רוי:אבר מן החי

פון המכלול
קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
אבר מן החי
מצוַת לא תעשה
דינים
מצווים אלע מענטשן
תקופה אלעמאל (גייט אן בזמן הזה)
מקום איבעראל
עונש במזיד מלקות
בין אדם למקום
מוני המצוות
ספר המצוות להרמב"ם ספר המצוות, לאו קפ"ב
ספר החינוך ספר החינוך, מצוה תנ"ב
סמ"ג סמ"ג לאו קל"ו
די מצוה אין ספר מצוות ה', אויף דעת זייטל
מקורות
מקרא בראשית ט, ד; דברים יב, כג
משנה תורה משנה תורה לרמב"ם, הלכות מאכלות אסורות, פרק ה'
שולחן ערוך שולחן ערוך, יורה דעה, סימן ס"ב

אבר מן החי איז א פארבאט צו עסן פון א גליד וואס איז אראפגענומען געווארן ביים לעבן פון א בעל חי, אויך ווען דער באשעפעניש איז דערנאך געשטארבן.

דער איסור ערשיינט ערשט צווישן די שבע מצות בני נח צוזאמען מיט'ן היתר צו עסן פלייש[1]. עס ווערט ווידער דערמאנט באזונדער פאר אידן אין ספר דברים, ביי די פסוקים וועלכע ערלויבן "בשר חולין"[2]. דער איסור איז געבליבן אויך פאר נישט-אידן[3].

אנדערש ווי בשר בחלב איז אבר מן החי מותר בהנאה, און מעג ווערן געניצט פאר אנדערע געברויכן חוץ פון עסן[4].

טעם

די בעלי חיים

דער איסור גייט אן ביי בהמות, חיות און עופות, אבער נישט ביי פיש און היישעריק[5], וויבאלד זיי דארפן נישט האבן קיין שחיטה[6]. דער איסור גייט דעריבער אויך נישט אן ביי א בן פקועה, וואס דארף אויך נישט גע'שחט'ן ווערן[7].

דאס לעבן

חידוש

דרויסנדע לינקס

רעפערענצן

קלארשטעלונג: די אינפארמאציע אויף המכלול איז בלויז פאר בארייכערונג און זאל נישט געזען ווערן ווי א פסק הלכה.