רוי:מנחם בן סרוק

ר' מנחם בן סרוק (געלעבט אין שפאניע אין 10טן יארהונדערט) איז געווען א וויכטיגער פילאלאג און מדקדק פון לשון קודש. ער איז דער מחבר פון ערשטן ווערטערבוך צום תנ"ך, און אויך דקדוק-כללים מיטן נאמען "מחברת". ער ווערט אפט דערמאנט אין פירוש רש"י אויף תורה. מנחם האט געהאט מחלוקות מיט דעם צווייטן מדקדק אין יענער צייט, דונש בן לברט.

מנחם איז געבוירן געווארן אין דעם צענטן יאָר־הונדערט אין טורטוסא, שפּאניע. אלס אינגערמאן איז ער אוועק קיין קורדאָווירא. דארט האט ר’ יצחק, ר’ חסדאי אבן שאַפּרוט’ס זון, אים מקרב געווען. ער איז דער פארפאסער פון דעם "מחברת", וואס באהאנדלט די שרשים פון לשון הקודש און לשון ארמית.

עס איז דער ערשטער ספר אויף דעם דאזיגן געביט. זיין שיטה איז, אז עס זענען פארהאן שדשים וועלכע באשטייען פון איין אות, צוויי, דריי, פיר אדער פינף אותיות. זיין תלמיד חיוג’ (חיודזש) האלט, אז די שרשים באשטייען בלויז פון דריי אותיות. רש"י האט געהאלטן ר’ מנחם’ען פאר א גרויסען מדקדק, און ער ציטירט אים מערערע מאל. אויך תוספות ברענגט אים. דונאַש בן לאַבראַט האט שטארק אטאקירט ר’ מנחם’ס סיסטעם. דאס האט געפירט דערצו, אז ר’ חסדאי אבן שאפּרוט איז געווארן אויס פריינד און פארערער פון ר’ מנחם’ן. אבער זיינע תלמידים, און דער עיקר חיוג’, זענען ארויס מיט קריטיקען געגן דונאש’ן.