אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "פרשת משפטים"

פון המכלול
קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
ק (הגהה)
(מכלוליזאציע, פארברייטערט)
צייכן: רויע רעדאגירונג
שורה 2: שורה 2:
| פריערדיגע = פרשת יתרו
| פריערדיגע = פרשת יתרו
| קומענדיגע = פרשת תרומה
| קומענדיגע = פרשת תרומה
| פסוקים = {{תנ"ך|שמות|כא|א}} - {{תנ"ך|שמות|כד|יח}}
| פסוקים = {{תנ"ך|שמות|כא|א}} - {{תנ"ך|שמות|כד|יח|אן=ספר}}
| צאל פסוקים = 118
| צאל פסוקים = 118 (22'סטע)
| צאל ווערטער= 1462 (31'סטע)
| צאל אותיות = 5313 (37'סטע)
| אינהאלט = א לאנגע ליסטע פון מצוות און דינים, דערנאך ווערט דערציילט ווי [[משה רבינו]] גייט ארויף אויפן בארג [[הר סיני|סיני]] צו באקומען די [[לוחות הברית]]
| אינהאלט = א לאנגע ליסטע פון מצוות און דינים, דערנאך ווערט דערציילט ווי [[משה רבינו]] גייט ארויף אויפן בארג [[הר סיני|סיני]] צו באקומען די [[לוחות הברית]]
| מספר עשה חינוך = 23
| מספר עשה חינוך = 23
| מספר לא תעשה חינוך = 30
| מספר לא תעשה חינוך = 30
| עשה חינוך = דיני [[עבד עברי]], [[אמה עבריה#יעוד|יעוד]] און אויסלייזן אן [[אמה עבריה]], [[ארבע מיתות בית דין|מיתת חנק]], דיני [[קנסות]], [[ארבע מיתות בית דין|מיתת סייף]], דיני [[ארבעה אבות נזיקין]], דיני [[גניבה|גנב]], [[ארבעה שומרים|דיני שומרים]], דין [[מפתה]], [[הלוואה|פארבארגן פאר אן ארעמאן]], [[רוב|פסק'ענען נאך רוב דיינים]], [[פריקה וטעינה]], [[שמיטה|שמיטת קרקעות]], [[שבת|רוען אין שבת]], [[עליה לרגל]], [[ביכורים]].
| עשה חינוך = דיני [[עבד עברי]], [[אמה עבריה#יעוד|יעוד]] און אויסלייזן אן [[אמה עבריה]], [[ארבע מיתות בית דין|מיתת חנק]], דיני [[קנסות]], [[ארבע מיתות בית דין|מיתת סייף]], דיני [[ארבעה אבות נזיקין]], דיני [[גניבה|גנב]], [[ארבעה שומרים|דיני שומרים]], דין [[מפתה]], [[הלוואה|פארבארגן פאר אן ארעמאן]], [[רוב|פסק'ענען נאך רוב דיינים]], [[פריקה וטעינה]], [[שמיטה|שמיטת קרקעות]], [[שבת|רוען אין שבת]], [[עליה לרגל]], [[ביכורים]].
| לא תעשה חינוך = פארקויפן אן [[אמה עבריה]], אפהאלטן פון איר [[שאר כסות ועונה]], [[איסור הכאת הורים|שלאגן עלטערן]], עסן פון [[שור הנסקל]], [[כישוף|לאזן א מכשפה לעבן]], [[אונאת הגר|אויספאפן א גר מיט רייד אדער מיט געלט]], [[כל אלמנה ויתום לא תענון|פייניגן אן אלמנה אדער א יתום]], [[לא תהיה לו כנושה|מאנען א חוב פון אן ארעמאן]], [[ריבית|איסור ריבית]], [[איסור קללה|שעלטן א דיין אדער א נשיא]], [[תרומות ומעשרות|פארטוישן די סדר תרומות און מעשרות]], [[טריפה|עסן טריפות]], [[לשון הרע|לשון