אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "יוכבד"

פון המכלול
קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
(רעדאגירונג (בעבודה))
ק (הגהה)
שורה 5: שורה 5:
| געבורט ארט = [[אוראלט מצרים]]
| געבורט ארט = [[אוראלט מצרים]]
| פטירה ארט = [[כנען]]
| פטירה ארט = [[כנען]]
| מקום קבורה = [[קבר האמהות]]
| מקום קבורה = [[קבר האמהות]]{{ש}}{{coord|32.802|35.522611}}
| טאטע = לוי
| טאטע = לוי
| בן זוג = עמרם
| בן זוג = עמרם
שורה 21: שורה 21:


==נאמען==
==נאמען==
די באדייט פונעם נאמען איז מעגליך צעטיילט אין צוויי: די ערטשע טייל, 'יו' געפינט מען אין אסאך נעמען אין תנ"ך אלס פארקירצונג פונעם [[שמות הקודש|שם ה']]. 'כבד' איז א געווען א פארשפרייטע [[סעמיטישע]] נאמען יענע צייט, מיינענדיג 'מכובד'{{הערה|אנציקלופדיה מקראית, כרך ג'}}.
אין [[מדרש הגדול]] שטייט: ולמה נקרא שמה יוכבד, שהיו פניה דומין לזיו הכבוד{{הערה|שם=מדהג|{{היברובוקס|2=מדרש הגדול|3=33185|page=18|לינק טעקסט=שמות ב, א}}}}.
 
אן אנדערע טעאריע איבער'ן נאמען איז אז עס איז מעגליך צעטיילט אין צוויי: די ערשטע טייל, 'יו' געפינט מען אין אסאך נעמען אין תנ"ך אלס פארקירצונג פונעם [[שמות הקודש|שם ה']]. 'כבד' איז א געווען א פארשפרייטע [[סעמיטישע]] נאמען יענע צייט, מיינענדיג 'מכובד'{{הערה|אנציקלופדיה מקראית, כרך ג'}}.


== ביאגראפיע ==
== ביאגראפיע ==
יוכבד איז געבוירן געווארן צו לוי, דער זון פון [[יעקב]]{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כו|נט}}}}, גראד ביים אריינקומען קיין [[אוראלט מצרים|מצרים]]{{הערה|{{בבלי|סוטה|יב|א}}; {{בבלי|בבא בתרא|קכג|ב}}}}{{הערה|אין [[#צוה|צוואת השבטים]] שטייט אז זי איז געבוירן זעכצן יאר נאכ'ן אראפגיין קיין מצרים, ווען לוי איז געווען 64 יאר אלט.}}. אין תורה ווערט נישט דערמאנט די נאמען פון איר מאמע, אבער אין די מדרשים ווערן אנגעגעבן עטליכע נעמען: אוֹתָהּ{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כו|נט|מפרש=דעת זקנים}}, לויט'ן פסוק {{מנוקד|וְשֵׁם אֵשֶׁת עַמְרָם יוֹכֶבֶד בַּת לֵוִי אֲשֶׁר יָלְדָה "'''אֹתָהּ'''" לְלֵוִי בְּמִצְרָיִם}}.}}; עדינה - טאכטער פון יובב דער זון פון [[יקטן]]{{הערה|{{ספר הישר|וישב|כ}}}}; אדער מילכה, אן אפשטאמלינג פון [[תרח]]{{הערה|[[ספר היובלים]], לד, כח; {{אנקער|צוה}}[[צוואת השבטים]] ([[s:צוואות_השבטים#פרק_יא|צוואת לוי]]).}}.
יוכבד איז געבוירן געווארן צו לוי, דער זון פון [[יעקב]]{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כו|נט}}}}, גראד ביים אריינקומען קיין [[אוראלט מצרים|מצרים]]{{הערה|שם=סוטה|{{בבלי|סוטה|יב|א}}}}{{הערה|{{בבלי|בבא בתרא|קכג|ב}}}}{{הערה|אין [[#צוה|צוואת השבטים]] שטייט אז זי איז געבוירן זעכצן יאר נאכ'ן אראפגיין קיין מצרים, ווען לוי איז געווען 64 יאר אלט.}}. אין תורה ווערט נישט דערמאנט די נאמען פון איר מאמע, אבער אין פארשידענע מקורות ווערן אנגעגעבן עטליכע נעמען: אוֹתָהּ{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כו|נט|מפרש=דעת זקנים}}, לויט'ן פסוק {{מנוקד|וְשֵׁם אֵשֶׁת עַמְרָם יוֹכֶבֶד בַּת לֵוִי אֲשֶׁר יָלְדָה "'''אֹתָהּ'''" לְלֵוִי בְּמִצְרָיִם}}.}}; עדינה - טאכטער פון יובב דער זון פון [[יקטן]]{{הערה|{{ספר הישר|וישב|כ}}}}; אדער מילכה, אן אפשטאמלינג פון [[תרח]]{{הערה|[[ספר היובלים]], לד, כח; {{אנקער|צוה}}[[צוואת השבטים]] ([[s:צוואות_השבטים#פרק_יא|צוואת לוי]]).}}.


