בדוקי עריכות אוטומטית, אינטערפעיס רעדאקטארן, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, סיסאפן, מייבאים, מעדכנים, מייבא, אספקלריה רעדאקטארן
46,368
רעדאגירונגען
←ביאגראפיע
ק (הגהה) |
|||
| שורה 43: | שורה 43: | ||
אום דינסטאג מטות מסעי, [[כ"ב תמוז]] [[ה'תרפ"ב]], איז אוועק די ערשטע ווייב פון רבי ישעיה'לע, און זי איז באהאלטן געווארן אין בית עולם אין קערעסטיר. א קורצע צייט דערנאך האט ער חתונה געהאט מיט שרה{{הערה|געווען בעפאר חתונה געהאט צו רבי יוסף קרויס פון [[סאטמאר]]}}, א טאכטער פון רבי משה שמעון ראטה פון באדיורע, א זון פון [[רבי יואל צבי ראטה]] דער רב פון [[חוסט]] בעל "בית היוצר". די חתונה איז פארגעקומען אין שאראש-פאטיק. | אום דינסטאג מטות מסעי, [[כ"ב תמוז]] [[ה'תרפ"ב]], איז אוועק די ערשטע ווייב פון רבי ישעיה'לע, און זי איז באהאלטן געווארן אין בית עולם אין קערעסטיר. א קורצע צייט דערנאך האט ער חתונה געהאט מיט שרה{{הערה|געווען בעפאר חתונה געהאט צו רבי יוסף קרויס פון [[סאטמאר]]}}, א טאכטער פון רבי משה שמעון ראטה פון באדיורע, א זון פון [[רבי יואל צבי ראטה]] דער רב פון [[חוסט]] בעל "בית היוצר". די חתונה איז פארגעקומען אין שאראש-פאטיק. | ||
אין יאר תרפ"ה, ווען רבי ישעי'לע איז געווען אין צאנז צום [[יארצייט]] פון רבי חיים האלבערשטאם ([[כ"ה ניסן]]), האט ער ארויפגעטרעטן אויף א פארזשאווערטע נאגל וואס האט אים געברענגט פארגיפטיגונג{{מקור|סיבה=נישט געברענגט אין מופת הדור}}. ער איז נפטר געווארן עטליכע טעג דערויף, ג' אייר תרפ"ה (1925). צו זיין [[לוויה]] זענען זיך צוזאמגעקומען טויזנטער אידן פון די געגנטער ארום קערעסטיר, און צוליב דעם געדרענג האט מען אויפגעגראבן א [[מקוה]] אין הויף פונעם נפטר און אים דארטן גע'טובל'ט, אנשטאט צו פירן צו דער געווענליכער מקוה. ביי די לוויה זענען נישט געזאגט געווארן קיין [[הספד]]ים, לויט זיין פארלאנג, און ער איז באהאלטן געווארן אין קערעסטיר אויף זיין געבעט, נעבן זיין ערשטע רעבעצין, וואו מ'האט שפעטער געבויט א אוהל איבער זיי. | אין יאר תרפ"ה, ווען רבי ישעי'לע איז געווען אין צאנז צום [[יארצייט]] פון רבי חיים האלבערשטאם ([[כ"ה ניסן]]), האט ער ארויפגעטרעטן אויף א פארזשאווערטע נאגל וואס האט אים געברענגט פארגיפטיגונג{{מקור|סיבה=נישט געברענגט אין מופת הדור}}. ער איז נפטר געווארן עטליכע טעג דערויף, ג' אייר תרפ"ה (1925). איידער זיין פטירה, האט ער זיך איינגעשפארט אויף א לענגערע צייט מיט זיין אייניקל [[רבי מאיר יוסף רובין]]. צו זיין [[לוויה]] זענען זיך צוזאמגעקומען טויזנטער אידן פון די געגנטער ארום קערעסטיר, און צוליב דעם געדרענג האט מען אויפגעגראבן א [[מקוה]] אין הויף פונעם נפטר און אים דארטן גע'טובל'ט, אנשטאט צו פירן צו דער געווענליכער מקוה. ביי די לוויה זענען נישט געזאגט געווארן קיין [[הספד]]ים, לויט זיין פארלאנג, און ער איז באהאלטן געווארן אין קערעסטיר אויף זיין געבעט, נעבן זיין ערשטע רעבעצין, וואו מ'האט שפעטער געבויט א אוהל איבער זיי. | ||
נאך זיין פטירה האט זיין זון [[רבי אברהם שטיינער|רבי אברהם]] אים איבערגענומען, אבער איז אוועק ווייניגער ווי צוויי יאר דערויף, ווען אויף זיין ארט איז געקומען זיין איידעם, [[רבי מאיר יוסף רובין]], וואס איז ערמארדעט געווארן דורך די [[נאציס]] אין [[אוישוויץ]]. | נאך זיין פטירה האט זיין זון [[רבי אברהם שטיינער|רבי אברהם]] אים איבערגענומען, אבער איז אוועק ווייניגער ווי צוויי יאר דערויף, ווען אויף זיין ארט איז געקומען זיין איידעם, [[רבי מאיר יוסף רובין]], וואס איז ערמארדעט געווארן דורך די [[נאציס]] אין [[אוישוויץ]]. | ||