בדוקי עריכות אוטומטית, אינטערפעיס רעדאקטארן, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, סיסאפן, מייבאים, מעדכנים, מייבא, אספקלריה רעדאקטארן
46,381
רעדאגירונגען
אין תקציר עריכה צייכן: רויע רעדאגירונג |
אין תקציר עריכה צייכן: רויע רעדאגירונג |
||
| שורה 23: | שורה 23: | ||
==ביאגראפיע== | ==ביאגראפיע== | ||
רבי נפתלי צבי הורוויץ איז געבוירן געווארן אין ז' סיון{{הערה|[https://colenda.library.upenn.edu/uv/uv.html#?manifest=https://colenda.library.upenn.edu/items/ark:/81431/p3hq3s50s/manifest&c=0&m=0&s=0&cv=14&config=/uv/uv-config.json יזכור-בוך פון שטאט ראפשיץ, ז' 5]}} תק"כ אין לעשנעוו, אין מזרח גאליציע, פונקט אין דעם טאג וואס דער [[בעל שם טוב]], דער גרינדער פון חסידות, איז נפטר געווארן{{הערה|רבי נפתלי דערמאנט דעם בעש"ט'ס פטירה אין זרע קודש, וירא, ד"ה וישכם אברהם.}}, אויף וואס צאנזער רב האט זיך שפּעטער אויסגעדרוקט "וזרח השמש ובא השמש"{{הערה|אהל נפתלי או' ב, ז' 5; עשר צחצחות, 83.}}. רבי נפתלי איז געבוירן געווארן אין א חשוב'ער רבני'שער משפּחה. זיין פאטער, רבי מנחם מענדל רובין (רבי מענדעלע לינסקער), איז געווען רב אין לעשנעוו און שפּעטער (נאך תקל"ג) אין האראדענקע און אין לינסק (תקמ"ב) און דער גאנצער סאַנאָקער פּראָווינץ. <!-- זיין הויז אין לינסק האט געדינט אלס קלויז פאר געהויבענע לייט, א שטייגער ווי דער [[בראדער קלויז]], שוין פון די תק"מ יארן{{הערה|אהל נפתלי, אות יט, זז' 12–13.}}. --> זיין מוטער, ביילא, איז געווען די טאכטער פון רבי יצחק הלוי בן ר' יעקב יוקל הורוויץ, באקאנט אלס רבי איציקל האמבורגער, וועלכער איז געווען דער רב פון די צוזאמענגעשטעלטע קהילות אלטאנא, האמבורג און וואנדסבעק ("אה"ו"){{הערה|אהל נפתלי או' א-ב, ז' 5; עשר צחצחות, 83–84.}}, און וועמענס יחוס האט זיך געצויגן ביזן בארימטן [[רבי ישעיה הלוי הורוויץ|רבי ישעיה הורוויץ]], מחבר פון "שני לוחות הברית" (של"ה){{הערה|פאר די יחוס, זעט אהל נפתלי, אות שצג, זז' 139–148; ר' יעקב שווערדשארף, [https://hebrewbooks.org/29044 גזע תרשישים (לעמבערג, תרס"ה)]. זעט אויך אהל נפתלי, אות א, 5.}}. דער ראפשיצער רב האט | רבי נפתלי צבי הורוויץ איז געבוירן געווארן אין ז' סיון{{הערה|[https://colenda.library.upenn.edu/uv/uv.html#?manifest=https://colenda.library.upenn.edu/items/ark:/81431/p3hq3s50s/manifest&c=0&m=0&s=0&cv=14&config=/uv/uv-config.json יזכור-בוך פון שטאט ראפשיץ, ז' 5]}} תק"כ אין לעשנעוו, אין מזרח גאליציע, פונקט אין דעם טאג וואס דער [[בעל שם טוב]], דער גרינדער פון חסידות, איז נפטר געווארן{{הערה|רבי נפתלי דערמאנט דעם בעש"ט'ס פטירה אין זרע קודש, וירא, ד"ה וישכם אברהם.