זי האט חתונה געהאט מיט איר פלימעניק, דער "גדול הדור" [[עמרם]] דער זון פון איר ברודער [[קהת]], און געבוירן מיט אים [[מרים]], און [[אהרן]]. ווען [[פרעה]] האט ארויסגעגעבן די גזירה אריינצואווארפן די ניי-געבוירענע אינגלעך אין טייך, האט עמרם גע'גט זיין פרוי, זייענדיג אין די דריטע חודש פון די שוואנגערשאפט פון משה, זאגנדיג אז "אונזער מי איז פאר גארנישט". ווען אלע האבן אים נאכגעטון און גע'גט זייערע ווייבער, האט זיין טאכטער מרים אים איבערצייגט צוריקצונעמען זיין פרוי.
זי האט חתונה געהאט מיט איר פלימעניק, דער "גדול הדור" [[עמרם]] דער זון פון איר ברודער [[קהת]], און געבוירן מיט אים [[מרים]], און [[אהרן]]. ווען [[פרעה]] האט ארויסגעגעבן די גזירה אריינצואווארפן די ניי-געבוירענע אינגלעך אין טייך, האט עמרם גע'גט זיין פרוי, זייענדיג אין די דריטע חודש פון די שוואנגערשאפט פון משה, זאגנדיג אז "אונזער מי איז פאר גארנישט". ווען אלע האבן אים נאכגעטון און גע'גט זייערע ווייבער, האט זיין טאכטער מרים אים איבערצייגט צוריקצונעמען זיין פרוי.


משה איז געבוירן זעקס חדשים נאך זייער ווידער-פאראייניגונג, ווען יוכבד איז געווען 130 יאר אלט. די מצריים וועלכע האבן נאכגעפאלגט די אידישע פרויען, האבן זיך פאררעכנט, און געציילט די ניין חדשים פון ווען עמרם און יוכבד האבן זיך צוריק פאראייניגט, אבער נאך דריי חדשים אים באהאלטן, האבן די מצריים אים געזאלט אנדעקן, און דערפאר האט יוכבד אריינגעלייגט [[משה אינעם קאסטן|משה אין א קאסטן]] באשיצט פון וואסער, און דאס אריינגעשטעלט אינעם טייך. [[בתיה]], די טאכטער פון פרעה האט אפגעפינען דאס קינד וויינענדיג ביים זיך באדן אין טייך, און פארשטאנען אז דאס איז א אידיש קינד, און זי האט רחמנות באקומען אויף אים. מרים וועלכע איז געשטאנען פונדערווייטנס און נאכגעפאלגט די פאסירונגען, האט איר פארגעשלאגן צו ברענגען א אידישע זייגערין צו זייגן דאס קינד, און געברענגט זיין מאמע יוכבד צו זיין די זייגערין, ביז ער איז עווענטועל איבערגעגעבן געווארן צו בתיה וועלכע האט אים אדאפטירט אין פרעה'ס הויז.
משה איז געבוירן זעקס חדשים נאך זייער ווידער-פאראייניגונג, ווען יוכבד איז געווען 130 יאר אלט{{הערה|שם=סוטה}}. די מצריים וועלכע האבן נאכגעפאלגט די אידישע פרויען, האבן זיך פאררעכנט, און געציילט די ניין חדשים פון ווען עמרם און יוכבד האבן זיך צוריק פאראייניגט, אבער נאך דריי חדשים אים באהאלטן, האבן די מצריים אים געזאלט אנדעקן, און דערפאר האט יוכבד אריינגעלייגט [[משה אינעם קאסטן|משה אין א קאסטן]] באשיצט פון וואסער, און דאס אריינגעשטעלט אינעם טייך. [[בתיה]], די טאכטער פון פרעה האט ביים זיך גיין באדן אין טייך אפגעפינען דאס קינד וויינענדיג, און פארשטאנען אז דאס איז א אידיש קינד, און זי האט רחמנות באקומען אויף אים. מרים וועלכע איז געשטאנען פונדערווייטנס און נאכגעפאלגט די פאסירונגען, האט איר פארגעשלאגן צו ברענגען א אידישע זייגערין צו זייגן דאס קינד, און געברענגט זיין מאמע יוכבד צו זיין די געדינגענע זייגערין, ביז ער איז עווענטועל איבערגעגעבן געווארן צו בתיה וועלכע האט אים אדאפטירט אין פרעה'ס הויז{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|ב|א|י}}}}.


יוכבד און מרים זענען געווען הייבאמס, און פרעה האט זיי באפוילן צו הרג'ענען די אידישע קינדער איידער זייער געבורט. זיי האבן צוריקגעוויזן דעם באפעל, און דער אויבערשטער האט זיי דערפאר געבענטשט, "{{מנוקד|ויעש להם בתים}}".
יוכבד און מרים זענען געווען הייבאמס, און פרעה האט זיי באפוילן צו הרג'ענען די אידישע קינדער איידער זייער געבורט. זיי האבן צוריקגעוויזן דעם באפעל, און דער אויבערשטער האט זיי געבענטשט פאר זייער [[יראת שמים]], "{{מנוקד|וַיַּעַשׂ לָהֶם בָּתִּים}}".


