מייבאים כמותיים, בדוקי עריכות אוטומטית, ביוראקראטן, אינטערפעיס רעדאקטארן, emailconfirmed, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, מנטרים, סיסאפן, צוות טכני, מייבאים, מעדכנים, אספקלריה רעדאקטארן
102,362
רעדאגירונגען
שיריים
ק (הגהה) |
(שיריים) |
||
| שורה 24: | שורה 24: | ||
איבער רבקה ווערט דערציילט בעיקר אין [[ספר בראשית]], און אין מדרשי [[חז"ל]] דערויף. כאטש איר נאמען ווערט דערמאנט ווייניגער ווי אנדערע אמהות, איז איר לעבנס געשיכטע דאס מערסטע דעטאלירט פון זיי און די מערסטע פסוקים באציען זיך דירעקט צו איר, זייענדיג אויך די איינציגסטע וואס איר געבורט ווערט דערמאנט אין די תורה{{הערה|אבינועם ספיר, '''מה מסתיר התנ"ך''', הוצאת ידיעות אחרונות, 2017, עמ' 98}}. | איבער רבקה ווערט דערציילט בעיקר אין [[ספר בראשית]], און אין מדרשי [[חז"ל]] דערויף. כאטש איר נאמען ווערט דערמאנט ווייניגער ווי אנדערע אמהות, איז איר לעבנס געשיכטע דאס מערסטע דעטאלירט פון זיי און די מערסטע פסוקים באציען זיך דירעקט צו איר, זייענדיג אויך די איינציגסטע וואס איר געבורט ווערט דערמאנט אין די תורה{{הערה|אבינועם ספיר, '''מה מסתיר התנ"ך''', הוצאת ידיעות אחרונות, 2017, עמ' 98}}. | ||
רבקה איז געבוירן געווארן אין [[חרן]]{{הערה|לויט רוב מקורות ( | רבקה איז געבוירן געווארן אין [[חרן]]{{הערה|לויט רוב מקורות (ווי {{פרקי דרבי אליעזר|טז}}; ספר הישר, פרשת חיי שרה). לויט איין דעה איז איר היימשטאט געווען [[אור כשדים]] ({{תנ"ך|בראשית|כד|י|מפרש=רד"ק}}).}} אין יאר {{לינק צו אידיש יאר|2085}} אדער {{לינק צו אידיש יאר|2074}}{{הערה|זעט [[#כראנאלאגיע|כראנאלאגיע]]}} צו [[בתואל]], נאך איר ברודער [[לבן]]{{הערה|פענח רזא, בכור שור, און חזקוני אויף {{תנ"ך|בראשית|כה|כ}}}}. דער מדרש דערציילט אז ביים זיך צוריקקערן פון הר המוריה נאכ'ן [[עקידת יצחק]] האט אברהם געטראכט "וואלט מיין זון שוין געווען גע'שחט'ן וואלט ער געגאנגען אנע קינדער. איך וואלט אים געדארפט פארהייראטן א טאכטער פון ענר, אשכול אדער ממרא." באלד אים השי"ת געמאלדן אז איר בת זוג, רבקה, איז שוין געבוירן געווארן{{הערה|{{מדרש רבה|בראשית|נז|ג}}}}. דער פסוק קומט אויך באטאנען אז "וזרח השמש ובא השמש" – נאך איידער דער זון איז אונטערגעגאנגען מיט די פטירה פון שרה, האט עס שוין אויפגעשיינט מיטן געבורט פון רבקה{{הערה|{{מדרש רבה|בראשית|נח|ב}}}}. | ||
די תורה איז מאריך אין איר יחוס{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|כב|כג|מפרש=רש"י}}}} און עס קומט אויס אז יצחק איז געווען א דאפלטע שוועסטערקינד צו רבקה, וויבאלד בתואל'ס פאטער [[נחור אחי אברהם|נחור]] איז געווען א ברודער פון [[אברהם אבינו|אברהם]], און זיין מוטער מילכה - א שוועסטער פון [[שרה]]. | |||
== הייראט צו יצחק == | == הייראט צו יצחק == | ||
| שורה 47: | שורה 49: | ||
ווען זיי זענען אנגעקומען צום [[נגב]] אין [[כנען]], און זעענדיג יצחק שפאצירן אין פעלד מיט א שיינענדע צורה און אויסגעשפרייטע הענט אין תפילה, איז רבקה פון פחד און שעמעדיגקייט אראפגעפאלן אדער אראפגעגאנגען פונעם קעמל{{הערה|{{מדרש רבה|בראשית|ס|טו}}}}. זי האט געפרעגט אליעזר ווער איז דער מענטש און הערנדיג אז דאס איז יצחק האט זי פארדעקט איר קאפ אלס צניעות. אין די מפרשים ווערט ערקלערט אז עס דאן אריין אין איר א פחד פון יצחק, וואס האט צוגעברענגט אז זי האט שפעטער נישט פארגעלייגט אירע מיינונגס-פארשידענהייטן פאר איר מאן, אנדערש ווי די אנדערע אמהות{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|כד|סה|מפרש=העמק דבר}}. זעט אויך ספורנו, דארט.}}. | ווען זיי זענען אנגעקומען צום [[נגב]] אין [[כנען]], און זעענדיג יצחק שפאצירן אין פעלד מיט א שיינענדע צורה און אויסגעשפרייטע הענט אין תפילה, איז רבקה פון פחד און שעמעדיגקייט אראפגעפאלן אדער אראפגעגאנגען פונעם קעמל{{הערה|{{מדרש רבה|בראשית|ס|טו}}}}. זי האט געפרעגט אליעזר ווער איז דער מענטש און הערנדיג אז דאס איז יצחק האט זי פארדעקט איר קאפ אלס צניעות. אין די מפרשים ווערט ערקלערט אז עס דאן אריין אין איר א פחד פון יצחק, וואס האט צוגעברענגט אז זי האט שפעטער נישט פארגעלייגט אירע מיינונגס-פארשידענהייטן פאר איר מאן, אנדערש ווי די אנדערע אמהות{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|כד|סה|מפרש=העמק דבר}}. זעט אויך ספורנו, דארט.}}. | ||
