אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:חתונה"

[[אשכנזים]] זענען נוהג צו מאכן די חופה פון א זיווג ראשון תחת כיפת השמים (אונטער דער הימל) פאר א סימן ברכה, אזוי ווי עס שטייט אין פסוק: "והרבה ארבה את זרעך ככוכבי השמים" ([[בראשית]] כב, יז). א סך האבן דעם מנהג (לויט שולחן ערוך יורה דעה) אז די חופה זאל זיין "במילוי הלבנה" ווען די לבנה ווערט פול, ד"ה די ערשטע דריי וואכן פונעם חודש אין דעם [[יידישער קאלענדאר|יידישן קאלענדאר]].

* דער [[חתן]] צוברעכט א [[גלאז]] ביי דער חופה צו געדענקען דער חורבן [[בית המקדש]]. מען לערנט דאס ארויס פון דער פסוק {{דיק|אִם-לֹא אַעֲלֶה, אֶת-יְרוּשָׁלִַם--עַל, רֹאשׁ שִׂמְחָתִי|[[תהילים]] קל"ז}}: - איך וועל געדיינקען חורבן ירושלים אין יעדער שמחה.

[[קאטעגאריע:אומבאקוקט]]

[[קאטעגאריע:אויף יידיש]]