בדוקי עריכות אוטומטית, אינטערפעיס רעדאקטארן, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, סיסאפן, מייבאים, מעדכנים, מייבא, אספקלריה רעדאקטארן
46,358
רעדאגירונגען
קיין רעדאגירונג באמערקונג
אין תקציר עריכה |
אין תקציר עריכה |
||
| שורה 30: | שורה 30: | ||
א טייל מפרשים האבן פרובירט צו געבן א באדייט אדער גימטריא צו די אותיות: | א טייל מפרשים האבן פרובירט צו געבן א באדייט אדער גימטריא צו די אותיות: | ||
*[[רבי ישעיה די טראני]] שרייבט אז די [[גימטריא]] צאל פון די סימנים באטרעפט 501, די זעלבע צאל ווי די סך הכל פון אלע שיטות אין דער הגדה איבער וויפיל מכות די מצריים זענען געשלאגן געווארן ביים [[קריעת ים סוף|ים סוף]] ([[רבי יוסי הגלילי]]: 50 + [[רבי אליעזר]]: 200 + [[רבי עקיבא]]: 250), מיט'ן כולל, אדער מיט נאך איינס פאר "אצבע אלוקים" ({{תנ"ך|שמות|ח|טו}}){{הערה|שם=ריד|געברענגט אין {{ספריא|2=שבלי הלקט - הגדה של פסח|3=Shibolei_HaLeket_on_Pesach_Haggadah%2C_Magid%2C_The_Ten_Plagues.17}}}}. | *[[רבי ישעיה די טראני]] שרייבט אז די [[גימטריא]] צאל פון די סימנים באטרעפט 501, די זעלבע צאל ווי די סך הכל פון אלע שיטות אין דער הגדה איבער וויפיל מכות די מצריים זענען געשלאגן געווארן ביים [[קריעת ים סוף|ים סוף]] ([[רבי יוסי הגלילי]]: 50 + [[רבי אליעזר]]: 200 + [[רבי עקיבא]]: 250), מיט'ן כולל, אדער מיט נאך איינס פאר "אצבע אלוקים" ({{תנ"ך|שמות|ח|טו}}){{הערה|שם=ריד|געברענגט אין {{ספריא|2=שבלי הלקט - הגדה של פסח|3=Shibolei_HaLeket_on_Pesach_Haggadah%2C_Magid%2C_The_Ten_Plagues.17}}}}. | ||
*דער תוספות יום טוב זאגט אז מען זאל ליינען די אותיות ווי {{מנוקד|דִצָךְ עָדַשׁ בְאַחַב}}, וואס מיינט ווי דער אויבערשטער זאגט, "דיין פרייד וועט זיין ווען איך וועל טרעטן מיט די | *דער תוספות יום טוב זאגט אז מען זאל ליינען די אותיות ווי {{מנוקד|דִצָךְ עָדַשׁ בְאַחַב}}, וואס מיינט ווי דער אויבערשטער זאגט, "דיין פרייד וועט זיין ווען איך וועל טרעטן מיט די אחבת החרב"{{הערה|{{משנה|אבות|ה|ד|מפרש=תוספות יום טוב|ד"ה=עשר מכות}}}}. אנדערע פארבינדן עד"ש מיט לינזן און באח"ב מיט בכורה{{הערה|{{ספריא|רבי ידידיה טיאה ווייל|הגדה מרבה לספר|Marbeh_Lesaper_on_Pesach_Haggadah%2C_Magid%2C_The_Ten_Plagues.17}}}}. דער בעלזער רב רבי אהרן האט עס געטייטשט: "פריי דיך עשו, עס וועט קומען דיין שווארצער סוף"{{הערה|{{אוצר החכמה|רבי אליעזר דוד פרידמאן|אבני אפד|613866|page=63|באנד=ב|עמ=ס}}; ענליך אין {{אוצר החכמה|יצחק אונטערמאן|לכבוד יום טוב|615278|page=19|מקום הוצאה=ניו יארק|שנת הוצאה=תש"ו|עמ=24}}}}. דער [[יעב"ץ]] שטעלט עס פאָר אלס דצ"ך, שניידן; עד"ש, לינזן; באח"ב, א לשון פון חבה - ליבשאפט; מען זאל אננעמען דעם גלות מיט ליבשאפט און קלאגן דערויף ביז'ן אויסלייזונג{{הערה|{{אוצר החכמה|2=הגדה של פסח רשב"ץ, יעב"ץ, כוס ישועות|3=161380|page=103|מקום הוצאה=ניו יארק|שנת הוצאה=תשנ"ב|מו"ל=ישראל חיים שטעסיל}}}}. | ||
*דער [[חתם סופר]] ערקלערט אז די [[ראשי תיבות]] פון די סימנים איז "עבד", און די סופי תיבות - "כבש", וויבאלד די מצריים האבן געדינט דעם [[מזל טלה]]{{הערה|{{היברובוקס|2=חתם סופר - דרשות - חלק ב|3=21254|page=103|עמ=רנח ע"ב}}}}. | *דער [[חתם סופר]] ערקלערט אז די [[ראשי תיבות]] פון די סימנים איז "עבד", און די סופי תיבות - "כבש", וויבאלד די מצריים האבן געדינט דעם [[מזל טלה]]{{הערה|{{היברובוקס|2=חתם סופר - דרשות - חלק ב|3=21254|page=103|עמ=רנח ע"ב}}}}. | ||
