אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "פרשת שמיני"

פון המכלול
קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
ק (הגהה)
ק (החלפת טקסט – "דרויסנדע" ב־"דרויסנדיגע")
 
(8 מיטלסטע ווערסיעס פון 4 באַניצער נישט געוויזן.)
שורה 1: שורה 1:
{{דרעפט}}
<!-- הייבט אן רעדאגירן אונטער די שורה -->
{{דעסקריפציע|דריטע פרשה פון ספר ויקרא}}{{פרשת שבוע
{{דעסקריפציע|דריטע פרשה פון ספר ויקרא}}{{פרשת שבוע
| פריערדיגע = פרשת צו
| פריערדיגע = פרשת צו
שורה 7: שורה 5:
| צאל פסוקים = 91 (41'סטע)
| צאל פסוקים = 91 (41'סטע)
| צאל ווערטער = 1238 (41'סטע)
| צאל ווערטער = 1238 (41'סטע)
| צאל אותיות = 4670 (41'סטע - אייניג מיט [[פרשת חוקת]])
| צאל אותיות = 4670 (41'סטע - אייניג מיט [[פרשת חקת]])
| אינהאלט = [[חנוכת המשכן]], חטא פון [[נדב און אביהוא]], סימנים פון כשר'ע בעלי חיים, דינים פון [[טומאה וטהרה]]
| אינהאלט = [[חנוכת המשכן]], חטא פון [[נדב און אביהוא]], סימנים פון כשר'ע בעלי חיים, דינים פון [[טומאה וטהרה]]
| עשה חינוך = באקוקן סימנים פון חיות און בהמות, באקוקן סימנים פון פיש, באקוקן סימנים פון היישעריק, [[טומאת שרץ]], [[טומאת אוכלים]], [[טומאת נבלה]]
| עשה חינוך = באקוקן סימנים פון חיות און בהמות, באקוקן סימנים פון פיש, באקוקן סימנים פון היישעריק, [[טומאת שרץ]], [[טומאת אוכלים]], [[טומאת נבילה]]
| לא תעשה חינוך = אריינגיין פון א [[כהן]] אין בית המקדש מיט באוואקסענע האר אדער צעריסענע קליידער, כהן'ס ארויסגיין פון בית המקדש בשעת די עבודה, פסק'ען ווען שיכור, עסן א טמא'נע בעל חי
| לא תעשה חינוך = אריינגיין פון א [[כהן]] אין בית המקדש מיט באוואקסענע האר אדער צעריסענע קליידער, כהן'ס ארויסגיין פון בית המקדש בשעת די עבודה, פסק'ען ווען שיכור, עסן א טמא'נע בעל חי
| מספר עשה חינוך = 6
| מספר עשה חינוך = 6
שורה 23: שורה 21:
'''{{מנוקד|פרשת שְׁמִינִי}}''' איז די דריטע [[סדרה]] פון [[ספר ויקרא]], און די 26'סטע פון די תורה בכלל. די פרשה גייט פון {{תנ"ך|ויקרא|ט|א|אן=ספר|לאנג=יא}}, ביז {{תנ"ך|ויקרא|יא|מז|אן=ספר|לאנג=יא}}, לויטן אנגענומענעם צעטיילונג פון [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]], פארמאגנדיג אינאיינעם 91 פסוקים און זעקס פרשיות - דריי [[פרשה פתוחה|פתוחות]] און דריי [[פרשה סתומה|סתומות]].  
'''{{מנוקד|פרשת שְׁמִינִי}}''' איז די דריטע [[סדרה]] פון [[ספר ויקרא]], און די 26'סטע פון די תורה בכלל. די פרשה גייט פון {{תנ"ך|ויקרא|ט|א|אן=ספר|לאנג=יא}}, ביז {{תנ"ך|ויקרא|יא|מז|אן=ספר|לאנג=יא}}, לויטן אנגענומענעם צעטיילונג פון [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]], פארמאגנדיג אינאיינעם 91 פסוקים און זעקס פרשיות - דריי [[פרשה פתוחה|פתוחות]] און דריי [[פרשה סתומה|סתומות]].  


די פרשה הייבט אן מיט א שילדערונג פון די אכטע טאג נאך די [[שבעת ימי המילואים]], דער טאג פון [[חנוכת המשכן]], און די חטא פון [[נדב און אביהוא]] אין יענעם טאג. דאן ווערן אראפגעשטעלט די דינים פון כשר'ע און טמא'נע בעלי חיים, און טייל דינים פון [[טומאה וטהרה]].
די פרשה הייבט אן מיט א שילדערונג פון די אכטע טאג נאך די [[שבעת ימי המילואים]], דער טאג פון [[חנוכת המשכן]], און דער חטא פון [[נדב און אביהוא]] אין יענעם טאג. דאן ווערן אראפגעשטעלט די דינים פון כשר'ע און טמא'נע בעלי חיים, און טייל דינים פון [[טומאה וטהרה]].


