אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "אפיקומן"

לויט [[שמואל (אמורא)|שמואל]] און [[רבי יוחנן]] איז דער באדייט אז מען זאל גארנישט עסן - אפילו אויפ'ן זעלבן ארט - נאכ'ן עסן דעם קרבן פסח, אנדערש ווי דער שטייגער צו עסן "[[נאכשפייז|קינוח]]" נאך א סעודה. דאס ווארט אפיקומן טייטשט, לויט דעם, "אפיקו מין" - ארויסברענגען מינים, אז מען זאל נישט ארויסברענגען פארשידענע סארטן נאכשפייז נאכ'ן קרבן פסח{{הערה|רש"י און {{בבלי|פסחים|קיט|ב|מפרש=רשב"ם}}}}; דער תשבי ווינדערט זיך אבער אויף די נוטריקון און זאגט אז עס איז פון [[גריכיש]]ן ווארט פאר נאכשפייז, επικωμον{{הערה|1=[[רבי אליהו בחור]], [[s:ספר_התשבי/אות_האלף#אפיקומן|ספר התשבי, ערך אפיקומן]]; "זיס [[פרוכט|אובסט]] וואס מען עסט נאך טיש עס הייסט דעסרט". [[משה לנדא]] פון פראג, {{אוצר הספרים היהודי|ספר הערוך/אפיקומן|ערוך ערך אפיקומן}}. זעט אויך אין [[רבי נתן פון רוים]] {{היברובוקס||ערוך השלם|48229|עמוד=472}}}}. אין די ראשונים זענען פארהאן עטליכע ערקלערונגען צו דעם דין: כדי דער טעם פונעם פסח זאל בלייבן אין מויל{{הערה|שם=רשב"ם}}{{הערה|שם=רמבםחט|{{רמב"ם|חמץ ומצה|ח|ט}}}}{{הערה|{{היברובוקס|[[רבי יעקב אנַטולי]] ({{לינק צו אידיש יאר|4954}}–{{לינק צו אידיש יאר|5016}})|מלמד התלמידים|43014|פר' צו דף צה.|עמוד=211}}}}; כדי צו זיכער מאכן אז מען איז מקיים די הלכה אז קרבן פסח ווערט געגעסן "על השובע", ווייל אז מען וועט נישט קענען עסן נאכדעם וועט מען עסן צו די זעט בעפאר{{הערה|שם=כו|דער [[רמב"ן]] אין מלחמות ה', און בעל המאור, פסחים כו: בדפי הרי"ף}}; אדער כדי דער מענטש זאל געדענקען צו זאגן הלל אויך ווען ער גייט אריבער צו א צווייט פלאץ נאכ'ן עסן, ווי עס איז געווען דער סדר אין די צייטן פון בית המקדש{{הערה|בעל המאור, פסחים כו: בדפי הרי"ף}}; אדער אלס גזירה מען זאל נישט קומען צו עסן דעם קרבן פסח אויף צוויי פלעצער{{הערה|ר"ן פסחים כז. בדפי הרי"ף, ד"ה מאי אפיקומן}}{{ביאור|[[#חידוש פון אבני נזר|זעט ווייטער]] נאך א טעם פונעם אבני נזר.}}.