אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רבי בנימין בן שמואל"

פּייטן (11טער י"ה)
(געשאַפן בלאַט מיט ''''רבי בנימין בן שמואל הלוי פון קוסטאַנץ''' איז געווען א בארימטער תּלמיד־חכם און א פראנצויזישער ליטורגישער פּאָעט (פון דער ערשטער העלפט פונעם עלפטן יארהונדערט). מען האט אים גערופן מיטן ערן־טיטל "פּייטן", ווייל ער איז געווען איינער פון די פּראָדוקטיווסטע א...')
 
אין תקציר עריכה
 
(25 מיטלסטע ווערסיעס פון 4 באַניצער נישט געוויזן.)
שורה 1: שורה 1:
'''רבי בנימין בן שמואל הלוי פון קוסטאַנץ''' איז געווען א בארימטער תּלמיד־חכם און א פראנצויזישער ליטורגישער פּאָעט (פון דער ערשטער העלפט פונעם עלפטן יארהונדערט). מען האט אים גערופן מיטן ערן־טיטל "פּייטן", ווייל ער איז געווען איינער פון די פּראָדוקטיווסטע און טאלאנטירטסטע פּייטנים. אין די פארשידענע ריטואלע זאַמלונגען זענען איין־און־דרייסיג פון זיינע ליטורגישע שטיקער פארבליבן{{הערה|שם=JE|{{אנצ יהודית|2984-benjamin-b-samuel-of-coutances|Benjamin b. Samuel of Coutances|Louis Ginzberg}}}}.
{{דעסקריפציע|פּייטן (11טער י"ה)}}
'''רבי בנימין בן שמואל הלוי פון קוטאַנץ''' איז געווען פון די ערשטע חכמי אשכנז און א פראנצויזישער פּּייטן (ארום די יארן ד'תש"נ–ד'ת"ת). ער איז געווען פון די שטערקסטע און טאלאנטירטסטע פּייטנים. עס זענען פארבליבן כאטש איין־און־דרייסיג פון זיינע ליטורגישע שטיקער אין די פארשידענע מחזורים{{הערה|שם=צונץ|[[יום-טוב ליפמאן צונץ|לעאָפּאָלד צונץ]], [https://www.google.com/books/edition/Literaturgeschichte_der_synagogalen_Poes/l2BAAmBHjmYC?hl=en&gbpv=1&pg=PA115&printsec=frontcover Literaturgeschichte der synagogalen Poesie], pp. 115-120 {{לינקשפראך|דייטש}}}}. ר' בנימין ווערט גערעכנט צווישן די וויכטיגסטע פּייטנים אין דער תקופה נאך [[רבי אלעזר הקליר|קליר]]. א טייל פון זיינע פּיוטים זענען אריינגענומען אין "מחזור רומניא"{{הערה|{{יודאיקה|2=Benjamin ben Samuel Ha-Levi|לינק=https://www.encyclopedia.com/religion/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/benjamin-ben-samuel-ha-levi}}|כיוון=שמאל}}.


==זיין לעבן און אפּשטאם==
==לעבן און אפּשטאם==
ר' בנימין האט געוואוינט אין קוטאַץ (Coutances) (מאַנש [[דעפארטמענטן פון פראנקרייך|דעפּאַרטמענט]], נאָרמאַנדי), וועלכע איז פריער געווען באקאנט אלס קוסטאַנץ.
עס איז אנגענומען אז ר' בנימין האט געוואוינט אין קוטאַץ (Coutances) (מאַנש [[דעפארטמענטן פון פראנקרייך|דעפּאַרטמענט]], נאָרמאַנדי, פראנקרייך), וועלכע איז פריער געווען באקאנט אין העברעאיש אלס קוסטני{{הערה|היינריך גראס, [https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k14109950/f575.item.texteImage Gallia Judaica], ז' 553 {{לינקשפראך|FR}}}}.
כאטש ער ווערט גערופן "פון קוסטאַנץ", האבן עטליכע געלערנטע פארגעלייגט אז ער קען האבן געשטאמט פון [[ביזאנטישע אימפעריע|ביזאַנטין]] און נישט פון פראנקרייך{{הערה|Weinberger, Leon J. [https://doi.org/10.2307/1453932 “On the Provenance of Benjamin B. Samuel Quštani.”] ''The Jewish Quarterly Review'' 68, no. 1 (1977): 46–60.}}.
עטליכע האבן אבער פארגעלייגט אז ער קען האבן געשטאמט פון [[ביזאנטישע אימפעריע|ביזאַנטין]] און נישט פון פראנקרייך{{הערה|Weinberger, Leon J. [https://doi.org/10.2307/1453932 “On the Provenance of Benjamin B. Samuel Quštani.”] ''The Jewish Quarterly Review'' 68, no. 1 (1977): 46–60.|כיוון=שמאל}}. זיי צייגן אָן אויף דער באגריף "פּויטן" וואס ר' בנימין האט גענוצט (אנשטאט דעם מער געווענליכן "פּייטן"), און אז אסאך פון זיינע ווערק זענען גענוצט געווארן אין מחזורים אין גריכנלאנד, אַנאַטאָליע און די באלקאנען.


