מייבאים כמותיים, בדוקי עריכות אוטומטית, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, מנטרים, מייבאים, מעדכנים, אספקלריה רעדאקטארן
3,951
רעדאגירונגען
ק
←תלמידים: הגהה
ק (←אין יבנה: הגהה) צייכן: רעף-פאנטשער |
ק (←תלמידים: הגהה) |
||
| שורה 48: | שורה 48: | ||
== תלמידים == | == תלמידים == | ||
צווישן זיינע תלמידים זענען געווען [[שמעון בן זומא]]{{הערה|{{בבלי|חגיגה|טו|א}}: מעשה ברבי יהושע בן חנניה שהיה עומד על גב מעלה בהר הבית וראהו בן זומא ולא עמד מלפניו, אמר לו מאין ולאין בן זומא, און אזוי אין {{תוספתא|חגיגה|ב|ו}}, דהיינו אז ער האט אים פארגעהאלטן פארוואס ער האט נישט אפגעגעבן דעם כבוד וואס א תלמיד דארף געבן זיין רבי'ן. זעט: ביאור הרד"ל אויף {{פרקי דרבי אליעזר|ב}}, אות ו'.}}, [[שמעון בן עזאי]]{{הערה|בן עזאי האט געלערנט אין די ישיבה פון רבי יהושע ({{תוספתא|ברכות|ד|יח}}), און ער האט איבערגעגעבן וואס ער האט געהערט פון רבי יהושע פאר רבי עקיבא ({{בבלי|יומא|כה|א}}; {{בבלי|תענית|כו|א}}; {{תוספתא|שביעית|ב|יג}}).}}, [[רבי יוחנן בן ברוקה]], [[רבי אלעזר חסמא]], [[רבי אלעאי]], [[רבי אלעזר בן יהודה איש ברתותא]] און [[רבי אלעזר בן שמוע]]. | צווישן זיינע תלמידים זענען געווען [[שמעון בן זומא]]{{הערה|{{בבלי|חגיגה|טו|א}}: "מעשה ברבי יהושע בן חנניה שהיה עומד על גב מעלה בהר הבית וראהו בן זומא ולא עמד מלפניו, אמר לו מאין ולאין בן זומא," און אזוי אין {{תוספתא|חגיגה|ב|ו}}, דהיינו אז ער האט אים פארגעהאלטן פארוואס ער האט נישט אפגעגעבן דעם כבוד וואס א תלמיד דארף געבן זיין רבי'ן. זעט: ביאור הרד"ל אויף {{פרקי דרבי אליעזר|ב}}, אות ו'.}}, [[שמעון בן עזאי]]{{הערה|בן עזאי האט געלערנט אין די ישיבה פון רבי יהושע ({{תוספתא|ברכות|ד|יח}}), און ער האט איבערגעגעבן וואס ער האט געהערט פון רבי יהושע פאר רבי עקיבא ({{בבלי|יומא|כה|א}}; {{בבלי|תענית|כו|א}}; {{תוספתא|שביעית|ב|יג}}).}}, [[רבי יוחנן בן ברוקה]], [[רבי אלעזר חסמא]], [[רבי אלעאי]], [[רבי אלעזר בן יהודה איש ברתותא]] און [[רבי אלעזר בן שמוע]]. | ||
רבי יהושע'ס גרעסטער תלמיד איז אבער געווען רבי עקיבא, וועלכער האט אנגעהויבן זיין שימוש חכמים ביי רבי אליעזר און רבי יהושע, און האט משמש געווען פאר זיי דרייצן יאר{{הערה|זעט {{מסכת קטנה|אבות דרבי נתן|ז}}; {{ירושלמי|נזיר|ז|א}}}}, און האט זיי אויך באדינט{{הערה|זעט {{בבלי|פסחים|לו|א}}}}. אזוי שטארק האט זיך רבי עקיבא מדבק געווען אין זיין רבי'ן רבי יהושע, ביז ער איז אריין נאך אים אין בית הכיסא כדי צו לערנען הנהגות בית הכיסא. ווען בן עזאי האט זיך געוואונדערט אויף אים אויף דעם