ט' חשון
(אַריבערגעפירט פון ט' חשוון)
קפיצה לניווט
קפיצה לחיפוש
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
אין יאר ה'תשפ"ב איז נישט פארהאן קיין ל' חשון
אין יאר ה'תשפ"ד איז נישט פארהאן קיין ל' חשון | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ט' חשון איז דער ניינטער טאג פונעם צווייטן חודש אין די אידישע יאר, ציילנדיג פון תשרי, און דער ניינטער טאג פונעם אכטן חודש ציילנדיג פון ניסן.
| קביעות פון יאר | טאג | סדרה |
|---|---|---|
| הכז השא החא השג |
זונטאג | וירא |
| זשה זחא זשג זחג |
דינסטאג | לך לך |
| בשה בחה בשז בחג |
דאנערשטאג | לך לך |
| גכה גכז |
פרייטאג | לך לך |
חגים וזמנים
- ערשטער טאג פון "פורים ווידין" (בולגאריע), צוליב וואס די אידן פון שטאט זענען געראטעוועט געווארן אין יאר ה'תקס"ז פון א בלבול אז זיי האבן פאר'סמ'ט דעם הערשער פון שטאט
געשעענישן
- ד'תתקכ"ו – דער רמב"ם קומט אן קיין חברון, און באשטימט דעם טאג (און ו' חשון) אלס יום טוב פאר זיינע אפשטאמיגע[1]
- ה'תק"כ – ערדציטערניש אין ארץ ישראל, פון די שטערקסטע אין היסטאריע אין דעם געגנט.
- ה'תקכ"ב – פארגעקומען דער ברית מילה פון רבי עקיבא אייגער
- ה'תשי"ח – דער סאוויעטן פארבאנד שיקט ארויף צום קאסמאס דער צווייטער סאטעליט אין היסטאריע, ספוטניק 2, ווען אויף איר געפונט זיך א הינטל - דער ערשטער לעבעדיגער באשעפעניש ארויסצוגיין פון די וועלטליכע אטמאספער.
- ה'תשכ"ט – צה"ל פירט דורך איר ערשטע אקציע טיף אינערהאלב די גרעניצן פון עגיפטן
- ה'תשס"ד – דער גרעסטער זון אויפרייס (עב') אין רעקארדירטע היסטאריע
געבוירן
- ה'תקמ"ה – סיר משה מאנטיפיארי, בארימטער אידישער פילאנטראפ פון לאנדאן (נפטר ה'תרמ"ה)
- ה'ת"ר – הרב יצחק יעקב ריינעס, רב אין לידא און גרינדער פון די מזרחי באוועגונג (נפטר ה'תרע"ה)
- ה'תרנ"ה – רבי נפתלי צבי יהודה ריף, א רב אין ניו דזשערסי, סגן יושב ראש פון אגודת הרבנים און פון די פירער פון עזרת תורה און ועד הצלה (נפטר ה'תשל"ז)
- ה'תשכ"ח – רבי אלימלך בידערמאן, א חסי'דישער משפיע און דרשן אין ארץ ישראל
- ה'תשל"א – רבי משה קליין, אונגווארער רב אין מודיעין עילית און מחבר פון פילע ספרי הלכה
- ה'תשנ"ו – אוריאל פלד, א חרד'ישער מעלער און קאריקאטוריסט
יארצייטן
- ה'פ"ח – דער רא"ש, פון די לעצטע ראשונים און פון די גרעסטע פוסקים אין אלע צייטן (געבוירן ה'י')[2]
- ה'תקנ"ד – רבי אברהם משה פון פשעווארסק, גערופן רבי משה "דער גרויסער" אדער "דער ערשטער", אן אדמו"ר אין פערטן דור פון חסידות
- ה'תרי"ב – רבי יצחק מינקאווסקי, רב פון קארלין און מחבר פון "קרן אורה" אויף תלמוד בבלי (געבוירן ה'תקמ"ח)
- ה'תרמ"ט – רבי שמואל טייטלבוים, רב אין גארליץ און זון פון רבי אלעזר ניסן טייטלבוים פון סיגעט (געבוירן ה'תקע"ד)
- ה'תרס"ב – רבי שמואל זאנוויל קלעפפיש, דער ראב"ד פון ווארשע, א צענטראלער ראש ישיבה און פוסק[3]
- ה'תרפ"ג – רבי דוד טעמקין, רב אין פיעטרקאוו און פון די געשעצטע רבנים אין פוילן (געבוירן ה'תרכ"א)
- ה'ת"ש – רבי שמעון יהודה הכהן שקאפ, ראש ישיבה פון גראדנע און מחבר פון שערי ישר (געבוירן ה'תר"כ)
- ה'תש"ז – רבי חיים מרדכי ראלער, רב פון ניאמץ, רומעניע, און מחבר פון שו"ת "באר חיים מרדכי" (געבוירן ה'תרכ"ח)
- ה'תשכ"ב – רבי אברהם יעקב ניימארק, א רב אין ליטע און ראש בית דין אין תל אביב, מחבר פון די סעריע ספרים "אשל אברהם" (געבוירן ה'תרל"ט)
- ה'תש"ל – רבי דוד ציון לאניאדו, רב פון "כפר שלם" געגנט אין תל אביב און פארשער פון סירישן אידנטום (געבוירן ה'תר"ס)
- ה'תשמ"ב – רבי יהודה הורוויץ, דער סטוטשינער רבי (געבוירן ה'תרנ"ב)
- ה'תשנ"ז – הרב יהודה ליאון אשכנזי, א רב, ערציער, דענקער און גייסטישער פירער פאר אידן אין פראנקרייך (געבוירן ה'תרפ"ו)