אבער, אנדערע געלערנטע ווייזן אויף זיין באצייכענונג אין "ספר הפרדס" (צוגעשריבן צו רש"י) ווי "עיר וקדיש זקננו"{{הערה|{{היברובוקס|2=ספר הפרדס|3=8962|page=252|מקום הוצאה=בודאפעסט|שנת הוצאה=תרפ"ד|מו"ל=הרב עהרנרייך|עמ=רכט–רל}}}}, און אז ער ווערט דערמאנט אין א תשובה פון [[רבי שלמה לוריא]] אלס א בן־דור פון רש"י און [[רבי מאיר שליח ציבור]] פון ווירמייזא, וואס שטעלט אים צווישן די אשכנזים{{הערה|א.מ. הברמן, תולדות הפיוט והשירה, חלק ב', עמ' 226–227}}. רוב פון זיינע פּיוטים געפינען זיך אין דעם פראנצויזישן נוסח, וואס שטיצט א פראנצויזישן אפּשטאם{{הערה|שם=JE}}.
אבער אנדערע ווייזן אויף זיין באצייכענונג אין ספר 'הפרדס' אלס "עיר וקדיש זקננו ר' בנימין בר' שמואל מקוסטני זק"ל"{{הערה|שם=פרדס|{{היברובוקס|2=ספר הפרדס|3=8962|page=252|מקום הוצאה=בודאפעסט|שנת הוצאה=תרפ"ד|מו"ל=הרב עהרנרייך|עמ=רכט–רל|4=(הלכות ר"ה)}}; זעט פנחס רוט, [https://cris.biu.ac.il/ws/portalfiles/portal/57473278/Sefer_ha_Pardes_The_Genesis_of_a_Medieva.pdf#page=117 ספר הפרדס: לדרכי היווצרותו של ילקוט הלכתי בימי הביניים], תשס"ח, עמ' 117–121}}, און אז ער ווערט דערמאנט אין א תשובה פון [[רבי שלמה לוריא|מהרש"ל]] אלס א בן־דור פון [[רבי מאיר ש"ץ]] פון ווירמייזא און פון [[רבי יוסף טוב עלם]]{{הערה|[[שית:Teshuvot_Maharshal.29|שו"ת מהרש"ל, סי' כט]]}}, וואס שטעלט אים צווישן די אשכנזים{{הערה|א.מ. הברמן, תולדות הפיוט והשירה, חלק ב', עמ' 226–227; זעט פנחס רוט, [https://cris.biu.ac.il/ws/portalfiles/portal/57473278/Sefer_ha_Pardes_The_Genesis_of_a_Medieva.pdf#page=118 ספר הפרדס: לדרכי היווצרותו של ילקוט הלכתי בימי הביניים], תשס"ח, עמ' 118–119}}. רוב פון זיינע פּיוטים געפינען זיך אינעם נוסח צרפת, וואס שטיצט א פראנצויזישן אפּשטאם{{הערה|שם=JE}}.


