אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "פרשת שמות"
ק ((diffedit)) |
ק (←פרשה אינהאלט: הגהה) צייכן: רויע רעדאגירונג |
||
| שורה 27: | שורה 27: | ||
== פרשה אינהאלט == | == פרשה אינהאלט == | ||
=== גזירות פון פרעה === | === גזירות פון פרעה === | ||
דער אנהייב פרשה פארבינדט צום ענדע פון [[ספר בראשית]] און איז מסכם די נעמען פון די בני ישראל וואס זענען אראפ קיין מצרים. עם ישראל, וואס ווערט צום ערשט אזוי גערופן דורך פרעה, | דער אנהייב פרשה פארבינדט צום ענדע פון [[ספר בראשית]] און איז מסכם די נעמען פון די בני ישראל וואס זענען אראפ קיין מצרים{{הערה|{{תנ"ך|שמות|א|א|ז|אן=ספר}}.}}. עם ישראל, וואס ווערט צום ערשט אזוי גערופן דורך פרעה, איז געווארן אידענטיפיצירט אין די אויגן פון די מצריים ווי א פאטענציאלע געפאר, און דעריבער באשלאסן אים צו פייניגן מיט פארשידענע וועגן - פיזישע פארשקלאפונג און דאס בויען "ערי {{טערמין|מסכנות|אוצרות, מאגאזינען}}" - [[פיתום און רעמסס]], און שפעטער א באפעל צו הרג'ענען אלע ניי-געבוירענע זכרים. די [[הייבאם|הייבאמס]] - [[שפרה און פועה]], וואס זענען געווארן געשטעלט צו אויספירן די ארבעט האבן נישט אויסגעפאלגט נישט אויס דעם באפעל, און געראטעוועט די קינדער, אויף וואס דער אויבערשטער האט זיי באצאלט, "ויעש להם בתים"{{הערה|{{תנ"ך|שמות|א|ח|כא|אן=ספר}}.}}. | ||
פרעה פארברייטערט דאס באפעל און | פרעה האט פארברייטערט דאס באפעל און געפאדערט פון אלע מצריים: "'''כל''' הבן היילוד היאורה תשליכוהו"{{הערה|{{תנ"ך|שמות|א|כב|אן=ספר}}.}}. אויפן הינטערגרונט פון דעם באפעל, דערציילט דער פרשה אויף א פּאָר פון [[שבט לוי]] - [[עמרם]] און [[יוכבד]] - וואס האבן חתונה און ברענגען אויף דער וועלט א בן זכר. די מאמע פון קינד האט מורא געהאט אים צו לאזן אינדערהיים, און געבויט פאר אים א קעסטל פון "גומא" ([[פומסען האלץ]]) און לייגט אים אריין צווישן די געוואוקסן נעבן טייך{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ב|א|ד|אן=ספר}}.}}. | ||
===געבורט פון משה און אנטלויף צו מדין=== | ===געבורט פון משה און אנטלויף צו מדין=== | ||
[[בתיה בת פרעה]] | [[בתיה בת פרעה]] האט געטראפן דאס קעסטל מיטן קינד אין טייך, זי האט גערופן דאס "משה", גענומען צו איר הויז און אויפגעצויגן אין פרעה'ס פאלאץ. ווען משה איז עלטער געווארן איז ער ארויס זיך טרעפן מיט זיינע פאלקסלייט וואס זענען אונטערטעניגט אונטער פרעה. ער האט געזען א מצרי שלאגן אן איש עברי, און גע'הרג'עט דעם מצרי נאכ'ן זיכער מאכן אז קיינער זעט אים. א טאג דערויף איז משה ווידער ארויס זען אין די ליידן פון זיינע ברידער, ער זעט צוויי אנשים עברים - [[דתן און אבירם]] - און האט פרעגט דעם 'רשע' וואס האט אויפגעהויבן זיין האנט צו שלאגן זיין חבר, פארוואס ער טוט דאס. אין רעאקציע האט יענער געענטפערט טראציג 'צי פלאנסטו מיר אויך צו הרג'ענען, ווי דו האסט נעכטן גע'הרג'עט דעם מצרי?'. משה האט פארשטאנען אז דאס הרג'ענען דעם מצרי איז אנטדעקט געווארן, און נאך וואס פרעה האט געהערט דערויף און פרובירט צו הרג'ענען משה, איז משה געווען געצווינגען צו אנטלויפן צו [[מדין]]. | ||