פרשת שמיני ווערט געליינט צווישן די דאטומען [[כ' אדר ב']] (אין [[עיבור יאר]]ן) און [[כ"ט ניסן]] (אין [[חוץ לארץ|חו"ל]]). אין עיבור יארן געפאלט די סדרה אום [[שבת פרה]] (אין די [[קביעות פון יאר|קביעות]] [[השג יאר|השג]], [[החא יאר|החא]], [[בשז יאר|בשז]] און [[גכז יאר|גכז]]), אדער [[שבת החודש]] (אין [[בחה יאר|בחה]], [[זשה יאר|זשה]] און [[זחג יאר]]ן), וואס דאן ליינט מען דעם דעזיגנירטן מפטיר און הפטורה.
פרשת שמיני ווערט געליינט צווישן די דאטומען [[כ' אדר ב']] (אין [[עיבור יאר]]ן) און [[כ"ט ניסן]] (אין [[חוץ לארץ|חו"ל]]). אין עיבור יארן געפאלט די סדרה אום [[שבת פרה]] (אין די [[קביעות פון יאר|קביעות]] [[השג יאר|השג]], [[החא יאר|החא]], [[בשז יאר|בשז]] און [[גכז יאר|גכז]]), אדער [[שבת החודש]] (אין [[בחה יאר|בחה]], [[זשה יאר|זשה]] און [[זחג יאר]]ן), וואס דאן ליינט מען דעם דעזיגנירטן מפטיר און הפטורה.


== פרשה אינהאלט ==
==פרשה אינהאלט==
===חנוכת המשכן===
===חנוכת המשכן===
{{הויפט ארטיקל|חנוכת המשכן}}
{{הויפט ארטיקל|חנוכת המשכן}}
נאך די [[שבעת ימי המילואים]] געשילדערט אין פאריגן פרשה, ווען [[משה]] האט געזאלבט און איינגעלייטעט די משכן און די כהנים, איז געקומען דער אכטער טאג, [[ראש חודש]] [[ניסן]], ווען עס איז אפגעהאלטן געווארן דאס באנייאונג פונעם משכן, ווי געשילדערט אין די פרשה: משה האט גערופן [[אהרן הכהן|אהרן]] מיט זיינע זין און די [[שבעים זקנים|זקנים]]. אהרן מיט די כהנים האבן לויט די אנווייזונגען פון משה מקריב געווען א קרבן חטאת און עולה פאר זיך, און דאן מקריב געווען א חטאת און עולה פאר'ן פאלק, א מנחה, און א שור און איל פאר שלמים - אויסער די טעגליכע [[קרבן תמיד|קרבנות תמיד]]. אהרן האט אויפגעהויבן זיינע הענט און געבענטשט, דאן זענען משה און אהרן ארויסגעקומען פון אהל מועד און געבענטשט דאס פאלק. דער כבוד פון אויבערשטן האט זיך באוויזן, און א פייער פון גאט האט פארלענדט די קרבנות פונעם מזבח{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|ט|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.
נאך די [[שבעת ימי המילואים]] געשילדערט אין פאריגן פרשה, ווען [[משה]] האט געזאלבט און איינגעלייטעט דעם משכן און די כהנים, איז געקומען דער אכטער טאג, [[ראש חודש]] [[ניסן]], ווען עס איז אפגעהאלטן געווארן די באנייאונג פונעם משכן, ווי געשילדערט אין דער פרשה: משה האט גערופן [[אהרן הכהן|אהרן]] מיט זיינע זין און די [[שבעים זקנים|זקנים]]. אהרן מיט די כהנים האבן לויט די אנווייזונגען פון משה מקריב געווען א קרבן חטאת און עולה פאר זיך, און דאן מקריב געווען א חטאת און עולה פאר'ן פאלק, א מנחה, און א שור און איל פאר שלמים - אויסער די טעגליכע [[קרבן תמיד|קרבנות תמיד]]. אהרן האט אויפגעהויבן זיינע הענט צום פאלק און האט זיי [[ברכת כהנים|געבענטשט]], דאן זענען משה און אהרן ארויסגעקומען פון אוהל מועד און געבענטשט דאס פאלק. דער כבוד פון אויבערשטן האט זיך באוויזן, און א פייער פון גאט האט פארלענדט די קרבנות פונעם מזבח{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|ט|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.


===נדב און אביהוא===
===נדב און אביהוא===
[[טעקע:Tissot The Two Priests Are Destroyed.jpg|קליין|נדב און אביהו, דזשעימס טיסאָט 1898]]
{{הויפט ארטיקל|נדב און אביהוא}}
{{הויפט ארטיקל|נדב און אביהוא}}
נדב און אביהוא האבן מקריב געווען קטורת פאר'ן אויבערשטן, אנדעם וואס זיי זאלן געווען באפוילן, און עס איז ארויס א פייער פונעם אויבערשטן פון וואס זיי זענען אוועק. משה האט געזאגט צו אהרן אין נאמען פון גאט: "בִּקְרֹבַי אֶקָּדֵשׁ וְעַל פְּנֵי כָל הָעָם אֶכָּבֵד", און אהרן האט געשוויגן. משה האט געהייסן מישאל און אליצפן, די קינדער פון עוזיאל, ארויסנעמען די גופים פון משכן אינדרויסן פון מחנה. משה האט דאן אנגעזאגט אהרן און זיינע זין, [[אלעזר הכהן|אלעזר]] און [[איתמר הכהן|איתמר]], איבער די איסור פאר כהנים זיך צו לאזן וואקסן די האר און רייסן די קליידער, און זיי זאלן נישט ארויסגיין פון משכן בשעת די עבודה, און מען זאל נישט טון די עבודה נאכ'ן טרינקען "יין ושכר".
נדב און אביהוא האבן מקריב געווען קטורת פאר'ן אויבערשטן, אן דעם וואס זיי זאלן געווען באפוילן, און עס איז ארויס א פייער פונעם אויבערשטן וואס האט זיי אומגעברענגט. משה האט געזאגט צו אהרן אין נאמען פון גאט: "בִּקְרֹבַי אֶקָּדֵשׁ וְעַל פְּנֵי כָל הָעָם אֶכָּבֵד", און אהרן האט געשוויגן. משה האט געהייסן מישאל און אליצפן, די קינדער פון עוזיאל, ארויסנעמען די גופים פון משכן אינדרויסן פון מחנה. משה האט דאן אנגעזאגט אהרן און זיינע זין, [[אלעזר הכהן|אלעזר]] און [[איתמר הכהן|איתמר]], איבער דעם איסור פאר כהנים זיך צו לאזן וואקסן די האר און רייסן די קליידער, און אז זיי זאלן נישט ארויסגיין פון משכן בשעת די עבודה, און אז מען זאל נישט טון די עבודה נאכ'ן טרינקען "יין ושכר".


