אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "פרשת וזאת הברכה"

פון המכלול
קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
ק (הגהה)
ק (החלפת טקסט – "דרויסנדע" ב־"דרויסנדיגע")
 
(15 מיטלסטע ווערסיעס פון 2 באַניצער נישט געוויזן.)
שורה 1: שורה 1:
{{דרעפט}}
{{דעסקריפציע|עלפטע פרשה פון ספר דברים}}{{פרשת שבוע
<!-- הייבט אן רעדאגירן אונטער די שורה -->
{{פרשת שבוע
| פריערדיגע = פרשת האזינו
| פריערדיגע = פרשת האזינו
| קומענדיגע = פרשת בראשית
| קומענדיגע = פרשת בראשית
שורה 7: שורה 5:
| צאל פסוקים=41
| צאל פסוקים=41
| צאל ווערטער = 512
| צאל ווערטער = 512
| צאל אותיות =
| צאל אותיות = 1969
| אינהאלט = ברכת משה, פטירת משה
| אינהאלט = [[ברכת משה]], [[פטירת משה]]
| מספר עשה חינוך=0
| מספר עשה חינוך=0
| מספר לא תעשה חינוך=0
| מספר לא תעשה חינוך=0
שורה 18: שורה 16:
| עדה3 = תימנים
| עדה3 = תימנים
}}
}}
[[טעקע:Aleppo Codex (Deut).jpg|שמאל|ממוזער|250px|פרשת וזאת הברכה אין [[כתר ארם צובה]]. באדיבות [[מכון בן צבי]].]]
[[טעקע:Aleppo Codex (Deut).jpg|שמאל|ממוזער|250px|פרשת וזאת הברכה אין [[כתר ארם צובא]].]]
'''פרשת וְזֹאת הַבְּרָכָה''' איז די עלפטע און לעצטע פרשה פון [[ספר דברים]], און די לעצטע פרשה פון די [[תורה]] בכלל. די פרשה גייט פון {{תנ"ך|דברים|לג|א|לאנג=יא}}, ביז סוף ספר, {{תנ"ך|דברים|לד|יב|אן=ספר|לאנג=יא}}לויטן אנגענומענעם צעטיילונג פון [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]]. נאך ווען מען ענדיקט ליינען די פרשה ביי [[קריאת התורה]] זאגן די אשכנזים "חזק חזק ונתחזק" אויפן ענדיגן ספר דברים.
'''פרשת וְזֹאת הַבְּרָכָה''' איז די עלפטע און לעצטע [[פרשה]] פון [[ספר דברים]], און די לעצטע פרשה פון די [[תורה]] בכלל. די פרשה גייט פון {{תנ"ך|דברים|לג|א|לאנג=יא}}, ביז סוף ספר, {{תנ"ך|דברים|לד|יב|אן=ספר|לאנג=יא}} לויטן אנגענומענעם צעטיילונג פון [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]]. נאך וואס מען ענדיגט ליינען די פרשה ביי [[קריאת התורה]] זאגן די אשכנזים "[[חזק חזק ונתחזק]]" אויפן ענדיגן ספר דברים.


אין די פרשה בענטשט [[משה רבינו|משה]] די אידן איידער זיין פטירה, {{ציטוטון|וְזֹאת הַבְּרָכָה אֲשֶׁר בֵּרַךְ מֹשֶׁה אִישׁ הָאֱלֹקים אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לִפְנֵי מוֹתוֹ}}, און דאן ווערט געשילדערט זיין פטירה.
אין די פרשה בענטשט [[משה רבינו|משה]] די אידן איידער זיין פטירה, {{ציטוטון|וְזֹאת הַבְּרָכָה אֲשֶׁר בֵּרַךְ מֹשֶׁה אִישׁ הָאֱלֹקִים אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לִפְנֵי מוֹתוֹ}}. דערנאך ווערט געשילדערט זיין פטירה. וזאת הברכה איז די קורצסטע פרשה, לויטן צאל פון ווערטער און פון אותיות ([[פרשת וילך]] פארמאגט ווייניגער פסוקים).