אין [[סדר עולם]] און אין [[של"ה]] ווערט געברענגט אז זי איז ארויפגעגאנגען מיט די אידן קיין ארץ ישראל אין עלטער פון 250 יאר, און לויט די שפעטערע מסורה איז באערדיגט געווארן אין [[קבר האמהות]] אין [[טבריה]], אינאיינעם מיט [[בלהה]] און [[זלפה]]; [[צפורה]] אשת משה; אלישבע בת עמינדב; און [[רחל בת כלבא שבוע|רחל]] אשת רבי עקיבא.
אין [[סדר עולם]] ווערט געברענגט אז זי איז ארויפגעגאנגען מיט די אידן קיין ארץ ישראל אין עלטער פון 250 יאר{{הערה|{{סדר עולם|רבא|ט}}}}, און דער [[רבי ישעיה הלוי הורוויץ|של"ה]] שרייבט ענליך{{הערה|'''אגרת רבי ישעיה הלוי הורוביץ''' דף רפב}}. לויט די שפעטערע מסורה איז זי באערדיגט געווארן אין [[קבר האמהות]] אין [[טבריה]], אינאיינעם מיט מרים, [[צפורה]] און נאך פרויען{{הערה|ווערט ערשט דערמאנט אין די {{היברובוקס|2=ספר המסע|3=36832|page=57}} פון [[יעקב בן נתנאל הכהן]], א תלמיד פונעם רמב"ן.}}.


== אין די תורה און חז"ל ==
== אין די תורה און חז"ל ==
אמו של משה מופיעה לראשונה עם תחילת סיפורו של משה רבינו, ב{{תנ"ך|שמות|ב}}:
יוכבד ווערט די ערשטע מאל דערמאנט אין {{תנ"ך|שמות|א|לאנג=יא}} אינאיינעם מיט מרים ביי די געשיכטע פון פרעה און די אידישע הייבאמס, וואו זיי ווערן אנגערופן "שפרה און פועה", און חז"ל ערקלערן אז דאס זענען יוכבד און איר טאכטער מרים (אדער איר שנור [[אלישבע בת עמינדב]]){{הערה|{{מדרש רבה|שמות|א|יג}}}}{{הערה|שם=סוטה}}{{ביאור|דער [[בני יששכר]]{{הערה|[[שית:Bnei_Yissaschar,_Nisan/4|חודש ניסן, מאמר ד']]}} ערקלערט אז פרעה איז געווען דער וואס האט געטוישט זייערע נעמען צו מצרי'שע נעמען, האלטנדיג אז דאס וועט זיי אריבערשלעפן צו זיין זייט.}}.
{{ציטוט|מרכאות=כן|תוכן=וַיֵּלֶךְ אִישׁ מִבֵּית לֵוִי וַיִּקַּח אֶת-בַּת-לֵוִי. וַתַּהַר הָאִשָּׁה וַתֵּלֶד בֵּן וַתֵּרֶא אֹתוֹ כִּי-טוֹב הוּא וַתִּצְפְּנֵהוּ שְׁלֹשָׁה יְרָחִים. וְלֹא-יָכְלָה עוֹד הַצְּפִינוֹ וַתִּקַּח-לוֹ [[תיבת גומא|תֵּבַת גֹּמֶא]] וַתַּחְמְרָה בַחֵמָר וּבַזָּפֶת וַתָּשֶׂם בָּהּ אֶת-הַיֶּלֶד וַתָּשֶׂם בַּסּוּף עַל-שְׂפַת הַיְאֹר.}}
 
הסיפור עוסק בקשר שבין אם לתינוקה, שנולד בצל גזירות חמורות המורות להרוג אותו עם לידתו. מדרש [[שמות רבה]]{{הערה|{{מדרש רבה|שמות|א|כ}}.}} שואל כיצד למרות הגזרות החמורות לא נתגלו ההריון והלידה ודורש כי הלידה הייתה קלה מאוד, ללא כאב, ולכן גם השומרים המצרים לא הרגישו בהתרחשותה{{הערה|[[יאיר זקוביץ]], [[אביגדור שנאן]], '''לא כך כתוב בתנ"ך''', פרק יח: איך הייתה לידתו של משה?, עמ' 155.}}. על פי ה[[תרגום המיוחס ליונתן]], יוכבד ילדה את משה בסוף החודש השישי להריון. [[מדרש הגדול]] לאותו פסוק קבע שמשך ההריון היה שישה חודשים ושני ימים בלבד.
 
על פי התלמוד{{הערה|שם, יב א}}, בעלה של יוכבד, עמרם, התגרש ממנה לנוכח הגזירות על מנת למנוע את הסיטואציה הנוראה שבה יש להרוג תינוקות. ביתו, מרים שכנעה אותו לשאת את אימה מחדש כשהיא טוענת כלפיו: "פרעה גזר רק על הזכרים ואתה גוזר בין על הזכרים ובין על הנקבות". הוא נשא אותה מחדש ובהמשך נולד משה.
 
יוכבד, אימו של הילד עשתה כל שביכולתה לשמור עליו, עד שלא היה עוד ביכולתה לשמור את דבר קיומו בסוד. על מנת שלא להתמודד עם ההכרח להרוג את בנה, היא מצאה פתרון ביניים - היא הניחה את הילד בתיבה בנהר וקוותה לטוב. לאחר ש[[בתיה בת פרעה|בת פרעה]] מצאה את התיבה, מרים, אחותו של משה, הציעה לקרוא ל[[מינקת]] עבריה, והביאה בעצם את יוכבד{{הערה|שמות ב', ד'-ח'}}. בת פרעה מסרה את הילד לידיה של יוכבד וביקשה ממנה להניק אותו תמורת שכר. רק לאחר שהילד גדל ולא היה צריך לינוק, יוכבד מסרה אותו לבת פרעה, שהעניקה לו אז את השם "משה" וגידלה אותו כבן. על פי [[מדרש רבה]], ניתנו למשה עשרה שמות, והשם שנתנה לו יוכבד היה יקותיאל{{הערה|ספר הישר, פרק כ"ה}}.