משה האט באפוילן אהרן מיט זיינע לעבן־געבליבענע זין צו עסן פון די איבערגעבליבענע מנחה און קרבנות, און זיי פארגעהאלטן דערויף וואס זיי האבן נישט געגעסן פונעם חטאת, אויף וועלכע אהרן האט געענטפערט אז אלס [[אונן|אוננים]] טארן זיי נישט עסן דערפון{{הערה|{{בבלי|זבחים|קא|א}}.}}, און משה האט צוגעשטימט דערצו{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|י|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.
משה האט באפוילן אהרן מיט זיינע לעבן־געבליבענע זין צו עסן פון די איבערגעבליבענע מנחה און קרבנות, און זיי פארגעהאלטן דערויף וואס זיי האבן נישט געגעסן פונעם חטאת, אויף וועלכע אהרן האט געענטפערט אז אלס [[אנינות|אוננים]] טארן זיי נישט עסן דערפון{{הערה|{{בבלי|זבחים|קא|א}}.}}, און משה האט צוגעשטימט דערצו{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|י|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.


===מאכלות אסורות===
===מאכלות אסורות===
דאן ווערט אויסגערעכנט אין די פרשה די סימנים פון כשר'ע בהמות און חיות, פיש און פייגלען, און היישעריק. די תורה זאגט אן איבער די איסור פון עסן די פארשידענע ערליי שרצים. אויך ווערן אויסגערעכנט טייל דינים פון טומאה וטהרה: טומאת שרצים, טומאת אוכלין, און טומאת נבלה{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|יא|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.
דאן ווערט אויסגערעכנט אין דער פרשה די סימנים פון כשר'ע בהמות און חיות, פיש און פייגל, און היישעריק. די תורה זאגט אן איבער דעם איסור פון עסן די פארשידענע ערליי שרצים. אויך ווערן אויסגערעכנט טייל דינים פון טומאה וטהרה: טומאת שרצים, טומאת אוכלין, און טומאת נבילה{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|יא|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}.


