פרשת אחרי

פרשת אַחֲרֵי (אדער אַחֲרֵי מוֹת) איז די זעקסטע סדרה פון ספר ויקרא, און די 29'סטע פון דער תורה בכלל. די פרשה גייט פון קאַפּיטל ט"ז, פסוק א', ביז קאַפּיטל י"ח, פסוק ל', לויטן אנגענומענעם צעטיילונג פון קאפיטלען, פארמאגנדיג אינאיינעם 80 פסוקים און פיפצן פרשיות - דריי פתוחות און צוועלף סתומות.

אחרי
פסוקים	ויקרא טז, א - יח, ל
צאל פסוקים	80 (45'סטע)
צאל ווערטער	1170 (43'סטע)
צאל אותיות	4294 (45'סטע)
אינהאלט	עבודה פון יום כיפור אין בית המקדש, איסור פון שחוטי חוץ, מצוה פון כיסוי הדם, איסורי עריות
מצוות אין דער פרשה לויטן ספר החינוך
עשה (2)  לא תעשה (26) עבודה פון יום כיפור, כיסוי הדם אריינגיין אין בית המקדש אומזינסט, שחט'ן קדשים אינדרויסן פון עזרה, וואוינען מיט איינע פון די איסורי עריות, וואוינען מיט: טאטע, מאמע, טאטע'ס ווייב, שוועסטער, אייניקל - דורך זון אדער טאכטער, טאכטער, שוועסטער פון איין טאטע, טאטע'ס שוועסטער, מאמע'ס שוועסטער, ברודער פון טאטן, טאטע'ס ברודער'ס ווייב, שנור, ברודער'ס ווייב, א פרוי מיט איר טאכטער, פרוי מיט אייניקל - דורך זון אדער טאכטער, פרוי און איר שוועסטער, נדה, אריבערפירן קינדער פאר'ן מולך, משכב זכר, משכב בהמה פאר מענער און פרויען
הפטורה
אשכנזים	עמוס ט, ז–טו
ספרדים, תימנים און איטאליענער	יחזקאל כב, א–טז

וְנָתַן אַהֲרֹן עַל שְׁנֵי הַשְּׂעִירִם גּוֹרָלוֹת: גלאז-קונסט ווי דער כהן גדול לייגט די גורלות אויף די שעירים.

די פרשה הייבט זיך אן מיט'ן פסוק ”וַיְדַבֵּר ה' אֶל מֹשֶׁה אַחֲרֵי מוֹת שְׁנֵי בְּנֵי אַהֲרֹן...”, ווי משה זאגט אן אהרן נישט אריינצוגיין אין קדשי קדשים, סיידן אום יום כיפור, און די פרשה זעצט פאר מיט'ן סדר פון דער עבודת יום הכיפורים. דאן ווערט געברענגט דער איסור פון שחוטי חוץ און די מצוה פון כיסוי הדם. דערנאך ווערן אויסגערעכנט א לאנגע ליסטע פון איסורי עריות.

פרשת אחרי ווערט געליינט צווישן די דאטומען י"ד ניסן און י"ג אייר (אין חו"ל). אין פשוט'ע יארן ווערט אחרי געליינט אינאיינעם מיט דער קומענדיגער פרשה - קדושים, ווען אינאיינעם באטרעפט די קריאה פון אחרי און קדושים 144 פסוקים. אין עיבור יארן ווערט עס געליינט באזונדער, געווענליך די וואך נאך פסח, אויסער אין עיבור יארן וואס הייבן זיך אן דאנערשטאג (החא און השג יארן), וואס דאן ווערט עס געליינט אום שבת הגדול.

פרשה אינהאלט

די פרשה הייבט זיך אן מיט אן אנזאג - זיך באציענדיג צום טויט פון נדב און אביהוא דערציילט אין פרשת שמיני, מען זאל נישט טון ווי זיי און אריינגיין אומזינסט אין בית המקדש, און אין קדשי קדשים זאל דער כהן גדול אריינגיין נאר אום יום כיפור, און עס ווערט אראפגעגעבן דער סדר פון דער עבודה פון יום כיפור; די ספעציעלע קרבנות, די ספעציעלע "בגדי לבן" פון כהן גדול, און דער גורל פון די צוויי ציגן - דעם שעיר לה' און שעיר לעזאזל.

דאן ווערט אנגעזאגט דער איסור פון שחוטי חוץ - שחט'ן אינדרויסן פון בית המקדש, און די מצוה פון כיסוי הדם - צודעקן דעם בלוט נאכ'ן שחט'ן א חיה אדער פויגל. אינעם קומענדיגן קאפיטל ווערן אויסגערעכנט 24 לאוין פון איסורי עריות.