חז"ל נדרשו לסוגיית ריבוי הדמויות הנשיות בסיפור; על פי התלמוד{{הערה|{{בבלי|סוטה|יא|ב}}}} יוכבד היא [[שפרה ופועה|שפרה]], אחת משתי ה[[מיילדת|מיילדות]] העבריות שסירבו להרוג את תינוקות בני ישראל על אף דרישתו של מלך מצרים, והיא נקראה כך על שום שמשפרת את הולד.
דאן אין {{תנ"ך|שמות|ב|לאנג=יא}} ווערט דערציילט איבער משה'ס עלטערן, אבער אן אידענטעפעצירן זייער נעמען: {{מנוקד|וַיֵּלֶךְ אִישׁ מִבֵּית לֵוִי וַיִּקַּח אֶת-בַּת-לֵוִי}}. נאר שפעטער אין [[פרשת וארא]]{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ו|כ}}}} און [[פרשת פינחס]]{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כו|נט}}}} ווערט דערמאנט זייערע נעמען ביים אויסרעכענען די ייחוס פון די דורות.


==מדרשים נוספים לסיפורה==
אין פרשת פינחס שטייט אז יוכבד איז געבוירן צו לוי אין מצרים, אבער טייל שיטות אין חז"ל רעכענען יוכבד פון די 33 אפשטאמלינגען פון [[לאה]] וואס שטעלן צוזאם די 70 [[יורדי מצרים]]{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|מו|כז}}}}, וויבאלד זי איז געבוירן צווישן די מויערן ביים אריינקומען אין מצרים{{הערה|{{בבלי|בבא בתרא|קכג|ב}}, געברענגט אין {{תנ"ך|בראשית|מו|טו|מפרש=רש"י}}}}.
בניסיון להרחיב את המעט הידוע על יוכבד, עסקו פרשנים לאורך הדורות בסוגיות שונות העולות מהכתוב.


===כרונולוגיה===
אין די מדרשים ווערט געשילדערט אז די שוואנגערשאפט און געבורט פון משה זענען געווען לייכט אן ווייטאג{{הערה|{{מדרש רבה|שמות|א|כ}}}}. לויט איין שיטה האט שוואנגערשאפט פאסירט נאך איידער עמרם און יוכבד האבן זיך צעטיילט, און אנגעהאלטן גאנצע ניין חדשים{{הערה|שם=סוטה}}, די תרגום יונתן{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ב|ב|מפרש=תרגום יונתן}}}}, און אין מדרש הגדול שטייט אז עס איז געווען 6 חדשים און צוויי טעג{{הערה|דארט, פסוק ב'|דארט=מדהג}}. דער [[ספר הישר]] שרייבט אז דער נאמען וואס יוכבד האט געגעבן משה'ן (א נאמען וואס בתיה האט אים געשאנקען{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ב|י}}}}) איז "יקותיאל"{{הערה|{{ספר הישר|וישב|כא}}}}.
ב[[ספר במדבר]] נאמר: "...יוֹכֶבֶד בַּת-לֵוִי אֲשֶׁר יָלְדָה אֹתָהּ לְלֵוִי בְּמִצְרָיִם..." (כ"ו, נ"ט) מכאן שיוכבד נולדה ב[[מצרים]]. המדרש מסביר כיצד ייתכן שהיא נכללת בין שמות בני ישראל הבאים מצרימה{{הערה|שהיו 33 בני [[לאה אימנו]] ומופיעים ברשימה רק 32 שמות}}, ויוצא מכך שהיא נמנתה אף על פי שעדיין לא נולדה. ב[[מסכת סוטה]] נמצאנו למדים: "לידתה במצרים ואין הורתה במצרים" (י, א').


לפי [[צוואות השבטים|צוואת לוי]] בארמית שנמצאה ב[[גניזת קהיר]], נולדה 16 שנה אחרי [[ירידת יעקב למצרים]], כאשר אביה היה בן 64. תאריך הלידה הוא באחד לחודש השביעי{{הערה|[https://cudl.lib.cam.ac.uk/view/MS-TS-00016-00094/2 צילום הקטע]}}, שהוא [[ראש השנה|יום הזכרון]], שחל ב[[הלוח העברי|לוח העברי]] ב[[א' בתשרי]], וב[[לוח השנה במגילות קומראן]] אמור לחול ב[[נקודת השוויון|יום השוויון]] של ה[[סתיו]].
אין [[ילקוט שמעוני]]{{הערה|{{ילקוט שמעוני|במדבר|תרצ|ג}}}} שטייט אז די אידן זענען אויסגעלייזט געווארן אין זכות פון עמרם און יוכבד.


===גילה של יוכבד===
===גילה של יוכבד===
שורה 64: שורה 57:
ה[[אבן עזרא]] חולק על חישוב זה, ודוחה את הפירוש שיוכבד נולדה בירידה למצרים. לדעתו יוכבד נולדה מאוחר יותר ואין כל סיבה לומר שילדה בגיל כה מבוגר. טענתו היא שאם אכן ילדה בגיל 130 היה על התורה לציין זאת, שהרי זהו נס שגדול אף מהנס של שרה שילדה בת 90.
ה[[אבן עזרא]] חולק על חישוב זה, ודוחה את הפירוש שיוכבד נולדה בירידה למצרים. לדעתו יוכבד נולדה מאוחר יותר ואין כל סיבה לומר שילדה בגיל כה מבוגר. טענתו היא שאם אכן ילדה בגיל 130 היה על התורה לציין זאת, שהרי זהו נס שגדול אף מהנס של שרה שילדה בת 90.


