מייבאים כמותיים, בדוקי עריכות אוטומטית, ביוראקראטן, אינטערפעיס רעדאקטארן, emailconfirmed, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, מנטרים, סיסאפן, צוות טכני, מייבאים, מעדכנים, אספקלריה רעדאקטארן
102,362
רעדאגירונגען
←דער טעם פארן תענית
ק (החלפת טקסט – "[[מרדכי הצדיק" ב־"[[מרדכי") |
|||
| שורה 9: | שורה 9: | ||
* לויט ווי געשילדערט אין [[מגילת אסתר]], זענען די אידן זיך צוזאמגעקומען אינעם טאג פון [[י"ג אדר]], נאך וואס אחשוורוש האט זיי באפולמעכטיגט זיך צו באשיצן קעגן זייערע פיינט, און אפגעראכטן א קריג, אזויווי עס שטייט אין פסוק: {{ציטוטון|וּבִשְׁנֵים עָשָׂר חֹדֶשׁ הוּא חֹדֶשׁ אֲדָר בִּשְׁלוֹשָׁה עָשָׂר יוֹם בּוֹ... נִקְהֲלוּ הַיְּהוּדִים בְּעָרֵיהֶם בְּכָל מְדִינוֹת הַמֶּלֶךְ אֳחַשְׁוֵרוֹשׁ לִשְׁלֹחַ יָד בִּמְבַקְשֵׁי רָעָתָם}}{{הערה|{{תנ"ך|אסתר|ט|א}}}}. דער [[מדרש]] ערקלערט אז דאס לשון פון "נקהלו", ד.ה. זיך "צוזאמקומען", טוט אנדייטן אויף א פאסט-טאג וואס מ'האט דאן גוזר געווען אויפן טאג פונעם קריג{{הערה|שם=תנח|[[מדרש תנחומא]], פרשת בראשית, [[S:מדרש_תנחומא_בראשית_ג|סימן ג']]}}{{הערה|שם=רשי|דאס איז אנדערש ווי רש"י, וואס טייטשט: "הכל נקהלו להנקם מאויביהם בין בשושן בין בשאר מקומות". {{בבלי|מגילה|ב|א|מפרש=רש"י|ד"ה=זמן קהלה לכל היא}}}}, וויבאלד ביי אידן איז געווען איינגעפירט אז אין טאג פון א שלאכט פאסט מען, אזויווי מען זעט אז [[משה רבינו]] האט מתקן געווען א תענית ווען די אידן האבן מלחמה געהאלטן מיט [[עמלק]]. לויט טייל ראשונים, איז "תענית אסתר" באשטימט געווארן אינעם טאג פון י"ג אדר, אלס אנדענק צו יענעם תענית{{הערה|שם=רת|[[רבינו תם]], געברענגט אין [[רא"ש]], מסכת מגילה, [[S:רבינו_אשר_על_הש"ס/פסקי_הרא"ש/מגילה/פרק_א|פרק א', סימן א']]}}. | * לויט ווי געשילדערט אין [[מגילת אסתר]], זענען די אידן זיך צוזאמגעקומען אינעם טאג פון [[י"ג אדר]], נאך וואס אחשוורוש האט זיי באפולמעכטיגט זיך צו באשיצן קעגן זייערע פיינט, און אפגעראכטן א קריג, אזויווי עס שטייט אין פסוק: {{ציטוטון|וּבִשְׁנֵים עָשָׂר חֹדֶשׁ הוּא חֹדֶשׁ אֲדָר בִּשְׁלוֹשָׁה עָשָׂר יוֹם בּוֹ... נִקְהֲלוּ הַיְּהוּדִים בְּעָרֵיהֶם בְּכָל מְדִינוֹת הַמֶּלֶךְ אֳחַשְׁוֵרוֹשׁ לִשְׁלֹחַ יָד בִּמְבַקְשֵׁי רָעָתָם}}{{הערה|{{תנ"ך|אסתר|ט|א}}}}. דער [[מדרש]] ערקלערט אז דאס לשון פון "נקהלו", ד.ה. זיך "צוזאמקומען", טוט אנדייטן אויף א פאסט-טאג וואס מ'האט דאן גוזר געווען אויפן טאג פונעם קריג{{הערה|שם=תנח|[[מדרש תנחומא]], פרשת בראשית, [[S:מדרש_תנחומא_בראשית_ג|סימן ג']]}}{{הערה|שם=רשי|דאס איז אנדערש ווי רש"י, וואס טייטשט: "הכל נקהלו להנקם מאויביהם בין בשושן בין בשאר מקומות". {{בבלי|מגילה|ב|א|מפרש=רש"י|ד"ה=זמן קהלה לכל היא}}}}, וויבאלד ביי אידן איז געווען איינגעפירט אז אין טאג פון א שלאכט פאסט מען, אזויווי מען זעט אז [[משה רבינו]] האט מתקן געווען א תענית ווען די אידן האבן מלחמה געהאלטן מיט [[עמלק]]. לויט טייל ראשונים, איז "תענית אסתר" באשטימט געווארן אינעם טאג פון י"ג אדר, אלס אנדענק צו יענעם תענית{{הערה|שם=רת|[[רבינו תם]], געברענגט אין [[רא"ש]], מסכת מגילה, [[S:רבינו_אשר_על_הש"ס/פסקי_הרא"ש/מגילה/פרק_א|פרק א', סימן א']]}}. | ||
