מייבאים כמותיים, בדוקי עריכות אוטומטית, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, מנטרים, מייבאים, מעדכנים, אספקלריה רעדאקטארן
3,951
רעדאגירונגען
ק
הגהה
(←חנוכת המשכן: וַיִּשָּׂ֨א אַהֲרֹ֧ן אֶת יָדָ֛ו אֶל הָעָ֖ם וַֽיְבָרְכֵ֑ם ועי' רש"י) |
ק (הגהה) |
||
| שורה 23: | שורה 23: | ||
'''{{מנוקד|פרשת שְׁמִינִי}}''' איז די דריטע [[סדרה]] פון [[ספר ויקרא]], און די 26'סטע פון די תורה בכלל. די פרשה גייט פון {{תנ"ך|ויקרא|ט|א|אן=ספר|לאנג=יא}}, ביז {{תנ"ך|ויקרא|יא|מז|אן=ספר|לאנג=יא}}, לויטן אנגענומענעם צעטיילונג פון [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]], פארמאגנדיג אינאיינעם 91 פסוקים און זעקס פרשיות - דריי [[פרשה פתוחה|פתוחות]] און דריי [[פרשה סתומה|סתומות]]. | '''{{מנוקד|פרשת שְׁמִינִי}}''' איז די דריטע [[סדרה]] פון [[ספר ויקרא]], און די 26'סטע פון די תורה בכלל. די פרשה גייט פון {{תנ"ך|ויקרא|ט|א|אן=ספר|לאנג=יא}}, ביז {{תנ"ך|ויקרא|יא|מז|אן=ספר|לאנג=יא}}, לויטן אנגענומענעם צעטיילונג פון [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]], פארמאגנדיג אינאיינעם 91 פסוקים און זעקס פרשיות - דריי [[פרשה פתוחה|פתוחות]] און דריי [[פרשה סתומה|סתומות]]. | ||
די פרשה הייבט אן מיט א שילדערונג פון די אכטע טאג נאך די [[שבעת ימי המילואים]], דער טאג פון [[חנוכת המשכן]], און | די פרשה הייבט אן מיט א שילדערונג פון די אכטע טאג נאך די [[שבעת ימי המילואים]], דער טאג פון [[חנוכת המשכן]], און דער חטא פון [[נדב און אביהוא]] אין יענעם טאג. דאן ווערן אראפגעשטעלט די דינים פון כשר'ע און טמא'נע בעלי חיים, און טייל דינים פון [[טומאה וטהרה]]. | ||
פרשת שמיני ווערט געליינט צווישן די דאטומען [[כ' אדר ב']] (אין [[עיבור יאר]]ן) און [[כ"ט ניסן]] (אין [[חוץ לארץ|חו"ל]]). אין עיבור יארן געפאלט די סדרה אום [[שבת פרה]] (אין די [[קביעות פון יאר|קביעות]] [[השג יאר|השג]], [[החא יאר|החא]], [[בשז יאר|בשז]] און [[גכז יאר|גכז]]), אדער [[שבת החודש]] (אין [[בחה יאר|בחה]], [[זשה יאר|זשה]] און [[זחג יאר]]ן), וואס דאן ליינט מען דעם דעזיגנירטן מפטיר און הפטורה. | פרשת שמיני ווערט געליינט צווישן די דאטומען [[כ' אדר ב']] (אין [[עיבור יאר]]ן) און [[כ"ט ניסן]] (אין [[חוץ לארץ|חו"ל]]). אין עיבור יארן געפאלט די סדרה אום [[שבת פרה]] (אין די [[קביעות פון יאר|קביעות]] [[השג יאר|השג]], [[החא יאר|החא]], [[בשז יאר|בשז]] און [[גכז יאר|גכז]]), אדער [[שבת החודש]] (אין [[בחה יאר|בחה]], [[זשה יאר|זשה]] און [[זחג יאר]]ן), וואס דאן ליינט מען דעם דעזיגנירטן מפטיר און הפטורה. | ||
| שורה 30: | שורה 30: | ||
===חנוכת המשכן=== | ===חנוכת המשכן=== | ||
{{הויפט ארטיקל|חנוכת המשכן}} | {{הויפט ארטיקל|חנוכת המשכן}} | ||
נאך די [[שבעת ימי המילואים]] געשילדערט אין פאריגן פרשה, ווען [[משה]] האט געזאלבט און איינגעלייטעט | נאך די [[שבעת ימי המילואים]] געשילדערט אין פאריגן פרשה, ווען [[משה]] האט געזאלבט און איינגעלייטעט דעם משכן און די כהנים, איז געקומען דער אכטער טאג, [[ראש חודש]] [[ניסן]], ווען עס איז אפגעהאלטן געווארן די באנייאונג פונעם משכן, ווי געשילדערט אין דער פרשה: משה האט גערופן [[אהרן הכהן|אהרן]] מיט זיינע זין און די [[שבעים זקנים|זקנים]]. אהרן מיט די כהנים האבן לויט די אנווייזונגען פון משה מקריב געווען א קרבן חטאת און עולה פאר זיך, און דאן מקריב געווען א חטאת און עולה פאר'ן פאלק, א מנחה, און א שור און איל פאר שלמים - אויסער די טעגליכע [[קרבן תמיד|קרבנות תמיד]]. אהרן האט אויפגעהויבן זיינע הענט צום פאלק און האט זיי [[ברכת כהנים|געבענטשט]], דאן זענען משה און אהרן ארויסגעקומען פון אהל מועד און געבענטשט דאס פאלק. דער כבוד פון אויבערשטן האט זיך באוויזן, און א פייער פון גאט האט פארלענדט די קרבנות פונעם מזבח{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|ט|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}. | ||
