אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:פסח"

4 בייטן צוגעלייגט ,  פֿאַר 2 יאָר
ק
החלפת טקסט – "זרוע" ב־"זרוע"
ק (החלפת טקסט – "יידישע פאלק" ב־"אידישע פאלק")
ק (החלפת טקסט – "זרוע" ב־"זרוע")
שורה 64: שורה 64:
נאך דעם איז יעדע "חבורה" געגאנגען בראטן זיין קרבן פסח. מ'האט געבראטן דעם גאנצן קרבן אויף איינמאל: די קאפ, די קערפער די קניען, אויף א שטייענדיגע שפיז.  
נאך דעם איז יעדע "חבורה" געגאנגען בראטן זיין קרבן פסח. מ'האט געבראטן דעם גאנצן קרבן אויף איינמאל: די קאפ, די קערפער די קניען, אויף א שטייענדיגע שפיז.  


ביינאכט האבן זיך איינגעזאמעלט יעדע "חבורה", און מ'האט אפגעראכטען א פסח סדר אזוי ווי מיר טוהן היינט. אבער אנשטאט לייגען אויף די קערה "זרוע" - וואס דאס איז נאר א זכר אויף דעם קרבן פסח - האבן זיי געברענגט דעם קרבן פסח אליין און דאס געגעסן מיט געוואלדיגע פרייד און לוסטיגקייט.  
ביינאכט האבן זיך איינגעזאמעלט יעדע "חבורה", און מ'האט אפגעראכטען א פסח סדר אזוי ווי מיר טוהן היינט. אבער אנשטאט לייגען אויף די קערה "[[זרוע]]" - וואס דאס איז נאר א זכר אויף דעם קרבן פסח - האבן זיי געברענגט דעם קרבן פסח אליין און דאס געגעסן מיט געוואלדיגע פרייד און לוסטיגקייט.  


דער גאנצער ענין פון מקריב זיין דעם קרבן פסח, איז געווארן שטארק באקאנט פאר נאענט און פאר ווייט, אז אפילו די גוים זענען פון גרויס אינטערעס געקומען קיין ירושלים צוצוקוקען דעם געוואלדיג-הייליגן בילד. דאס האט צוגעברענגט, אז פוהל גוים האבן זיך אנגעהויבן צו דערנעהנטערן צום יודישן פאלק, און זיי האבן זיך מגייר געווען. מיט די צייט איז געווארן א באוועגונג פון הונדערטער גרים. און מיט די אלע הלכה פראבלעמען וואס די גרים האבן צוגעברענגט, האבן זיך באשעפטיגט די צוויי גרויסע תנאים, שמאי און הלל, - וואס האבן געלעבט אין די לעצטע צייט פון דעם צווייטן בית המקדש.  
דער גאנצער ענין פון מקריב זיין דעם קרבן פסח, איז געווארן שטארק באקאנט פאר נאענט און פאר ווייט, אז אפילו די גוים זענען פון גרויס אינטערעס געקומען קיין ירושלים צוצוקוקען דעם געוואלדיג-הייליגן בילד. דאס האט צוגעברענגט, אז פוהל גוים האבן זיך אנגעהויבן צו דערנעהנטערן צום יודישן פאלק, און זיי האבן זיך מגייר געווען. מיט די צייט איז געווארן א באוועגונג פון הונדערטער גרים. און מיט די אלע הלכה פראבלעמען וואס די גרים האבן צוגעברענגט, האבן זיך באשעפטיגט די צוויי גרויסע תנאים, שמאי און הלל, - וואס האבן געלעבט אין די לעצטע צייט פון דעם צווייטן בית המקדש.