אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:מנהג"
(רעדאגירונג) |
ק (החלפת טקסט – "{{דעסקריפציע||ענגליש=" ב־"{{דעסקריפציע||ענגליש = ") |
||
| (6 מיטלסטע ווערסיעס פון 3 באַניצער נישט געוויזן.) | |||
| שורה 1: | שורה 1: | ||
{{דעסקריפציע||ענגליש = an accepted tradition or group of traditions in Judaism|העב=מנהגים ביהדות|}} | |||
{{אידישקייט}} | {{אידישקייט}} | ||
א '''מנהג''' איז א [[פירונג]] וואס [[אידן]] האלטן אייביג אן, אפילו זיי פארשטייען נישט דעם [[טעם]] און [[ציל]] דערפון פשוט ווייל מען וויל זיך האלטן ווי מער [[אריגינעל]] און ווי ווייניגער [[אסימילאציע|אסימילירט]] אינעם היינטיגן [[מאדעראניזאציע|מאדערנעם]] [[פאקט]] פון [[ציוויליזאציע]]. {{מקור}} | א '''מנהג''' איז א [[פירונג]] וואס [[אידן]] האלטן אייביג אן, אפילו זיי פארשטייען נישט דעם [[טעם]] און [[ציל]] דערפון פשוט ווייל מען וויל זיך האלטן ווי מער [[אריגינעל]] און ווי ווייניגער [[אסימילאציע|אסימילירט]] אינעם היינטיגן [[מאדעראניזאציע|מאדערנעם]] [[פאקט]] פון [[ציוויליזאציע]]. {{מקור}} | ||
| שורה 6: | שורה 7: | ||
א מנהג קען טיילמאל זיין שטערקער פון א [[דין]] און דער מקור צו דעם איז אין [[רמב"ם]] וואו ער שרייבט אז מען איז מפסיק אינמיטן קרית שמע מיט א פסוק צוליב א מנהג. | א מנהג קען טיילמאל זיין שטערקער פון א [[דין]] און דער מקור צו דעם איז אין [[רמב"ם]] וואו ער שרייבט אז מען איז מפסיק אינמיטן קרית שמע מיט א פסוק צוליב א מנהג. | ||
{{ציטוט|תוכן=הקורא קרית שמע--כשהוא גומר פסוק ראשון, אומר בלחש ברוך שם כבוד מלכותו לעולם ועד; וחוזר וקורא כדרכו "ואהבת, את ה'" (דברים ו,ה), עד סופה. ולמה קורין כן--מסורת היא בידינו שבשעה שקיבץ [[יעקב אבינו|יעקוב אבינו]] את בניו במצריים בשעת מיתתו, ציוום וזירזם על ייחוד השם, ועל דרך ה' שהלך בה אברהם ויצחק אביו. ושאל אותן ואמר להן, בניי, שמא יש בכם פסולת, מי שאינו עומד עימי בייחוד אדון כל העולם, כעניין שאמר לנו [[משה רבינו|משה רבנו]] "פן יש בכם איש או אישה . . ." (דברים כט,יז). ענו כולם, ואמרו לו "שמע, ישראל: ה' אלקינו, ה' אחד" ([[דברים]] ו,ד)--כלומר שמע ממנו, אבינו ישראל, ה' אלקינו, ה' אחד. פתח הזקן וענה, ברוך שם כבוד מלכותו לעולם ועד; '''לפיכך נהגו''' כל ישראל לומר שבח זה ששיבח בו י[[יעקב אבינו|שראל הזקן,]] אחר פסוק זה.