אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "אפיקומן"

23 בייטן אראפגענומען ,  פֿאַר 2 יאָר
אביסל געפאטשקעט...
אין תקציר עריכה
(אביסל געפאטשקעט...)
שורה 1: שורה 1:
[[קובץ:Seder Table.jpg|לינק|קליין|250px|דער אפיקומן איז א שטיקל פונעם מיטלסטן מצה פון די דריי מצות וואס ליגן אויפ'ן סדר טיש.]]
[[קובץ:Seder Table.jpg|לינק|קליין|250px|דער אפיקומן איז העלפט פונעם מיטלסטן מצה פון די דריי מצות וואס ליגן אויפ'ן סדר טיש.]]
'''אפיקומן''' איז וויאזוי עס ווערט גערופן{{הערה|אנגעהויבן פון די תקופה פון בעלי התוספות}} די [[מצה]] וואס ווערט געגעסן ביים ענדע פון [[סדר נאכט]], ביי "צָפוּן", אלס זכר און אויפ'ן פלאץ פון [[קרבן פסח]].
'''אפיקומן''' איז וויאזוי עס ווערט גערופן{{הערה|אנגעהויבן פון די תקופה פון בעלי התוספות}} די [[מצה]] וואס ווערט געגעסן בזמן הזה נאך דער [[שולחן עורך|סעודה]] פונעם [[סדר נאכט]], ביי "צָפוּן", אלס זכר און אויפ'ן פלאץ פון [[קרבן פסח]].


מען פירט זיך צו נוצן דערפאר די גרעסערע העלפט פון די מיטלסטע פון די דריי מצות וואס ליגן אויפ'ן סדר טיש, וואס ווערט אפגעבראכן ביי "יַחַץ" און באהאלטן ביז סוף סדר{{הערה|מחזור ויטרי, הלכות פסח סימן ס"ה}}. ביי טייל [[אשכנז]]'ישע קהילות איז דער מנהג אז די קינדער גנב'ענען און באהאלטן דעם אפיקומן, און באקומען דערפאר א געשאנק.
מען פירט זיך צו נוצן דערפאר די גרעסערע העלפט פון די מיטלסטע פון די דריי מצות וואס ליגן אויפ'ן סדר טיש, וואס ווערט אפגעבראכן ביי "יַחַץ" און באהאלטן ביז סוף סדר{{הערה|מחזור ויטרי, הלכות פסח סימן ס"ה}}. ביי טייל [[אשכנז]]'ישע קהילות איז דער מנהג אז די קינדער גנב'ענען און באהאלטן דעם אפיקומן, און באקומען דערפאר א געשאנק.
שורה 10: שורה 10:
אין משנה ({{משנה|פסחים|י|ח|ללא=שם}}) שטייט: "אין מפטירין אחר הפסח אפיקומן". דאס הייסט, מען זאל עסן דעם קרבן פסח ביים סוף פונעם נאכט, און נישט ענדיגן מיט "אפיקומן".
אין משנה ({{משנה|פסחים|י|ח|ללא=שם}}) שטייט: "אין מפטירין אחר הפסח אפיקומן". דאס הייסט, מען זאל עסן דעם קרבן פסח ביים סוף פונעם נאכט, און נישט ענדיגן מיט "אפיקומן".


[[אמוראים]] אין די [[גמרא]]{{הערה|{{תלמוד בבלי|פסחים|קיט|ב}}}} קריגן זיך, [[רב (אמורא)|רב]] האלט אז דאס מיינט אז מען זאל נישט גיין עסן ביי א צווייטע חבורה, ווייל ער קען צוקומען צו עסן פון קרבן פסח וואס איז אסור צו עסן אויף צוויי פלעצער. דאס ווארט אפיקומן טייטשט, לויט דעם, "אפיקו מאני" - ארויסנעמען כלים, אז מען זאל נישט ארויסטראגן די געשיר פונעם הויז אין וועלכע ער געפונט זיך צו טראגן צו א צווייט הויז{{הערה|{{תלמוד בבלי|פסחים|קיט|ב|מפרש=רשב"ם}}}}.
[[אמוראים]] אין די [[גמרא]]{{הערה|{{בבלי|פסחים|קיט|ב}}}} קריגן זיך, [[רב (אמורא)|רב]] האלט אז דאס מיינט אז מען זאל נישט גיין עסן ביי א צווייטע חבורה, ווייל ער קען צוקומען צו עסן פון קרבן פסח וואס איז אסור צו עסן אויף צוויי פלעצער. דאס ווארט אפיקומן טייטשט, לויט דעם, "אפיקו מאני" - ארויסנעמען כלים, אז מען זאל נישט ארויסטראגן די געשיר פונעם הויז אין וועלכע ער געפונט זיך צו טראגן צו א צווייט הויז{{הערה|{{בבלי|פסחים|קיט|ב|מפרש=רשב"ם}}}}.