מצוות אין דער פרשה

לויט ווי אויסגערעכנט אינעם ספר החינוך זענען פארהאן 28 מצוות אין דער פרשה:

	עשה / לאו	מצוה	מקור	אקטועל היינט	באפוילענע
1	לאו	נישט אריינגיין אומזינסט אין בית המקדש	וְאַל יָבֹא בְכָל עֵת אֶל הַקֹּדֶשׁ (טז, ב)	ניין
2	עשה	עבודה פון יום כיפור אין בית המקדש	בְּזֹאת יָבֹא אַהֲרֹן אֶל הַקֹּדֶשׁ וגו' (טז, ג)	ניין	כהן גדול
3	לאו	נישט שחט'ן אינדרויסן פון עזרה	אֲשֶׁר יִשְׁחַט שׁוֹר אוֹ כֶשֶׂב אוֹ עֵז ... וְאֶל פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד לֹא הֱבִיאוֹ ... דָּם שָׁפָךְ וְנִכְרַת (יז, ג–ד)	יא
4	עשה	כיסוי הדם	אֲשֶׁר יָצוּד צֵיד חַיָּה אוֹ עוֹף אֲשֶׁר יֵאָכֵל וְשָׁפַךְ אֶת דָּמוֹ וְכִסָּהוּ בֶּעָפָר (יז, יג)	יא	יעדער
5	לאו	נישט וואוינען מיט איינע פון די עריות	אִישׁ אִישׁ אֶל כָּל שְׁאֵר בְּשָׂרוֹ לֹא תִקְרְבוּ לְגַלּוֹת עֶרְוָה (יח, ו)	יא	יעדער
6	לאו	ערות האב	עֶרְוַת אָבִיךָ ... לֹא תְגַלֵּה (יח, ז)	יא	יעדער
7	לאו	ערות האם	אִמְּךָ הִוא לֹא תְגַלֶּה עֶרְוָתָהּ (יח, ז)	יא	יעדער
8	לאו	ערות אשת האב	עֶרְוַת אֵשֶׁת אָבִיךָ לֹא תְגַלֵּה (יח, ח)	יא	יעדער
9	לאו	ערות אחותו	עֶרְוַת אֲחוֹתְךָ בַת אָבִיךָ אוֹ בַת אִמֶּךָ ... לֹא תְגַלֶּה עֶרְוָתָן (יח, ט)	יא	יעדער
10	לאו	ערות בת הבן	עֶרְוַת בַּת בִּנְךָ ... לֹא תְגַלֶּה (יח, י)	יא	יעדער
11	לאו	ערות בת הבת	...אוֹ בַת בִּתְּךָ לֹא תְגַלֶּה עֶרְוָתָן (יח, י)	יא	יעדער
12	לאו	ערות הבת	שַׁאֲרָה הֵנָּה זִמָּה הִוא (יח, יז)	יא	יעדער
13	לאו	ערות אחותו מן האב - שוועסטער נאר פון טאטן	עֶרְוַת בַּת אֵשֶׁת אָבִיךָ ... לֹא תְגַלֶּה (יח, יא)	יא	יעדער
14	לאו	ערות אחות אב	עֶרְוַת אֲחוֹת אָבִיךָ לֹא תְגַלֵּה (יח, יב)	יא	יעדער
15	לאו	ערות אחות אם	עֶרְוַת אֲחוֹת אִמְּךָ לֹא תְגַלֵּה (יח, יג)	יא	יעדער
16	לאו	ערות אחי האב	עֶרְוַת אֲחִי אָבִיךָ לֹא תְגַלֵּה (יח, יד)	יא	יעדער
17	לאו	ערות אשת אחי האב	...אֶל אִשְׁתּוֹ לֹא תִקְרָב דֹּדָתְךָ הִוא (יח, יד)	יא	יעדער
18	לאו	ערות כלתך - א שנור	עֶרְוַת כַּלָּתְךָ לֹא תְגַלֵּה (יח, טו)	יא	יעדער
19	לאו	ערות אשת האח	עֶרְוַת אֵשֶׁת אָחִיךָ לֹא תְגַלֵּה (יח, טז)	יא	יעדער
20	לאו	ערות אשה ובתה	עֶרְוַת אִשָּׁה וּבִתָּהּ לֹא תְגַלֵּה (יח, יז)	יא	יעדער
21	לאו	ערות אשה ובת בנה	אֶת בַּת בְּנָהּ ... לֹא תִקַּח (יח, יז)	יא	יעדער
22	לאו	ערות אשה ובת בתה	וְאֶת בַּת בִּתָּהּ לֹא תִקַּח (יח, יז)	יא	יעדער
23	לאו	ערות אשה ואחותה	וְאִשָּׁה אֶל אֲחֹתָהּ לֹא תִקָּח (יח, יח)	יא	יעדער
24	לאו	נישט וואוינען מיט א נדה	וְאֶל אִשָּׁה בְּנִדַּת טֻמְאָתָהּ לֹא תִקְרַב (יח, יט)	יא	יעדער
25	לאו	נישט אריבערפירן די קינדער פאר'ן מולך	וּמִזַּרְעֲךָ לֹא תִתֵּן לְהַעֲבִיר לַמֹּלֶךְ (יח, כא)	יא	יעדער
26	לאו	משכב זכר	וְאֶת זָכָר לֹא תִשְׁכַּב מִשְׁכְּבֵי אִשָּׁה תּוֹעֵבָה הִוא (יח, כב)	יא	מענער
27	לאו	איסור פאר מענער פון משכב בהמה	וּבְכָל בְּהֵמָה לֹא תִתֵּן שְׁכָבְתְּךָ (יח, כג)	יא	מענער
28	לאו	איסור פאר פרויען פון משכב בהמה	וְאִשָּׁה לֹא תַעֲמֹד לִפְנֵי בְהֵמָה לְרִבְעָהּ (יח, כג)	יא	פרויען