אויפ'ן ברונעם אין מדין | אויפ'ן ברונעם אין מדין האט משה געהאלפן די טעכטער פון [[יתרו]] צו שעפן וואסער, נאך וואס די פאסטוכער דארט האבן זיי פארטריבן. צוליב דעם האט זיך זייער פאטער יתרו אינטערעסירט וויאזוי זיי זענען אזוי שנעל געקומען, און נאך וואס יתרו האט געהערט די מעשה מיט משה'ן, שיקט ער אים רופן צו קומען וואוינען אין זיין הויז. משה האט איינגעשטומט, און האט חתונה געהאט מיט [[צפורה]], איינע פון יתרו'ס טעכטער. זיי האבן געבוירן צוויי קינדער, [[גרשום (בן משה)|גרשום]] און [[אליעזר (בן משה)|אליעזר]]{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ב|ה|כב|אן=ספר}}.}}. | ||
פרעה איז אין יענע טעג געשטארבן, און די אידן האבן געקרעכצט פון די שווערע ארבעט, און גאט האט דערהערט זייער געשריי און זיך דערמאנט פון די בונד וואס ער האט געשלאסן מיט אברהם, יצחק און יעקב{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ב|כג|כה|אן=ספר}}.}}. | |||
===ברענעדיגע סנה און צוריקקער קיין מצרים=== | ===ברענעדיגע סנה און צוריקקער קיין מצרים=== | ||
ווען משה האט אמאל געפאשעט יתרו'ס שאף איז ער אנגעקומען צום [[בארג סיני]] און געזען א {{טערמין|[[סנה]]|דארן}} ברענט אין פייער. גאט האט גערעדט צו משה פון אין די סנה, און איינגעמאלדן אז ער וויל אויסלייזן די אידישע פאלק און זיי ברענגען קיין [[ארץ ישראל]] (ארץ כנען), און ארויפלייגט אויף משה'ן דאס פירן דעם פאלק. משה האט געפירט א לענגערע דיסקוסיע מיט'ן אויבערשטן און אויפגעברענגט אסאך פראבלעמען וואס וואלטן אים געשטערט אין דעם שליחות. | |||
משה האט געהאט ספיקות צי די אידן וועלן גלייבן אין אים און זיין שליחות, און גאט האט אים איבערגעגעבן דעם [[שמות הקודש|שם]] אהי"ה אשר אהי"ה, מיט צייכענעס און מופתים וואס זאלן אים העלפן צו איבערצייגן דאס פאלק און פרעה אין זיינע ווערטער{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ג|א|אן=ספר}} - {{הערה|{{תנ"ך|שמות|ד|יז|אן=ספר}}.}}.}}. | |||
משה | משה האט גענומען זיין פרוי און זין אויפ'ן וועג צוריק קיין מצרים. אויפ'ן וועג האט א מלאך{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ד|כד|אן=ספר|מפרש=אונקלוס}}.}} זיי באגעגענט און געוואלט הרג'ענען משה. צפורה האט גע'מל'עט איר זון, און דורך דעם איז אוועק די סכנה, און צפורה רופט אויס: "חתן דמים למולות"{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ד|יח|כו|אן=ספר}}.}}. | ||
===משה און אהרן | ===משה און אהרן ביי פרעה=== | ||
