4,450
רעדאגירונגען
ק
←גדר פונעם מצה: הגהה
ק (החלפת טקסט – "דרויסנדע" ב־"דרויסנדיגע") |
ק (←גדר פונעם מצה: הגהה) |
||
| (2 מיטלסטע ווערסיעס פון 2 באַניצער נישט געוויזן.) | |||
| שורה 23: | שורה 23: | ||
*{{עוגן|ראש|דער}} [[רא"ש]] האלט אז עס קומט אלס זכר צום '''קרבן פסח''' וואס מען האט געגעסן ביים סוף פונעם סעודה{{הערה|{{ויקיטקסט|רבינו אשר על הש"ס/פסקי הרא"ש/פסחים/פרק י#סימן לד|פסחים פרק י סימן לד}}}}. | *{{עוגן|ראש|דער}} [[רא"ש]] האלט אז עס קומט אלס זכר צום '''קרבן פסח''' וואס מען האט געגעסן ביים סוף פונעם סעודה{{הערה|{{ויקיטקסט|רבינו אשר על הש"ס/פסקי הרא"ש/פסחים/פרק י#סימן לד|פסחים פרק י סימן לד}}}}. | ||
*[[תוספות]]{{הערה|לויט איין וועג אין {{בבלי|פסחים|קכ|א|מפרש=תוספות|ד"ה=באחרונה}}}} און דער [[ריטב"א]] זאגן אז די מצה פון אפיקומן קומט נאר אויף צו ענדיגן די סעודה, אז דער טעם פון מצה זאל פארבלייבן{{הערה|[https://he.wikisource.org/wiki/הגדה_של_פסח_ריטב%22א#:~:text=שאין%20זה%20אלא%20כדי%20שישאר%20טעם%20מצה%20בפיו ריטב"א, סדר ההגדה]}}. | *[[תוספות]]{{הערה|לויט איין וועג אין {{בבלי|פסחים|קכ|א|מפרש=תוספות|ד"ה=באחרונה}}}} און דער [[ריטב"א]] זאגן אז די מצה פון אפיקומן קומט נאר אויף צו ענדיגן די סעודה, אז דער טעם פון מצה זאל פארבלייבן{{הערה|[https://he.wikisource.org/wiki/הגדה_של_פסח_ריטב%22א#:~:text=שאין%20זה%20אלא%20כדי%20שישאר%20טעם%20מצה%20בפיו ריטב"א, סדר ההגדה]}}. | ||
לויט די ראשונים וואס האלטן אז די כזית אפיקומן | לויט די ראשונים וואס האלטן אז די כזית אפיקומן איז די חובת מצה, זאגט מען פארט די ברכה 'על אכילת מצה' ביים אנהייב פונעם סעודה, כאטש יענע אכילה איז נישט לשם חובה, ווייל עס קען נישט זיין "אז נאך וואס מען האט זיך אנגעפולט דאס בויך דערפון זאל מען ווידער מאכן א ברכה דערויף", דערפאר מאכט מען א ברכה אויף די ערשטע און מען האט אינזין אויך דער לעצטער כזית{{הערה|שם=חובת מצה}}{{ביאור|דער משנה ברורה אין שער הציון{{הערה|{{משנה ברורה|תעז|ד|אן=נאמען}}}} שרייבט מען זאל אינזין האבן ביי די ברכה פון אכילת מצה אויך דעם אפיקומן, צוליב די שיטה.}}. | ||
==עסן דעם אפיקומן == | ==עסן דעם אפיקומן == | ||
| שורה 45: | שורה 45: | ||
אויב מען האט פארגעסן צו עסן דעם אפיקומן, און מען האט זיך דערמאנט נאך וואס מען האט זיך געוואשן [[מים אחרונים]] אדער מען האט געזאגט "הב לן ונברך", זאל מען פארט עסן דעם אפיקומן אן קיין פרישע ברכת המוציא{{הערה|שם=תעז-ב|{{שולחן ערוך|אורח חיים|תעז|ב}}}}. אויב מען האלט שוין נאכ'ן בענטשן, איידער מען האט געמאכט א הגפן אויפ'ן דריטן כוס, זאל מען זיך [[נטילת ידים|וואשן]] אן א ברכה, מאכן ברכת המוציא און עסן דעם אפיקומן, און דאן בענטשן נאכאמאל אויף דעם כוס{{הערה|שם=תעז-ב}}. ווידער אויב האט מען זיך דערמאנט שוין נאכ'ן טרינקן דעם דריטן כוס, זאל