רבי זאב וואלף פון זיטאמיר
רבי זאב וואלף פון זיטאמיר (גערופן: דער אור המאיר אויפן נאמען פון זיין ספר, אוועק ה' סיון ה'תקנ"ז[1]). איז געווען פון די דריטער דור פון חסידות, פון די גריסע פון די תלמידים ביי רבי דוב בער פון מעזריטש. איז געווען אנפאנג א וויין סוחר און דערנאך געדינט אלס מגיד מישרים און פארשפרייט די תורת החסידות אין זיטאמיר.
ביאגראפיע
גאר ווייניג איז באקאנט איבער זיין יונגוואר און איבער זיין שטאמונג. זיין מאמע האט געהייסן יהודית{{הערה|זי איז געווען מיוחס צורבי שאול וואהל. האט חתונה געהאט צו עטיא אסתר. ר' וועלוועלע איז געווען א תלמיד פון מעזריטש'ער מגיד[א]. איז געווען זייער נאנט מיט אלערליי צדיקים פון יענעם דור, ווי רבי פינחס פון קאריץ, רבי יחיאל מיכל פון זלאטשוב און נאך.
אין זיטאמיר האט ער געדינט מלבד תפקידו כמגיד מישרים בז'יטומיר, הוא פתח בעיר בית מדרש חסידי[2]. התאלמן ונישא בשנית לטויבא בת רבי צבי הירש מרגליות רבה של מזריץ', אלמנת רבי יצחק אייזיק כץ ה"ברית כהונת עולם". להם נולדו שלושה בנים. בסוף ימיו התגורר באיווניץ הסמוכה לז'יטומיר ובה נפטר ונקבר.
דברי תורתו נדפסו בספרו "אור המאיר" (נדפס לראשונה בקוריץ, תקנ"ח) הנחשב לאחד מספרי היסוד של תורת החסידות. הספר נכתב על ידי תלמידו – רבי אליעזר מז'יטומיר. ספרו זה קיבל את הסכמותיהם של רבי לוי יצחק מברדיצ'ב, ואחרים. הספר הוא מהיחידים שאינם שייכים לדרך חב"ד בחסידות המוזכרים בספריה[3]
אף על פי שהעריץ את הסבא משפולי, תמך ברבי נחמן מברסלב במחלוקת שעורר עליו הסבא משפולי. מידידיו בין צדיקי החסידות: רבי לוי יצחק מברדיצ'ב, רבי מנחם נחום מצ'רנוביל, רבי משולם זושא מאניפולי.
בדרשותיו שבספרו הטיף לחיי פשטות וגינה את רדיפת המותרות. בגישתו הוא מבטל את הבלי העולם הזה, נכסיו, ערכיו, יצריו, מכאוביו וייסוריו. בביקורתו זאת הוא לא חסך ביקורתו מהתנהגות האדמורי"ם בדורו.[4] הוא גם דורש נגד סיגופים, ושולל פעולות חיצוניות כמו תנועות ואריכות יתרה בתפלה. מעבר לכך הוא מקיף בספרו את כל השאלות המרכזיות, שעמדו בעולמה של החסידות[5]
פאמיליע
- רבי ישראל דוב בער, איידעם פון רבי חיים מקרסנה, ממלא מקום אביו בז'יטומיר.
- רבי מנחם מנדל מברדיצ'ב
- רבי צבי הירש
- רבי יוסף, חתנו של רבי צבי מנחם אוירבך מאניפולי.
- רבי דוד
- רבי יחיאל מיכל
- רבי פנחס מקולק, היה חתנו של רבי צבי אריה מאליק. חתניו של רבי פנחס היו רבי יוחנן מרחמסטריווקא, רבי יחיאל מיכל מסקאליט ורבי אהרן מלעכוויטש.
תלמידים
- רבי שכנא צבי, נעמיראוו'ער מגיד, מחבר פון ספר הרי בשמים.
- רבי מאיר פון קאריסטשאוו, מחבר פון ספר מאיר עיני חכמים אויף חנוכה, בהשראת זיין רבי.
ליינט מער
- מבוא און תולדות המחבר, אור המאיר, מכון אבן ישראל, ה'תשנ"ה.
דרויסנדע לינקס
נאטיצן
רעפערענצן
- ↑ ס'איז דא וואס זאגן אז ה'תקנ"ח, אזוי אויך איז דא וואס זאגן י"ד אדר ה'תק"ס, אבער אום יאר ה'תקנ"ח אויף די הסכמות צו די ספר שטייט שוין אויף אים זצ"ל, זעט נאך דא זייט 7;אריינפיר צו ספר "אור המאיר", ה'תשנ"ה;אנציקלופדיה העברית, באנד 16, זייט 569 שטייט אז ער איז אוועק אין תק"ס (1800)
- ↑ הסכמת רבי לוי יצחק מברדיצ'ב לספרו.
- ↑ בית רבי
- ↑ ראה אנציקלופדיה העברית בערכו, כרך ט"ז, עמ' 569
- ↑ סילבוס הקורס עיונים ב"אור המאיר" לר` זאב וולף מז`יטומיר ד"ר יורם יעקובסון
קטגוריה:תלמידי המגיד ממזריטש
קטגוריה:דרשנים קטגוריה: מחברי ספרי חסידות קטגוריה:רבנים מווהלין
cc-by-sa 3.0 ערלויבעניש • אריגינעלער בלאט • ביישטייערער