==זיין אַרבעט אלס פּייטן==
אין א יחוס בוים צום סוף פון ש"ס כתב יד מינכן 95 {{העב|כתב יד מינכן 95}}, שטייט אז ר' בנימין איז גאר געווען א ברודער מיט רבי יוסף טוב עלם{{הערה|געברענגט אין רפאל נתן נטע רבינוביץ, [https://beta.hebrewbooks.org/reader/reader.aspx?sfid=38512#p=26 דקדוקי סופרים, ברכות], מינכן תרכ"ח, עמ' ,30–31 הערה ט}}, ס'זענען אבער פארהאן פארשער וואס פרובירן דאס אפּצואווענדן{{הערה|1=זעט פנחס רוט, [https://cris.biu.ac.il/ws/portalfiles/portal/57473278/Sefer_ha_Pardes_The_Genesis_of_a_Medieva.pdf#page=119 ספר הפרדס: לדרכי היווצרותו של ילקוט הלכתי בימי הביניים], תשס"ח, עמ' 119}}.
ר' בנימין האט געשריבן פּיוטים בעיקר פאר די דריי רגלים (פסח, שבועות, סוכות) און ראש השנה, און איינצלנע פאר יום כיפור. עס איז צווייפלהאפטיג צי געוויסע ליטורגיעס וואס אנטהאלטן "בנימין" אין [[אקראסטיך|אַקראָסטיך]] זענען צו אים צוגעשריבן אדער צו זיין יונגערן בן־דור, רבי בנימין בן זרח{{הערה|שם=JE}}.


זיינע פּיוטים זענען קאָמפּאָנירט אין דעם סטיל פון די אלטע פּייטנים און זענען צומאל פון באדייטנדער קינסטלערישער חשיבות. א טייל פון זיינע פּיוטים זענען אריינגענומען אין "מחזור רומניא"{{הערה|{{יודאיקה|2=Benjamin ben Samuel Ha-Levi|לינק=https://www.encyclopedia.com/religion/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/benjamin-ben-samuel-ha-levi}}}}.
==פיוטים==
ר' בנימין האט געשריבן פּיוטים בעיקר פאר די [[שלש רגלים]] און ראש השנה, און איינצלנע פאר יום כיפור, און חתמ'עט זיך מיט אַקראָסטיכן ווי "בנימן בר שמואל סופר", "פייטן", אדער "מתרגם". אויף געוויסע ליטורגיעס וואס אנטהאלטן "בנימין" אין אקראסטיך איז א ספק צי זיי זענען צוגעשריבן צו אים אדער צו זיין יונגערן בן־דור, רבי בנימין בן זרח{{הערה|שם=JE|{{אנצ יהודית|2984-benjamin-b-samuel-of-coutances|Benjamin b. Samuel of Coutances|לוי גינצבורג}}}}.


[[יום-טוב ליפמאן צונץ|לעאָפּאָלד צונץ]] האט ריכטיג באמערקט אז ר' בנימין איז געווען זייער [[רבי אלעזר הקליר|קאַליריש]] אין זיין שפּראך און סטיל, אַן עפּיגאָן פון קליר וואס האט נאכגעפאלגט אדער אימיטירט קלאסישע מוסטערן{{הערה|Zunz, ''[https://www.google.com/books/edition/Literaturgeschichte_der_synagogalen_Poes/l2BAAmBHjmYC?hl=en&gbpv=1&pg=PA115&printsec=frontcover Literaturgeschichte der synagogalen Poesie]'', pp  115-120}}. אבער, זיינע ווערק הייבן זיך נישט זעלטן צו דיכטערישער שיינקייט. איינע פון ר' בנימין'ס קאמפּאזיציעס איז א לאנגע קרובה פאר שבועות וואס איז געווען באקאנט צו צונץ און רעקאנסטרואירט געווארן דורך ישראל דייווידזאן אין זיין "אוצר השירה והפיוט". די קרובה הייסט "ארוכה מארץ". עס ווערן אויך דערמאנט אנדערע פון זיינע פּיוטים מיט אַקראָסטיכן ווי "בנימן בר שמואל סופר".
זיינע פּיוטים זענען געשריבן אין דעם סטיל און שפּראך פון די אלטע פּייטנים, ווי [[רבי אלעזר הקליר|רבי אלעזר בירבי קליר]], אבער זיינע ווערק שטייען אפט ארויס מיט זייער דיכטערישער שיינקייט און געפילן פאר קדושת התורה וישראל{{הערה|{{היברובוקס|שמואל יוסף פין|כנסת ישראל|46998|page=172|מקום הוצאה=ווארשע|שנת הוצאה=תרמ"ז|עמ=174}}}}, און זענען צומאל גאר קינסטלעריש{{הערה|שם=צונץ}}.
בנימין'ס בעפארצוגן [[אותיות דרבי עקיבא|רבי עקיבא'ס "אלף־בית"]], וואָס ער נוצט אין זיינע פּיוטים, ווייזט אויף א געוויסן נייגונג צו מיסטיק.