*דער [[רבי ישעיה הלוי הורוויץ|של"ה הקדוש]] שרייבט אז דצ"ך עד"ש באח"ב איז בגימטריא רא"ש, ווייל דער שר פון מצרים ווערט אנגערופן "ראש", און "כל המיצר לישראל נעשה ראש"{{הערה|של"ה, פרשת בשלח, תורה אור}}. ענליך שרייבט דער [[רבי חיים יוסף דוד אזולאי|חיד"א]] אז ר' יהודה האט מרמז געווען אז די צען מכות זענען געקומען ווייל פרעה האט זיך גרויס געהאלטן אז ער איז דער "ראש"{{הערה|חיד"א אין זיין ספר {{היברובוקס||גאולת עולם|11202|page=43}}}}. | *דער [[רבי ישעיה הלוי הורוויץ|של"ה הקדוש]] שרייבט אז דצ"ך עד"ש באח"ב איז בגימטריא רא"ש, ווייל דער שר פון מצרים ווערט אנגערופן "ראש", און "כל המיצר לישראל נעשה ראש"{{הערה|של"ה, פרשת בשלח, תורה אור}}. ענליך שרייבט דער [[רבי חיים יוסף דוד אזולאי|חיד"א]] אז ר' יהודה האט מרמז געווען אז די צען מכות זענען געקומען ווייל פרעה האט זיך גרויס געהאלטן אז ער איז דער "ראש"{{הערה|חיד"א אין זיין ספר {{היברובוקס||גאולת עולם|11202|page=43}}}}. | ||
| שורה 47: | שורה 47: | ||
ענליך ווערט דערציילט אויף א ויכוח וואס א גלח האט געהאט מיט [[רבי אביגדור קרא]], ווי דער גלח האט אויפגעברענגט אז די סימנים באדייטן "'''ד'''ם '''צ'''ריכים '''כ'''ולנו, '''ע'''ל '''ד'''רך '''ש'''הרגנו '''ב'''ן '''א'''להים '''ח'''יים '''ב'''ירושלים"; אויף וואס ר' אביגדור האט געענטפערט "'''ד'''ברי '''צ'''וררינו '''כ'''זבים, '''ע'''לילת '''ד'''ם '''ש'''קר, און בנוגע צו אותו האיש וואס מיר האבן גע'הרג'עט, דאס איז געווען '''ב'''ן '''א'''שה '''ח'''שודה '''ב'''זנות"{{הערה|{{אוצר החכמה|יהודה לייב מימון|שרי המאה|155156|page=25|באנד=ה|שנת הוצאה=תש"ז|עמ=13}}; אין פארשידענע מקורות איז דאס דערציילט אויף [[רבי איצעלע פון וואלאזשין]].}}. | ענליך ווערט דערציילט אויף א ויכוח וואס א גלח האט געהאט מיט [[רבי אביגדור קרא]], ווי דער גלח האט אויפגעברענגט אז די סימנים באדייטן "'''ד'''ם '''צ'''ריכים '''כ'''ולנו, '''ע'''ל '''ד'''רך '''ש'''הרגנו '''ב'''ן '''א'''להים '''ח'''יים '''ב'''ירושלים"; אויף וואס ר' אביגדור האט געענטפערט "'''ד'''ברי '''צ'''וררינו '''כ'''זבים, '''ע'''לילת '''ד'''ם '''ש'''קר, און בנוגע צו אותו האיש וואס מיר האבן גע'הרג'עט, דאס איז געווען '''ב'''ן '''א'''שה '''ח'''שודה '''ב'''זנות"{{הערה|{{אוצר החכמה|יהודה לייב מימון|שרי המאה|155156|page=25|באנד=ה|שנת הוצאה=תש"ז|עמ=13}}; אין פארשידענע מקורות איז דאס דערציילט אויף [[רבי איצעלע פון וואלאזשין]].}}. | ||
== | ==אין הומאר== | ||
אלס א ווערטל זאגט מען אז די טעם פון רבי יהודה איז, וויבאלד מכות אן קיין סימנים, איז קיין מכות נישט. | אלס א ווערטל זאגט מען אז די טעם פון רבי יהודה איז, וויבאלד מכות אן קיין סימנים, איז קיין מכות נישט. | ||
אדער אז ס'זאל בלייבן כאטש עפעס וויין אינעם בעכער ביים גיסן די מכות. | אדער אז ס'זאל בלייבן כאטש עפעס וויין אינעם בעכער ביים גיסן די מכות{{הערה|ענליך אין {{אוצר החכמה|ישעיה זלאטניק|ימים טובים פאלקלאר|143027|page=84|מקום הוצאה=ווארשע|שנת הוצאה=תר"צ|עמ=78}}; {{אוצר החכמה|יצחק אונטערמאן|לכבוד יום טוב|615278|page=19|מקום הוצאה=ניו יארק|שנת הוצאה=תש"ו|עמ=24}}}}. | ||
==דרויסנדיגע לינקס== | ==דרויסנדיגע לינקס== | ||