דאטומען

דער שבת ווען מ'ליינט די פרשה קען געפאלן אין ניין אנדערע דאטומען:

אינאיינעם מיט פרשת קדושים:

• השא יאר און זחא יאר - י"ב אייר.
• זשג יאר און בחג יאר - י' אייר.
• בשה יאר און גכה יאר - ח' אייר.
• הכז יאר - אין ארץ ישראל - ו' אייר, אין חוץ לארץ - י"ג אייר.

באזונדער:

• החא יאר - י"ד ניסן.
• השג יאר - י"ב ניסן.
• זחג יאר - כ"ו ניסן.
• זשה יאר און בחה יאר - כ"ד ניסן.
• בשז יאר און גכז יאר - אין ארץ ישראל - כ"ב ניסן, אין חוץ לארץ - כ"ט ניסן.

הפטורה

די ספרדים, תימנים און איטאליענער ליינען די הפטורה פון פרשת אחרי אין ספר יחזקאל, קאַפּיטל כ"ב, פסוקים א'–ט"ז, "הֲתִשְׁפֹּט הֲתִשְׁפֹּט", (און ביי די די ראָמאַניאטן ביז פסוקים א'–ט"ז), וואו דער נביא יחזקאל מוסר'ט די אידן אויפ'ן נישט איינהאלטן די איסורי עריות. די אשכנזים ליינען אין ספר עמוס, קאַפּיטל ט', פסוקים ז'–ט"ו, "הֲלוֹא כִבְנֵי כֻשִׁיִים". רבי יחיאל מיכל טוקטשינסקי ברענגט אז דער מנהג אין ירושלים איז געווען צו ליינען אום אחרי התשפט, און פאר קדושים הלא כבני כושיים, אבער עס איז ווארשיינליך אנטוויקלט געווארן דורך א טעות.

אין פשוט'ע יארן ליינט מען די פרשה אינאיינעם מיט פרשת קדושים, און כאטש וואס מיר פסק'ען געווענליך ביי באהאפטענע פרשיות צו ליינען די הפטורה פונעם צווייטן, שרייבט דער מרדכי, אז ביי אחרי-קדושים זאל מען ליינען די הפטורה פון אחרי - הלא כבני כושיים, און דער רמ"א ברענגט אים אראפ און פסק'ענט אזוי אויס.

אין עיבור יארן וואס הייבן זיך אן אויף א דאנערשטאג (החא און השג יארן) געפאלט עס אום שבת הגדול, ווען אסאך פירן זיך צו ליינען א ספעציעלע הפטורה (ספעציעל אין החא יארן, וואס עס געפאלט ערב פסח). אין בשז און גכז יארן אין חוץ לארץ געפאלט ראש חודש אייר זונטאג, און מען ליינט די הפטורה פון "מחר חודש".

דרויסנדע לינקס

טעקסט:

• פרשת אחרי, אויף שיתופתא
• פרשת אחרי, אויפן "וויקיטעקסט" זייטל
• פרשת אחרי - טעקסט מיט תרגום אונקלוס, אויפ'ן "מכון ממרא" זייטל
• פרשת אחרי, אויפ'ן "מקראות גדולות הכתר" זייטל

טייטש

• מאיר הלוי לעטעריס, "פרשת אחרי", חמשה חומשי תורה אין אידיש, ניו יארק, תרע"ד

פארברייטערונג:

• שיעורים אויף פרשת אחרי אויף קול הלשון
• פרשת אחרי, אויפ'ן מחלקי המים זייטל
• פרשת אחרי, אויפ'ן "בית חב"ד" זייטל
• זעט שיעורים אויף פרשת אחרי, אויפן "בינינו" זייטל
• פרשת אחרי, אויפן "פרשת השבוע" זייטל
• דער ארטיקל "פרשת אחרי", אויפ'ן "ויקישיבה" זייטל
• נושאים אויף פרשת אחרי אויפ'ן "על התורה" זייטל