הרע אדער שמע שווא]], [[פסולי עדות]], [[טויטשטראף|אנטיילנעמען מיט עושי רע]], זיך פארלאזן אין [[דיני נפשות]] אויף א צווייטן [[דיין]], פארדרייען א משפט, פסק'נען לויט שאצונגען, [[שוחד]], זיך באשווערן אין א אפגאט, [[מסית|בארעדן צו דינען עבודה זרה]], שחט'ן [[קרבן פסח]] ווען ס'איז נאך דא [[חמץ]] אין שטוב,[[נותר|איבערנעכטיגן די אימורים פון קרבן פסח]], [[בשר בחלב|קאכן בשר בחלב]], שליסן א בונד מיט אזעלכע וואס דינען עבודה זרה, [[לא תחנם]]
| לא תעשה חינוך = פארקויפן אן [[אמה עבריה]], אפהאלטן פון איר [[שאר כסות ועונה]], [[איסור פון שלאגן די עלטערן]], עסן פון [[שור הנסקל]], [[כישוף|לאזן א מכשפה לעבן]], [[אונאת הגר|אויספאפן א גר]] מיט רייד אדער מיט געלט, [[כל אלמנה ויתום לא תענון|פייניגן אן אלמנה אדער א יתום]], [[לא תהיה לו כנושה|מאנען א חוב פון אן ארעמאן]], [[ריבית|איסור ריבית]], [[איסור קללה|שעלטן א דיין אדער נשיא]], [[תרומות ומעשרות|פארטוישן די סדר תרומות און מעשרות]], [[טריפה|עסן טריפות]], [[לשון הרע|לשון הרע אדער שמע שווא]], [[פסולי עדות]], [[טויטשטראף|אנטיילנעמען מיט עושי רע]], זיך פארלאזן אין [[דיני נפשות]] אויף א צווייטן [[דיין]], פארדרייען א משפט, פסק'נען לויט שאצונגען, [[שוחד]], זיך באשווערן אין א אפגאט, [[מסית|בארעדן צו דינען עבודה זרה]], שחט'ן [[קרבן פסח]] ווען ס'איז נאך דא [[חמץ]] אין שטוב, [[נותר|איבערנעכטיגן די אימורים פון קרבן פסח]], [[בשר בחלב|קאכן בשר בחלב]], שליסן א בונד מיט אזעלכע וואס דינען עבודה זרה, [[לא תחנם]]
| עדה1=אשכנז'ישע און ספרד'ישע
| עדה1=אשכנזים און ספרדים
| הפטורה1={{תנ"ך|ירמיהו|לד|ח|כב}}, און אויך {{תנ"ך|ירמיהו|לג|כה|כו}}
| עדה2=תימנים
| עדה2=תימנ'ע
| עדה3=איטאליענער
| הפטורה2={{תנ"ך|ירמיהו|לד|ח}} - {{תנ"ך|ירמיהו|לה|יט}}
| הפטורה1={{תנ"ך|ירמיהו|לד|ח|כב}}, און מ'לייגט צו {{תנ"ך|ירמיהו|לג|כה|כו}}
| עדה3=איטאליענע
| הפטורה2={{תנ"ך|ירמיהו|לד|ח}} - {{תנ"ך|ירמיהו|לה|יט|אן=ספר}}
| הפטורה3={{תנ"ך|ירמיהו|לד|ח}} - {{תנ"ך|ירמיהו|לה|יא}}
| הפטורה3={{תנ"ך|ירמיהו|לד|ח}} - {{תנ"ך|ירמיהו|לה|יא|אן=ספר}}
| צאל ווערטער= 1462
}}
}}
'''{{מנוקד|פרשת מִשְׁפָּטִים}}''' איז די זעקסטע [[סדרה]] פון [[ספר שמות]], און די אכצנטע פון די תורה בכלל. די פרשה גייט פון {{תנ"ך|שמות|כא|א|אן=ספר|לאנג=יא}} ביז {{תנ"ך|שמות|כד|יח|אן=ספר|לאנג=יא}}, לויט'ן אנגענומענעם צעטיילונג פון [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]], פארמאגנדיג אינאיינעם 118 פסוקים, און 33 פרשיות - זעקס [[פרשה פתוחה|פתוחות]] און 27 [[פרשה סתומה|סתומות]].