== מצוות אין דער פרשה ==
==מצוות אין דער פרשה==
לויט ווי אויסגערעכנט אינעם [[ספר החינוך]]{{הערה|{{ספר החינוך|קמט|קסה}}.}} זענען פארהאן זיבעצן מצוות אין דער פרשה:
לויט ווי אויסגערעכנט אינעם [[ספר החינוך]]{{הערה|{{ספר החינוך|קמט|קסה}}.}} זענען פארהאן זיבעצן מצוות אין דער פרשה:
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|+
|+
!
!
!עשה / לאו
!מצוה
!מצוה
!מקור
!מקור
!אקטועל היינט
!אקטועל היינט
!באפוילענע
!באפוילענע
!עשה / לאו
|-
|-
!1
!1
|לאו
|[[כהנים]] זאלן נישט אריינגיין אין [[בית המקדש]] מיט באוואקסענע האר
|[[כהנים]] זאלן נישט אריינגיין אין [[בית המקדש]] מיט באוואקסענע האר
|רָאשֵׁיכֶם אַל תִּפְרָעוּ ({{תנ"ך|ויקרא|י|ו|אן=ספר}})
|רָאשֵׁיכֶם אַל תִּפְרָעוּ ({{תנ"ך|ויקרא|י|ו|אן=ספר}})
|ניין
|ניין
|כהנים-מענער
|כהנים-מענער
|לאו
|-
|-
!2
!2
|לאו
|כהנים זאלן נישט אריינגיין אין בית המקדש מיט צעריסענע קליידער
|כהנים זאלן נישט אריינגיין אין בית המקדש מיט צעריסענע קליידער
|וּבִגְדֵיכֶם לֹא תִפְרֹמוּ ({{תנ"ך|ויקרא|י|ו|אן=ספר}})
|וּבִגְדֵיכֶם לֹא תִפְרֹמוּ ({{תנ"ך|ויקרא|י|ו|אן=ספר}})
|ניין
|ניין
|כהנים-מענער
|כהנים-מענער
|לאו
|-
|-
!3
!3
|לאו
|כהנים זאלן נישט ארויסגיין בשעת די עבודה
|כהנים זאלן נישט ארויסגיין בשעת די עבודה
|וּמִפֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד לֹא תֵצְאוּ ({{תנ"ך|ויקרא|י|ז|אן=ספר}})
|וּמִפֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד לֹא תֵצְאוּ ({{תנ"ך|ויקרא|י|ז|אן=ספר}})
|ניין
|ניין
|כהנים-מענער
|כהנים-מענער
|לאו
|-
|-
!4
!4
|לאו
|א [[שיכור]] זאל נישט אריין אין בית המקדש, אדער פסק'ען
|א [[שיכור]] זאל נישט אריין אין בית המקדש, אדער פסק'ען
|יַיִן וְשֵׁכָר אַל תֵּשְׁתְּ אַתָּה ... בְּבֹאֲכֶם אֶל אֹהֶל מוֹעֵד ... וּלְהוֹרֹת אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל ({{תנ"ך|ויקרא|י|ט|יא|אן=ספר}})
|יַיִן וְשֵׁכָר אַל תֵּשְׁתְּ אַתָּה ... בְּבֹאֲכֶם אֶל אֹהֶל מוֹעֵד ... וּלְהוֹרֹת אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל ({{תנ"ך|ויקרא|י|ט|יא|אן=ספר}})
|יא
|יא
|יעדער{{ביאור|בזמן הבית, אריינגיין אין בית המקדש; היינט פסק'ען, פאר זכרים.}}
|יעדער
|לאו
|-
|-
!5
!5
|עשה
|באקוקן סימנים פון בהמות און חיות
|באקוקן סימנים פון בהמות און חיות
|זֹאת הַחַיָּה אֲשֶׁר תֹּאכְלוּ מִכָּל הַבְּהֵמָה וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|יא|ב|ג|אן=ספר}})
|זֹאת הַחַיָּה אֲשֶׁר תֹּאכְלוּ מִכָּל הַבְּהֵמָה וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|יא|ב|ג|אן=ספר}})
|יא
|יא
|יעדער
|יעדער
|עשה
|-
|-
!6
!6
|לאו
|נישט עסן טמא'נע בהמות און חיות
|נישט עסן טמא'נע בהמות און חיות
|אַךְ אֶת זֶה לֹא תֹאכְלוּ מִמַּעֲלֵי הַגֵּרָה וּמִמַּפְרִיסֵי הַפַּרְסָה וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|יא|ד|ז|אן=ספר}})
|אַךְ אֶת זֶה לֹא תֹאכְלוּ מִמַּעֲלֵי הַגֵּרָה וּמִמַּפְרִיסֵי הַפַּרְסָה וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|יא|ד|ז|אן=ספר}})
|יא
|יא
|יעדער
|יעדער
|לאו
|-
|-
!7
!7
|עשה
|באקוקן סימנים פון פיש
|באקוקן סימנים פון פיש
|אֶת זֶה תֹּאכְלוּ מִכֹּל אֲשֶׁר בַּמָּיִם ({{תנ"ך|ויקרא|יא|ט|אן=ספר}})
|אֶת זֶה תֹּאכְלוּ מִכֹּל אֲשֶׁר בַּמָּיִם ({{תנ"ך|ויקרא|יא|ט|אן=ספר}})
|יא
|יא
|יעדער
|יעדער
|עשה
|-
|-
!8
!8
|לאו
|נישט עסן טמא'נע פיש
|נישט עסן טמא'נע פיש
|...מִבְּשָׂרָם לֹא תֹאכֵלוּ וְאֶת נִבְלָתָם תְּשַׁקֵּצוּ ({{תנ"ך|ויקרא|יא|יא|אן=ספר}})