}}, אויף וואס צאנזער רב האט זיך שפּעטער אויסגעדרוקט "וזרח השמש ובא השמש"{{הערה|אהל נפתלי או' ב, ז' 5; עשר צחצחות, 83.}}. רבי נפתלי איז געבוירן געווארן אין א חשוב'ער רבני'שער משפּחה. זיין פאטער, רבי מנחם מענדל רובין (רבי מענדעלע לינסקער), איז געווען רב אין לעשנעוו און שפּעטער (נאך תקל"ג) אין האראדענקע און אין לינסק (תקמ"ב) און דער גאנצער סאַנאָקער פּראָווינץ. <!-- זיין הויז אין לינסק האט געדינט אלס קלויז פאר געהויבענע לייט, א שטייגער ווי דער [[בראדער קלויז]], שוין פון די תק"מ יארן{{הערה|אהל נפתלי, אות יט, זז' 12–13.}}. --> זיין מוטער, ביילא, איז געווען די טאכטער פון רבי יצחק הלוי בן ר' יעקב יוקל הורוויץ, באקאנט אלס רבי איציקל האמבורגער, וועלכער איז געווען דער רב פון די צוזאמענגעשטעלטע קהילות אלטאנא, האמבורג און וואנדסבעק ("אה"ו"){{הערה|אהל נפתלי או' א-ב, ז' 5; עשר צחצחות, 83–84.}}, און וועמענס יחוס האט זיך געצויגן ביזן בארימטן [[רבי ישעיה הלוי הורוויץ|רבי ישעיה הורוויץ]], מחבר פון "שני לוחות הברית" (של"ה){{הערה|פאר די יחוס, זעט אהל נפתלי, אות שצג, זז' 139–148; ר' יעקב שווערדשארף, [https://hebrewbooks.org/29044 גזע תרשישים (לעמבערג, תרס"ה)]. זעט אויך אהל נפתלי, אות א, 5.}}. דער חוזה הקדוש פון לובלין האט אמאל שמחת תורה געזאגט אז דער ראפּשיצער האט געהאט היינט ביי די הקפות א גרויסן גאסט, זיין זיידע דער של"ה הקדוש{{הערה|עשר צחצחות, נח, ז' 95.}}. דער ראפשיצער רב האט אמאל באהויפּטעט אז "פערציג פון זיינע זיידעס זענען געווען אזוי ווי דער בעל שם טוב", אבער ער האט אויך ערקלערט ווי זיין גרויסן יחוס מאכט אים קליין{{הערה|זעט אהל נפתלי, או' שסא, שסב, שפה; עשר צחצחות, אות לא, ז' 90}}. ער האט געהאט א ברודער, רבי יעקב יוקל, וועלכער איז געווען א קעגנער פון חסידות{{הערה|אוהל נפתלי, סי שלה, ז' 121.}}. | ||
רבי נפתלי צבי האט שפעטער אנגענומען דעם משפּחה-נאמען "הורוויץ" פון זיין זיידן פון דער מוטער'ס זייט. אין זיין יוגנט, ביים וואוינען נאך אינדערהיים ביי זיין פאטער, האט ער ארויסגעוויזן זיין חכמה ביים האנדלען מיט פּוילישע באאמטע, קענענדיג פּויליש{{הערה|{{אוצר החכמה|יהודה ליב מימון|שרי המאה|155155|page=81|באנד=ד|פרק י|אבאנענטן=יא}}}}. | רבי נפתלי צבי האט שפעטער אנגענומען דעם משפּחה-נאמען "הורוויץ" פון זיין זיידן פון דער מוטער'ס זייט. אין זיין יוגנט, ביים וואוינען נאך אינדערהיים ביי זיין פאטער, האט ער ארויסגעוויזן זיין חכמה ביים האנדלען מיט פּוילישע באאמטע, קענענדיג פּויליש{{הערה|{{אוצר החכמה|יהודה ליב מימון|שרי המאה|155155|page=81|באנד=ד|פרק י|אבאנענטן=יא}}}}. | ||