לויט [[שמואל (אמורא)|שמואל]] און [[רבי יוחנן]] איז דער באדייט אז מען זאל גארנישט עסן - אפילו אויפ'ן זעלבן ארט - נאכ'ן עסן דעם קרבן פסח, אנדערש ווי דער שטייגער צו עסן "[[נאכשפייז|קינוח]]" נאך א סעודה. דאס ווארט אפיקומן טייטשט, לויט דעם, "אפיקו מין" - ארויסברענגען מינים, אז מען זאל נישט ארויסברענגען פארשידענע סארטן נאכשפייז נאכ'ן קרבן פסח{{הערה|רש"י און {{תלמוד בבלי|פסחים|קיט|ב|מפרש=רשב"ם}}}}; אדער איז עס פון [[גריכיש]]ן ווארט פאר נאכשפייז, επικωμον{{הערה|זעט פירוש המשניות להרמב"ם אויף {{משנה|פסחים|י|ח|ללא=שם}}; ערוך השלם ערך אפיקומן; תוספות רבי עקיבא איגר אויף משניות, דארט, אין נאמען פון ספר התשבי}}. אין די ראשונים זענען פארהאן עטליכע ערקלערונגען צו דעם דין: כדי דער טעם פון די מצוה זאל בלייבן אין מויל{{הערה|{{רמב"ם|2=חמץ ומצה|3=ח|4=ט}}}}; כדי צו זיכער מאכן אז מען איז מקיים די הלכה אז קרבן פסח ווערט געגעסן "על השובע" - ווען מען איז זאט, ווייל אז מען וועט נישט קענען עסן נאכדעם וועט מען עסן צו די זעט בעפאר{{הערה|שם=כו|דער [[רמב"ן]] אין מלחמות ה', און בעל המאור, פסחים כו: בדפי הרי"ף}}; אדער כדי דער מענטש זאל געדענקען צו זאגן הלל אויך ווען ער גייט אריבער צו א צווייט פלאץ נאכ'ן עסן, ווי עס איז געווען דער סדר אין די צייטן פון בית המקדש{{הערה|בעל המאור, פסחים כו: בדפי הרי"ף}}; אדער אלס גזירה מען זאל נישט קומען צו עסן דעם קרבן פסח אויף צוויי פלעצער{{הערה|ר"ן פסחים כז. בדפי הרי"ף, ד"ה מאי אפיקומן}}{{הערה|זעט נאך א טעם ביים [[#חידוש פון אבני נזר|חידוש פון אבני נזר]] אפטיילונג}}.
לויט [[שמואל (אמורא)|שמואל]] און [[רבי יוחנן]] איז דער באדייט אז מען זאל גארנישט עסן - אפילו אויפ'ן זעלבן ארט - נאכ'ן עסן דעם קרבן פסח, אנדערש ווי דער שטייגער צו עסן "[[נאכשפייז|קינוח]]" נאך א סעודה. דאס ווארט אפיקומן טייטשט, לויט דעם, "אפיקו מין" - ארויסברענגען מינים, אז מען זאל נישט ארויסברענגען פארשידענע סארטן נאכשפייז נאכ'ן קרבן פסח{{הערה|רש"י און {{בבלי|פסחים|קיט|ב|מפרש=רשב"ם}}}}; אדער איז עס פון [[גריכיש]]ן ווארט פאר נאכשפייז, επικωμον{{הערה|זעט {{משנה|פסחים|י|ח|ללא=שם|מפרש=פירוש המשניות להרמב"ם}}; ערוך השלם ערך אפיקומן; תוספות רבי עקיבא איגר אויף משניות, דארט, אין נאמען פון ספר התשבי}}. אין די ראשונים זענען פארהאן עטליכע ערקלערונגען צו דעם דין: כדי דער טעם פון די מצוה זאל בלייבן אין מויל{{הערה|{{רמב"ם|2=חמץ ומצה|3=ח|4=ט}}}}; כדי צו זיכער מאכן אז מען איז מקיים די הלכה אז קרבן פסח ווערט געגעסן "על השובע" - ווען מען איז זאט, ווייל אז מען וועט נישט קענען עסן נאכדעם וועט מען עסן צו די זעט בעפאר{{הערה|שם=כו|דער [[רמב"ן]] אין מלחמות ה', און בעל המאור, פסחים כו: בדפי הרי"ף}}; אדער כדי דער מענטש זאל געדענקען צו זאגן הלל אויך ווען ער גייט אריבער צו א צווייט פלאץ נאכ'ן עסן, ווי עס איז געווען דער סדר אין די צייטן פון בית המקדש{{הערה|בעל המאור, פסחים כו: בדפי הרי"ף}}; אדער אלס גזירה מען זאל נישט קומען צו עסן דעם קרבן פסח אויף צוויי פלעצער{{הערה|ר"ן פסחים כז. בדפי הרי"ף, ד"ה מאי אפיקומן}}{{הערה|זעט נאך א טעם ביים [[#חידוש פון אבני נזר|חידוש פון אבני נזר]] אפטיילונג}}.