|...מִבְּשָׂרָם לֹא תֹאכֵלוּ וְאֶת נִבְלָתָם תְּשַׁקֵּצוּ ({{תנ"ך|ויקרא|יא|יא|אן=ספר}})
|יא
|יא
|יעדער
|יעדער
|לאו
|-
|-
!9
!9
|נישט עסן טמא'נע פייגלען
|לאו
|נישט עסן טמא'נע פייגל
|וְאֶת אֵלֶּה תְּשַׁקְּצוּ מִן הָעוֹף לֹא יֵאָכְלוּ וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|יא|יג|אן=ספר}})
|וְאֶת אֵלֶּה תְּשַׁקְּצוּ מִן הָעוֹף לֹא יֵאָכְלוּ וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|יא|יג|אן=ספר}})
|יא
|יא
|יעדער
|יעדער
|לאו
|-
|-
!10
!10
|עשה
|באקוקן סימנים פון היישעריק
|באקוקן סימנים פון היישעריק
|אַךְ אֶת זֶה תֹּאכְלוּ מִכֹּל שֶׁרֶץ הָעוֹף וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|יא|כג|אן=ספר}})
|אַךְ אֶת זֶה תֹּאכְלוּ מִכֹּל שֶׁרֶץ הָעוֹף וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|יא|כג|אן=ספר}})
|יא
|יא
|יעדער
|יעדער
|עשה
|-
|-
!11
!11
|עשה
|[[טומאת שרצים]]
|[[טומאת שרצים]]
|וְזֶה לָכֶם הַטָּמֵא בַּשֶּׁרֶץ הַשֹּׁרֵץ עַל הָאָרֶץ וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|יא|כט|אן=ספר}})
|וְזֶה לָכֶם הַטָּמֵא בַּשֶּׁרֶץ הַשֹּׁרֵץ עַל הָאָרֶץ וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|יא|כט|אן=ספר}})
|
|
|יעדער
|יעדער
|עשה
|-
|-
!12
!12
|[[טומאת אוכלין]]
|עשה
|[[טומאת אוכלין]]
|מִכָּל הָאֹכֶל אֲשֶׁר יֵאָכֵל אֲשֶׁר יָבוֹא עָלָיו מַיִם וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|יא|לד|אן=ספר}})
|מִכָּל הָאֹכֶל אֲשֶׁר יֵאָכֵל אֲשֶׁר יָבוֹא עָלָיו מַיִם וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|יא|לד|אן=ספר}})
|
|
|יעדער
|יעדער
|עשה
|-
|-
!13
!13
|[[טומאת נבלה]]
|עשה
|[[טומאת נבילה]]
|וְכִי יָמוּת מִן הַבְּהֵמָה ... הַנֹּגֵעַ בְּנִבְלָתָהּ יִטְמָא וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|יא|לט|אן=ספר}})
|וְכִי יָמוּת מִן הַבְּהֵמָה ... הַנֹּגֵעַ בְּנִבְלָתָהּ יִטְמָא וגו' ({{תנ"ך|ויקרא|יא|לט|אן=ספר}})
|
|
|יעדער
|יעדער
|עשה
|-
|-
!14
!14
|לאו
|נישט עסן קריכעדיגע פון דער ערד
|נישט עסן קריכעדיגע פון דער ערד
|וְכָל הַשֶּׁרֶץ הַשֹּׁרֵץ עַל הָאָרֶץ שֶׁקֶץ הוּא לֹא יֵאָכֵל ({{תנ"ך|ויקרא|יא|מא|אן=ספר}})
|וְכָל הַשֶּׁרֶץ הַשֹּׁרֵץ עַל הָאָרֶץ שֶׁקֶץ הוּא לֹא יֵאָכֵל ({{תנ"ך|ויקרא|יא|מא|אן=ספר}})
|יא
|יא
|יעדער
|יעדער
|לאו
|-
|-
!15
!15
|נישט עסן קריכעדיגע פון געוואוקסן
|לאו
|נישט עסן קריכעדיגע פון געוויקסן
|לְכָל הַשֶּׁרֶץ הַשֹּׁרֵץ עַל הָאָרֶץ לֹא תֹאכְלוּם ({{תנ"ך|ויקרא|יא|מא|אן=ספר}})
|לְכָל הַשֶּׁרֶץ הַשֹּׁרֵץ עַל הָאָרֶץ לֹא תֹאכְלוּם ({{תנ"ך|ויקרא|יא|מא|אן=ספר}})
|יא
|יא
|יעדער
|יעדער
|לאו
|-
|-
!16
!16
|לאו
|נישט עסן קריכעדיגע פון וואסער
|נישט עסן קריכעדיגע פון וואסער
|אַל תְּשַׁקְּצוּ אֶת נַפְשֹׁתֵיכֶם בְּכָל הַשֶּׁרֶץ הַשֹּׁרֵץ וְלֹא תִטַּמְּאוּ בָּהֶם וְנִטְמֵתֶם בָּם ({{תנ"ך|ויקרא|יא|מג|אן=ספר}})
|אַל תְּשַׁקְּצוּ אֶת נַפְשֹׁתֵיכֶם בְּכָל הַשֶּׁרֶץ הַשֹּׁרֵץ וְלֹא תִטַּמְּאוּ בָּהֶם וְנִטְמֵתֶם בָּם ({{תנ"ך|ויקרא|יא|מג|אן=ספר}})
|יא
|יא
|יעדער
|יעדער
|לאו
|-
|-
!17
!17
|לאו
|נישט עסן קריכעדיגע פון שימל
|נישט עסן קריכעדיגע פון שימל
|וְלֹא תְטַמְּאוּ אֶת נַפְשֹׁתֵיכֶם בְּכָל הַשֶּׁרֶץ הָרֹמֵשׂ עַל הָאָרֶץ ({{תנ"ך|ויקרא|יא|מד|אן=ספר}})
|וְלֹא תְטַמְּאוּ אֶת נַפְשֹׁתֵיכֶם בְּכָל הַשֶּׁרֶץ הָרֹמֵשׂ עַל הָאָרֶץ ({{תנ"ך|ויקרא|יא|מד|אן=ספר}})
|יא
|יא
|יעדער
|יעדער
|לאו
|}
|}
{{ביאורים}}
==דאטומען==
 