משה באגעגנט אהרן | משה האט באגעגנט אהרן - וועלכע איז קעגן געקומען משה אויפ'ן באפעל פונעם אויבערשטן - אויפ'ן וועג קיין מצרים{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ד|כז|אן=ספר}}.}}, און זיי זענען געקומען פאר פרעה פאדערן אין אויבערשטנ'ס נאמען: "שלח את עמי" – שיק ארויס מיין פאלק. פרעה האט אפגעזאגט און נאך פארשווערט די ארבעטס מאסנאמען פאר אידישע קינדער. די אידן האבן זיך באקלאגט פאר משה אז זיין קומען האט נאר פארערגערט דעם צושטאנד, און משה האט זיך דערויף אפגערעדט פארן אויבערשטן{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ה|אן=ספר}}.}}. אינעם פסוק וואס פארענדיגט די סדרה{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ו|א|אן=ספר}}.}}, ענטפערט דער אויבערשטער פאר משה: {{ציטוטון|וַיֹּאמֶר ה' אֶל מֹשֶׁה עַתָּה תִרְאֶה אֲשֶׁר אֶעֱשֶׂה לְפַרְעֹה כִּי בְיָד חֲזָקָה יְשַׁלְּחֵם וּבְיָד חֲזָקָה יְגָרְשֵׁם מֵאַרְצוֹ}} – און גאט האט געזאגט צו משה'ן, יעצט וועסטו זען װאס איך װעל טון צו פרעה, װאָרום דורך א שטארקע האַנט װעט ער זיי ארויסשיקן, און דורך א שטארקע האנט װעט ער זיי פארטרייבן פון זיין לאנד. | ||
== דאטומען == | == דאטומען == | ||
רעוויזיע פון 07:09, 13 דעצעמבער 2023
פאראמעטער פעלערן אין מוסטער:פרשת שבוע
פאראמעטער [ הבא, קודם ] ערשיינען נישט אין מוסטער דעפיניציע
| |||||
| פסוקים | שמות א, א - ו, א | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| צאל פסוקים | 124 (15'טע - אייניג מיט פרשת אמור) | ||||
| צאל ווערטער | 1763 (13'טע) | ||||
| צאל אותיות | 6762 (16'טע) | ||||
| אינהאלט | שעבוד ישראל אין מצרים; גזירה צו ווארפן ניי-געבוירענע זכרים אין טייך; רעטונג פון משה; זיין אנטלויף קיין מדין און צוריקקער קיין מצרים; באגעגעניש פון משה און אהרן מיט פרעה. | ||||
| |||||
| הפטורה | |||||
| אשכנזים | ישעיהו כז, ו - כח, יג און מ'לייגט צו כט, כב–כג | ||||
| ספרדים | ירמיהו א, א - ב, ג | ||||
| איטאליענער | ירמיהו א, א–יט | ||||
| תימנים | יחזקאל טז, א–יד | ||||
פרשת שְׁמוֹת איז דער ערשטער סדרה פון ספר שמות, און די דרייצנטע פון די תורה בכלל. די גייט פון אנהייב ספר, קאַפּיטל א', פסוק א', ביז קאַפּיטל ו', פסוק א', לויטן אנגענומענעם צעטיילונג פון קאפיטלען, פארמאגנדיג אינאיינעם 124 פסוקים און זעקס פרשיות - פינף פתוחות און איין סתומה.
אין די פרשה ווערט געשילדערט די אנהייב פון שעבוד פון די אידן אין מצרים און די פריע יארן פון משה רבינו און דער באשעפער'ס אים אויסוועלן אלס מנהיג ישראל. אין דער פרשה ווערן פארגעשטעלט עטליכע פערזענליכקייטן וואס ערשיינען במשך די קומענדיגע פרשיות און ספרים, צווישן זיי די געשוויסטער פון משה - אהרן און מרים, און אזוי אויך פרעה מלך מצרים וואס פארקנעכטעט דאס אידישע פאלק.
דער פרשה ווערט געליינט צווישן י"ח און כ"ה טבת. פרשת שמות איז די ערשטע פון די שובבי"ם וואכן.