די הלכה איז ווי [[רב יהודה]] אין די שיטה פון שמואל, אז אויך היינטיגע צייטן איז ביי מצה דא דער דין אז מען זאל נישט עסן נאכדעם: "אין מפטירין אחר המצה אפיקומן"{{הערה|שם = תעח|{{שולחן ערוך|אורח חיים|תעח|א}}}}. וויבאלד מען דארף ענדיגן מיט מצה און דערנאך נישט פארזעצן מיט אפיקומן (ד.ה. עסן סיי וואס), רופט מען דעם לעצטן שטיקל מצה "אפיקומן"{{הערה|פסקי ריא"ז, פסחים פרק עשירי הלכה ג' אות י"ד, געברענגט אין שלטי הגבורים אויפ'ן רי"ף, פסחים פרק עשירי; בית יוסף אויף {{טור|אורח חיים|תעח}}}}; אדער צוליב חביבות צו דעם שטיקל מצה ווי צו א זיסע נאכשפייז{{הערה|לבוש, אורח חיים סימן תע"ח סעיף א'}}.
די הלכה איז ווי [[רב יהודה]] אין די שיטה פון שמואל, אז אויך היינטיגע צייטן איז ביי מצה דא דער דין אז מען זאל נישט עסן נאכדעם: "אין מפטירין אחר המצה אפיקומן"{{הערה|שם = תעח|{{שולחן ערוך|אורח חיים|תעח|א}}}}. וויבאלד מען דארף ענדיגן מיט מצה און דערנאך נישט פארזעצן מיט אפיקומן (ד.ה. עסן סיי וואס), רופט מען דעם לעצטן שטיקל מצה "אפיקומן"{{הערה|פסקי ריא"ז, פסחים פרק עשירי הלכה ג' אות י"ד, געברענגט אין שלטי הגבורים אויפ'ן רי"ף, פסחים פרק עשירי; {{בית יוסף|אורח חיים|תעח}}}}; אדער צוליב חביבות צו דעם שטיקל מצה ווי צו א זיסע נאכשפייז{{הערה|לבוש, אורח חיים סימן תע"ח סעיף א'}}.