'''פרשת מִשְׁפָּטִים''' איז די זעקסטע [[פרשת השבוע|פרשה]] אין [[שמות|ספר שמות]]. די פרשה גייט פון {{תנ"ך|שמות|כא|א}} ביז {{תנ"ך|שמות|כד|יח}}, לויטן אנגענומענעם וועג פון רעכענען די [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]]. אין מערהייט פרשה ווערט אויסגערעכנט אסאך [[מצוות]] און דינים, בעיקר וואס האט מיט [[דיני ממונות]]. אין סוף פרשה ווערט דערציילט איבער די בונד פון די אידן מיטן באשעפער, און דאס ארויפגיין פון משה צום בארג סיני.
אין מערהייט פרשה ווערט אויסגערעכנט אסאך [[מצוות]] און דינים, בעיקר וואס האט מיט [[דיני ממונות]]. אין סוף פרשה ווערט דערציילט איבער די בונד פון די אידן מיטן באשעפער, און דאס ארויפגיין פון משה צום בארג סיני.


פרשת משפטים ווערט געליינט צווישן [[כ"ד שבט]] און א' אדר]]. א מערהייט פון די יארן - [[שנים פשוטות]] (אויסער א[[השא יאר]]) ווערט פרשת משפטים געליינט אין שבת בעפאר [[ראש חודש]] [[אדר]], וואס דען ליינט מען אויך די ערשטע פרשה פון די "[[ארבע פרשיות]]" - [[פרשת שקלים]].
פרשת משפטים ווערט געליינט צווישן [[כ"ד שבט]] און [[א' אדר]]. א מערהייט פון די [[פשוט'ע יארן]] (אויסער אין [[השא יאר]]) געפאלט דאס א שבת בעפאר [[ראש חודש]] [[אדר]], וואס דאן ליינט מען [[מפטיר]] די ערשטע פרשה פון די "[[ארבע פרשיות]]" - [[פרשת שקלים]].
 
אין טייל פון [[ראשונים]]{{הערה|זעט [[ספר החינוך]] וואס טיילט איין די מצוות אין פרשה פאר צוויי פרשיות.}} ווערט גברענגט אז סאיז דא וואס האבן זיך געפירט אנצוטיילן די פרשה אויף צוויי - "משפטים" און "אם כסף תלוה", און אזוי האבן זיך געפירט די אידן אין [[טוניסיע]] ביז שפעטערע יארן{{הערה|זעט [http://www.daat.ac.il/daat/toshba/minhagim/tu2.htm ממנהגי יהדות תוניסיה] אין דעת זייטל.}}. טראץ דעם האבן אפילו די קהילות אין מערערע יארן צאמגעשטעלט ביידע פרשיות אינאיינעם, אויסער אין א [[השג יאר]] און [[החא יאר]] וואס דען האבן זיי יא איינגעטיילט די פרשה אין צוויי, אנשטאט איינטיילן פרשיות [[פרשת מטות|מטות]] און [[פרשת מסעי|מסעי]].