| שורה 32: | שורה 32: | ||
==פארבינדונג מיט חסידות און זיינע רביים== | ==פארבינדונג מיט חסידות און זיינע רביים== | ||
רבי נפתלי איז געצויגן געווארן צו חסידות, און ער איז געפארן צום רבי'ן [[רבי אלימלך פון ליזענסק|רבי אלימלך פון ליזשענסק]], וועלכער איז געווארן זיין רבי מובהק{{הערה|רבי אלימלך ווערט אפט ציטירט אין רבי נפתלי'ס ספרים. ערטער ווי ער שרייבט שמעתי: זרע קודש, ויצא, ד"ה ויחלום; כי תצא, ד"ה כי תבנה.}}. צוליב זיין גרויס יחוס, האט רבי אלימלך אים צוערשט אנטזאגט אריינצונעמען אין די 'חבריא קדישא', זאגנדיג אז ער דארף נישט קיין מיוחסים. אבער נאך רבי נפתלי'ס בכיות און געבעטן, האט רבי אלימלך מסכים געווען אים אנצונעמען. לויט א מסורה, ווען ער איז געווען 13 יאר אלט, האט זיין פאטער אים געברענגט צו רבי יחיאל מיכל פון זלאטשוב, און דער רבי יחיאל מיכל האט אים געלייגט תפילין, וואס רבי נפתלי צבי האט געזאגט אז דאס האט אים צוגעבונדן צו א העכערער וועלט פון וועלכער ער קען זיך קיינמאל נישט אפּטיילן{{הערה|אוהל נפתלי, 5. רבי מיכל'ע ווערט אויך ציטירט אין זרע קודש, בראשית, ד"ה א"י התורה ("שמעתי משל מהמגיד הקדוש מוה' יחיאל מיכל זצ"ל"); וישלח, ד"ה אי' במדרש וירא; פרה, ד"ה במד' למה; {{היברובוקס||אילה שלוחה|3687|page=27}}.}}. אַן אנדער מסורה זאגט אז דער חוזה פון לובלין האט אים געבענטשט אין זיין יוגנט, בשעת א נסיעה ביים זלאטשובער מגיד{{הערה|{{היברובוקס|ר' דוב בער עהרמאן|דברים ערבים|9491|page=90|באנד=א|מקום הוצאה=מונקאטש|שנת הוצאה=תרס"ג|עמ=דף לז, ב}}}}. ער האט אויך געהאט א שייכות מיט רבי לוי יצחק פון בערדיטשעוו, וועלכער האט אים פארזיכערט אז ער וועט ווערן א רבי{{הערה|אהל נפתלי, אות סא, ז' 27. זעט אויך זרע קודש, ערב יו"כ, ד"ה א"י הלה' ("מעשה מהרב הקדוש המפורסם מוהר"ל אב"ד דק"ק בארדיטשוב זללה"ה") | רבי נפתלי איז געצויגן געווארן צו חסידות, און ער איז געפארן צום רבי'ן [[רבי אלימלך פון ליזענסק|רבי אלימלך פון ליזשענסק]], וועלכער איז געווארן זיין רבי מובהק{{הערה|רבי אלימלך ווערט אפט ציטירט אין רבי נפתלי'ס ספרים. ערטער ווי ער שרייבט שמעתי: זרע קודש, ויצא, ד"ה ויחלום; כי תצא, ד"ה כי תבנה.}}. צוליב זיין גרויס יחוס, האט רבי אלימלך אים צוערשט אנטזאגט אריינצונעמען אין די 'חבריא קדישא', זאגנדיג אז ער דארף נישט קיין מיוחסים. אבער נאך רבי נפתלי'ס בכיות און געבעטן, האט רבי אלימלך מסכים געווען אים אנצונעמען. אַן אנדערע ווערסיע זאגט אז רבי ר' אלימלך האט אים דאן אנגערופן "דער זון פון דער רוצח" צוליב א פּאסירונג מיט רבי נפתלי צבי'ס פאטער{{הערה|אהל נפתלי, סי' יג, ז' 8.}}. עס שיינט אז רבי נפתלי צבי האט זיך גענומען צו חסידות אונטערן איינפלוס פון זיין פאטער{{הערה|Salmon, ''Hasidism Reappraised'', p. 322.}}. | ||
