4,450
רעדאגירונגען
(דא: דעסקריפציע, הוה>עבר (גוט?), פרשה לינקס) |
ק (געבליבן אז נישט אין ספר בראשית (diffedit)) |
||
| שורה 17: | שורה 17: | ||
| עדה2 = אשכנזים, תימנים און איטאליענער | | עדה2 = אשכנזים, תימנים און איטאליענער | ||
}} | }} | ||
'''פרשת וַיֵּרָא''' איז די פערטע [[פרשה]] פון [[ספר בראשית]] | '''פרשת וַיֵּרָא''' איז די פערטע [[פרשה]] פון [[ספר בראשית]]. די פרשה גייט פון {{תנ"ך|בראשית|יח|א|לאנג=יא}}, ביז {{תנ"ך|בראשית|כב|כד|אן=ספר|לאנג=יא}}, לויטן אנגענומענעם צעטיילונג פון [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]]. | ||
די פרשה הייסט "וירא" אויף די ערשטע ווארט אין די פרשה: {{ציטוטון|וַיֵּרָא אֵלָיו ה', בְּאֵלֹנֵי מַמְרֵא}}. אין די פרשה ווערט געשילדערט די טייל פון [[אברהם אבינו]]'ס לעבנס געשיכטע נאכ'ן זיך מל'ן, ווי דער אויבערשטער האט זיך באוויזן צו אים, און דריי מלאכים וועלכע זענען געקומען מבשר זיין אז אברהם און [[שרה]] וועלן האבן קינדער, איבערדרייען סדום, היילן אברהם און ראטעווען לוט פון סדום; אברהם'ס גיין קיין פלשתים וואו ער שליסט א פרידנס פאקט מיט [[אבימלך]]; יצחק'ס געבורט, די פארטרייבונג פון [[הגר]] און [[ישמעאל]], און די נסיון פון [[עקידת יצחק]]. | די פרשה הייסט "וירא" אויף די ערשטע ווארט אין די פרשה: {{ציטוטון|וַיֵּרָא אֵלָיו ה', בְּאֵלֹנֵי מַמְרֵא}}. אין די פרשה ווערט געשילדערט די טייל פון [[אברהם אבינו]]'ס לעבנס געשיכטע נאכ'ן זיך מל'ן, ווי דער אויבערשטער האט זיך באוויזן צו אים, און דריי מלאכים וועלכע זענען געקומען מבשר זיין אז אברהם און [[שרה]] וועלן האבן קינדער, איבערדרייען סדום, היילן אברהם און ראטעווען לוט פון סדום; אברהם'ס גיין קיין פלשתים וואו ער שליסט א פרידנס פאקט מיט [[אבימלך]]; יצחק'ס געבורט, די פארטרייבונג פון [[הגר]] און [[ישמעאל]], און די נסיון פון [[עקידת יצחק]]. | ||
| שורה 33: | שורה 33: | ||
דער אויבערשטער האט מיטגעטיילט מיט אברהם זיינע פלענער צו פארלענדן סדום, און אברהם האט פרובירט פארהאנדלען, אבער האט נישט מצליח געווען צו טרעפן אפילו צען צדיקים אין וועמענס זכות זיי צו אפראטעווען{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|יח|כב|לג}}.}}. | דער אויבערשטער האט מיטגעטיילט מיט אברהם זיינע פלענער צו פארלענדן סדום, און אברהם האט פרובירט פארהאנדלען, אבער האט נישט מצליח געווען צו טרעפן אפילו צען צדיקים אין וועמענס זכות זיי צו אפראטעווען{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|יח|כב|לג}}.}}. | ||
די מלאכים זענען אנגעקומען קיין סדום און גענעכטיגט ביי לוט, אויפדערנאכט זענען די איינוואוינער געקומען פארלאנגען פון לוט ארויסצוגעבן די געסט צו זינדיגן מיט זיי, וואס לוט ווייזט צוריק. די מלאכים האבן געראטעוועט לוט מיט זיין פאמיליע, אבער זיינע איידעמער האבן זיך אנטזאגט פון אנטלויפן. גאט האט בארעגנט סדום און עמורה מיט [[שוועבל]] און [[פייער]] פון הימל, און איבערגעדרייט די שטאט מיט איר גאנצע אינהאלט. לוט איז אנגעקומען קיין צוער, אבער זיין פרוי וועלכע האט צוריק געקוקט איז געווארן א שטיק [[זאלץ]]{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|יט|א|כו}}.}}. | די מלאכים זענען אנגעקומען קיין סדום און גענעכטיגט ביי לוט, אויפדערנאכט זענען די איינוואוינער געקומען פארלאנגען פון לוט ארויסצוגעבן די געסט צו זינדיגן מיט זיי, וואס לוט ווייזט צוריק. די מלאכים האבן געראטעוועט לוט מיט זיין פאמיליע, אבער זיינע איידעמער האבן זיך אנטזאגט פון אנטלויפן. גאט האט בארעגנט סדום און עמורה מיט [[שוועבל]] און [[פייער]] פון הימל, און איבערגעדרייט די שטאט מיט איר גאנצע אינהאלט. לוט איז אנגעקומען קיין צוער, אבער זיין פרוי וועלכע האט צוריק געקוקט איז געווארן א שטיק [[זאלץ]]{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|יט|א|כו}}.}}. | ||
לוט ווערט געראטעוועט אין זכות פון אברהם, און איז אנטלאפן מיט זיינע צוויי טעכטער צו א הייל אין די בערג, די טעכטער קלערנדיג אז עס זענען נישט פארבליבן קיין מענטשן אויף די וועלט, טרינקען זיי אן זייער טאטע, און האבן געהאט מיט אים קינדער אין זיין שלאף, די עלטערע האט געבוירן מואב און די אינגערע "בן-עמי" דער טאטע פון די פאלק עמון{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|יט|כט|לח}}.}}. | לוט ווערט געראטעוועט אין זכות פון אברהם, און איז אנטלאפן מיט זיינע צוויי טעכטער צו א הייל אין די בערג, די טעכטער קלערנדיג אז עס זענען נישט פארבליבן קיין מענטשן אויף די וועלט, טרינקען זיי אן זייער טאטע, און האבן געהאט מיט אים קינדער אין זיין שלאף, די עלטערע האט געבוירן מואב און די אינגערע "בן-עמי" דער טאטע פון די פאלק עמון{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|יט|כט|לח}}.}}. | ||
רעדאגירונגען