וואס ער האט אזוי מעיז פנים געווען פאר זיין רבי'ן, האט רבי עקיבא געענטפערט: "תורה היא וללמוד אני צריך"{{הערה|{{בבלי|ברכות|סב|א}}}}. אין גמרא ווערט דערציילט אז רבי אליעזר האט אויסגעלערנט רבי עקיבא פארשידענע ענינים אין הלכות כשפים און ער האט זיי נישט פארשטאנען, נאכדעם האט ער זיי געלערנט פון רבי יהושע און האט זיי פארשטאנען{{הערה|שם=סנהדריןסח|{{בבלי|סנהדרין|סח|א}}}}. צום סוף איז רבי עקיבא גרויס געווארן און געווארן א תלמיד־חבר פאר רבי יהושע{{הערה|שם=עקיבא|{{היברובוקס|רבי יהודה בן קלונימוס משפיירא|ערכי תנאים ואמוראים|16272|page=331|לינק טעקסט=ערך רבי ישמעאל בן אלישע כהן גדול}}; תוספות חדשים אויף {{משנה|סוטה|ה|ג}}; [[#היימאן|היימאן: עמ' 632–633]].}}. | |||
נאך א מערקווירדיגער תלמיד פון רבי יהושע איז [[אונקלוס|אונקלוס הגר]], וואס איז געווען פון די פאמיליע קרובים פון דער רוימישער קייזער. אונקלוס האט געשריבן דעם איבערזעצונג פון דער תורה אויף אראמיש פונעם מויל פון רבי אליעזר און רבי יהושע{{הערה|{{בבלי|מגילה|ג|א}}; זעט אויך {{ירושלמי|מגילה|א|ט}}}} – דאס איז דער באוואוסטער תרגום: "[[תרגום אונקלוס]]". אין מדרש ווערט דערציילט אז אונקלוס האט זיך געוואונדערט פאר זיי אויפ'ן פסוק{{הערה|{{תנ"ך|דברים|י|יח}}}}: "וְאֹהֵב גֵּר לָתֶת לוֹ לֶחֶם וְשׂמְלָה", וואס פון דעם הערט זיך לכאורה א גרינגשעצונג אין גרים, אז זייער גאנצער שכר איז בלויז ברויט און קליידונג. רבי יהושע האט אים בארואיגט און אים ערקלערט דעם פסוק'ס באדייט. ביז מ'האט געזאגט: ווען נישט דער געדולד וואס רבי יהושע האט ארויסגעוויזן צו עקילס (אונקלוס), וואלט ער צוריק אפגעפארן{{הערה|{{מדרש רבה|בראשית|ע|ה}}}}. | נאך א מערקווירדיגער תלמיד פון רבי יהושע איז [[אונקלוס|אונקלוס הגר]], וואס איז געווען פון די פאמיליע קרובים פון דער רוימישער קייזער. אונקלוס האט געשריבן דעם איבערזעצונג פון דער תורה אויף אראמיש פונעם מויל פון רבי אליעזר און רבי יהושע{{הערה|{{בבלי|מגילה|ג|א}}; זעט אויך {{ירושלמי|מגילה|א|ט}}}} – דאס איז דער באוואוסטער תרגום: "[[תרגום אונקלוס]]". אין מדרש ווערט דערציילט אז אונקלוס האט זיך געוואונדערט פאר זיי אויפ'ן פסוק{{הערה|{{תנ"ך|דברים|י|יח}}}}: "וְאֹהֵב גֵּר לָתֶת לוֹ לֶחֶם וְשׂמְלָה", וואס פון דעם הערט זיך לכאורה א גרינגשעצונג אין גרים, אז זייער גאנצער שכר איז בלויז ברויט און קליידונג. רבי יהושע האט אים בארואיגט און אים ערקלערט דעם פסוק'ס באדייט. ביז מ'האט געזאגט: ווען נישט דער געדולד וואס רבי יהושע האט ארויסגעוויזן צו עקילס (אונקלוס), וואלט ער צוריק אפגעפארן{{הערה|{{מדרש רבה|בראשית|ע|ה}}}}. | ||