לויט א מסורה, ווען ער איז געווען 13 יאר אלט, האט זיין פאטער אים געברענגט צו [[רבי יחיאל מיכל פון זלאטשוב]], און דער רבי יחיאל מיכל האט אים געלייגט תפילין, וואס רבי נפתלי צבי האט געזאגט אז דאס האט אים צוגעבונדן צו א העכערער וועלט פון וועלכער ער קען זיך קיינמאל נישט אפּטיילן{{הערה|אוהל נפתלי, 5. רבי מיכל'ע ווערט אויך ציטירט אין זרע קודש, בראשית, ד"ה א"י התורה ("שמעתי משל מהמגיד הקדוש מוה' יחיאל מיכל זצ"ל"); וישלח, ד"ה אי' במדרש וירא; פרה, ד"ה במד' למה; {{היברובוקס||אילה שלוחה|3687|page=27}}.}}. אַן אנדער מסורה זאגט אז דער חוזה פון לובלין האט אים געבענטשט אין זיין יוגנט, בשעת א נסיעה ביים זלאטשובער מגיד{{הערה|{{היברובוקס|ר' דוב בער עהרמאן|דברים ערבים|9491|page=90|באנד=א|מקום הוצאה=מונקאטש|שנת הוצאה=תרס"ג|עמ=דף לז, ב}}}}. | |||
ער האט אויך געהאט א שייכות מיט אנדערע פירער פון חסידות, תלמידים פון דעם מגיד פון מעזריטש, ווי רבי מרדכי פון נעשכיז, אין וועמענס שטוב ער האט פארברענגט א יאר צייט, רבי משולם פייבוש פון זבאראזש, און רבי לוי יצחק פון בערדיטשעוו, וועלכער האט אים פארזיכערט אז ער וועט ווערן א רבי{{הערה|אהל נפתלי, אות סא, ז' 27. זעט אויך זרע קודש, ערב יו"כ, ד"ה א"י הלה' ("מעשה מהרב הקדוש המפורסם מוהר"ל אב"ד דק"ק בארדיטשוב זללה"ה").}}.<!-- | |||
זיין הויפּט לערער אין דרך החסידות איז געווען רבי אברהם יהושע העשיל פון אפּטא, און זיין לערער אין "פנימיות התורה" (קבלה) איז געווען רבי מנחם מענדל פון רימנוב{{הערה|Salmon, ''Hasidism Reappraised'', p. 336.}}. | זיין הויפּט לערער אין דרך החסידות איז געווען רבי אברהם יהושע העשיל פון אפּטא, און זיין לערער אין "פנימיות התורה" (קבלה) איז געווען רבי מנחם מענדל פון רימנוב{{הערה|Salmon, ''Hasidism Reappraised'', p. 336.}}. | ||
| שורה 38: | שורה 42: | ||
שמעתי מהרב הקדוש מסדילקב, ז"ק חנוכה, ד"ה המליך | שמעתי מהרב הקדוש מסדילקב, ז"ק חנוכה, ד"ה המליך | ||
--> ער האט באזוכט רבי ישראל פון רוזשין צוזאמען מיט רבי אברהם יהושע העשל פון אפטא, און דער רוזשינער האט באוואונדערט דער ראפּשיצער אלס א 'חכם'{{הערה|עשר צחצחות, סי' נז, ז' 95}}. | |||