אנדערש ווי אלע פרשיות, וואס ווערן געליינט שבת, ליינט מען וזאת הברכה [[שמחת תורה]] ווען מען צייכנט אפ דאס ענדיגן ליינען די גאנצע תורה דורכ'ן יאר, לויטבבלישער מנהג צו ענדיגן יעדע יאר די גאנצע תורה. מען פירט זיך אז יעדער איז עולה צו די פרשה, און מען ליינט איבער די פרשה וויפיל מאל עס פעלט אויס אז יעדער זאל האבן א געלעגנהייט עולה צו זיין. דער וואס האט די לעצטע עליה אין די פרשה ווערט אנגערופן [[חתן תורה]], און דאן רופט מען אויף דער [[חתן בראשית]] וואס באקומט די ערשטע עליה אין [[פרשת בראשית]].
אנדערש ווי אלע פרשיות וואס ווערן געליינט שבת, ליינט מען וזאת הברכה אין [[שמחת תורה]], ווען מען צייכנט אפ דאס ענדיגן ליינען די גאנצע תורה דורכ'ן יאר (לויט דער בבלישער מנהג צו ענדיגן יעדע יאר די גאנצע תורה). מען פירט זיך אז יעדער איז עולה צו די פרשה, און מען ליינט איבער די פרשה וויפיל מאל עס פעלט אויס אז יעדער זאל האבן א געלעגנהייט עולה צו זיין. דער וואס באקומט די לעצטע עליה אין די פרשה ווערט אנגערופן [[חתן תורה]], און דאן רופט מען אויף דער [[חתן בראשית]] וואס באקומט די ערשטע עליה אין [[פרשת בראשית]].


==פרשה אינהאלט==
==פרשה אינהאלט==
[[טעקע:Dead Sea from Mt Nebo.jpg|קליין|ממוזער|260px|אן אויסבליק פון [[הר נבו]] אין ריכטונג פון [[ים המלח]] און [[בקעת הירדן]].]]
===ברכת משה===
===ברכת משה===
די ערשטע טייל פון פרשה (פרק ל"ג) שטעלט פאר ווי משה ווינטשט אן די אידן פארן שטארבן. נאך א כללישע ברכה ווינטשטער פאר יעדע שבט עקסטער, חוץ פון [[שבט שמעון]]. רוב ברכה איז א פארשטעל פון די סארט שבט און זייער נחלה.
{{הויפט ארטיקל|ברכת משה}}
די ערשטע טייל פון פרשה (פרק ל"ג) שילדערט ווי משה בענטשט די אידן איידער'ן שטארבן. נאך אן אריינפיר וואו ער בענטשט כלל ישראל, בענטשט ער יעדע שבט באזונדער, אויסער [[שבט שמעון]]. די ברכות לויפן אין אלגעמיין לויט'ן כאראקטער פון דעם שבט אדער זייער נחלה אין ארץ ישראל.


===פטירת משה===
===משה'ס פטירה===
די צוויטע חלק פון פרשה (פרק ל"ד) שטעלט פאר ווי משה גייט ארויף אויף [[הר נבו]] און באקוקט גאנץ ארץ ישראל, דער נאך ווי ער שטארבט און ווערט באגראבן. כלל ישראל זענען זיך מתאבל אויף זיין פטירה און נעמען אן פאר [[יהושע בן נון]] אויף א מנהיג. די תורה ענדיקט זיך מיט פארשטעלן די גדולה פון משה, און זיין גרוסקייט מער פון אנדערע נביאים.
{{הויפט ארטיקל|פטירת משה}}
די צווייטע טייל פון פרשה (פרק ל"ד) שילדערט ווי משה גייט ארויף אויף [[הר נבו]] און גאט צייגט אים גאנץ ארץ ישראל, דערנאך ווי ער שטארבט און ווערט באגראבן. כלל ישראל טרויערט אויף זיין פטירה און נעמען אן [[יהושע בן נון]] אלס מנהיג. די תורה ענדיגט זיך מיט'ן ארויסברענגען די גרויסקייט פון משה, און זיין מעלה מער פון אנדערע [[נביא]]ים.