==זיין ארבעט אלס תּלמודישער אויטאָריטעט==
איינע פון ר' בנימין'ס קאמפּאזיציעס איז א לאנגע [[קרובה]] פאר שבועות "ארוכה מארץ מדה"{{הערה|ישראל דאווידזאן, [https://hdl.handle.net/2027/mdp.39015024589577?urlappend=%3Bseq=423%3Bownerid=13510798888514179-80 אוצר השירה והפיוט], חלק א, תרפ"ה, ז' 347.}}. ער האט אויך געשריבן "[[אזהרות]]" (פיוטים וואס רעכענען אויס די 613 מצוות). טיילן פון זיינע "אזהרות" זענען פארבליבן אין כתב-יד אין דער [[קאירא גניזה|קאהירער גניזה]] און זענען שפעטער געדרוקט געווארן{{הערה|{{אקדמיה|עזרא פליישר|אזהרות לר' בנימן (בן שמואל) פייטן|38275630|קבץ על יד|יא (כא, תשמ"ה), א, עמ' 75-1}}.}}. פון זיינע פיוטים איז אויך דער פיוט "וחיות בוערות" פאר קדושה פון ראש השנה, אויך ציטירט אין תוס'{{הערה|שם=תוס|תוס' {{בבלי|חגיגה|יב|א}} ד"ה מסוף.}}.
בנימין איז אויך באַטראַכט געוואָרן ווי אַ גרויסער תּלמודישער אויטאָריטעט און איז אָפט געצוטירט געוואָרן דורך צייטגענאָסע תּלמידים. איינע פון זיינע פּסקים, ציטירט דורך יצחק הלוי, ראַשי'ס רבי, איז פון עטלעכער חשיבות. אין דעם פּסק ווייזט ער די פאַרבינדונג צווישן מדרש און פּיוט, און דערקלערט אַז ביידע האָבן זייער אָריגין אין ציבורישע לייענונגען, און ציט דעם אויספיר אַז די אָפּאָזיציע צו דער אַריינלייגונג פון פּיוטים אין די תּפילות איז אומבאַגרינדעט.


==זיין פאַרבינדונג מיט "ליבער קרובות"==
ר' בנימין'ס בעפארצוגן [[אותיות דרבי עקיבא|רבי עקיבא'ס "אלף־בית"]], וואס ער נוצט אין זיינע פּיוטים, ווייזט אויף א געוויסן נייגונג צו קבלה{{הערה|שם=JE}}.
עס ווערט דערמאָנט אַ מאַנוסקריפּט אין דער נאַציאָנאַלער ביבליאָטעק פון פראַנקרייך, MS Lat 16558, וואָס אַנטהאַלט לאַטיינישע אויסצוגן פון העברעיִשע הימען אונטערן טיטל "De Libro Krúbot" (פון בוך קרובות). עס ווערט פאָרגעלייגט אַז דאָס קען זיין אַ זאַמלונג פון העברעיִשע תּפילות און פּאָעמען וואָס זענען געווען צוטריטלעך פאַר דעם איבערזעצער/קאָפּיִסט. עטלעכע פון די הימען אין "ליבער קרובות" ווערן אידענטיפיצירט ווי קומענדיק פון בנימין בר שמואל. די איבערזעצונגען זענען פּראָזאַאיש און פאָקוסירן זיך אָפט אויף טיילן וואָס האָבן געזאָלט ווייזן אויף ייִדישע "אומזיניקייט" אָדער "פאַלשע גלויבונגען". אָבער, טייל מאָל זענען אויך גרעסערע טיילן פון זיינע קאָמפּאָזיציעס פאָרגעשטעלט געוואָרן. די קאָמפּילאַטאָרן פון "ליבער קרובות" זענען מסתמא געווען איבערראַשט פון דער רייכער פאַנטאַזיע פון בנימין'ס פּאָעזיע.