ה[[רבי ישעיה הלוי הורוביץ|של"ה]] כותב כי יוכבד האריכה ימים ואף נכנסה לארץ ישראל<ref>'''אגרת רבי ישעיה הלוי הורוביץ''' דף רפב</ref>.


==מגלות לתשועה==
==מגלות לתשועה==
שורה 71: שורה 63:
עם ירידתם של ישראל למצרים, כבר הוכנה יציאתם ממנה, באמצעות לידתה של יוכבד, אמו של משה. ולא בכדי נוהגים לקרוא כהפטרה ל[[פרשת ויגש]] את הכתובים המעודדים ב[[ספר יחזקאל]]: "ודבר אליהם כה אמר ה' אלהים הנה אני לקח את בני ישראל מבין הגוים אשר הלכו שם וקבצתי אתם מסביב והבאתי אותם אל אדמתם"{{הערה|{{תנך|יחזקאל|לז|כא}}.}}.
עם ירידתם של ישראל למצרים, כבר הוכנה יציאתם ממנה, באמצעות לידתה של יוכבד, אמו של משה. ולא בכדי נוהגים לקרוא כהפטרה ל[[פרשת ויגש]] את הכתובים המעודדים ב[[ספר יחזקאל]]: "ודבר אליהם כה אמר ה' אלהים הנה אני לקח את בני ישראל מבין הגוים אשר הלכו שם וקבצתי אתם מסביב והבאתי אותם אל אדמתם"{{הערה|{{תנך|יחזקאל|לז|כא}}.}}.


==קברה==
==זעט אויך==
[[קובץ:Matriarch graves 1.jpg|שמאל|ממוזער|250px|מתחם קבר האמהות בטבריה בו טמונה, על פי מסורת מאוחרת, יוכבד לצד [[מרים הנביאה|מרים]] ו[[צפורה]]]]
* [[מוסטער:משפחה בוים פון תרח ביז שלמה המלך|משפחה בוים פון תנ"ך פערזענליכקייטן]] - פון [[תרח]] ביז [[שלמה]].
{{ערך מורחב|קבר האמהות}}
מקום קבורת יוכבד אינו נזכר ב[[תנ"ך]], אך על פי מסורת יהודית מאוחרת (כ-2500 שנה אחרי מותה) המופיעה לראשונה בספר המסע של תלמיד [[הרמב"ן]] 'תוצאות ארץ ישראל' יוכבד קבורה לצד [[מרים הנביאה|מרים]] ו[[צפורה]] ב[[טבריה]].
 
==ראו גם==
{{קישורי פורטל|תנ"ך}}
*[[עץ משפחה של אישים מהתנ"ך]] - מ[[תרח]] ועד [[שלמה]]


==לקריאה נוספת==
==לקריאה נוספת==
*גלפז-פלר, פנינה, '''ויולד –יחסי הורים בסיפור ובחוק המקראי''' . ירושלים: כרמל, 2006. עמ' 202–206.
*גלפז-פלר, פנינה, '''ויולד –יחסי הורים בסיפור ובחוק המקראי''' . ירושלים: כרמל, 2006. עמ' 202–206.


==קישורים חיצוניים==
==דרויסנדיגע לינקס==
{{ויקישיתוף בשורה|Category:Jochebed}}
{{ויקישיתוף בשורה|Category:Jochebed}}
*[http://www.daat.ac.il/encyclopedia/value.asp?id1=3900 יוכבד] באנציקלופדיה היהודית באתר [[דעת (אתר אינטרנט)|דעת]]
*{{אנצ דעת|3900|יוכבד}}
*[http://www.benyehuda.org/letteris/ugav_062.html "יוכבד אם משה"], מאת [[מאיר הלוי לטריס]], באתר [[פרויקט בן-יהודה]]
*[http://www.benyehuda.org/letteris/ugav_062.html "יוכבד אם משה"], מאת [[מאיר הלוי לטריס]], באתר [[פרויקט בן-יהודה]]
*[https://www.kolech.org.il/he/beit-midrash-he/859-yocheved-miriam-batya-and-tzipora-would-they-join-to-kolech.html יוכבד, מרים, בתיה וציפורה - האם היו מצטרפות ל"קולך"?] מאת הילה אונא, באתר [https://www.kolech.org.il/he/ קולך - פורום נשים דתיות]
*[https://www.kolech.org.il/he/beit-midrash-he/859-yocheved-miriam-batya-and-tzipora-would-they-join-to-kolech.html יוכבד, מרים, בתיה וציפורה - האם היו מצטרפות ל"קולך"?] מאת הילה אונא, באתר [https://www.kolech.org.il/he/ קולך - פורום נשים דתיות]