פרשה אינהאלט
גזירות פון פרעה
דער אנהייב פרשה פארבינדט צום ענדע פון ספר בראשית און איז מסכם די נעמען פון די בני ישראל וואס זענען אראפ קיין מצרים[1]. עם ישראל, וואס ווערט צום ערשט אזוי גערופן דורך פרעה, איז געווארן אידענטיפיצירט אין די אויגן פון די מצריים ווי א פאטענציאלע געפאר, און דעריבער באשלאסן אים צו פייניגן מיט פארשידענע וועגן - פיזישע פארשקלאפונג און דאס בויען "ערי מסכנות" - פיתום און רעמסס, און שפעטער א באפעל צו הרג'ענען אלע ניי-געבוירענע זכרים. די הייבאמס - שפרה און פועה, וואס זענען געווארן געשטעלט צו אויספירן די ארבעט האבן נישט אויסגעפאלגט נישט אויס דעם באפעל, און געראטעוועט די קינדער, אויף וואס דער אויבערשטער האט זיי באצאלט, "ויעש להם בתים"[2].
פרעה האט פארברייטערט דאס באפעל און געפאדערט פון אלע מצריים: "כל הבן היילוד היאורה תשליכוהו"[3]. אויפן הינטערגרונט פון דעם באפעל, דערציילט דער פרשה אויף א פּאָר פון שבט לוי - עמרם און יוכבד - וואס האבן חתונה און ברענגען אויף דער וועלט א בן זכר. די מאמע פון קינד האט מורא געהאט אים צו לאזן אינדערהיים, און געבויט פאר אים א קעסטל פון "גומא" (פומסען האלץ) און לייגט אים אריין צווישן די געוואוקסן נעבן טייך[4].
געבורט פון משה און אנטלויף צו מדין
בתיה בת פרעה האט געטראפן דאס קעסטל מיטן קינד אין טייך, זי האט גערופן דאס "משה", גענומען צו איר הויז און אויפגעצויגן אין פרעה'ס פאלאץ. ווען משה איז עלטער געווארן איז ער ארויס זיך טרעפן מיט זיינע פאלקסלייט וואס זענען אונטערטעניגט אונטער פרעה. ער האט געזען א מצרי שלאגן אן איש עברי, און גע'הרג'עט דעם מצרי נאכ'ן זיכער מאכן אז קיינער זעט אים. א טאג דערויף איז משה ווידער ארויס זען אין די ליידן פון זיינע ברידער, ער זעט צוויי אנשים עברים - דתן און אבירם - און האט פרעגט דעם 'רשע' וואס האט אויפגעהויבן זיין האנט צו שלאגן זיין חבר, פארוואס ער טוט דאס. אין רעאקציע האט יענער געענטפערט טראציג 'צי פלאנסטו מיר אויך צו הרג'ענען, ווי דו האסט נעכטן גע'הרג'עט דעם מצרי?'. משה האט פארשטאנען אז דאס הרג'ענען דעם מצרי איז אנטדעקט געווארן, און נאך וואס פרעה האט געהערט דערויף און פרובירט צו הרג'ענען משה, איז משה געווען געצווינגען צו אנטלויפן צו מדין.
אויפ'ן ברונעם אין מדין האט משה געהאלפן די טעכטער פון יתרו צו שעפן וואסער, נאך וואס די פאסטוכער דארט האבן זיי פארטריבן. צוליב דעם האט זיך זייער פאטער יתרו אינטערעסירט וויאזוי זיי זענען אזוי שנעל געקומען, און נאך וואס יתרו האט געהערט די מעשה מיט משה'ן, שיקט ער אים רופן צו קומען וואוינען אין זיין הויז. משה האט איינגעשטומט, און האט חתונה געהאט מיט צפורה, איינע פון יתרו'ס טעכטער. זיי האבן געבוירן צוויי קינדער, גרשום און אליעזר[5].
