מייבאים כמותיים, בדוקי עריכות אוטומטית, ביוראקראטן, אינטערפעיס רעדאקטארן, emailconfirmed, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, מנטרים, סיסאפן, צוות טכני, מייבאים, מעדכנים, אספקלריה רעדאקטארן
102,362
רעדאגירונגען
ק (←אריינפיר: הגהה) |
ק (←פרשה אינהאלט: הגהה אנהייב) |
||
| שורה 27: | שורה 27: | ||
=== דער מבול === | === דער מבול === | ||
{{הויפט ארטיקל|מבול}} | {{הויפט ארטיקל|מבול}} | ||
די פרשה הייבט אן אז [[נח]] איז געווען אן ערליכער מאן, גאנץ אין זיינע דורות, וואס איז געגאנגען מיט גאט. נח האט געהאט דריי זין: שם, חם, און יפת{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|ו|ט|י|אן=ספר}}.}}. גאט האט געזען אז דער ערד איז פארדאָרבן און זינדיג און פול מיט רויב, און האט געזאגט פאר נח אז ער איז גרייט צו ברענגען א מבול (-פארפלייצונג) צו אפווישן אלע | די פרשה הייבט אן אז [[נח]] איז געווען אן ערליכער מאן, גאנץ אין זיינע דורות, וואס איז געגאנגען מיט גאט. נח האט געהאט דריי זין: [[שם]], [[חם]], און [[יפת]]{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|ו|ט|י|אן=ספר}}.}}. גאט האט געזען אז דער ערד איז פארדאָרבן און זינדיג און פול מיט רויב, און האט געזאגט פאר נח אז ער איז גרייט צו ברענגען א מבול (-פארפלייצונג) צו אפווישן אלע באשעפענישן פון דער ערד. דער אויבערשטער האט אנגעזאגט נח צו בויען א תיבה (-קאַסטן) פון פּימזנהאלץ, צעטיילט אין קאַמערן, און עס באדעקן מיט פּעך פון אינעווייניג און פון דרויסן. דער תיבה זאל זיין 300 איילן לאנג, פופציג איילן ברייט, און דרייסיג איילן הויך. עס זאל האבן אן עפענונג פאר ליכטיגקייט פון אויבן, אן אריינגאנג פונדערזייט, און דריי שטאקן. גאט זאגט פאר נח אז ער וועט מיט אים מאכן א בונד אז ער, זיינע זין, זיין ווייב און זיינע זינ'ס ווייבער וועלן באשיצט ווערן פונעם מבול, און האט אים באפוילן מיטצונעמען א פּאָר פון יעדע סאָרט לעבעדיגע באשעפעניש, א זכר און א נקבה, אז זיי זאלן בלייבן לעבן. פון די טהור'ע באשעפענישן און פויגל האט ער באפוילן צו נעמען זיבן פּאָר{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|ו|יא|אן=ספר}} - {{תנ"ך|בראשית|ז|טז|אן=ספר}}.}}. | ||
זיבן טעג פאר דעם מבול האט גאט באפוילן נח אריינצוגיין אינעם תיבה מיט זיין הויזגעזונד און מיטנעמען די אלע באַשעפענישן. נח האָט געטון אלעס וואס גאט האט אים באפוילן. דער מבול איז געקומען די 17'טע טאג פונעם צווייטן חודש{{הערה|פארהאן א מחלוקת אין גמרא {{בבלי|סנהדרין|קח|ב}} צי עס איז געווען [[אייר]] אדער [[חשון]].}} ווען נח איז אלט 600 יאר. | זיבן טעג פאר דעם מבול האט גאט באפוילן נח אריינצוגיין אינעם תיבה מיט זיין הויזגעזונד און מיטנעמען די אלע באַשעפענישן. נח האָט געטון אלעס וואס גאט האט אים באפוילן. דער מבול איז געקומען די 17'טע טאג פונעם צווייטן חודש{{הערה|פארהאן א מחלוקת אין גמרא {{בבלי|סנהדרין|קח|ב}} צי עס איז געווען [[אייר]] אדער [[חשון]].}} ווען נח איז אלט 600 יאר. דאס רעגן האט אנגעהאלטן פאר פערציג טעג און נעכט, און די וואסערן האבן זיך געהויבן ביז פופצן איילן העכער די העכסטע בערג; יעדע זאך וואס האט נאר א לעבעדיגן אָטעם איז געשטארבן. נאך 150 טעג וואס די וואסערן האבן זיך פארמערט דורך די טייכן פון תהום, האט דאס וואסער אנגעהויבן אראפגיין און אויסגעטרוקנט ווערן. נח'ס תיבה האט גערוט אויף די בערג פון [[אררט]] די 17'טע טאג פון זיבעטן חודש{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|ז|יז|אן=ספר}} – {{תנ"ך|בראשית|ח|יד|אן=ספר}}.}}. | ||
=== נאכ'ן מבול === | === נאכ'ן מבול === | ||
רעדאגירונגען