ביי די ספרדים איז געווען איינגעפירט אין טייל [[עיבור יאר]]ן ([[השג יאר|השג]] און [[החא יאר]]ן) צו צעטיילן משפטים אויף צוויי - "משפטים" און "אם כסף תלוה" ({{תנ"ך|שמות|כב|כד|אן=ספר}}){{ביאור|דער מנהג ווערט געברענגט דורך די ראשונים אין די ספרדי'שע פלעצער, לויט'ן כלל פון "סגיר ופסח" - אז [[פרשת מצורע|פרשת "מצורע"]] ("סגיר" אויף [[אראמיש]]) ווערט געליינט די שבת פאר "[[פסח]]", און אין יארן וואס [[ראש השנה]] געפאלט אום [[דאנערשטאג]] (השג און החא יארן), פעלט אויס נאך א קריאה בעפאר פסח אז מצורע זאל געפאלן אין איינקלאנג מיט'ן כלל. דער [[ראב"ח]] שרייבט דעם מנהג און [[ספר העבור]]{{הערה|{{היברובוקס|2=ספר העבור|3=21292|page=88|4=לוח תיקון הסדרים הנקראים בשבתות בכל שנה}}.}} וועלכע שלאגט פאר צו צעטיילן [[פרשת וירא|וירא]], משפטים, אדער [[פרשת כי תשא|כי תשא]] (ווי טייל יוצאי ליביע פירן זיך). אויך אין [[ספר האשכול]] ווערט דערמאנט אז טייל נעמען אן דער כלל פון סגיר ופסח{{הערה|{{היברובוקס|2=ספר האשכול|3=9047|page=270|מהדורה=אלבעק|עמ=דף ס"ה ע"א}}.}}. אויך דער [[מאירי]] שרייבט דער מנהג צו צעטיילן [[כי תשא]]{{הערה|{{היברובוקס|2=קרית ספר|3=41282|page=80|באנד=חלק א'|עמ=פג-פד}}.}}, און עס ווערט אויך דערמאנט אין ארחות חיים פון [[רבי אהרן הכהן מלוניל]]{{הערה|[https://machon.oretzion.com/document/ארחות%20חיים%20ב%20סופי%20עדכני.pdf#page=89 הל' קריאת ספר תורה סי' ס"ג].}}, און אין [[אבודרהם]]{{הערה|{{שיתופתא|Abudarham,_Hebrew_Calendar,_Order_of_Parashiot_and_Haftarot/82|סדר הפשריות וההפטרות - פ"ב}}.}}. דער [[ספר החינוך]] צעטיילט אויך די [[s:ספר החינוך (סדר דפוס פרנקפורט)/ספר שמות|מצוות אין מפשטים]] פאר צוויי פרשיות.{{ש}}אין [[מחזור ויטרי]]{{הערה|{{שיתופתא|Machzor_Vitry,_Laws_of_Purim/256|סימן רנ"ו}}.}} און נאך פיל ראשונים איז אבער דער כלל "פקיד ופסח", אז מען ליינט [[פרשת צו]] (פקיד) בעפאר פסח, גילטיג סיי אין א פשוט יאר און סיי אין אן עיבור יאר. עס ווערט אבער אויך געברענגט אלס דער מנהג פון צרפת, אדער אלס מנהג פון [[רבינו תם]]{{הערה|אזוי אין די {{היברובוקס|2=השלמות למחזור ויטרי|3=10172|page=410|עמ=6}}.}} פאר אן עיבור יאר איז "סגיר ופסח" (מצורע), און פאר השג און החא יארן - "פטיר ופסח" (אדער "אוחר ופסח"), וואס דאס איז [[פרשת אחרי]], און דאס איז למעשה דער פארשפרייטער מנהג.}}, און אזוי האבן זיך געפירט די אידן אין [[טוניזיע]] ביז שפעטערע יארן{{הערה|זעט {{דעת|מרדכי סיטבון, אברהם הטל|daat/toshba/minhagim/tu2.htm|"ממנהגי יהדות תוניסיה"}}.}}.
==פרשה אינהאלט==
==פרשה אינהאלט==
[[טעקע:Davis The Covenant Confirmed.jpg|שמאל|ממוזער|300px|די בונד פון די אידן מיטן באשעפער, געמאלן דורך דזשאן סטיפל דעיוויס]]
[[טעקע:Davis The Covenant Confirmed.jpg|שמאל|ממוזער|300px|די בונד פון די אידן מיטן באשעפער, געמאלן דורך דזשאן סטיפל דעיוויס]]
שורה 44: שורה 45:


נאך וואס משה רבינו האט איבער געגעבן פאר די אידן די אלע מצוות{{הערה|אזוי לויט די סדר הפסוקים, אבער אין [[רש"י]] שטייט אז ס'איז געווען נאך פאר מתן תורה}} ווערט געבינדן א בונד צווישן די אידן מיט דער באשעפער, דערנאך בויט משה א מזבח צופיסנס פון בארג סיני, און איז מקריב [[קרבנות]] צוזאמען מיט אהרן און די זקנים, דערנאך גייט ער ארויף צום בארג סיני באקומען די [[לוחות הברית]], און האלט זיך אויף דארט פערציג טעג און פערציג נעכט.
נאך וואס משה רבינו האט איבער געגעבן פאר די אידן די אלע מצוות{{הערה|אזוי לויט די סדר הפסוקים, אבער אין [[רש"י]] שטייט אז ס'איז געווען נאך פאר מתן תורה}} ווערט געבינדן א בונד צווישן די אידן מיט דער באשעפער, דערנאך בויט משה א מזבח צופיסנס פון בארג סיני, און איז מקריב [[קרבנות]] צוזאמען מיט אהרן און די זקנים, דערנאך גייט ער ארויף צום בארג סיני באקומען די [[לוחות הברית]], און האלט זיך אויף דארט פערציג טעג און פערציג נעכט.
==מצוות אין דער פרשה==
לויט ווי אויסגערעכנט אינעם [[ספר החינוך]]{{הערה|{{ספר החינוך|מב|צד}}.}} איז פארהאן 53 [[תרי"ג מצוות|מצוות]] אין דער פרשה:
== דאטומען ==
דער שבת ווען מ'ליינט די פרשה, קען געפאלן אין זיבן אנדערע דאטומען:
*[[השא יאר]] און [[השג יאר]] - [[כ"ד שבט]]
*[[הכז יאר]] - [[כ"ה שבט]]
*[[החא יאר]] - [[כ"ו שבט]]
*[[גכה יאר]] און [[בשה יאר]], [[גכז יאר]] און [[בשז יאר]] - [[כ"ז שבט]]
*[[בחג יאר]] און [[זשג יאר]], [[בחה יאר]] און [[זשה יאר]] - [[כ"ט שבט]]
*[[זחא יאר]] - [[א' אדר]]
*[[זחג יאר]] - [[א' אדר א']]


==מפטיר און הפטורה==
==מפטיר און הפטורה==
שורה 52: שורה 66:
==דרויסנדע לינקס==
==דרויסנדע לינקס==
{{מיזמים|ויקיטקסט=פרשת משפטים}}
{{מיזמים|ויקיטקסט=פרשת משפטים}}
{{קישורי פרשה|פרשה=משפטים|ממרא=0206|תורת אמת ספר=00761|תורת אמת פרשה=0005|נחמה=18|בית חב"ד=475324|ישיבה=31|בינינו=7168|אתר פרשת השבוע=2011/01/mishpatim|בר-אילן=mishpatim}}
{{קישורי פרשה|בית חב"ד=475324|ישיבה=31|בינינו=7168|אתר פרשת השבוע=2011/01/mishpatim}}
איבער די הפטורה פון פרשת משפטים זעט אין [https://forum.otzar.org/viewtopic.php?t=37573 פורום אוצר החכמה]
 
==צו ליינען מער==
* [https://forum.otzar.org/viewtopic.php?t=37573 '''אפשרויות ההפטרות לפרשיות'''] אויף אוצר החכמה פארום
 
==נאטיצן==
{{ביאורים}}


==רעפערענצן==
==רעפערענצן==
שורה 59: שורה 78:


