פון משכן בשעת די עבודה, און מען זאל נישט טון די עבודה נאכ'ן טרינקען "יין ושכר".
נדב און אביהוא האבן מקריב געווען קטורת פאר'ן אויבערשטן, אן דעם וואס זיי זאלן געווען באפוילן, און עס איז ארויס א פייער פונעם אויבערשטן וואס האט זיי אומגעברענגט. משה האט געזאגט צו אהרן אין נאמען פון גאט: "בִּקְרֹבַי אֶקָּדֵשׁ וְעַל פְּנֵי כָל הָעָם אֶכָּבֵד", און אהרן האט געשוויגן. משה האט געהייסן מישאל און אליצפן, די קינדער פון עוזיאל, ארויסנעמען די גופים פון משכן אינדרויסן פון מחנה. משה האט דאן אנגעזאגט אהרן און זיינע זין, [[אלעזר הכהן|אלעזר]] און [[איתמר הכהן|איתמר]], איבער דעם איסור פאר כהנים זיך צו לאזן וואקסן די האר און רייסן די קליידער, און אז זיי זאלן נישט ארויסגיין פון משכן בשעת די עבודה, און אז מען זאל נישט טון די עבודה נאכ'ן טרינקען "יין ושכר".


משה האט באפוילן אהרן מיט זיינע לעבן־געבליבענע זין צו עסן פון די איבערגעבליבענע מנחה און קרבנות, און זיי פארגעהאלטן דערויף וואס זיי האבן נישט געגעסן פונעם חטאת, אויף וועלכע אהרן האט געענטפערט אז אלס [[אונן|אוננים]] טארן זיי נישט עסן דערפון{{הערה|{{בבלי|זבחים|קא|א}}.}}, און משה האט צוגעשטימט דערצו{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|י|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.
משה האט באפוילן אהרן מיט זיינע לעבן־געבליבענע זין צו עסן פון די איבערגעבליבענע מנחה און קרבנות, און זיי פארגעהאלטן דערויף וואס זיי האבן נישט געגעסן פונעם חטאת, אויף וועלכע אהרן האט געענטפערט אז אלס [[אנינות|אוננים]] טארן זיי נישט עסן דערפון{{הערה|{{בבלי|זבחים|קא|א}}.}}, און משה האט צוגעשטימט דערצו{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|י|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.


===מאכלות אסורות===
===מאכלות אסורות===
דאן ווערט אויסגערעכנט אין דער פרשה די סימנים פון כשר'ע בהמות און חיות, פיש און פייגלען, און היישעריק. די תורה זאגט אן איבער דעם איסור פון עסן די פארשידענע ערליי שרצים. אויך ווערן אויסגערעכנט טייל דינים פון טומאה וטהרה: טומאת שרצים, טומאת אוכלין, און טומאת נבלה{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|יא|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.
דאן ווערט אויסגערעכנט אין דער פרשה די סימנים פון כשר'ע בהמות און חיות, פיש און פייגל, און היישעריק. די תורה זאגט אן איבער דעם איסור פון עסן די פארשידענע ערליי שרצים. אויך ווערן אויסגערעכנט טייל דינים פון טומאה וטהרה: טומאת שרצים, טומאת אוכלין, און טומאת נבילה{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|יא|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.


== מצוות אין דער פרשה ==
== מצוות אין דער פרשה ==
שורה 107: שורה 107:
|-
|-
!9
!9
|נישט עסן טמא'נע פייגלען
|נישט עסן טמא'נע פייגל
|וְאֶת אֵלֶּה תְּשַׁקְּצוּ מִן הָעוֹף לֹא יֵאָכְלוּ וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|יא|יג|אן=ספר}})
|וְאֶת אֵלֶּה תְּשַׁקְּצוּ מִן הָעוֹף לֹא יֵאָכְלוּ וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|יא|יג|אן=ספר}})
|יא
|יא
שורה 128: שורה 128:
|-
|-
!12
!12
|[[טומאת אוכלין]]
|[[טומאת אוכלין]]
|מִכָּל הָאֹכֶל אֲשֶׁר יֵאָכֵל אֲשֶׁר יָבוֹא עָלָיו מַיִם וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|יא|לד|אן=ספר}})
|מִכָּל הָאֹכֶל אֲשֶׁר יֵאָכֵל אֲשֶׁר יָבוֹא עָלָיו מַיִם וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|יא|לד|אן=ספר}})
|
|
שורה 135: שורה 135:
|-
|-
!13
!13
|[[טומאת נבלה]]
|[[טומאת נבילה]]
|וְכִי יָמוּת מִן הַבְּהֵמָה ... הַנֹּגֵעַ בְּנִבְלָתָהּ יִטְמָא וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|יא|לט|אן=ספר}})
|וְכִי יָמוּת מִן הַבְּהֵמָה ... הַנֹּגֵעַ בְּנִבְלָתָהּ יִטְמָא וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|יא|לט|אן=ספר}})
|
|
שורה 149: שורה 149:
|-
|-
!15
!15
|נישט עסן קריכעדיגע פון געוואוקסן
|נישט עסן קריכעדיגע פון געוויקסן
|לְכָל הַשֶּׁרֶץ הַשֹּׁרֵץ עַל הָאָרֶץ לֹא תֹאכְלוּם ({{תנ"ך|ויקרא|יא|מא|אן=ספר}})
|לְכָל הַשֶּׁרֶץ הַשֹּׁרֵץ עַל הָאָרֶץ לֹא תֹאכְלוּם ({{תנ"ך|ויקרא|יא|מא|אן=ספר}})
|יא
|יא