===נדב און אביהוא=== | ===נדב און אביהוא=== | ||
{{הויפט ארטיקל|נדב און אביהוא}} | {{הויפט ארטיקל|נדב און אביהוא}} | ||
נדב און אביהוא האבן מקריב געווען קטורת פאר'ן אויבערשטן, אנדעם וואס זיי זאלן געווען באפוילן, און עס איז ארויס א פייער פונעם אויבערשטן פון וואס זיי זענען אוועק. משה האט געזאגט צו אהרן אין נאמען פון גאט: "בִּקְרֹבַי אֶקָּדֵשׁ וְעַל פְּנֵי כָל הָעָם אֶכָּבֵד", און אהרן האט געשוויגן. משה האט געהייסן מישאל און אליצפן, די קינדער פון עוזיאל, ארויסנעמען די גופים פון משכן אינדרויסן פון מחנה. משה האט דאן אנגעזאגט אהרן און זיינע זין, [[אלעזר הכהן|אלעזר]] און [[איתמר הכהן|איתמר]], איבער | נדב און אביהוא האבן מקריב געווען קטורת פאר'ן אויבערשטן, אנדעם וואס זיי זאלן געווען באפוילן, און עס איז ארויס א פייער פונעם אויבערשטן פון וואס זיי זענען אוועק. משה האט געזאגט צו אהרן אין נאמען פון גאט: "בִּקְרֹבַי אֶקָּדֵשׁ וְעַל פְּנֵי כָל הָעָם אֶכָּבֵד", און אהרן האט געשוויגן. משה האט געהייסן מישאל און אליצפן, די קינדער פון עוזיאל, ארויסנעמען די גופים פון משכן אינדרויסן פון מחנה. משה האט דאן אנגעזאגט אהרן און זיינע זין, [[אלעזר הכהן|אלעזר]] און [[איתמר הכהן|איתמר]], איבער דעם איסור פאר כהנים זיך צו לאזן וואקסן די האר און רייסן די קליידער, און זיי זאלן נישט ארויסגיין פון משכן בשעת די עבודה, און מען זאל נישט טון די עבודה נאכ'ן טרינקען "יין ושכר". | ||
משה האט באפוילן אהרן מיט זיינע לעבן־געבליבענע זין צו עסן פון די איבערגעבליבענע מנחה און קרבנות, און זיי פארגעהאלטן דערויף וואס זיי האבן נישט געגעסן פונעם חטאת, אויף וועלכע אהרן האט געענטפערט אז אלס [[אונן|אוננים]] טארן זיי נישט עסן דערפון{{הערה|{{בבלי|זבחים|קא|א}}.}}, און משה האט צוגעשטימט דערצו{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|י|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}. | משה האט באפוילן אהרן מיט זיינע לעבן־געבליבענע זין צו עסן פון די איבערגעבליבענע מנחה און קרבנות, און זיי פארגעהאלטן דערויף וואס זיי האבן נישט געגעסן פונעם חטאת, אויף וועלכע אהרן האט געענטפערט אז אלס [[אונן|אוננים]] טארן זיי נישט עסן דערפון{{הערה|{{בבלי|זבחים|קא|א}}.}}, און משה האט צוגעשטימט דערצו{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|י|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}. | ||
===מאכלות אסורות=== | ===מאכלות אסורות=== | ||
דאן ווערט אויסגערעכנט אין | דאן ווערט אויסגערעכנט אין דער פרשה די סימנים פון כשר'ע בהמות און חיות, פיש און פייגלען, און היישעריק. די תורה זאגט אן איבער דעם איסור פון עסן די פארשידענע ערליי שרצים. אויך ווערן אויסגערעכנט טייל דינים פון טומאה וטהרה: טומאת שרצים, טומאת אוכלין, און טומאת נבלה{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|יא|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}. | ||
== מצוות אין דער פרשה == | == מצוות אין דער פרשה == | ||