רוי:שחיטה

פון המכלול
קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש



שחיטה איז די אפעראציע פון שעכטן בעלי חיים צו צוגרייטן פלייש פאַר אידן צו עסן, לויט דער תורה. געווענליך טוט א שוחט שעכטן אין א שאכטהויז, ניצנדיג פאַרשידענע טעכניקס, וואס ווענדט זיך אויפן בעל חי, און די געזעצן פונעם לאנד.

שחיטה איז שייך סיי ביי קרבנות אדער סתם צו עסן כשר. דער שוחט טוט שעכטן א בעל חי אדער א פויגל מיט א שארפן מעסער וואס הייסט א חלף. אזוי ווי דער חלף איז זייער שארף שפירט דער בעל חי גארנישט ווייל ער איז שוין טויט.

שחיטה געזעצן אין פאַרשידענע לענדער

אין רוב מדינות זענען פאראן שחיטה געזעצן וואס זענען א טייל פון פארשידענע כּללים צו באַשיצן ציבור געזונט אַספּעקט. דער בעל חי וואס מען גייט שעכטן מוז זיין דערוואַקסן אונטער אנדערע באדינגונגען און מוזן אפשר אדורכגיין מעדיצינישע בדיקות אויסצומיידן די פאַרשפּרייטונג פון קרענק. דאס שאכטהויז דארף היטן געוויסע תנאים פון היגיענע צו פאַרמיידן קראַנקייט טראַנסמיסיע. פאַרשידענע לענדער האָבן געזעצן וועגן כשרער שחיטה כלומרשט צו פאַרמיידן עקסטרעמע צער פון דעם בעל חי. די השגחה אין פאַרשידענע לענדער איז געווענליך אין די הענט פון אַ וועטערינאַר.


כשר שחיטה געמאלאכץ פון 15טן יארהונדערט

ייִדיש געזעץ לייגט גרויסע וויכטיגייט אויף געזעצן שחיטה. שחיטה קאָלעקטיוו מקור איז דער פסוק: "וזבחת כאשר צויתיך, און עסן ין דיין טויערן" . פינף לאָז פון שחיטה זענען נישט געשריבן אין די תורה און די אָנהייב, לויט צו רבנישע אידישקייט, די תורה אַז די באַזיצער-דאָ.

שחיטה לויט צו רעליגיעז געזעץ איז געטאן דורך שניידן דעם האַלדז מיט אַ שאַרפן חלף .

די מוסולמענער האבן א מעטאד פון קוילן בהמות וואס הייסט חאלאל.