==הערות שוליים==
==רעפערענצן==
{{הערות שוליים}}
{{ביאורים}}
{{רעפערענצן}}


{{ספר שמות}}
{{ספר שמות}}
{{בקרת זהויות}}


[[קטגוריה:אישים בספר שמות]]
[[:קאטעגאריע:פערזאנען אין ספר שמות]]
[[קטגוריה:נשים בתורה]]
[[:קאַטעגאָריע:פרויען אין דער תורה]]
[[קטגוריה:לוויים בתנ"ך]]
[[:קאטעגאריע:לוויים בתנ"ך]]
[[קטגוריה:אישים בפרשת שמות]]
[[:קאטעגאריע:פרשת שמות]]
[[קטגוריה:יורדי מצרים]]
[[:קאטעגאריע:יורדי מצרים]]
[[קטגוריה:אישים בתנ"ך שהגיעו לגיל 110]]
[[:קאטעגאריע:אישים בתנ"ך שהגיעו לגיל 110]]
[[קטגוריה:קברי צדיקים בטבריה]]
[[:קאטעגאריע:קברי צדיקים בטבריה]]
{{וח}}
{{וח}}
{{מיון ויקיפדיה|דף=יוכבד|גרסה=35310028|פריט=Q594805}}
{{מיון ויקיפדיה|דף=יוכבד|גרסה=35310028|פריט=Q594805}}


==רעפערענצן==
{{רעפערענצן}}
[[HE:יוכבד]]
[[HE:יוכבד]]

רעוויזיע פון 21:22, 23 יאנואר 2025


יוכבד בת לוי
געבורט אוראלט מצרים
פטירה כנען
עיסוק הייבאם
מקום קבורה קבר האמהות
32°48′07″N 35°31′21″E / 32.802°N 35.522611°E / 32.802; 35.522611 מאפעס, בילדער פון דער הייעך און נאך אינפארמאציע אויף דעם ארט
טאטע לוי
קינדער מרים, אהרן, משה
בן זוג עמרם
קינדער מרים, אהרן, משה
תקופה שעבוד מצרים
עיסוק הייבאם
בתנ"ך שמות א - ב; במדבר כו, נט
קבר האמהות אין טבריה, וואו יוכבד איז באערדיגט לויט די מסורה

יוֹכֶבֶד איז א תנ"ך פערזענליכקייט, טאכטער פון לֵוִי, ווייב פון איר פלימעניק עמרם, און די מאמע פון מרים, אהרן און משה.

צוליב איר באשלוס צו באהאלטן איר זון, משה, אין קאסטן און אים לייגן אין די וואסערן פון יאור, איז משה געראטעוועט געווארן פון די באפעל פון פרעה צו פארטיליגן אלע נייע אינגלעך פון די אידן. נאך וואס די טאכטער פון פרעה האט ארויסגענומען משה פון יאור, האט זי געברענגט צו אים א אידישע זייגערין[1], דאס איז געווען זיין מאמע יוכבד, און זי האט אים געזייגט און אויפגעצויגן ביז ער איז גרויס געווארן.

די טייל פון יוכבד בסיפור לידתו וגידולו של משה לא מסופר בהרחבה, אולם הוא חלק מסיפור שיש בו נשים רבות יחסית לשאר סיפורי התורה (יוכבד, מרים, בת פרעה, שפרה ופועה). חז"ל עמדו על יחודו של הסיפור והקדישו ליוכבד כמה מדרשים.

נאמען

אין מדרש הגדול שטייט: ולמה נקרא שמה יוכבד, שהיו פניה דומין לזיו הכבוד[2].

אן אנדערע טעאריע איבער'ן נאמען איז אז עס איז מעגליך צעטיילט אין צוויי: די ערשטע טייל, 'יו' געפינט מען אין אסאך נעמען אין תנ"ך אלס פארקירצונג פונעם שם ה'. 'כבד' איז א געווען א פארשפרייטע סעמיטישע נאמען יענע צייט, מיינענדיג 'מכובד'[3].

ביאגראפיע

יוכבד איז געבוירן געווארן צו לוי, דער זון פון יעקב[4], גראד ביים אריינקומען קיין מצרים[5][6][7]. אין תורה ווערט נישט דערמאנט די נאמען פון איר מאמע, אבער אין פארשידענע מקורות ווערן אנגעגעבן עטליכע נעמען: אוֹתָהּ[8]; עדינה - טאכטער פון יובב דער זון פון יקטן[9]; אדער מילכה, אן אפשטאמלינג פון תרח[10].

זי האט חתונה געהאט מיט איר פלימעניק, דער "גדול הדור" עמרם דער זון פון איר ברודער קהת, און געבוירן מיט אים מרים, און אהרן. ווען פרעה האט ארויסגעגעבן די גזירה אריינצואווארפן די ניי-געבוירענע אינגלעך אין טייך, האט עמרם גע'גט זיין פרוי, זייענדיג אין די דריטע חודש פון די שוואנגערשאפט פון משה, זאגנדיג אז "אונזער מי איז פאר גארנישט". ווען אלע האבן אים נאכגעטון און גע'גט זייערע ווייבער, האט זיין טאכטער מרים אים איבערצייגט צוריקצונעמען זיין פרוי.

משה איז געבוירן זעקס חדשים נאך זייער ווידער-פאראייניגונג, ווען יוכבד איז געווען 130 יאר אלט[5]. די מצריים וועלכע האבן נאכגעפאלגט די אידישע פרויען, האבן זיך פאררעכנט, און געציילט די ניין חדשים פון ווען עמרם און יוכבד האבן זיך צוריק פאראייניגט, אבער נאך דריי חדשים אים באהאלטן, האבן די מצריים אים געזאלט אנדעקן, און דערפאר האט יוכבד אריינגעלייגט משה אין א קאסטן באשיצט פון וואסער, און דאס אריינגעשטעלט אינעם טייך. בתיה, די טאכטער פון פרעה האט ביים זיך גיין באדן אין טייך אפגעפינען דאס קינד וויינענדיג, און פארשטאנען אז דאס איז א אידיש קינד, און זי האט רחמנות באקומען אויף אים. מרים וועלכע איז געשטאנען פונדערווייטנס און נאכגעפאלגט די פאסירונגען, האט איר פארגעשלאגן צו ברענגען א אידישע זייגערין צו זייגן דאס קינד, און געברענגט זיין מאמע יוכבד צו זיין די געדינגענע זייגערין, ביז ער איז עווענטועל איבערגעגעבן געווארן צו בתיה וועלכע האט אים אדאפטירט אין פרעה'ס הויז[11].