== דאטומען ==
דער שבת ווען מ'ליינט די פרשה, קען געפאלן אין ניין אנדערע דאטומען:
דער שבת ווען מ'ליינט די פרשה, קען געפאלן אין ניין אנדערע דאטומען:
*[[השג יאר]] - [[כ' אדר ב']]
*[[השג יאר]] - [[כ' אדר ב']]
שורה 185: שורה 182:
*[[הכז יאר]] - אין [[ארץ ישראל]] - [[כ"ב ניסן]], אין [[חוץ לארץ]] - [[כ"ט ניסן]]
*[[הכז יאר]] - אין [[ארץ ישראל]] - [[כ"ב ניסן]], אין [[חוץ לארץ]] - [[כ"ט ניסן]]


== הפטורה ==
==הפטורה==
מען ליינט די [[הפטורה]] אין ספר [[שמואל ב']], פון {{תנ"ך|שמואל ב|ו|א|אן=ספר|לאנג=יא}}, וואו עס ווערט געשילדערט דאס ארויפברענגען דעם [[ארון הברית]] קיין [[ירושלים]] אין די צייטן פון [[דוד המלך]], ווען א כהן, עוזא, האט אנגערירט דעם ארון און אומגעקומען אויפ'ן פלאץ. די ספרדים און די פאזנער ליינען ביז {{תנ"ך|שמואל ב|ו|יט|לאנג=יא|אן=פרק}}{{הערה|[[אבודרהם]] {{שיתופתא|Abudarham,_Hebrew_Calendar,_Order_of_Parashiot_and_Haftarot/27|סדר העיבור, סדר הפרשיות וההפטרות}}.}}; די תימנים און איטאליענער ביז {{תנ"ך|שמואל ב|ז|ג|לאנג=יא|אן=ספר}}; און די אשכנזים ביז {{תנ"ך|שמואל ב|ז|יז|לאנג=יא|אן=ספר}}. ביי די [[ראמאניאטן|ראָמאַניאטן]] ליינט מען {{תנ"ך|יחזקאל|מג|כז|לאנג=יא}} - {{תנ"ך|יחזקאל|מד|כא|לאנג=יא|אן=ספר}}.
מען ליינט די [[הפטורה]] אין ספר [[שמואל ב']], פון {{תנ"ך|שמואל ב|ו|א|אן=ספר|לאנג=יא}}, וואו עס ווערט געשילדערט דאס ארויפברענגען דעם [[ארון הברית]] קיין [[ירושלים]] אין די צייטן פון [[דוד המלך]], ווען א כהן, עוזא, האט אנגערירט דעם ארון און אומגעקומען אויפ'ן פלאץ. די ספרדים און די פאזנער ליינען ביז {{תנ"ך|שמואל ב|ו|יט|לאנג=יא|אן=פרק}}{{הערה|[[אבודרהם]] {{שיתופתא|Abudarham,_Hebrew_Calendar,_Order_of_Parashiot_and_Haftarot/27|סדר העיבור, סדר הפרשיות וההפטרות}}.}}; די תימנים און איטאליענער ביז {{תנ"ך|שמואל ב|ז|ג|לאנג=יא|אן=ספר}}; און די אשכנזים ביז {{תנ"ך|שמואל ב|ז|יז|לאנג=יא|אן=ספר}}. ביי די [[ראמאניאטן|ראָמאַניאטן]] ליינט מען {{תנ"ך|יחזקאל|מג|כז|לאנג=יא}} {{תנ"ך|יחזקאל|מד|כא|לאנג=יא|אן=ספר}}.


מען ליינט די הפטורה פון פרשת שמיני נאר אין פשוט'ע יארן, וויבאלד אין [[עיבור יאר]]ן געפאלט עס אין איינע פון די [[ארבע פרשיות]]; אין [[השג יאר|השג]], [[החא יאר|החא]], [[בשז יאר|בשז]] און [[גכז יאר]]ן אום [[שבת פרה]]; און אין [[בחה יאר|בחה]], [[זשה יאר|זשה]] און [[זחג יאר]]ן אום [[שבת החודש]] - וואס דאן ליינט מען דעם דעזיגנירטן הפטורה. אין הכז יארן אין חוץ לארץ, געפאלט [[ראש חודש]] [[סיון]] אויף זונטאג, און מען ליינט די הפטורה "מחר חודש".
מען ליינט די הפטורה פון פרשת שמיני נאר אין פשוט'ע יארן, וויבאלד אין [[עיבור יאר]]ן געפאלט עס אין איינע פון די [[ארבע פרשיות]]; אין [[השג יאר|השג]], [[החא יאר|החא]], [[בשז יאר|בשז]] און [[גכז יאר]]ן אום [[שבת פרה]]; און אין [[בחה יאר|בחה]], [[זשה יאר|זשה]] און [[זחג יאר]]ן אום [[שבת החודש]] - וואס דאן ליינט מען דעם דעזיגנירטן הפטורה. אין הכז יארן אין חוץ לארץ, געפאלט [[ראש חודש]] [[סיון]] אויף זונטאג, און מען ליינט די הפטורה "מחר חודש".


== דרויסנדע לינקס ==
==דרויסנדיגע לינקס==
{{פרשה לינקס|בית חב"ד=504533|בינינו=7732|אתר פרשת השבוע=2011/03/shmini}}
{{פרשה לינקס|בית חב"ד=504533|בינינו=7732|אתר פרשת השבוע=2011/03/shmini}}


== רעפערענצן ==
==רעפערענצן==
{{רעפערענצן}}
{{רעפערענצן}}


שורה 200: שורה 197:


[[קאַטעגאָריע:פרשת שמיני|*]]
[[קאַטעגאָריע:פרשת שמיני|*]]
[[:קאַטעגאָריע:פרשיות ספר ויקרא|שמיני]]
[[קאַטעגאָריע:פרשיות ספר ויקרא|שמיני]]
[[:קאַטעגאָריע:אדר]]
[[קאַטעגאָריע:אדר]]
[[:קאטעגאריע:ניסן]]
[[קאטעגאריע:ניסן]]
[[:קאַטעגאָריע:המכלול ארטיקלען]]
[[קאַטעגאָריע:המכלול ארטיקלען]]
[[he:פרשת שמיני]]
[[he:פרשת שמיני]]

יעצטיגע רעוויזיע זינט 08:15, 8 יולי 2024

Arrow r.svg שמיני Arrow l.svg
פסוקים ויקרא ט, א - יא, מז
צאל פסוקים 91 (41'סטע)
צאל ווערטער 1238 (41'סטע)
צאל אותיות 4670 (41'סטע - אייניג מיט פרשת חקת)
אינהאלט חנוכת המשכן, חטא פון נדב און אביהוא, סימנים פון כשר'ע בעלי חיים, דינים פון טומאה וטהרה
מצוות אין דער פרשה לויטן ספר החינוך
עשה (6)  לא תעשה (11)
באקוקן סימנים פון חיות און בהמות, באקוקן סימנים פון פיש, באקוקן סימנים פון היישעריק, טומאת שרץ, טומאת אוכלים, טומאת נבילה אריינגיין פון א כהן אין בית המקדש מיט באוואקסענע האר אדער צעריסענע קליידער, כהן'ס ארויסגיין פון בית המקדש בשעת די עבודה, פסק'ען ווען שיכור, עסן א טמא'נע בעל חי
הפטורה
ספרדים און פאזנע שמואל ב' ו, א–יט
תימנים און איטאליענער שמואל ב' ו, א - ז, ג
אשכנזים שמואל ב' ו, א - ז, יז

פרשת שְׁמִינִי איז די דריטע סדרה פון ספר ויקרא, און די 26'סטע פון די תורה בכלל. די פרשה גייט פון קאַפּיטל ט', פסוק א', ביז קאַפּיטל י"א, פסוק מ"ז, לויטן אנגענומענעם צעטיילונג פון קאפיטלען, פארמאגנדיג אינאיינעם 91 פסוקים און זעקס פרשיות - דריי פתוחות און דריי סתומות.