===דער מצה פאר אפיקומן===
===דער מצה פאר אפיקומן===
שורה 20: שורה 20:
*[[רש"י]] און דער רשב"ם האלטן אז דאס איז אויפ'ן פלאץ פון די '''מצה''' וואס מען האט געגעסן אינאיינעם מיט'ן קרבן פסח, און מען איז פונקט ווי דאן יוצא דערמיט דעם עיקר חיוב פון [[אכילת מצה]]{{הערה|{{בבלי|פסחים|קיט|ב|ללא=שם|מפרש=רש"י|ד"ה=אין מפטירין אחר הפסח אפיקומן}}.}}{{ביאור|דער משנה ברורה אין שער הציון{{הערה|{{משנה ברורה|תעז|ד|ללא=שם}}}} שרייבט מען זאל אינזין האבן ביי די ברכה פון אכילת מצה אויך דעם אפיקומן, צוליב די שיטה אז מען איז דערמיט יוצא דעם חיוב פון עסן מצה.}}.
*[[רש"י]] און דער רשב"ם האלטן אז דאס איז אויפ'ן פלאץ פון די '''מצה''' וואס מען האט געגעסן אינאיינעם מיט'ן קרבן פסח, און מען איז פונקט ווי דאן יוצא דערמיט דעם עיקר חיוב פון [[אכילת מצה]]{{הערה|{{בבלי|פסחים|קיט|ב|ללא=שם|מפרש=רש"י|ד"ה=אין מפטירין אחר הפסח אפיקומן}}.}}{{ביאור|דער משנה ברורה אין שער הציון{{הערה|{{משנה ברורה|תעז|ד|ללא=שם}}}} שרייבט מען זאל אינזין האבן ביי די ברכה פון אכילת מצה אויך דעם אפיקומן, צוליב די שיטה אז מען איז דערמיט יוצא דעם חיוב פון עסן מצה.}}.
*דער [[רא"ש]] האלט אז עס קומט אלס זכר צום '''קרבן פסח''' וואס מען האט געגעסן ביים סוף פונעם סעודה{{הערה|{{ויקיטקסט|רבינו אשר על הש"ס/פסקי הרא"ש/פסחים/פרק י#סימן לד|פסחים פרק י סימן לד}}}}.
*דער [[רא"ש]] האלט אז עס קומט אלס זכר צום '''קרבן פסח''' וואס מען האט געגעסן ביים סוף פונעם סעודה{{הערה|{{ויקיטקסט|רבינו אשר על הש"ס/פסקי הרא"ש/פסחים/פרק י#סימן לד|פסחים פרק י סימן לד}}}}.
*[[תוספות]]{{הערה|לויט איין וועג אין {{תלמוד בבלי|פסחים|קכ|א|ללא=שם|מפרש=תוספות|ד"ה=באחרונה}}}} און דער [[ריטב"א]] זאגן אז די מצה פון אפיקומן קומט נאר אויף צו ענדיגן די סעודה, אז דער טעם פון מצה זאל פארבלייבן{{הערה|[https://he.wikisource.org/wiki/הגדה_של_פסח_ריטב%22א#:~:text=שאין%20זה%20אלא%20כדי%20שישאר%20טעם%20מצה%20בפיו ריטב"א, סדר ההגדה]}}.
*[[תוספות]]{{הערה|לויט איין וועג אין {{בבלי|פסחים|קכ|א|ללא=שם|מפרש=תוספות|ד"ה=באחרונה}}}} און דער [[ריטב"א]] זאגן אז די מצה פון אפיקומן קומט נאר אויף צו ענדיגן די סעודה, אז דער טעם פון מצה זאל פארבלייבן{{הערה|[https://he.wikisource.org/wiki/הגדה_של_פסח_ריטב%22א#:~:text=שאין%20זה%20אלא%20כדי%20שישאר%20טעם%20מצה%20בפיו ריטב"א, סדר ההגדה]}}.


==הלכות==
==הלכות==
שורה 41: שורה 41:
| מקרא = {{תנ"ך|שמות|יב|ח|יא}}
| מקרא = {{תנ"ך|שמות|יב|ח|יא}}
| משנה = {{משנה|זבחים|ה|ח}}
| משנה = {{משנה|זבחים|ה|ח}}
| תלמוד בבלי = {{תלמוד בבלי|פסחים|קכ|ב}}
| תלמוד בבלי = {{בבלי|פסחים|קכ|ב}}
| משנה תורה לרמב"ם = {{רמב"ם|זמנים|חמץ ומצה|ו|א}}
| משנה תורה לרמב"ם = {{רמב"ם|זמנים|חמץ ומצה|ו|א}}
| שולחן ערוך = {{שולחן ערוך|אורח חיים|תעז}}
| שולחן ערוך = {{שולחן ערוך|אורח חיים|תעז}}