יוכבד און מרים זענען געווען הייבאמס, און פרעה האט זיי באפוילן צו הרג'ענען די אידישע קינדער איידער זייער געבורט. זיי האבן צוריקגעוויזן דעם באפעל, און דער אויבערשטער האט זיי געבענטשט פאר זייער יראת שמים, " וַיַּעַשׂ לָהֶם בָּתִּים".

אין סדר עולם ווערט געברענגט אז זי איז ארויפגעגאנגען מיט די אידן קיין ארץ ישראל אין עלטער פון 250 יאר[12], און דער של"ה שרייבט ענליך[13]. לויט די שפעטערע מסורה איז זי באערדיגט געווארן אין קבר האמהות אין טבריה, אינאיינעם מיט מרים, צפורה און נאך פרויען[14].

אין די תורה און חז"ל

יוכבד ווערט די ערשטע מאל דערמאנט אין ספר שמות, קאַפּיטל א' אינאיינעם מיט מרים ביי די געשיכטע פון פרעה און די אידישע הייבאמס, וואו זיי ווערן אנגערופן "שפרה און פועה", און חז"ל ערקלערן אז דאס זענען יוכבד און איר טאכטער מרים (אדער איר שנור אלישבע בת עמינדב)[15][5][א].

דאן אין ספר שמות, קאַפּיטל ב' ווערט דערציילט איבער משה'ס עלטערן, אבער אן אידענטעפעצירן זייער נעמען: וַיֵּלֶךְ אִישׁ מִבֵּית לֵוִי וַיִּקַּח אֶת-בַּת-לֵוִי. נאר שפעטער אין פרשת וארא[17] און פרשת פינחס[18] ווערט דערמאנט זייערע נעמען ביים אויסרעכענען די ייחוס פון די דורות.

אין פרשת פינחס שטייט אז יוכבד איז געבוירן צו לוי אין מצרים, אבער טייל שיטות אין חז"ל רעכענען יוכבד פון די 33 אפשטאמלינגען פון לאה וואס שטעלן צוזאם די 70 יורדי מצרים[19], וויבאלד זי איז געבוירן צווישן די מויערן ביים אריינקומען אין מצרים[20].

אין די מדרשים ווערט געשילדערט אז די שוואנגערשאפט און געבורט פון משה זענען געווען לייכט אן ווייטאג[21]. לויט איין שיטה האט שוואנגערשאפט פאסירט נאך איידער עמרם און יוכבד האבן זיך צעטיילט, און אנגעהאלטן גאנצע ניין חדשים[5], די תרגום יונתן[22], און אין מדרש הגדול שטייט אז עס איז געווען 6 חדשים און צוויי טעג[2.1]. דער ספר הישר שרייבט אז דער נאמען וואס יוכבד האט געגעבן משה'ן (א נאמען וואס בתיה האט אים געשאנקען[23]) איז "יקותיאל"[24].

אין ילקוט שמעוני[25] שטייט אז די אידן זענען אויסגעלייזט געווארן אין זכות פון עמרם און יוכבד.

גילה של יוכבד

על הנישואין מחדש (על פי התלמוד) של עמרם ויוכבד נאמר "וַיֵּלֶךְ אִישׁ מִבֵּית לֵוִי וַיִּקַּח אֶת-בַּת-לֵוִי"[26] ובהמשך נולד משה. כאשר עמרם החזיר את יוכבד "היא נהפכה להיות נערה", אף על פי שכבר הייתה בת מאה שלושים שנה: לפי המסורת, בני ישראל היו במצרים מאתים ועשר שנים, וכאשר יצאו, היה משה בן שמונים שנה. אם כן, יוכבד התעברה מעמרם כאשר הייתה בת מאה ושלושים[27]. לפי סדר עולם פרק ט', יוכבד נכנסה לארץ ישראל, בהיותה בת 250.

להשלמת העניין דן הרמב"ן בגילו של אביה, לוי בנו של יעקב אבינו. בבואו למצרים היה בן 44 שנה. ואחרי ימים רבים, נגיע ל-100 שנה. ומוסיף הרמב"ן: "והנה יהיו בזה שני פלאים, שיהיה הוא זקן כאברהם אשר הזכיר הכתוב[28]: הלבן מאה שנה יולד, וכתיב: ואדני זקן ותהיה היא זקנה בלדת משה "ואם נאחר עוד לידתה לסוף ימי לוי, הנה יהיה פלא גדול משל אברהם."

ומסכם הרמב"ן: "והנה אם יהיו ימי יוכבד כימי אביה, ותתקיים בה הלחות עד קרוב לזקנתה כמשפט הנשים, איננו פלא אם תוליד בזמן אשר נתנו לה רבותינו, מפני שרצה הא-להים לגאול את ישראל על ידי האחים האלה ולא הגיע הקץ, (ולכן) איחר לידתם ימים רבים עד כי זקנה אמם. ולא יפלא מה' דבר."