עס איז דא וואס זאגן<ref>ראה מחלוקת תנאים ב[[מסכת בבא בתרא|בבא בתרא]] טו.</ref> אז די לעצטע פסוקים האט נישט משה געשריבן נאר יהושע. אנדערע זאגן אז משה האט דאס געשריבן מיט טרערן פון דער אויבערשטערס מויל. לויט די ערשטע שיטה מעגן אויך קינדער ווינציגער פון גיל בר מצווה באקומען אן עלייה לתורה ביי די פסוקים.
תנאים קריגן איבער ווער עס האט געשריבן די לעצטע פסוקים וואס באציען זיך צו משה'ס פטירה: לויט [[רבי יהודה]]{{הערה|אדער [[רבי נחמיה]]}} האט יהושע בן נון געשריבן די פסוקים נאך משה'ס פטירה. לויט [[רבי שמעון]] האט דאס משה געשריבן פארטרערט אויפ'ן באפעל פונעם אויבערשטן, נאך בעפאר עס האט פאסירט{{הערה|{{בבלי|מנחות|ל|א}}; {{בבלי|בבא בתרא|טו|א}}.}}. לויט די ערשטע שיטה מעגן אויך קינדער פאר די בר מצווה באקומען אן עליה לתורה ביי די פסוקים{{מקור|סיבה=אין דרכי משה או"ח תרס"ט שטייט אז קטנים זענען עולה, אבער נישט אז דאס האט מיט די מחלוקת}}.


==הפטורה==
==הפטורה==
די הפטורה, וואס עס איז די הפטורה פון [[שמחת תורה]], איז די ערשטע פרק פון [[ספר יהושע]], וואס שטעלט פאר וואס עס איז פארגעקומען נאך די פטירה פון משה.
די גמרא זאגט אז שמחת תורה ליינט מען וזאת הברכה, און מען ליינט די [[הפטורה]] אין {{תנ"ך|מלכים א|ח|כב|לאנג=יא}} וואס רעדט איבער די [[חנוכת המקדש]] וואס האט זיך געענדיגט [[שמיני עצרת]]{{הערה|{{בבלי|מגילה|לא|א}}, און רש"י ד"ה ויהי ככלות שלמה.}}. אבער אין [[סדר רב עמרם גאון]] ברענגט ער אז טייל פירן זיך צו ליינען אנפאנג [[ספר יהושע]], וואו עס ווערט געשילדערט די פאסירונגען נאך משה'ס פטירה{{הערה|{{היברובוקס|2=סדר רב עמרם גאון - חלק א|3=43020|4=דף נב ע"א|page=111}}. זעט: דניאל גאלדשמידט און יונה פרענקל, מחזור סוכות, ירושלים תשמ"א, עמ' כ"ה אין הקדמה, אז דער מנהג שטאמט מעגליך פון אסאך פריער ווי רב עמרם גאון.}}. אמאל זענען געווען קהילות וואס האבן געליינט ביידע{{הערה|זעט: אברהם יערי, '''תולדות חג שמחת תורה''', עמוד 62}}, אבער היינט פירט מען זיך נאר צו ליינען אין יהושע. מען ליינט פון {{תנ"ך|יהושע|א|א|לאנג=יא|אן=ספר}}, ביי די אשכנזים און איטאליענער ענדיגט מען ביי {{תנ"ך|יהושע|א|יח|אן=פרק|לאנג=יא}}, די ספרדים און תימנים ביז {{תנ"ך|יהושע|א|ט|אן=פרק|לאנג=יא}}, און די תימנים לייגן צו נאך א פסוק, {{תנ"ך|יהושע|ו|כז|אן=ספר|לאנג=יא}}.
 
