4,450
רעדאגירונגען
פארברייטערט
(דרעפט שאפונג) |
(פארברייטערט) |
||
| שורה 29: | שורה 29: | ||
די ברידער זענען געגאנגען פאשן זייער פאטער'ס שאף אין [[שכם]], און יעקב האט געשיקט יוסף זען וואס זיי מאכן. ווען ער האט זיי נישט געפונען אין שכם האט אים איינער צוגעוויזן אז זיי זענען געגאנגען קיין דֹתָן, און אנקומענדיג אהין האבן די ברידער אים געפלאנט צו הרג'ענען, אריינווארפן אין א גרוב, און זאגן פאר יעקב אז א חיה האט אים פארציקט. [[ראובן]] האט זיי אבער אפגערעדט דערפון, און מיט'ן פלאן אים שפעטער צו ארויסראטעווען, גע'עצה'ט אים אריינצואווארפן אין איינע פון די גרובער. ווען יוסף האט זיי דערגרייכט האבן זיי אים אויסגעטון זיין ספעציעלע העמד, און אים אריינגעווארפן אין א גרוב. זיי האבן זיך געזעצט עסן א סעודה ווען א גרופע אראבישע וואנדערער אויפ'ן וועג קיין מצרים זענען אריבער מיט געווירצן אויף זייערע קעמלען. אויף די עצה פון [[יהודה]] האבן זיי פארקויפט יוסף פאר די אראבער. | די ברידער זענען געגאנגען פאשן זייער פאטער'ס שאף אין [[שכם]], און יעקב האט געשיקט יוסף זען וואס זיי מאכן. ווען ער האט זיי נישט געפונען אין שכם האט אים איינער צוגעוויזן אז זיי זענען געגאנגען קיין דֹתָן, און אנקומענדיג אהין האבן די ברידער אים געפלאנט צו הרג'ענען, אריינווארפן אין א גרוב, און זאגן פאר יעקב אז א חיה האט אים פארציקט. [[ראובן]] האט זיי אבער אפגערעדט דערפון, און מיט'ן פלאן אים שפעטער צו ארויסראטעווען, גע'עצה'ט אים אריינצואווארפן אין איינע פון די גרובער. ווען יוסף האט זיי דערגרייכט האבן זיי אים אויסגעטון זיין ספעציעלע העמד, און אים אריינגעווארפן אין א גרוב. זיי האבן זיך געזעצט עסן א סעודה ווען א גרופע אראבישע וואנדערער אויפ'ן וועג קיין מצרים זענען אריבער מיט געווירצן אויף זייערע קעמלען. אויף די עצה פון [[יהודה]] האבן זיי פארקויפט יוסף פאר די אראבער. | ||
די ברידער האבן | די ברידער האבן איינגעטינקען יוסף'ס העמד מיט בלוט, און דאס געברענגט צו יעקב וועלכע האט דאס דערקענט, מיינענדיג אז א חיה האט אים פארציקט, און געקלאגט אויף אים גאר א לאנגע צייט. | ||
יוסף איז אנגעקומען קיין מצרים און געווארן פארקויפט פאר א קנעכט צו [[פוטיפר]], פרעה'ס "שר הטבחים"{{הערה| | יוסף איז אנגעקומען קיין מצרים און געווארן פארקויפט פאר א קנעכט צו [[פוטיפר]], פרעה'ס "שר הטבחים"{{הערה|קצב ({{תנ"ך|בראשית|לז|לו|אן=ספר|מפרש=רש"י}}); אדער הענקער (אונקלוס, אבן עזרא און רמב"ן, דארט).}}{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|לז|אן=ספר|לאנג=יא}}.}}. | ||
===יהודה און תמר=== | ===יהודה און תמר=== | ||
{{הויפט ארטיקל|געשיכטע פון יהודה און תמר}} | {{הויפט ארטיקל|געשיכטע פון יהודה און תמר}} | ||
יהודה האט געהאט דריי זין, [[ער|עֵר]], [[אונן|אוֹנָן]] און [[שלה|שֵׁלָה]]. עֵר האט חתונה געהאט מיט תמר, אבער איז געשטארבן אנע קינדער צוליב זיינע זונד, און יהודה האט געזאגט פאר אונן זאל [[יבום|מייבם]] זיין תמר, אבער וויסנדיג אז די קינדער וועלן ווערן פאררעכנט פאר זיין ברודער עֵר, האט ער געזונדיגט נישט צו האבן קינדער, און ער איז אויך געשטארבן. יהודה האט מורא געהאט אז שלה זאל אויך הייראטן תמר, און האט אפגעשיקט תמר צו איר טאטנ'ס שטוב, אנגעבנדיג אז שלה דארף נאך אויפוואקסן. | |||
ווען עס איז אריבער א לאנגע צייט און תמר האט דערזען אז שלה האט נישט חתונה מיט איר, האט הערנדיג אז יהודה קומט קיין תמנה, זיך געשטעלט אויפ'ן וועג פארשטעלט אז יהודה זאל איר נישט דערקענען. יהודה, מיינענדיג אז זי איז א זונה, האט געוואוינט מיט איר, און איר אהינגעגעבן אלס משכון זיין שטעמפל, א קלייד זיינע, און זיין שטעקן, אויף ביז ער וועט איר נאכשיקן א ציג אלס [[אתנן זונה ומחיר כלב|באלוין]]. יהודה האט געשיקט זיין פריינט מיט'ן ציג אויפצוזוכן די זונה, אבער נאכ'ן איר נישט טרעפן האט ער אויפגעגעבן אויפ'ן משכון. תמר איז געווארן טראגעדיג, און ווען יהודה האט געהערט אז זי האט מזנה געווען האט ער באפוילן איר צו שטראפן מיט שריפה. ווערנדיג געפירט צום פארברענגען האט זי געוויזן פאר יהודה די סימנים, אויף וועלכע יהודה האט מודה געווען: {{ציטוטון|צָדְקָה מִמֶּנִּי}}. תמר האט געבוירן פון יהודה צווילינג, [[פרץ]] און [[זרח]]. | |||
== דאטומען == | == דאטומען == | ||