נאך דער פּטירה פון זיין רבי'ן רבי אלימלך (תקמ"ז), איז רבי נפתלי געפארן צו רבי אלימלך'ס תלמיד, [[רבי יעקב יצחק פון לובלין|דער חוזה פון לובלין]]{{הערה|רבי נפתלי ציטירט אים אין זרע קודש, וישלח, ד"ה קטונתי ("שמעתי מפי אדמו"ר מלובלין").}}. ער האט זיך אויך באטראכט אלס א תלמיד פון [[רבי מנחם מענדל פון רימנוב|רבי מענדעלע רימנובער]]{{הערה|רבי מענדלע ווערט אפט ציטירט אין ר' נפתלי'ס ספרים, מיט גרעסערע טיטלען ווי דער רבי פון לובלין, ווי "שמעתי ממורי ורבי מהר"מ מרימנאב נבג"מ" (זרע קודש, ויגש, ד"ה ולאביו שלח). זעט אויך: זרע קודש, מקץ, ד"ה ויאמר יוסף; חוקת, ד"ה עוד במדרש באר; פינחס, ד"ה צרור את; כי תצא, ד"ה א"י כי הנה; שבועות, ד"ה במדרש אנכי; חנוכה, ליל ג, ד"ה בהעלותך; ליל זאת חנוכה, ד"ה ואשה; לקוטים ד"ה בעת ההיא. זעט דער באקאנטער שילדערונג פון [[רבי יחזקאל פאנעט]] אויף רבי מענדעלע'ס הויף, שו"ת מראה יחזקאל סי' קד: "הה"ג הצדיק אבד"ק ראפשיץ עומד עליו לשרתו כאחד מן התלמידים".}}, און דער [[רבי ישראל האפשטיין|קאזשניצער מגיד]]{{הערה|Salmon, ''Hasidism Reappraised'', p. 327.}}. דער קאזשניצער מגיד האט געזאגט אז ער איז געווען דער בעסטער ערקלערער פון דעם ספר "נועם אלימלך"{{הערה|אהל נפתלי, אות רעח, 100.}}. | |||
נאך דער פּטירה פון זיין רבי'ן רבי אלימלך (תקמ"ז), איז רבי נפתלי געפארן צו רבי אלימלך'ס תלמיד, [[רבי יעקב יצחק פון לובלין|דער חוזה פון לובלין]]{{הערה|רבי נפתלי ציטירט אים אין זרע קודש, וישלח, ד"ה קטונתי ("שמעתי מפי אדמו"ר מלובלין").}}. ער האט זיך אויך באטראכט אלס א תלמיד פון [[רבי מנחם מענדל פון רימנוב|רבי מענדעלע רימנובער]]{{הערה|רבי מענדלע ווערט אפט ציטירט אין ר' נפתלי'ס ספרים, | |||
==פירערשאפט און השפּעה== | ==פירערשאפט און השפּעה== | ||
| שורה 48: | שורה 51: | ||
נאָך דער פּטירה פון די דריי גרויסע רבי'ס פון פוילן, דער חוזה פון לובלין, דער קאזשניצער מגיד, און רבי מענדעלע רימנובער, אין יאר [[ה'תקע"ה|תקע"ה]], איז רבי נפתלי צבי געווארן דער צענטראלער מנהיג פון גאליציאנעם חסידות, הויפּטזעכליך אין מערב און צענטראל גאליציע. די גאליציאנע חסידים האבן נאכגעפאלגט זיין מהלך אין עבודת ה' און אין גרויס טייל זיך געפירט ווי זיינע מנהגים. | נאָך דער פּטירה פון די דריי גרויסע רבי'ס פון פוילן, דער חוזה פון לובלין, דער קאזשניצער מגיד, און רבי מענדעלע רימנובער, אין יאר [[ה'תקע"ה|תקע"ה]], איז רבי נפתלי צבי געווארן דער צענטראלער מנהיג פון גאליציאנעם חסידות, הויפּטזעכליך אין מערב און צענטראל גאליציע. די גאליציאנע חסידים האבן נאכגעפאלגט זיין מהלך אין עבודת ה' און אין גרויס טייל זיך געפירט ווי זיינע מנהגים. | ||