די פרשה הייבט אן מיט א שילדערונג פון די אכטע טאג נאך די שבעת ימי המילואים, דער טאג פון חנוכת המשכן, און דער חטא פון נדב און אביהוא אין יענעם טאג. דאן ווערן אראפגעשטעלט די דינים פון כשר'ע און טמא'נע בעלי חיים, און טייל דינים פון טומאה וטהרה.

פרשת שמיני ווערט געליינט צווישן די דאטומען כ' אדר ב' (אין עיבור יארן) און כ"ט ניסן (אין חו"ל). אין עיבור יארן געפאלט די סדרה אום שבת פרה (אין די קביעות השג, החא, בשז און גכז), אדער שבת החודש (אין בחה, זשה און זחג יארן), וואס דאן ליינט מען דעם דעזיגנירטן מפטיר און הפטורה.

פרשה אינהאלט

חנוכת המשכן

נאך די שבעת ימי המילואים געשילדערט אין פאריגן פרשה, ווען משה האט געזאלבט און איינגעלייטעט דעם משכן און די כהנים, איז געקומען דער אכטער טאג, ראש חודש ניסן, ווען עס איז אפגעהאלטן געווארן די באנייאונג פונעם משכן, ווי געשילדערט אין דער פרשה: משה האט גערופן אהרן מיט זיינע זין און די זקנים. אהרן מיט די כהנים האבן לויט די אנווייזונגען פון משה מקריב געווען א קרבן חטאת און עולה פאר זיך, און דאן מקריב געווען א חטאת און עולה פאר'ן פאלק, א מנחה, און א שור און איל פאר שלמים - אויסער די טעגליכע קרבנות תמיד. אהרן האט אויפגעהויבן זיינע הענט צום פאלק און האט זיי געבענטשט, דאן זענען משה און אהרן ארויסגעקומען פון אוהל מועד און געבענטשט דאס פאלק. דער כבוד פון אויבערשטן האט זיך באוויזן, און א פייער פון גאט האט פארלענדט די קרבנות פונעם מזבח[1].

נדב און אביהוא

נדב און אביהו, דזשעימס טיסאָט 1898

נדב און אביהוא האבן מקריב געווען קטורת פאר'ן אויבערשטן, אן דעם וואס זיי זאלן געווען באפוילן, און עס איז ארויס א פייער פונעם אויבערשטן וואס האט זיי אומגעברענגט. משה האט געזאגט צו אהרן אין נאמען פון גאט: "בִּקְרֹבַי אֶקָּדֵשׁ וְעַל פְּנֵי כָל הָעָם אֶכָּבֵד", און אהרן האט געשוויגן. משה האט געהייסן מישאל און אליצפן, די קינדער פון עוזיאל, ארויסנעמען די גופים פון משכן אינדרויסן פון מחנה. משה האט דאן אנגעזאגט אהרן און זיינע זין, אלעזר און איתמר, איבער דעם איסור פאר כהנים זיך צו לאזן וואקסן די האר און רייסן די קליידער, און אז זיי זאלן נישט ארויסגיין פון משכן בשעת די עבודה, און אז מען זאל נישט טון די עבודה נאכ'ן טרינקען "יין ושכר".

משה האט באפוילן אהרן מיט זיינע לעבן־געבליבענע זין צו עסן פון די איבערגעבליבענע מנחה און קרבנות, און זיי פארגעהאלטן דערויף וואס זיי האבן נישט געגעסן פונעם חטאת, אויף וועלכע אהרן האט געענטפערט אז אלס אוננים טארן זיי נישט עסן דערפון[2], און משה האט צוגעשטימט דערצו[3].

מאכלות אסורות

דאן ווערט אויסגערעכנט אין דער פרשה די סימנים פון כשר'ע בהמות און חיות, פיש און פייגל, און היישעריק. די תורה זאגט אן איבער דעם איסור פון עסן די פארשידענע ערליי שרצים. אויך ווערן אויסגערעכנט טייל דינים פון טומאה וטהרה: טומאת שרצים, טומאת אוכלין, און טומאת נבילה[4].