האבן עזרא חולק על חישוב זה, ודוחה את הפירוש שיוכבד נולדה בירידה למצרים. לדעתו יוכבד נולדה מאוחר יותר ואין כל סיבה לומר שילדה בגיל כה מבוגר. טענתו היא שאם אכן ילדה בגיל 130 היה על התורה לציין זאת, שהרי זהו נס שגדול אף מהנס של שרה שילדה בת 90.


מגלות לתשועה

עובדת הולדת יוכבד עם הירידה לגלות והולדת בנה, משה (בתור מושיע עם ישראל מהגלות), מעלה את הרעיון שרבקה רביב מאוניברסיטת בר-אילן מציגה במאמרה "בשבעים נפש ירדו אבתיך מצרימה": "לידת יוכבד בת לוי מהווה תרופה למכת הגלות. שהרי זכתה יוכבד וילדה את משה שיעמוד בראשם של ישראל ביציאת מצרים." וכך עם הירידה לגלות כבר נולדה ישועתם ממנה. את הרעיון שברגע הקשה ביותר כבר נוצרת הדרך לישועה, מצינו עוד במקרא. בפרשת וישב בין סיפור מכירת יוסף לסיפוריו של יוסף במצרים שיבץ הכתוב את סיפור יהודה ותמר. ועל כך נאמר: "שבטים היו עוסקים במכירתו של יוסף, ויעקב היה עוסק בשקו ובתעניתו, ויהודה עוסק לקחת אשה והקב"ה בורא אורו של מלך המשיח"[29].

עם ירידתם של ישראל למצרים, כבר הוכנה יציאתם ממנה, באמצעות לידתה של יוכבד, אמו של משה. ולא בכדי נוהגים לקרוא כהפטרה לפרשת ויגש את הכתובים המעודדים בספר יחזקאל: "ודבר אליהם כה אמר ה' אלהים הנה אני לקח את בני ישראל מבין הגוים אשר הלכו שם וקבצתי אתם מסביב והבאתי אותם אל אדמתם"[30].

זעט אויך

לקריאה נוספת

  • גלפז-פלר, פנינה, ויולד –יחסי הורים בסיפור ובחוק המקראי . ירושלים: כרמל, 2006. עמ' 202–206.

דרויסנדיגע לינקס

רעפערענצן

  1. דער בני יששכר[16] ערקלערט אז פרעה איז געווען דער וואס האט געטוישט זייערע נעמען צו מצרי'שע נעמען, האלטנדיג אז דאס וועט זיי אריבערשלעפן צו זיין זייט.
  1. "אִשָּׁה מֵינֶקֶת מִן הָעִבְרִיֹּת"
  2. מדרש הגדול, שמות ב, א.
    1. דארט, פסוק ב'
  3. אנציקלופדיה מקראית, כרך ג'
  4. במדבר כו, נט.
  5. 5.0 5.1 5.2 5.3 סוטה יב, א.
  6. בבא בתרא קכג, ב.
  7. אין צוואת השבטים שטייט אז זי איז געבוירן זעכצן יאר נאכ'ן אראפגיין קיין מצרים, ווען לוי איז געווען 64 יאר אלט.
  8. דעת זקנים, במדבר כו, נט, לויט'ן פסוק וְשֵׁם אֵשֶׁת עַמְרָם יוֹכֶבֶד בַּת לֵוִי אֲשֶׁר יָלְדָה "אֹתָהּ" לְלֵוִי בְּמִצְרָיִם.
  9. ספר הישר, וישב כ.
  10. ספר היובלים, לד, כח; צוואת השבטים (צוואת לוי).
  11. בראשית ב, א–י.
  12. סדר עולם פרק ט'.
  13. אגרת רבי ישעיה הלוי הורוביץ דף רפב.
  14. ווערט ערשט דערמאנט אין די ספר המסע פון יעקב בן נתנאל הכהן, א תלמיד פונעם רמב"ן.
  15. שמות רבה, פרשה א', פסקה י"ג.
  16. חודש ניסן, מאמר ד'.
  17. שמות ו, כ.
  18. במדבר כו, נט.
  19. בראשית מו, כז.
  20. בבא בתרא קכג, ב, געברענגט אין רש"י, בראשית מו, טו.
  21. שמות רבה, פרשה א', פסקה כ'.
  22. תרגום יונתן, שמות ב, ב.
  23. שמות ב, י.
  24. ספר הישר, וישב כא.
  25. ילקוט שמעוני, במדבר ג, רמז תר"צ.
  26. שמות ב, א.
  27. סוטה יב, א.
  28. ספר בראשית יז יז.
  29. בשבעים נפש ירדו אבתיך מצרימה.
  30. יחזקאל לז, כא.


קאטעגאריע:פערזאנען אין ספר שמות קאַטעגאָריע:פרויען אין דער תורה קאטעגאריע:לוויים בתנ"ך קאטעגאריע:פרשת שמות קאטעגאריע:יורדי מצרים קאטעגאריע:אישים בתנ"ך שהגיעו לגיל 110 קאטעגאריע:קברי צדיקים בטבריה

טיילן פון דער ארטיקל זענען מעגליך איבערגעזעצט פון העברעאישער וויקיפעדיע
cc-by-sa 3.0 ערלויבענישאריגינעלער בלאטביישטייערער