צואוישן ר' נפתלי צבי'ס נאנטסטע חברים איז געווען רבי צבי הירש פון זידיטשוב, צו וועם ער האט געהאט א טיפן רעספּעקט{{הערה|זעט אורטנר, הרבי צבי אלימלך, עמ' קסב | צואוישן ר' נפתלי צבי'ס נאנטסטע חברים איז געווען רבי צבי הירש פון זידיטשוב, צו וועם ער האט געהאט א טיפן רעספּעקט{{הערה|זעט אורטנר, הרבי צבי אלימלך, עמ' קסב.}}. דער זידיטשובער רבי האט אמאל געזאגט צום ראפשיצער רבי'ן: "אייער זיידע דער של"ה הקדוש איז ביי אונז א אפטער גאסט"{{הערה|ר' ישראל בערגער, [https://www.nli.org.il/he/books/NNL_ALEPH990038365770205171/NLI עשר קדושות], סי' לג, פיעטרקוב, תרס"ו, ז' 19.}}. | ||
רנ"צ איז געווען טעטיג אין קהל'ישע ענינים און האט געהאט א ראלע אין אויסוועלן רבנים פאר די קהילות אין זיין געגנט, אפט פון זיינע קינדער און תלמידים{{הערה|זעטאמרי שפר, [https://www.sefaria.org.il/Imrei_Shefer%2C_Epistles.5.4 בריוו צו רבי שלום קאמינקער] ("טוב טוב עשה אשר קבל עליו עול הרבנות בק"ק יארטשוב כי בזמן הזה מצוה גדולה לפקח בצרכי צבור ולהדריכם ולעשות שלום בין איש לרעהו ובין איש לאשתו ובזה עובד להשי"ת בכל עת ועת לעשות לה'"); אהל נפתלי אות עה, ז' 31; עשר צחצחות, ז' 84; }}. ער האט אויך געארבעט צו באשטימען זיין אויטאריטעט איבער די אנדערע קהל־פונקציאנערן, ווי שוחטים, איבערן גאנצן געגנט{{הערה|זעט אהל נפתלי, אות קצו, ז' 61.}}. ער האט געהייסן זיינע קינדער און אייניקלעך אז זיי זאלן ווערן רבנים פון קהילות, נישט בלויז רביס. | רנ"צ איז געווען טעטיג אין קהל'ישע ענינים און האט געהאט א ראלע אין אויסוועלן רבנים פאר די קהילות אין זיין געגנט, אפט פון זיינע קינדער און תלמידים{{הערה|זעטאמרי שפר, [https://www.sefaria.org.il/Imrei_Shefer%2C_Epistles.5.4 בריוו צו רבי שלום קאמינקער] ("טוב טוב עשה אשר קבל עליו עול הרבנות בק"ק יארטשוב כי בזמן הזה מצוה גדולה לפקח בצרכי צבור ולהדריכם ולעשות שלום בין איש לרעהו ובין איש לאשתו ובזה עובד להשי"ת בכל עת ועת לעשות לה'"); אהל נפתלי אות עה, ז' 31; עשר צחצחות, ז' 84; }}. ער האט אויך געארבעט צו באשטימען זיין אויטאריטעט איבער די אנדערע קהל־פונקציאנערן, ווי שוחטים, איבערן גאנצן געגנט{{הערה|זעט אהל נפתלי, אות קצו, ז' 61.}}. ער האט געהייסן זיינע קינדער און אייניקלעך אז זיי זאלן ווערן רבנים פון קהילות, נישט בלויז רביס. | ||
| שורה 87: | שורה 90: | ||
אבד"ק ליסקא | אבד"ק ליסקא | ||
תנצב"ה}} | תנצב"ה}} | ||
