ו' חשון
דאטום אין אידישן לוח
פאראמעטער פעלערן אין מוסטער:יום בחודש אריינפיר
פאראמעטער [ 1, 2 ] ערשיינען נישט אין מוסטער דעפיניציע
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
אין יאר ה'תשפ"ד איז נישט פארהאן קיין ל' חשון
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ו' חשון איז דער זעקסטער טאג פונעם צווייטן חודש אין די אידישע יאר, ציילנדיג פון תשרי, און דער זעקסטער טאג פונעם אכטן חודש ציילנדיג פון ניסן.
| קביעות פון יאר | טאג | סדרה |
|---|---|---|
| בשה בחה בשז בחג |
מאנטאג | לך לך |
| גכה גכז |
דינסטאג | לך לך |
| הכז השא החא השג |
דאנערשטאג | לך לך |
| זשה זחא זשג זחג |
שבת | נח |
חגים וזמנים
- לויט איין מקור איז דער טאג א "תענית צדיקים", ווייל אין דעם טאג האט מען אויסגעשטאכן די אויגן פון צדקיהו און אומגעברענגט זיינע קינדער[1]
- א תענית ציבור אין האנאו, אלס אנדענק צו נאפאלעאן'ס פראבע איינצונעמען דעם שטאט אין יאר ה'תקע"ד
- יום הזכרון פאר חורבן אייראפע אין סלאנים, צו די יארצייט פון דער פערטער אדמו"ר, רבי שלמה דוד יהושע וויינבערג[2].
געשעענישן
- ד'תתקכ"ו – דער רמב"ם קומט אן קיין ירושלים, וואו ער דאוונט אין "בית הגדול והקדוש"; ער באשטימט דעם טאג פאר זיך אלס יום שמחה.
- ה'תש"ג – ליקווידאציע אקציע אין ליפסקער געטא
- ה'תשכ"ו – שמואל יוסף עגנון ווערט באלוינט מיטן נאבעל פריז פאר ליטעראטור
- ה'תשע"ז – געשטארבן לענארד כהן, א אידיש-קאנעדישער שרייבער, דיכטער, זינגער און קאמפאזיטאר (געבוירן ה'תרצ"ה)
געבוירן
- ה'תצ"ד – רפאל חיים יצחק קריגל, א רב און שד"ר פון חברון, פון די ערשטע שד"רים וועלכע האבן באזוכט אין די קאלאניעס וועלכע זענען שפעטער געווארן די פאראייניגטע שטאטן (נפטר ה'תקל"ז)
- ה'תק"ע – רבי ישראל סאלאנטער, גרינדער פון דער מוסר באוועגונג (נפטר ה'תרמ"ג)
- ה'תר"פ – דוד ווערדיגער, א חזן און א זינגער, פון די פיאנערן אין ארויסגעבן און פארשפרייטן חסידישע מוזיק (נפטר ה'תשע"ד)
- ה'תר"צ – אימרע קערטעס, א אידיש-אונגארישער שרייבער, געווינער פון נאבעל פריז פאר ליטעראטור
- ה'תש"ח – רבי אהרן טייטלבוים, סאטמארער רבי אין קרית יואל
יארצייטן
- ה'תס"א – רבי יהודה חסיד, בלויז עטליכע טעג נאך זיין אנקום קיין ירושלים (געבוירן ה'ת"כ)
- ה'תרס"ב – רבי שמואל זאנוויל קלעפפיש, דער ראב"ד פון ווארשע, א צענטראלער ראש ישיבה און פוסק[3]
- ה'תרצ"ג – רבי שלמה יהודה לייב וויינבערגער, באגאדער רב (געבוירן ה'תרט"ז)
- ה'תש"ד – רבי שלמה דוד יהושע וויינבערג, לעצטער סלאנימער רבי אין דער ליטע, אומגעברענגט אויף קידוש השם (געבוירן ה'תרע"ד)
- ה'תש"ז – רבי שלמה סאדאווסקי, פון די ערשטע תלמידים פון ישיבת תומכי תמימים אין ליובאוויטש, שפעטער א רב אין ראטשעסטער, מאנרא (געבוירן ה'תר"מ)
- ה'תשמ"ג – רבי שלמה קצין, א רב אין עטליכע געגנטער אין ירושלים, אב בית דין אין מצרים, און א דיין אין יפו און אין תל אביב (געבוירן ה'תרס"ט)
- ה'תשמ"ט – רבי שמואל זאב ראטה, דיין אין אוהעל און רב פון חסידי בעלזא אין אנטווערפן און אין בני ברק (געבוירן ה'תרס"ז)
- ה'תשמ"ט – רבי יחיאל מנחם זינגער, דער באנייער פון חסידות אלכסנדר אין די פאראייניגטע שטאטן (געבוירן ה'תרע"ט
רעפערענצן
- ↑ מגילת תענית פרק ח', לויט די גירסא פון בה"ג געברענגט אין משנה ברורה, סימן תק"פ, סעיף קטן י"א. לויט ווי געברענגט אין שולחן ערוך, דארט, איז עס אויפצומארגנס.
- ↑ מרדכי מאיר, "הילולת האדמו״ר שהפכה ליום זיכרון לשואה אצל חסידי סלונים", המעין, טבת תשס"ח, עמודים 65–67.
- ↑ לויט אנדערע, איז ער נפטר געווארן ז', ט' אדער י' חשוון.