{{פרשיות השבוע}}
{{פרשיות השבוע}}
[[קאטעגאריע:פרשיות ספר שמות|משפטים]]
[[קאַטעגאָריע:פרשיות ספר שמות|משפטים]]
[[קאטעגאריע:משפט עברי]]
[[קאַטעגאָריע:אידישע דינים]]
[[קאַטעגאָריע:פרשת משפטים|*]]
[[קאַטעגאָריע:פרשת משפטים|*]]
[[he:פרשת משפטים]]
[[he:פרשת משפטים]]
{{קרד}}
{{קרד}}

רעוויזיע פון 07:58, 26 יאנואר 2024

Arrow r.svg משפטים Arrow l.svg
פסוקים שמות כא, א - כד, יח
צאל פסוקים 118 (22'סטע)
צאל ווערטער 1462 (31'סטע)
צאל אותיות 5313 (37'סטע)
אינהאלט א לאנגע ליסטע פון מצוות און דינים, דערנאך ווערט דערציילט ווי משה רבינו גייט ארויף אויפן בארג סיני צו באקומען די לוחות הברית
מצוות אין דער פרשה לויטן ספר החינוך
עשה (23)  לא תעשה (30)
דיני עבד עברי, יעוד און אויסלייזן אן אמה עבריה, מיתת חנק, דיני קנסות, מיתת סייף, דיני ארבעה אבות נזיקין, דיני גנב, דיני שומרים, דין מפתה, פארבארגן פאר אן ארעמאן, פסק'ענען נאך רוב דיינים, פריקה וטעינה, שמיטת קרקעות, רוען אין שבת, עליה לרגל, ביכורים. פארקויפן אן אמה עבריה, אפהאלטן פון איר שאר כסות ועונה, איסור פון שלאגן די עלטערן, עסן פון שור הנסקל, לאזן א מכשפה לעבן, אויספאפן א גר מיט רייד אדער מיט געלט, פייניגן אן אלמנה אדער א יתום, מאנען א חוב פון אן ארעמאן, איסור ריבית, שעלטן א דיין אדער נשיא, פארטוישן די סדר תרומות און מעשרות, עסן טריפות, לשון הרע אדער שמע שווא, פסולי עדות, אנטיילנעמען מיט עושי רע, זיך פארלאזן אין דיני נפשות אויף א צווייטן דיין, פארדרייען א משפט, פסק'נען לויט שאצונגען, שוחד, זיך באשווערן אין א אפגאט, בארעדן צו דינען עבודה זרה, שחט'ן קרבן פסח ווען ס'איז נאך דא חמץ אין שטוב, איבערנעכטיגן די אימורים פון קרבן פסח, קאכן בשר בחלב, שליסן א בונד מיט אזעלכע וואס דינען עבודה זרה, לא תחנם
הפטורה
אשכנזים און ספרדים ירמיהו לד, ח–כב, און מ'לייגט צו ירמיהו לג, כה–כו
תימנים ירמיהו לד, ח - לה, יט
איטאליענער ירמיהו לד, ח - לה, יא

פרשת מִשְׁפָּטִים איז די זעקסטע סדרה פון ספר שמות, און די אכצנטע פון די תורה בכלל. די פרשה גייט פון קאַפּיטל כ"א, פסוק א' ביז קאַפּיטל כ"ד, פסוק י"ח, לויט'ן אנגענומענעם צעטיילונג פון קאפיטלען, פארמאגנדיג אינאיינעם 118 פסוקים, און 33 פרשיות - זעקס פתוחות און 27 סתומות.

אין מערהייט פרשה ווערט אויסגערעכנט אסאך מצוות און דינים, בעיקר וואס האט מיט דיני ממונות. אין סוף פרשה ווערט דערציילט איבער די בונד פון די אידן מיטן באשעפער, און דאס ארויפגיין פון משה צום בארג סיני.