דער ראפשיצער רב איז נפטר געווארן אין י"א אייר תקפ"ז, ביים עלטער פון 66 יאר, אין [[לאנצהוט]] (Łańcut), פוילן. מען זאגט אז ער איז נפטר געווארן אויפן וועג צו דאקטוירים אין לאנצהוט, און דער בעל-עגלה האט באשלאסן נישט צוריקצופארן קיין ראפּשיץ, ווייל רבי נפתלי האט איינמאל באמערקט אז ער שפּירט אן "אנגענעמער ריח" אין לאנצהוט{{הערה|שם=JP}}. ער איז באערדיגט געווארן אויפן עלטערן בית-החיים דארטן און שפּעטער איז געבויט געווארן אן אויף זיין קבר. אויף זיין מציבה האט ער אנגעוויזן צו שרייבן: "יחיד בדורו בחכמת אלקים". | דער ראפשיצער רב איז נפטר געווארן אין י"א אייר תקפ"ז, ביים עלטער פון 66 יאר, אין [[לאנצהוט]] (Łańcut), פוילן. מען זאגט אז ער איז נפטר געווארן אויפן וועג צו דאקטוירים אין לאנצהוט, און דער בעל-עגלה האט באשלאסן נישט צוריקצופארן קיין ראפּשיץ, ווייל רבי נפתלי האט איינמאל באמערקט אז ער שפּירט אן "אנגענעמער ריח" אין לאנצהוט{{הערה|שם=JP}}. ער איז באערדיגט געווארן אויפן עלטערן בית-החיים דארטן און שפּעטער איז געבויט געווארן אן אוהל אויף זיין קבר. אויף זיין מציבה האט ער אנגעוויזן צו שרייבן: "יחיד בדורו בחכמת אלקים". | ||
==המשכה== | ==המשכה== | ||
רבי נפתלי צבי הורוויץ איז דער שטאם-פאטער פון א זייער פארצווייגטער דינאסטיע פון צדיקים אין גאליציע, צווישן זיי אסאך גרויסע רבנים. דער גראדער יורש פון דער ראפּשיצער דינאסטיע איז געווען ר' נפתלי צבי'ס איידעם [[רבי אשר ישעיה רובין]] (ר' אשר'ל). צווישן דער ראפּשיצער'ס זין זענען געווען [[רבי אברהם חיים הורוויץ (ערשטער)|רבי אברהם חיים פון לינסק]], [[רבי יעקב הורוויץ (מעליץ)|רבי יעקב מעליצער]] (וועלכער איז געווען רב אין קאָלבושאָוו און מעליץ און איז געווארן א רבי אין תקפ"ז; צוליב די מופתים וואס זענען אים צוגעשריבן געווארן, איז ער געווען באקאנט אלס דער "קליינער בעל שם טוב"){{הערה|{{לינק|אדרעס=https://delet.jhi.pl/pl/psj?articleId=14154|שרייבער=Zofia Borzymińska|קעפל=Horowic Naftali Cwi z Ropczyc|זייטל=DELET|שפראך=PL}}|כיוון=שמאל}}, און [[רבי אליעזר הורוויץ|רבי אליעזר'ל דזשיקובער]], פון וועם עס ציט זיך די [[דזשיקוב (חסידות)|דזשיקובער חסידות]], און וועלכער איז אויך געווען א בארימטער חסידישער פירער. ר' אליעזר האט אנגעהויבן פּראווען רביסטווע ערשט נאכ'ן פטירה פון זיין פעטער, ר' אשר'ל (תר"ה){{הערה|וואונדער, אנציקלופדיה לחכמי גליציה.