==לעגאַט==
==אלס פוסק==
בנימין בן שמואל פון קוסטאַנץ ווערט גערעכנט צווישן די וויכטיקסטע סינאַגאָגע־פּאָעטן אין דער פּאָסט־קאַלירישער תקופה. זיינע ליטורגישע ווערק זענען רעציטירט געוואָרן אין קהילות אין פראַנקרייך, רוים, טורין, אַסטי, פאָסאַנאָ און מאָנטקאַלוואָ (אַפּאַם־נוסח), פּוילן, קאָרפו, גריכנלאַנד, אַנאַטאָליע און די באַלקאַנען. זיין השפּעה אויף דער ליטורגישער פּאָעזיע איז געווען באַדייטנדיק, און זיינע ווערק בלייבן אַ וויכטיקער טייל פון דער ייִדישער ליטורגישער געשיכטע.
ר' בנימין איז אויך באטראכט געווארן אלס א הלכה'דיגער אויטאריטעט, און זיינע פסקים זענען ציטירט געווארן דורך די גדולי הראשונים, צום ביישפיל אין ספר הפרדס, וואס באשטעטיגט דאס מפסיק זיין ביים דאווענען צו זאגן פיוטים, ערקלערנדיג אז דאס איז צוליב "עת לעשות לה' הפרו תורתיך", וויבאלד די חכמה איז געווארן ווייניגער ביי אידן האט מען איינגעפירט דאס זאגן פיוטים אנשטאט צו געבן דרשות בעניינו של יום, ווי משה רבינו'ס תקנה{{הערה|שם=פרדס}}.
ער ווערט אויך ציטירט אין תוספות{{הערה|שם=תוס}}, און אין [[ספר מצוות גדול]]{{הערה|1=[[רבי משה מקוצי|רבי משה בן יעקב פון קוצי]], סמ"ג, עשין מב, עמ' קיח.}} און אינעם פירוש מרדכי אויף ש"ס{{הערה|[[רבי מרדכי בן הלל]], מרדכי, ראש השנה, אות תשע.}}.


==ביבליאגראפיע==
==ביבליאגראפיע==
*{{היברובוקס|אליעזר ליזר לנדסהוט|עמודי העבודה|29119|page=57|מקום הוצאה=בערלין|שנת הוצאה=תרי"ז|עמ=53}}
*{{אוצר החכמה|שמעון גרשון ברנשטיין|פיוטים ופיטנים חדשים מהתקופה הביצנטינית|143399|page=45|שנת הוצאה=תש"א|עמ=44–57}}
*{{אוצר החכמה|שמעון גרשון ברנשטיין|פיוטים ופיטנים חדשים מהתקופה הביצנטינית|143399|page=45|שנת הוצאה=תש"א|עמ=44–57}}
*{{אקדמיה|עזרא פליישר|אזהרות לר' בנימן (בן שמואל) פייטן|38275630|קבץ על יד|יא (כא, תשמ"ה), א, עמ' 75-1}}
*{{היברובוקס|אהרן ראו|אמת ליעקב|36863|page=133|קעפל=קרובת "אגן הסהר"|מקום הוצאה=בערלין|שנת הוצאה=תרצ"ז|מו"ל=ספר היובל לכבוד הרב יעקב פריימאנן|עמ=128–148}}
*https://refubium.fu-berlin.de/bitstream/handle/fub188/31875/freifest_BV015085387.pdf?sequence=1&isAllowed=y
*ישראל דאווידזאן, [https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=ufl.31262044458833&seq=395 אוצר השירה והפיוט], חלק ד, תרצ"ג, ז' 371
*יהודה ליב וינברגר, “[http://www.jstor.org/stable/23506687 שירים חדשים מהתקופה הביזאנטינית]”, Hebrew Union College Annual 43 (1972): 308–309.
<div class="mw-content-ltr">
* Wout van Bekkum, [https://ddd.uab.cat/record/239942 The Latin Talmud and Liber Krúbot], ''The Talmud in Dispute During the High Middle Ages'', 2019, p. 171-218</div>
 