מצוות אין דער פרשה

לויט ווי אויסגערעכנט אינעם ספר החינוך[5] זענען פארהאן זיבעצן מצוות אין דער פרשה:

עשה / לאו מצוה מקור אקטועל היינט באפוילענע
1 לאו כהנים זאלן נישט אריינגיין אין בית המקדש מיט באוואקסענע האר רָאשֵׁיכֶם אַל תִּפְרָעוּ (י, ו) ניין כהנים-מענער
2 לאו כהנים זאלן נישט אריינגיין אין בית המקדש מיט צעריסענע קליידער וּבִגְדֵיכֶם לֹא תִפְרֹמוּ (י, ו) ניין כהנים-מענער
3 לאו כהנים זאלן נישט ארויסגיין בשעת די עבודה וּמִפֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד לֹא תֵצְאוּ (י, ז) ניין כהנים-מענער
4 לאו א שיכור זאל נישט אריין אין בית המקדש, אדער פסק'ען יַיִן וְשֵׁכָר אַל תֵּשְׁתְּ אַתָּה ... בְּבֹאֲכֶם אֶל אֹהֶל מוֹעֵד ... וּלְהוֹרֹת אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל (י, ט–יא) יא יעדער
5 עשה באקוקן סימנים פון בהמות און חיות זֹאת הַחַיָּה אֲשֶׁר תֹּאכְלוּ מִכָּל הַבְּהֵמָה וגו' (יא, ב–ג) יא יעדער
6 לאו נישט עסן טמא'נע בהמות און חיות אַךְ אֶת זֶה לֹא תֹאכְלוּ מִמַּעֲלֵי הַגֵּרָה וּמִמַּפְרִיסֵי הַפַּרְסָה וגו' (יא, ד–ז) יא יעדער
7 עשה באקוקן סימנים פון פיש אֶת זֶה תֹּאכְלוּ מִכֹּל אֲשֶׁר בַּמָּיִם (יא, ט) יא יעדער
8 לאו נישט עסן טמא'נע פיש ...מִבְּשָׂרָם לֹא תֹאכֵלוּ וְאֶת נִבְלָתָם תְּשַׁקֵּצוּ (יא, יא) יא יעדער
9 לאו נישט עסן טמא'נע פייגל וְאֶת אֵלֶּה תְּשַׁקְּצוּ מִן הָעוֹף לֹא יֵאָכְלוּ וגו' (יא, יג) יא יעדער
10 עשה באקוקן סימנים פון היישעריק אַךְ אֶת זֶה תֹּאכְלוּ מִכֹּל שֶׁרֶץ הָעוֹף וגו' (יא, כג) יא יעדער
11 עשה טומאת שרצים וְזֶה לָכֶם הַטָּמֵא בַּשֶּׁרֶץ הַשֹּׁרֵץ עַל הָאָרֶץ וגו' (יא, כט) יעדער
12 עשה טומאת אוכלין מִכָּל הָאֹכֶל אֲשֶׁר יֵאָכֵל אֲשֶׁר יָבוֹא עָלָיו מַיִם וגו' (יא, לד) יעדער
13 עשה טומאת נבילה וְכִי יָמוּת מִן הַבְּהֵמָה ... הַנֹּגֵעַ בְּנִבְלָתָהּ יִטְמָא וגו' (יא, לט) יעדער
14 לאו נישט עסן קריכעדיגע פון דער ערד וְכָל הַשֶּׁרֶץ הַשֹּׁרֵץ עַל הָאָרֶץ שֶׁקֶץ הוּא לֹא יֵאָכֵל (יא, מא) יא יעדער
15 לאו נישט עסן קריכעדיגע פון געוויקסן לְכָל הַשֶּׁרֶץ הַשֹּׁרֵץ עַל הָאָרֶץ לֹא תֹאכְלוּם (יא, מא) יא יעדער
16 לאו נישט עסן קריכעדיגע פון וואסער אַל תְּשַׁקְּצוּ אֶת נַפְשֹׁתֵיכֶם בְּכָל הַשֶּׁרֶץ הַשֹּׁרֵץ וְלֹא תִטַּמְּאוּ בָּהֶם וְנִטְמֵתֶם בָּם (יא, מג) יא יעדער
17 לאו נישט עסן קריכעדיגע פון שימל וְלֹא תְטַמְּאוּ אֶת נַפְשֹׁתֵיכֶם בְּכָל הַשֶּׁרֶץ הָרֹמֵשׂ עַל הָאָרֶץ (יא, מד) יא יעדער

דאטומען

דער שבת ווען מ'ליינט די פרשה, קען געפאלן אין ניין אנדערע דאטומען:

הפטורה

מען ליינט די הפטורה אין ספר שמואל ב', פון קאַפּיטל ו', פסוק א', וואו עס ווערט געשילדערט דאס ארויפברענגען דעם ארון הברית קיין ירושלים אין די צייטן פון דוד המלך, ווען א כהן, עוזא, האט אנגערירט דעם ארון און אומגעקומען אויפ'ן פלאץ. די ספרדים און די פאזנער ליינען ביז פסוק י"ט[6]; די תימנים און איטאליענער ביז קאַפּיטל ז', פסוק ג'; און די אשכנזים ביז קאַפּיטל ז', פסוק י"ז. ביי די ראָמאַניאטן ליינט מען ספר יחזקאל, קאַפּיטל מ"ג, פסוק כ"זקאַפּיטל מ"ד, פסוק כ"א.

מען ליינט די הפטורה פון פרשת שמיני נאר אין פשוט'ע יארן, וויבאלד אין עיבור יארן געפאלט עס אין איינע פון די ארבע פרשיות; אין השג, החא, בשז און גכז יארן אום שבת פרה; און אין בחה, זשה און זחג יארן אום שבת החודש - וואס דאן ליינט מען דעם דעזיגנירטן הפטורה. אין הכז יארן אין חוץ לארץ, געפאלט ראש חודש סיון אויף זונטאג, און מען ליינט די הפטורה "מחר חודש".

דרויסנדיגע לינקס

טעקסט:

טייטש

  • מאיר הלוי לעטעריס, "פרשת שמיני", חמשה חומשי תורה אין אידיש, ניו יארק, תרע"ד

פארברייטערונג:

רעפערענצן