פגעיאל בן עכרן
פַּגְעִיאֵל בֶּן עָכְרָן איז געווען דער נשיא פון שבט אשר, אין די צייט פון נאך יציאת מצרים.
| געבורט | מצרים |
|---|---|
| תקופה | יציאת מצרים, דור המדבר |
| בתנ"ך | במדבר א, יג; ב, כז; ז, עב; י, כו |
לעבן און שאפן
ווי די אנדערע נשיאים, האט השי"ת באשטימט פגעיאל בן עכרן צו ציילן זיין שבט ביים צווייטן ציילונג פון אידן אין מדבר. זיי ווערן דארט געשילדערט ווי ”קְרוּאֵי הָעֵדָה, נְשִׂיאֵי מַטּוֹת אֲבוֹתָם, רָאשֵׁי אַלְפֵי יִשְׂרָאֵל[1]”. זיי זענען אלע געווען הויפטן אין סנהדרין[2], וועלכע זענען גערופן געווארן צו יעדע חשוב'ע זאך ביי אידן[3].
לויט חז"ל זענען די נשיאים געווען די שוטרים וואס די מצריים האבן געשטעלט איבער אידן אין מצרים, וואס זיי זענען געשלאגן געווארן ווען אידן האבן נישט ערפילט זייער קוואטע[4]. טייל לערנען אז זיי זענען שוין געווען נשיאים איבער די עלטערן פונעם דור המדבר, נאך זייענדיג אין מצרים[5].
דורכאויס די וואנדערונגען אין מדבר האט פגעיאל געפירט זיין שבט דער צווייטער אונטער'ן "דגל מחנה דן"[6]. לויט ווי דערציילט אין מדרש, איז זיין פאן געווען געפארבט ווי א טייערע איידלשטיין, און אן איילבירט בוים געצייכנט דערויף[7].
אין חז"ל ווערט געברענגט אז די נשיאים זענען געווען צווישן די צוויי הונדערט און פופציג מענטשן וועלכע האבן געברענגט קטורת ביים מחלוקת קורח ועדתו[8]. לויט דעם זענען זיי נפטר געווארן אין צווייטן יאר נאך יציאת מצרים, אין פייער וואס האט פארברענט די מקטירי הקטורת.
קרבנות הנשיאים
ביי די קרבנות הנשיאים, האט פגעיאל בן עכרן מקריב געווען זיין קרבן אום י"א ניסן פון צווייטן יאָר צו יציאת מצרים (ב'תמ"ט). ער איז געווען דער עלפטער אין די רייע צו מקריב זיין, נאך אחיעזר בן עמישדי פון שבט דן, לויט דער סדר ווי די שבטים האבן גערוט ארום דעם משכן און ווי זיי האבן זיך געצויגן ביי די מסעות[9].
דער מדרש ערקלערט אז די קרבנות פון פגעיאל האבן מרמז געווען קעגן דעם אויסוואל פון כלל ישראל און זייערע מעלות קעגן אנדערע פעלקער[10].
זיין נאמען
אין מדרש ווערט ערקלערט אז פגעיאל איז מרמז אויף בקשה[11], און עכרן איז פון לשון 'עכור', שמוציג, ווייל די בנות אשר זענען געווען זייער שיינע, האבן זיי חתונה געהאט צו די מלכים, און ווער עס האט זיך פארזינדיגט פאר'ן קעניג און איז געווען פארשמוצט אין זיינע אויגן, האט זיך געבעטן די טעכטער פון אשר זאלן בעטן פאר אים[12].
אין אור החיים שטייט:
ירמוז על פי דבריהם שאָשֵר הגיד לאחיו מעשה ראובן ונזפוהו וכשהודה ראובן הודו לדברי אשר וקרבוהו, והוא מאמר פגעי אל פירוש פגעו אליו אחיו אחר שעכרוהו. עוד ירצה, על דרך אומרו ברוך מבנים אשר. ואמרו רז"ל וזה לשונם אין לך בכל השבטים שנתברך בבנים כאשר, עד כאן, ומצינו שברכת הבנים תסובב משכונת הקדושה, והוא מאמר פגעי אל שפגע בו א-ל אשר מזה נתברך בבנים, ואומרו בן עכרן ירמוז לעכירות הבתולים מבנותיהם כמאמרם ז"ל שלא היה להם דם בתולים
זעט אויך
רעפערענצן
- ↑ במדבר א, טז
- ↑ מלבי"ם, במדבר א, טז
- ↑ רש"י, במדבר א, טז
- ↑ ספרי במדבר פיסקא מה, געברענגט אויך אין רש"י, במדבר ז, ב
- ↑ רבי יהונתן אייבשיץ, תפארת יהונתן, יאזעפאף תרל"ג
- ↑ במדבר י, כו
- ↑ במדבר רבה, פרשה ב', פסקה ז'
- ↑ במדבר רבה, פרשה י"ח, פסקה ג'; מדרש תנחומא באבער קרח ה. זעט אויך רש"י, במדבר טז, א
- ↑ ילקוט שמעוני, פרשת נשא, רמז תשט"ו; רבינו בחיי, במדבר ב, ב
- ↑ במדבר רבה, פרשה י"ד, פסקה י'
- ↑ ווי 'ואל תפגע בי' (ירמיהו ז, טז)
- ↑ מדרש אגדה, במדבר יג