==דרויסנדיגע לינקס==
*{{דף שער בספרייה הלאומית|987007595536805171|בנימין בן שמואל מקושטני}}
==רעפערענצן==
{{רעפערענצן}}
 
{{פיוטים ופייטנים|פייטנים}}
{{גרונטסארטיר:בנימין בן שמואל}}
[[קאַטעגאָריע:פייטנים]]
[[קאַטעגאָריע:המכלול ארטיקלען]]
 
[[he:רבי בנימין בן שמואל]]

יעצטיגע רעוויזיע זינט 06:35, 17 יוני 2025

רבי בנימין בן שמואל הלוי פון קוטאַנץ איז געווען פון די ערשטע חכמי אשכנז און א פראנצויזישער פּּייטן (ארום די יארן ד'תש"נ–ד'ת"ת). ער איז געווען פון די שטערקסטע און טאלאנטירטסטע פּייטנים. עס זענען פארבליבן כאטש איין־און־דרייסיג פון זיינע ליטורגישע שטיקער אין די פארשידענע מחזורים[1]. ר' בנימין ווערט גערעכנט צווישן די וויכטיגסטע פּייטנים אין דער תקופה נאך קליר. א טייל פון זיינע פּיוטים זענען אריינגענומען אין "מחזור רומניא"[2].

לעבן און אפּשטאם

עס איז אנגענומען אז ר' בנימין האט געוואוינט אין קוטאַץ (Coutances) (מאַנש דעפּאַרטמענט, נאָרמאַנדי, פראנקרייך), וועלכע איז פריער געווען באקאנט אין העברעאיש אלס קוסטני[3]. עטליכע האבן אבער פארגעלייגט אז ער קען האבן געשטאמט פון ביזאַנטין און נישט פון פראנקרייך[4]. זיי צייגן אָן אויף דער באגריף "פּויטן" וואס ר' בנימין האט גענוצט (אנשטאט דעם מער געווענליכן "פּייטן"), און אז אסאך פון זיינע ווערק זענען גענוצט געווארן אין מחזורים אין גריכנלאנד, אַנאַטאָליע און די באלקאנען.

אבער אנדערע ווייזן אויף זיין באצייכענונג אין ספר 'הפרדס' אלס "עיר וקדיש זקננו ר' בנימין בר' שמואל מקוסטני זק"ל"[5], און אז ער ווערט דערמאנט אין א תשובה פון מהרש"ל אלס א בן־דור פון רבי מאיר ש"ץ פון ווירמייזא און פון רבי יוסף טוב עלם[6], וואס שטעלט אים צווישן די אשכנזים[7]. רוב פון זיינע פּיוטים געפינען זיך אינעם נוסח צרפת, וואס שטיצט א פראנצויזישן אפּשטאם[8].

אין א יחוס בוים צום סוף פון ש"ס כתב יד מינכן 95 (העב'), שטייט אז ר' בנימין איז גאר געווען א ברודער מיט רבי יוסף טוב עלם[9], ס'זענען אבער פארהאן פארשער וואס פרובירן דאס אפּצואווענדן[10].

פיוטים

ר' בנימין האט געשריבן פּיוטים בעיקר פאר די שלש רגלים און ראש השנה, און איינצלנע פאר יום כיפור, און חתמ'עט זיך מיט אַקראָסטיכן ווי "בנימן בר שמואל סופר", "פייטן", אדער "מתרגם". אויף געוויסע ליטורגיעס וואס אנטהאלטן "בנימין" אין אקראסטיך איז א ספק צי זיי זענען צוגעשריבן צו אים אדער צו זיין יונגערן בן־דור, רבי בנימין בן זרח[8].

זיינע פּיוטים זענען געשריבן אין דעם סטיל און שפּראך פון די אלטע פּייטנים, ווי רבי אלעזר בירבי קליר, אבער זיינע ווערק שטייען אפט ארויס מיט זייער דיכטערישער שיינקייט און געפילן פאר קדושת התורה וישראל[11], און זענען צומאל גאר קינסטלעריש[1].