}} | רבי נפתלי צבי הורוויץ איז דער שטאם-פאטער פון א זייער פארצווייגטער דינאסטיע פון צדיקים אין גאליציע, צווישן זיי אסאך גרויסע רבנים. דער גראדער יורש פון דער ראפּשיצער דינאסטיע איז געווען ר' נפתלי צבי'ס איידעם [[רבי אשר ישעיה רובין]] (ר' אשר'ל). צווישן דער ראפּשיצער'ס זין זענען געווען [[רבי אברהם חיים הורוויץ (ערשטער)|רבי אברהם חיים פון לינסק]], [[רבי יעקב הורוויץ (מעליץ)|רבי יעקב מעליצער]] (וועלכער איז געווען רב אין קאָלבושאָוו און מעליץ און איז געווארן א רבי אין תקפ"ז; צוליב די מופתים וואס זענען אים צוגעשריבן געווארן, איז ער געווען באקאנט אלס דער "קליינער בעל שם טוב"){{הערה|{{לינק|אדרעס=https://delet.jhi.pl/pl/psj?articleId=14154|שרייבער=Zofia Borzymińska|קעפל=Horowic Naftali Cwi z Ropczyc|זייטל=DELET|שפראך=PL}}|כיוון=שמאל}}, און [[רבי אליעזר הורוויץ|רבי אליעזר'ל דזשיקובער]], פון וועם עס ציט זיך די [[דזשיקוב (חסידות)|דזשיקובער חסידות]], און וועלכער איז אויך געווען א בארימטער חסידישער פירער. ר' אליעזר האט אנגעהויבן פּראווען רביסטווע ערשט נאכ'ן פטירה פון זיין פעטער, ר' אשר'ל (תר"ה){{הערה|וואונדער, אנציקלופדיה לחכמי גליציה.}}. | ||
צווישן די גאר באוואוסטע תלמידים זענען געווען: דער [[רבי חיים האלבערשטאם|צאנזער רב]], דער [[רבי שלום רוקח|שר שלום פון בעלז]], [[רבי שלום ראזענפעלד|רבי שלום קאמינקער]], און [[רבי צבי אלימלך פון דינוב]], וועלכער איז למעשה געווארן רבי ביים לעבן פון ראפשיצער רב, פירנדיג צו א געוויסער שפּאנונג צווישן די צוויי{{הערה|נתן אורטנר, הרבי צבי אלימלך מדינוב: פרקי חייו ומשנתו, זז' קסב–ג; קאמעלהאר, דור דעה, זז' רמ–מא.}}. | צווישן די גאר באוואוסטע תלמידים זענען געווען: דער [[רבי חיים האלבערשטאם|צאנזער רב]], דער [[רבי שלום רוקח|שר שלום פון בעלז]], [[רבי שלום ראזענפעלד|רבי שלום קאמינקער]], און [[רבי צבי אלימלך פון דינוב]], וועלכער איז למעשה געווארן רבי ביים לעבן פון ראפשיצער רב, פירנדיג צו א געוויסער שפּאנונג צווישן די צוויי{{הערה|נתן אורטנר, הרבי צבי אלימלך מדינוב: פרקי חייו ומשנתו, זז' קסב–ג; קאמעלהאר, דור דעה, זז' רמ–מא.}}. | ||
| שורה 115: | שורה 118: | ||
*{{היברובוקס||אמרי שפר|3692|מקום הוצאה=לעמבערג|שנת הוצאה=תרמ"ד}} | *{{היברובוקס||אמרי שפר|3692|מקום הוצאה=לעמבערג|שנת הוצאה=תרמ"ד}} | ||
*{{היברובוקס|רבי חיים בצלאל פאנעט|שו"ת דרך יבחר|738|מקום הוצאה=מונקאטש|שנת הוצאה=תרנ"ג}} | *{{היברובוקס|רבי חיים בצלאל פאנעט|שו"ת דרך יבחר|738|מקום הוצאה=מונקאטש|שנת הוצאה=תרנ"ג}} | ||
<!-- {{היברובוקס|גרוסמן, לוי|שם ושארית|29141|page=97}} | *{{אוצר החכמה|שלמה טל|רבי נפתלי מרופשיטץ|156201|מקום הוצאה=ירושלים|שנת הוצאה=תשמ"ג}}<!-- {{היברובוקס|גרוסמן, לוי|שם ושארית|29141|page=97}} | ||
--> | --> | ||
==דרויסנדיגע לינקס== | ==דרויסנדיגע לינקס== | ||
רעדאגירונגען