מען זיך וואשן און עסן דעם אפיקומן און בענטשן אן א כוס{{הערה|בזמן הזה וואס מיר בענטשן נישט אלעמאל אויף א כוס, {{משנה ברורה|תעז|יא|יז}}}}. | אויב מען האט פארגעסן צו עסן דעם אפיקומן, און מען האט זיך דערמאנט נאך וואס מען האט זיך געוואשן [[מים אחרונים]] אדער מען האט געזאגט "הב לן ונברך", זאל מען פארט עסן דעם אפיקומן אן קיין פרישע ברכת המוציא{{הערה|שם=תעז-ב|{{שולחן ערוך|אורח חיים|תעז|ב}}}}. אויב מען האלט שוין נאכ'ן בענטשן, איידער מען האט געמאכט א הגפן אויפ'ן דריטן כוס, זאל מען זיך [[נטילת ידים|וואשן]] אן א ברכה, מאכן ברכת המוציא און עסן דעם אפיקומן, און דאן בענטשן נאכאמאל אויף דעם כוס{{הערה|שם=תעז-ב}}. ווידער אויב האט מען זיך דערמאנט שוין נאכ'ן טרינקן דעם דריטן כוס, זאל מען זיך וואשן און עסן דעם אפיקומן און בענטשן אן א כוס{{הערה|בזמן הזה וואס מיר בענטשן נישט אלעמאל אויף א כוס, {{משנה ברורה|תעז|יא|יז}}}}. | ||
נאך דעם אפיקומן טאר מען נישט עסן, כדי ס'זאל נישט אוועקגיין דער טעם פונעם אפיקומן{{הערה|לבוש תעח, א}}. אויב האט מען יא געגעסן, זאל מען ווידער עסן א כזית מצה פאר אפיקומן{{הערה|אליה רבה שם תעז סק"ג, בשם אבודרהם; לויט {{חק יעקב|תעח|א}} דארף מען נישט.}}. עס איז א מחלוקת הפוסקים צי מען מעג טרינקען{{הערה|{{בבלי|פסחים|קיז|ב|מפרש=תוספות|ד"ה=רביעי}}; | נאך דעם אפיקומן טאר מען נישט עסן, כדי ס'זאל נישט אוועקגיין דער טעם פונעם אפיקומן{{הערה|לבוש תעח, א}}. אויב האט מען יא געגעסן, זאל מען ווידער עסן א כזית מצה פאר אפיקומן{{הערה|אליה רבה שם תעז סק"ג, בשם אבודרהם; לויט {{חק יעקב|תעח|א}} דארף מען נישט.}}. עס איז א מחלוקת הפוסקים צי מען מעג טרינקען{{הערה|{{בבלי|פסחים|קיז|ב|מפרש=תוספות|ד"ה=רביעי}}; רבנו יונה. הובא ברא"ש פ"י סי' לג, ובטור סי' תפא.}} אדער נישט{{הערה|רי"ף (כז, א). רא"ש שם, ממשמעות רב יוסף טוב עלם; טור בשם הגאונים; רמ"א סי' תפא ס"א; מ"א תעח סק"א}}, און לכתחילה זאל מען נישט טרינקען קיין שום משקה (אויסער די צוויי לעצטע [[פיר כוסות|כוסות]]), נאר וואסער און [[טיי]] וכדומה{{הערה|{{שולחן ערוך הרב|אורח חיים|תעח|א}}; {{משנה ברורה|תעז|ב}}. זעט אויך {{משנה ברורה|תפא|א}}}}. | ||
אין די נאכט פון יום טוב שני גליות איז נישטא קיין איסור צו עסן און טרינקען נאך אפיקומן, אבער די מהדרים פירן זיך די צווייטע נאכט ווי די ערשטע לכל דבר, און עס איז נישט פאסיג אז א מענטש זאל זיך אויסשליסן פון דעם כלל{{הערה|שבלי הלקט ריח, בשם הגאונים. וראה {{טור|אורח חיים|תפא|מפרש=בית יוסף}}}}. | אין די נאכט פון יום טוב שני גליות איז נישטא קיין איסור צו עסן און טרינקען נאך אפיקומן, אבער די מהדרים פירן זיך די צווייטע נאכט ווי די ערשטע לכל דבר, און עס איז נישט פאסיג אז א מענטש זאל זיך אויסשליסן פון דעם כלל{{הערה|שבלי הלקט ריח, בשם הגאונים. וראה {{טור|אורח חיים|תפא|מפרש=בית יוסף}}}}. | ||