פרשת משפטים ווערט געליינט צווישן כ"ד שבט און א' אדר. א מערהייט פון די פשוט'ע יארן (אויסער אין השא יאר) געפאלט דאס א שבת בעפאר ראש חודש אדר, וואס דאן ליינט מען מפטיר די ערשטע פרשה פון די "ארבע פרשיות" - פרשת שקלים.

ביי די ספרדים איז געווען איינגעפירט אין טייל עיבור יארן (השג און החא יארן) צו צעטיילן משפטים אויף צוויי - "משפטים" און "אם כסף תלוה" (כב, כד)[א], און אזוי האבן זיך געפירט די אידן אין טוניזיע ביז שפעטערע יארן[8].

פרשה אינהאלט

די בונד פון די אידן מיטן באשעפער, געמאלן דורך דזשאן סטיפל דעיוויס

נאך די מעמד הר סיני, וואו ס'זענען געגעבן געווארן פאר כלל ישראל די עשרת הדברות, געבט דער באשעפער פאר כלל ישראל דורך משה רבינו נאך א לאנגע ליסטע פון מצוות און דינים[9]. דאס מערהייט פון די מצוות זענען איבער די געזעצן וואס זענען נוגע צווישן א מענטש און זיין פריינד, צווישן זיי ווי פאלגנד:

אזוי אויך אפאר אנדערע מצוות:

נאך וואס משה רבינו האט איבער געגעבן פאר די אידן די אלע מצוות[10] ווערט געבינדן א בונד צווישן די אידן מיט דער באשעפער, דערנאך בויט משה א מזבח צופיסנס פון בארג סיני, און איז מקריב קרבנות צוזאמען מיט אהרן און די זקנים, דערנאך גייט ער ארויף צום בארג סיני באקומען די לוחות הברית, און האלט זיך אויף דארט פערציג טעג און פערציג נעכט.

מצוות אין דער פרשה

לויט ווי אויסגערעכנט אינעם ספר החינוך[11] איז פארהאן 53 מצוות אין דער פרשה:

דאטומען

דער שבת ווען מ'ליינט די פרשה, קען געפאלן אין זיבן אנדערע דאטומען:

מפטיר און הפטורה

  • אין א מערהייט פון יארן שנים פשוטות ווערט פרשת תרומה געליינט א שבת בעפאר ראש חודש אדר, און דאן ליינט מען די הפטורה פון שבת שקלים.
  • אין אן עיבור יאר ווערט פרשת משפטים געליינט אין שבת ראש חודש אדר, אדער צום ביישפיל שבת ערב ראש חודש, וואס דאן ליינט מען די הפטורה פון שבת ראש חודש אדער - אין שבת ערב ראש חודש - "מחר חודש".
  • אין די יארן ווי פאלגנד: השא יאר, השג יאר, החא יאר, בשז יאר און גכז יאר, ווערט געליינט די הפטורה פון פרשת משפטים אין ירמיהו לד, דארט דערמאנט ירמיה הנביא די געזעצן פון אן עבד עברי, און מוסר'ט די אידן פארוואס זיי האבן דאס נישט אויסגעפאלגט, איבער די ענדע פון די הפטורה זענען פארהאן עטליכע מנהגים, די תימנ'ע פירן אויס ביז צום סוף פרק ל"ה, די אשכנז'ישע און ספרד'ישע גייען צוריק צו די לעצטע פסוקים פון פרק לג (אין משנה ברורה[12] ווערט געברענגט א מחלוקת צו מ'מעג אזוי טאהן, אין רש"ש [13] ברענגט ער אז אזוי איז די מנהג למעשה. אין ספר טעמא דקרא (פרשת משפטים) שרייבט ער, אז ביי די פלעצער וואו מ'ליינט די הפטורה פון קלף, זאל מען נישט צוריקגיין).