פרעה איז אין יענע טעג געשטארבן, און די אידן האבן געקרעכצט פון די שווערע ארבעט, און גאט האט דערהערט זייער געשריי און זיך דערמאנט פון די בונד וואס ער האט געשלאסן מיט אברהם, יצחק און יעקב[6].
ברענעדיגע סנה און צוריקקער קיין מצרים
ווען משה האט אמאל געפאשעט יתרו'ס שאף איז ער אנגעקומען צום בארג סיני און געזען א סנה ברענט אין פייער. גאט האט גערעדט צו משה פון אין די סנה, און איינגעמאלדן אז ער וויל אויסלייזן די אידישע פאלק און זיי ברענגען קיין ארץ ישראל (ארץ כנען), און ארויפלייגט אויף משה'ן דאס פירן דעם פאלק. משה האט געפירט א לענגערע דיסקוסיע מיט'ן אויבערשטן און אויפגעברענגט אסאך פראבלעמען וואס וואלטן אים געשטערט אין דעם שליחות.
משה האט געהאט ספיקות צי די אידן וועלן גלייבן אין אים און זיין שליחות, און גאט האט אים איבערגעגעבן דעם שם אהי"ה אשר אהי"ה, מיט צייכענעס און מופתים וואס זאלן אים העלפן צו איבערצייגן דאס פאלק און פרעה אין זיינע ווערטער[8].
משה האט גענומען זיין פרוי און זין אויפ'ן וועג צוריק קיין מצרים. אויפ'ן וועג האט א מלאך[9] זיי באגעגענט און געוואלט הרג'ענען משה. צפורה האט גע'מל'עט איר זון, און דורך דעם איז אוועק די סכנה, און צפורה רופט אויס: "חתן דמים למולות"[10].
משה און אהרן ביי פרעה
משה האט באגעגנט אהרן - וועלכע איז קעגן געקומען משה אויפ'ן באפעל פונעם אויבערשטן - אויפ'ן וועג קיין מצרים[11], און זיי זענען געקומען פאר פרעה פאדערן אין אויבערשטנ'ס נאמען: "שלח את עמי" – שיק ארויס מיין פאלק. פרעה האט אפגעזאגט און נאך פארשווערט די ארבעטס מאסנאמען פאר אידישע קינדער. די אידן האבן זיך באקלאגט פאר משה אז זיין קומען האט נאר פארערגערט דעם צושטאנד, און משה האט זיך דערויף אפגערעדט פארן אויבערשטן[12]. אינעם פסוק וואס פארענדיגט די סדרה[13], ענטפערט דער אויבערשטער פאר משה: ”וַיֹּאמֶר ה' אֶל מֹשֶׁה עַתָּה תִרְאֶה אֲשֶׁר אֶעֱשֶׂה לְפַרְעֹה כִּי בְיָד חֲזָקָה יְשַׁלְּחֵם וּבְיָד חֲזָקָה יְגָרְשֵׁם מֵאַרְצוֹ” – און גאט האט געזאגט צו משה'ן, יעצט וועסטו זען װאס איך װעל טון צו פרעה, װאָרום דורך א שטארקע האַנט װעט ער זיי ארויסשיקן, און דורך א שטארקע האנט װעט ער זיי פארטרייבן פון זיין לאנד.
דאטומען
דער שבת ווען מ'ליינט די פרשה, קען געפאלן אין זעקס אנדערע דאטומען:
- השא יאר און השג יאר - י"ח טבת
- הכז יאר - י"ט טבת
- החא יאר - כ' טבת
- גכה יאר און בשה יאר, גכז יאר און בשז יאר - כ"א טבת
- בחג יאר און זשג יאר, בחה יאר און זשה יאר - כ"ג טבת
- זחא יאר און זחג יאר - כ"ה טבת
הפטורה
אין הפטורה פון פרשת שמות פאסירט אן אומגעווענליכע צושטאנד אז יעדע פון די צענטראלע ליינען מסורות פון די פארשידענע געמיינדעס ליינט אין אן אנדערע פון די ספרי הנביאים:
- די תימנ'ער, די איראקער, די טוניזיער און די ליביער, זענען מפטיר אין יחזקאל טז, א–יד, אין די נבואה אין וואס יחזקאל שילדערט דאס שוואנגערשאפט און געבורט פונעם אידישן פאלק און ווי דער אויבערשטער האט זיי אויפגעצויגן און געפלעגט – ווי א משל פאר שעבוד מצרים און יציאת מצרים.