==דרויסנדיגע לינקס==
{{פרשה לינקס|בית חב"ד=856748|בינינו=2735|אתר פרשת השבוע=2010/09/vezot-habracha|וזאת הברכה}}


==רעפערענצן==
==רעפערענצן==
{{רעפערענצן}}
{{רעפערענצן}}


{{סוכות}}
{{פרשיות השבוע}}
{{פרשיות השבוע}}
{{ספר דברים}}
{{ספר דברים}}


[[:קאַטעגאָריע:פרשת וזאת הברכה]]
[[קאַטעגאָריע:פרשת וזאת הברכה]]
[[:קאַטעגאָריע:פרשיות ספר דברים]]
[[קאַטעגאָריע:פרשיות ספר דברים]]
[[:קאַטעגאָריע:שמחת תורה]]
[[קאַטעגאָריע:שמחת תורה]]
[[קאַטעגאָריע:תשרי]]
[[קאַטעגאָריע:המכלול ארטיקלען]]
[[he:פרשת וזאת הברכה]]
[[he:פרשת וזאת הברכה]]
{{קרד}}

יעצטיגע רעוויזיע זינט 08:13, 8 יולי 2024

Arrow r.svg וזאת הברכה Arrow l.svg
פסוקים דברים לג, א - לד, יב
צאל פסוקים 41
צאל ווערטער 512
צאל אותיות 1969
אינהאלט ברכת משה, פטירת משה
עשה (0)  לא תעשה (0)
הפטורה
אשכנזים און איטאליענער יהושע א, א–יח
ספרדים יהושע א, א–ט
תימנים יהושע א, א–ט, און יהושע ו, כז
פרשת וזאת הברכה אין כתר ארם צובא.

פרשת וְזֹאת הַבְּרָכָה איז די עלפטע און לעצטע פרשה פון ספר דברים, און די לעצטע פרשה פון די תורה בכלל. די פרשה גייט פון ספר דברים, קאַפּיטל ל"ג, פסוק א', ביז סוף ספר, קאַפּיטל ל"ד, פסוק י"ב לויטן אנגענומענעם צעטיילונג פון קאפיטלען. נאך וואס מען ענדיגט ליינען די פרשה ביי קריאת התורה זאגן די אשכנזים "חזק חזק ונתחזק" אויפן ענדיגן ספר דברים.

אין די פרשה בענטשט משה די אידן איידער זיין פטירה, ”וְזֹאת הַבְּרָכָה אֲשֶׁר בֵּרַךְ מֹשֶׁה אִישׁ הָאֱלֹקִים אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לִפְנֵי מוֹתוֹ”. דערנאך ווערט געשילדערט זיין פטירה. וזאת הברכה איז די קורצסטע פרשה, לויטן צאל פון ווערטער און פון אותיות (פרשת וילך פארמאגט ווייניגער פסוקים).

אנדערש ווי אלע פרשיות וואס ווערן געליינט שבת, ליינט מען וזאת הברכה אין שמחת תורה, ווען מען צייכנט אפ דאס ענדיגן ליינען די גאנצע תורה דורכ'ן יאר (לויט דער בבלישער מנהג צו ענדיגן יעדע יאר די גאנצע תורה). מען פירט זיך אז יעדער איז עולה צו די פרשה, און מען ליינט איבער די פרשה וויפיל מאל עס פעלט אויס אז יעדער זאל האבן א געלעגנהייט עולה צו זיין. דער וואס באקומט די לעצטע עליה אין די פרשה ווערט אנגערופן חתן תורה, און דאן רופט מען אויף דער חתן בראשית וואס באקומט די ערשטע עליה אין פרשת בראשית.