איינע פון ר' בנימין'ס קאמפּאזיציעס איז א לאנגע קרובה פאר שבועות "ארוכה מארץ מדה"[12]. ער האט אויך געשריבן "אזהרות" (פיוטים וואס רעכענען אויס די 613 מצוות). טיילן פון זיינע "אזהרות" זענען פארבליבן אין כתב-יד אין דער קאהירער גניזה און זענען שפעטער געדרוקט געווארן[13]. פון זיינע פיוטים איז אויך דער פיוט "וחיות בוערות" פאר קדושה פון ראש השנה, אויך ציטירט אין תוס'[14].

ר' בנימין'ס בעפארצוגן רבי עקיבא'ס "אלף־בית", וואס ער נוצט אין זיינע פּיוטים, ווייזט אויף א געוויסן נייגונג צו קבלה[8].

אלס פוסק

ר' בנימין איז אויך באטראכט געווארן אלס א הלכה'דיגער אויטאריטעט, און זיינע פסקים זענען ציטירט געווארן דורך די גדולי הראשונים, צום ביישפיל אין ספר הפרדס, וואס באשטעטיגט דאס מפסיק זיין ביים דאווענען צו זאגן פיוטים, ערקלערנדיג אז דאס איז צוליב "עת לעשות לה' הפרו תורתיך", וויבאלד די חכמה איז געווארן ווייניגער ביי אידן האט מען איינגעפירט דאס זאגן פיוטים אנשטאט צו געבן דרשות בעניינו של יום, ווי משה רבינו'ס תקנה[5]. ער ווערט אויך ציטירט אין תוספות[14], און אין ספר מצוות גדול[15] און אינעם פירוש מרדכי אויף ש"ס[16].

ביבליאגראפיע

דרויסנדיגע לינקס

רעפערענצן

  1. 1.0 1.1 לעאָפּאָלד צונץ, Literaturgeschichte der synagogalen Poesie, pp. 115-120 (דייטש).
  2. "Benjamin ben Samuel Ha-Levi", Encyclopaedia Judaica, 2007.
  3. היינריך גראס, Gallia Judaica, ז' 553 (פֿראַנצויזיש).
  4. Weinberger, Leon J. “On the Provenance of Benjamin B. Samuel Quštani.” The Jewish Quarterly Review 68, no. 1 (1977): 46–60.
  5. 5.0 5.1 ספר הפרדס, בודאפעסט: הרב עהרנרייך, תרפ"ד, עמ' רכט–רל, (הלכות ר"ה); זעט פנחס רוט, ספר הפרדס: לדרכי היווצרותו של ילקוט הלכתי בימי הביניים, תשס"ח, עמ' 117–121.
  6. שו"ת מהרש"ל, סי' כט.
  7. א.מ. הברמן, תולדות הפיוט והשירה, חלק ב', עמ' 226–227; זעט פנחס רוט, ספר הפרדס: לדרכי היווצרותו של ילקוט הלכתי בימי הביניים, תשס"ח, עמ' 118–119.
  8. 8.0 8.1 8.2 לוי גינצבורג, ‏"Benjamin b. Samuel of Coutances", JewishEncyclopedia.com (ענגליש).
  9. געברענגט אין רפאל נתן נטע רבינוביץ, דקדוקי סופרים, ברכות, מינכן תרכ"ח, עמ' ,30–31 הערה ט.
  10. זעט פנחס רוט, ספר הפרדס: לדרכי היווצרותו של ילקוט הלכתי בימי הביניים, תשס"ח, עמ' 119.
  11. שמואל יוסף פין, כנסת ישראל, ווארשע, תרמ"ז, עמ' 174.
  12. ישראל דאווידזאן, אוצר השירה והפיוט, חלק א, תרפ"ה, ז' 347.
  13. עזרא פליישר, ‏"אזהרות לר' בנימן (בן שמואל) פייטן", קבץ על יד, יא (כא, תשמ"ה), א, עמ' 75-1.
  14. 14.0 14.1 תוס' חגיגה יב, א ד"ה מסוף.
  15. רבי משה בן יעקב פון קוצי, סמ"ג, עשין מב, עמ' קיח.
  16. רבי מרדכי בן הלל, מרדכי, ראש השנה, אות תשע.