דרויסנדע לינקס


פאראמעטער פעלערן אין מוסטער:פרשה לינקס

פאראמעטער [ ישיבה ] ערשיינען נישט אין מוסטער דעפיניציע
טעקסט

טייטש

  • "פרשת משפטים", חמשה חומשי תורה אין אידיש, ניו יארק, תרע"ד, איבערזעצט אין אידיש דורך ח. ש. נײהױזען, א. הײמאן (חרל“פּ) און אנדערע.

פארברייטערונג

צו ליינען מער

נאטיצן

  1. דער מנהג ווערט געברענגט דורך די ראשונים אין די ספרדי'שע פלעצער, לויט'ן כלל פון "סגיר ופסח" - אז פרשת "מצורע" ("סגיר" אויף אראמיש) ווערט געליינט די שבת פאר "פסח", און אין יארן וואס ראש השנה געפאלט אום דאנערשטאג (השג און החא יארן), פעלט אויס נאך א קריאה בעפאר פסח אז מצורע זאל געפאלן אין איינקלאנג מיט'ן כלל. דער ראב"ח שרייבט דעם מנהג און ספר העבור[1] וועלכע שלאגט פאר צו צעטיילן וירא, משפטים, אדער כי תשא (ווי טייל יוצאי ליביע פירן זיך). אויך אין ספר האשכול ווערט דערמאנט אז טייל נעמען אן דער כלל פון סגיר ופסח[2]. אויך דער מאירי שרייבט דער מנהג צו צעטיילן כי תשא[3], און עס ווערט אויך דערמאנט אין ארחות חיים פון רבי אהרן הכהן מלוניל[4], און אין אבודרהם[5]. דער ספר החינוך צעטיילט אויך די מצוות אין מפשטים פאר צוויי פרשיות.
    אין מחזור ויטרי[6] און נאך פיל ראשונים איז אבער דער כלל "פקיד ופסח", אז מען ליינט פרשת צו (פקיד) בעפאר פסח, גילטיג סיי אין א פשוט יאר און סיי אין אן עיבור יאר. עס ווערט אבער אויך געברענגט אלס דער מנהג פון צרפת, אדער אלס מנהג פון רבינו תם[7] פאר אן עיבור יאר איז "סגיר ופסח" (מצורע), און פאר השג און החא יארן - "פטיר ופסח" (אדער "אוחר ופסח"), וואס דאס איז פרשת אחרי, און דאס איז למעשה דער פארשפרייטער מנהג.

רעפערענצן

  1. ספר העבור, לוח תיקון הסדרים הנקראים בשבתות בכל שנה.
  2. ספר האשכול, אלבעק, דף ס"ה ע"א.
  3. קרית ספר חלק א', עמ' פג-פד.
  4. הל' קריאת ספר תורה סי' ס"ג.
  5. סדר הפשריות וההפטרות - פ"ב.
  6. סימן רנ"ו.
  7. אזוי אין די השלמות למחזור ויטרי, עמ' 6.
  8. זעט מרדכי סיטבון, אברהם הטל, ‏"ממנהגי יהדות תוניסיה", אויף "דעת".
  9. אזוי קומט אויס פון די סדר הפרשיות, אבער טייל מפרשים לערנען אז די אלע דינים פון פרשה זענען געגעבן געווארן אין מרה, אזוי אויך זענען דא וואס לערנען אז זיי זענען א זאמלונג פון מצוות און דינים וואס זענען געזאגט געווארן אין פארשידענע אומשטענדן און פלעצער, און זענען נאר געשריבן געווארן צוזאמען דא.
  10. אזוי לויט די סדר הפסוקים, אבער אין רש"י שטייט אז ס'איז געווען נאך פאר מתן תורה.
  11. ספר החינוך, מצוות מבצד.
  12. אורח חיים סימן קמד ס"ק ט
  13. יומא ע ע"א


טיילן פון דער ארטיקל זענען מעגליך איבערגעזעצט פון העברעאישער וויקיפעדיע
cc-by-sa 3.0 ערלויבענישאריגינעלער בלאטביישטייערער