פרשה אינהאלט

אן אויסבליק פון הר נבו אין ריכטונג פון ים המלח און בקעת הירדן.

ברכת משה

די ערשטע טייל פון פרשה (פרק ל"ג) שילדערט ווי משה בענטשט די אידן איידער'ן שטארבן. נאך אן אריינפיר וואו ער בענטשט כלל ישראל, בענטשט ער יעדע שבט באזונדער, אויסער שבט שמעון. די ברכות לויפן אין אלגעמיין לויט'ן כאראקטער פון דעם שבט אדער זייער נחלה אין ארץ ישראל.

משה'ס פטירה

די צווייטע טייל פון פרשה (פרק ל"ד) שילדערט ווי משה גייט ארויף אויף הר נבו און גאט צייגט אים גאנץ ארץ ישראל, דערנאך ווי ער שטארבט און ווערט באגראבן. כלל ישראל טרויערט אויף זיין פטירה און נעמען אן יהושע בן נון אלס מנהיג. די תורה ענדיגט זיך מיט'ן ארויסברענגען די גרויסקייט פון משה, און זיין מעלה מער פון אנדערע נביאים.

תנאים קריגן איבער ווער עס האט געשריבן די לעצטע פסוקים וואס באציען זיך צו משה'ס פטירה: לויט רבי יהודה[1] האט יהושע בן נון געשריבן די פסוקים נאך משה'ס פטירה. לויט רבי שמעון האט דאס משה געשריבן פארטרערט אויפ'ן באפעל פונעם אויבערשטן, נאך בעפאר עס האט פאסירט[2]. לויט די ערשטע שיטה מעגן אויך קינדער פאר די בר מצווה באקומען אן עליה לתורה ביי די פסוקים[מקור פארלאנגט].

הפטורה

די גמרא זאגט אז שמחת תורה ליינט מען וזאת הברכה, און מען ליינט די הפטורה אין ספר מלכים א', קאַפּיטל ח', פסוק כ"ב וואס רעדט איבער די חנוכת המקדש וואס האט זיך געענדיגט שמיני עצרת[3]. אבער אין סדר רב עמרם גאון ברענגט ער אז טייל פירן זיך צו ליינען אנפאנג ספר יהושע, וואו עס ווערט געשילדערט די פאסירונגען נאך משה'ס פטירה[4]. אמאל זענען געווען קהילות וואס האבן געליינט ביידע[5], אבער היינט פירט מען זיך נאר צו ליינען אין יהושע. מען ליינט פון קאַפּיטל א', פסוק א', ביי די אשכנזים און איטאליענער ענדיגט מען ביי פסוק י"ח, די ספרדים און תימנים ביז פסוק ט', און די תימנים לייגן צו נאך א פסוק, קאַפּיטל ו', פסוק כ"ז.

דרויסנדיגע לינקס

טעקסט:

טייטש

  • מאיר הלוי לעטעריס, "פרשת וזאת הברכה", חמשה חומשי תורה אין אידיש, ניו יארק, תרע"ד

פארברייטערונג:

רעפערענצן

  1. אדער רבי נחמיה
  2. מנחות ל, א; בבא בתרא טו, א.
  3. מגילה לא, א, און רש"י ד"ה ויהי ככלות שלמה.
  4. סדר רב עמרם גאון - חלק א, דף נב ע"א. זעט: דניאל גאלדשמידט און יונה פרענקל, מחזור סוכות, ירושלים תשמ"א, עמ' כ"ה אין הקדמה, אז דער מנהג שטאמט מעגליך פון אסאך פריער ווי רב עמרם גאון.
  5. זעט: אברהם יערי, תולדות חג שמחת תורה, עמוד 62


טיילן פון דער ארטיקל זענען מעגליך איבערגעזעצט פון העברעאישער וויקיפעדיע
cc-by-sa 3.0 ערלויבענישאריגינעלער בלאטביישטייערער