|מקור={{רמב"ם | {{ציטוט|תוכן=הקורא קרית שמע--כשהוא גומר פסוק ראשון, אומר בלחש ברוך שם כבוד מלכותו לעולם ועד; וחוזר וקורא כדרכו "ואהבת, את ה'" (דברים ו,ה), עד סופה. ולמה קורין כן--מסורת היא בידינו שבשעה שקיבץ [[יעקב אבינו|יעקוב אבינו]] את בניו במצריים בשעת מיתתו, ציוום וזירזם על ייחוד השם, ועל דרך ה' שהלך בה אברהם ויצחק אביו. ושאל אותן ואמר להן, בניי, שמא יש בכם פסולת, מי שאינו עומד עימי בייחוד אדון כל העולם, כעניין שאמר לנו [[משה רבינו|משה רבנו]] "פן יש בכם איש או אישה . . ." (דברים כט,יז). ענו כולם, ואמרו לו "שמע, ישראל: ה' אלקינו, ה' אחד" ([[דברים]] ו,ד)--כלומר שמע ממנו, אבינו ישראל, ה' אלקינו, ה' אחד. פתח הזקן וענה, ברוך שם כבוד מלכותו לעולם ועד; '''לפיכך נהגו''' כל ישראל לומר שבח זה ששיבח בו י[[יעקב אבינו|שראל הזקן,]] אחר פסוק זה.|מקור={{רמב"ם|קריאת שמע|א|ד}}}} | ||
[[קאַטעגאָריע:מצוות און מנהגים|*]] | [[קאַטעגאָריע:מצוות און מנהגים|*]] | ||
[[קאטעגאריע:מנהגים|*]] | [[קאטעגאריע:מנהגים|*]] | ||
[[קאטעגאריע: | [[קאטעגאריע:אויף יידיש]] | ||
[[ | [[קאַטעגאָריע:אידישקייט ארטיקלען צו פארברייטערן]] | ||
{{קרד/ויקי/יידיש}} | {{קרד/ויקי/יידיש}} | ||
[[HE:מנהג (הלכה)]] | |||
יעצטיגע רעוויזיע זינט 19:47, 26 אקטאבער 2023
א מנהג איז א פירונג וואס אידן האלטן אייביג אן, אפילו זיי פארשטייען נישט דעם טעם און ציל דערפון פשוט ווייל מען וויל זיך האלטן ווי מער אריגינעל און ווי ווייניגער אסימילירט אינעם היינטיגן מאדערנעם פאקט פון ציוויליזאציע. [מקור פארלאנגט]
הגם רוב מאל איז מנהגים איינגעפירט ארויסברענגן געוויסע מחשבות און גוטע מדות אינעם איד.[מקור פארלאנגט]
א מנהג קען טיילמאל זיין שטערקער פון א דין און דער מקור צו דעם איז אין רמב"ם וואו ער שרייבט אז מען איז מפסיק אינמיטן קרית שמע מיט א פסוק צוליב א מנהג.
הקורא קרית שמע--כשהוא גומר פסוק ראשון, אומר בלחש ברוך שם כבוד מלכותו לעולם ועד; וחוזר וקורא כדרכו "ואהבת, את ה'" (דברים ו,ה), עד סופה. ולמה קורין כן--מסורת היא בידינו שבשעה שקיבץ יעקוב אבינו את בניו במצריים בשעת מיתתו, ציוום וזירזם על ייחוד השם, ועל דרך ה' שהלך בה אברהם ויצחק אביו. ושאל אותן ואמר להן, בניי, שמא יש בכם פסולת, מי שאינו עומד עימי בייחוד אדון כל העולם, כעניין שאמר לנו משה רבנו "פן יש בכם איש או אישה . . ." (דברים כט,יז). ענו כולם, ואמרו לו "שמע, ישראל: ה' אלקינו, ה' אחד" (דברים ו,ד)--כלומר שמע ממנו, אבינו ישראל, ה' אלקינו, ה' אחד. פתח הזקן וענה, ברוך שם כבוד מלכותו לעולם ועד; לפיכך נהגו כל ישראל לומר שבח זה ששיבח בו ישראל הזקן, אחר פסוק זה.
— משנה תורה לרמב"ם, הלכות קריאת שמע, פרק א', הלכה ד'
דאס איז נישט קיין המכלול ארטיקל, בלויז עפעס וואס ליגט דא ביז עס וועט ערזעצט ווערן מיט בעסערס. שרייבט עס איבער!