- די אשכנזים און די מאראקאנער ליינען די נבואה "הבאים ישרש יעקב", וואס דערמאנט די נסים פון יציאת מצרים, אין ספר ישעיהו, פון קאַפּיטל כ"ז, פסוק ו' ביז קאַפּיטל כ"ח, פסוק י"ג, און לייגן צו די פסוקים כ"ב–כ"ג אין קאַפּיטל כ"ט. אויך די ראָמאַניאָטן האבן געליינט די זעלבע הפטורה, נאר מען האט נישט צוגעלייגט די פסוקים פון קאפיטל כ"ט.
- די ספרדים זענען מפטיר אין ספר ירמיהו, פון אנהויב ביז קאַפּיטל ב', פסוק ג', דארט ווערט געשילדערט דאס מקדיש זיין ירמיה אלס נביא - אין א וועג וואס דערמאנט דאס מקדיש זיין משה אין אונזער פרשה. אזוי פירן זיך אויך די איטאליענער, נאר ענדיגן קאַפּיטל א', פסוק י"ט.
דרויסנדע לינקס
פאראמעטער פעלערן אין מוסטער:פרשה לינקס
פאראמעטער [ בר-אילן, אידיש, ממרא, ישיבה, תורת אמת פרשה, נחמה, תורת אמת ספר, פרשה ] ערשיינען נישט אין מוסטער דעפיניציע
פארלאנגטע פאראמעטער [ בינינו ] פעלן טעקסט:
פרשת שמות, אויף שיתופתא
פרשת שמות, אויפן "וויקיטעקסט" זייטל - פרשת שמות - טעקסט מיט תרגום אונקלוס, אויפ'ן "מכון ממרא" זייטל
- פרשת שמות, אויפ'ן "מקראות גדולות הכתר" זייטל
טייטש
- מאיר הלוי לעטעריס, "פרשת שמות", חמשה חומשי תורה אין אידיש, ניו יארק, תרע"ד
פארברייטערונג:
- שיעורים אויף פרשת שמות אויף קול הלשון
- פרשת שמות, אויפ'ן מחלקי המים זייטל
- פרשת שמות, אויפ'ן "בית חב"ד" זייטל
- זעט שיעורים אויף פרשת שמות, אויפן "בינינו" זייטל
- פרשת שמות, אויפן "פרשת השבוע" זייטל
- דער ארטיקל "פרשת שמות", אויפ'ן "ויקישיבה" זייטל
- נושאים אויף פרשת שמות אויפ'ן "על התורה" זייטל
רעפערענצן
| פרשיות | ||
|---|---|---|
| ספר בראשית | בראשית • נח • לך לך • וירא • חיי שרה • תולדות • ויצא • וישלח • וישב • מקץ • ויגש • ויחי |  |
| ספר שמות | שמות • וארא • בא • בשלח • יתרו • משפטים • תרומה • תצוה • כי תשא • ויקהל • פקודי | |
| ספר ויקרא | ויקרא • צו • שמיני • תזריע • מצורע • אחרי • קדושים • אמור • בהר • בחוקותי | |
| ספר במדבר | במדבר • נשא • בהעלותך • שלח • קרח • חקת • בלק • פינחס • מטות • מסעי | |
| ספר דברים | דברים • ואתחנן • עקב • ראה • שופטים • כי תצא • כי תבוא • נצבים • וילך • האזינו • וזאת הברכה | |