יצחק, ביים זען אז זי פירט זיך בטהרה ווי זיין מאמע שרה{{הערה|שם=רבהסטז}} האט איר אריינגעברענגט צום געצעלט פון זיין מאמע [[שרה]], און דארט האט ער איר געהייראט און איר ליב באקומען{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|כד|סז}}}} – זייענדיג די ערשטע פרוי וואס ליבשאפט צו איר ווערט דערמאנט אין די תורה{{הערה|זעט {{תנ"ך|בראשית|כד|סז|אן=ספר|מפרש=רד"ק}} אז דאס איז געווען מער ווי א געווענליכע אהבה, צוליב די מעלות וואס ער האט געזען אין איר.}}. | יצחק, ביים זען אז זי פירט זיך בטהרה ווי זיין מאמע שרה{{הערה|שם=רבהסטז}} האט איר אריינגעברענגט צום געצעלט פון זיין מאמע [[שרה]], און דארט האט ער איר געהייראט און איר ליב באקומען{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|כד|סז}}}} – זייענדיג די ערשטע פרוי וואס ליבשאפט צו איר ווערט דערמאנט אין די תורה{{הערה|זעט {{תנ"ך|בראשית|כד|סז|אן=ספר|מפרש=רד"ק}} אז דאס איז געווען מער ווי א געווענליכע אהבה, צוליב די מעלות וואס ער האט געזען אין איר.}}. דער מדרש טייטשט דעם פסוק {{ציטוטון|גמלתהו טוב ולא רע|{{תנ"ך|משלי|לא|ג}}}} אויף רבקה אמנו, וועלכער האט געברענגט גוטס פאר יצחק אין זיין טרויער נאך שרה{{הערה|מדרש משלי (באבער), פרשה לא}}. | ||
==אין שטוב פון יצחק== | ==אין שטוב פון יצחק== | ||
| שורה 101: | שורה 103: | ||
==איר לויב אין חז"ל== | ==איר לויב אין חז"ל== | ||
אין מדרש שטייט אז אויף רבקה איז געזאגט געווארן {{ציטוטון|{{טערמין|כְּשׁוֹשַׁנָּה בֵּין הַחוֹחִים|ווי א רויז צווישן די דערנער}}|{{תנ"ך|שיר השירים|ב|ב}}}}, זייענדיג א טאכטער פון א פאפּער, א שוועסטער פון לבן הארמי, פון א פלאץ פון פאפּערס, "והצדקת הזאת, יצאה מבינותם"{{הערה|{{מדרש רבה|שיר השירים|ב|ב}}, געברענגט אין {{תנ"ך|בראשית|כה|ב|מפרש=רש"י|ד"ה=בת בתואל|אן=ספר}}.}}. | אין מדרש שטייט אז אויף רבקה איז געזאגט געווארן {{ציטוטון|{{טערמין|כְּשׁוֹשַׁנָּה בֵּין הַחוֹחִים|ווי א רויז צווישן די דערנער}}|{{תנ"ך|שיר השירים|ב|ב}}}}, זייענדיג א טאכטער פון א פאפּער, א שוועסטער פון לבן הארמי, פון א פלאץ פון פאפּערס, "והצדקת הזאת, יצאה מבינותם"{{הערה|{{מדרש רבה|שיר השירים|ב|ב}}, געברענגט אין {{תנ"ך|בראשית|כה|ב|מפרש=רש"י|ד"ה=בת בתואל|אן=ספר}}.}}. זי ווערט אויסגערעכנט צווישן די 22 "נשים כשרות" וועלכע זענען געווען אויף דער וועלט{{הערה|{{ספריא|2=בראשית רבתי|3=Bereshit_Rabbati%2C_Parashat_Chayei_Sarah.17|4=פרשת חיי שרה|5=ללא}}}} | ||
דער מדרש ברענגט דריי נסים וועלכע זענען אנגעגאנגען ביי שרה וועלכע האבן זיך אויפגעהערט נאך איר פטירה, און ווען רבקה איז אנגעקומען זענען זיי צוריקגעקומען: די ליכט פון ערב שבת האבן געברענט א גאנצע וואך, עס איז געווען א ברכה אין די טייג, און א וואלקן האט געהויערט איבער'ן געצעלט{{הערה|שם=רבהסטז|{{מדרש רבה|בראשית|ס|טז}}}}. לויט'ן זוהר איז עס געווען די שכינה וואס האט גערוט דארט{{הערה|שם=זוהר}} | דער מדרש ברענגט דריי נסים וועלכע זענען אנגעגאנגען ביי שרה וועלכע האבן זיך אויפגעהערט נאך איר פטירה, און ווען רבקה איז אנגעקומען זענען זיי צוריקגעקומען: די ליכט פון ערב שבת האבן געברענט א גאנצע וואך, עס איז געווען א ברכה אין די טייג, און א וואלקן האט געהויערט איבער'ן געצעלט{{הערה|שם=רבהסטז|{{מדרש רבה|בראשית|ס|טז}}}}. לויט'ן זוהר איז עס געווען די שכינה וואס האט גערוט דארט{{הערה|שם=זוהר}} | ||