* לויט אנדערע, איז דער תענית באשטימט געווארן אלס אנדענק צו די דריי טעג וואס די אידן האבן געפאסט מיט א יאר פריער, אויפן פארלאנג פון [[אסתר המלכה]], איידער זי איז אריין צו אחשוורוש'ן{{הערה|{{רמב"ם|תעניות|ה|ה}}, לויטן {{טור|אורח חיים|תרפו|מפרש=בית חדש}}}}. טראצדעם וואס דעמאלטס האט מען געפאסט אין חודש [[ניסן]], פאסט מען היינט אין [[אדר]], ווייל אין ניסן טאר מען נישט פאסטן{{הערה|שם=סופרים|{{מסכת קטנה|סופרים|יז|ד}}, {{מסכת קטנה|סופרים|כא|א|ב'}}}}.{{ש}}אין [[מסכת סופרים]] ווערט טאקע געברענגט אז עס איז געווען א מנהג צו פאסטן דריי טעג, אזויווי דאן ביי דער מעשה פון פורים. מען פלעגט זיי אבער פאסטן צעשפרייט ("פרודין") אין די טעג בעפאר פורים: מאנטאג, דאנערשטאג און מאנטאג, און נישט "רצופין". אין [[ארץ ישראל]] פלעגט מען פאסטן נאך פורים, צוליב "יום נקנור" און "יום טוריינוס" וועלכע געפאלן פאר פורים און מ'מעג אין זיי נישט פאסטן{{הערה|שם=סופרים}}. דער [[אליה רבה]]{{הערה|[[רבי אליהו שפירא]], '''אליה רבא''', סימן תרפ"ו, סעיף קטן ח'}} ברענגט אין נאמען פון [[ריב"ש]]{{הערה|[[רבי יצחק בר ששת]], '''שו"ת הריב"ש''', סימן תט"ז}} אז לויט ווי ס'זעט אויס אין [[מדרש תהלים]]{{הערה|[[S:מדרש_תהלים_כב|מזמור כ"ב]]: "יכול יהו צמים שלשה ימים ושלשה לילות ולא היו מתים? אלא, מפסיק מבעוד יום."}}, זענען די פאסט-טעג אין צייט פון דער גזירה אויך געווען צעשפרייטע; ווידעראום די שיטה פונעם [[בבלי]]{{הערה|{{בבלי|יבמות|קכא|ב}}}} איז קלאר אז מען האט דעמאלטס געפאסט דריי טעג ברציפות. דער [[בית יוסף]] זאגט אז היינטיגע צייטן פאסט מען נישט די תעניתים, כדי נישט צו פארשווערן אויפן ציבור{{הערה|שם=בית יוסף|{{טור|אורח חיים|תרפו|מפרש=בית יוסף}}}}. | * לויט אנדערע, איז דער תענית באשטימט געווארן אלס אנדענק צו די דריי טעג וואס די אידן האבן געפאסט מיט א יאר פריער, אויפן פארלאנג פון [[אסתר המלכה]], איידער זי איז אריין צו אחשוורוש'ן{{הערה|{{רמב"ם|תעניות|ה|ה}}, לויטן {{טור|אורח חיים|תרפו|מפרש=בית חדש}}}}. טראצדעם וואס דעמאלטס האט מען געפאסט אין חודש [[ניסן]], פאסט מען היינט אין [[אדר]], ווייל אין ניסן טאר מען נישט פאסטן{{הערה|שם=סופרים|{{מסכת קטנה|סופרים|יז|ד}}, {{מסכת קטנה|סופרים|כא|א|ב'}}}}.{{ש}}אין [[מסכת סופרים]] ווערט טאקע געברענגט אז עס איז געווען א מנהג צו פאסטן דריי טעג, אזויווי דאן ביי דער מעשה פון פורים. מען פלעגט זיי אבער פאסטן צעשפרייט ("פרודין") אין די טעג בעפאר פורים: מאנטאג, דאנערשטאג און מאנטאג, און נישט "רצופין". אין [[ארץ ישראל]] פלעגט מען פאסטן נאך פורים, צוליב "יום נקנור" און "יום טוריינוס" וועלכע געפאלן פאר פורים און מ'מעג אין זיי נישט פאסטן{{הערה|שם=סופרים}}. דער [[אליה רבה]]{{הערה|[[רבי אליהו שפירא]], '''אליה רבא''', סימן תרפ"ו, סעיף קטן ח'}} ברענגט אין נאמען פון [[ריב"ש]]{{הערה|[[רבי יצחק בר ששת]], '''שו"ת הריב"ש''', סימן תט"ז}} אז לויט ווי ס'זעט אויס אין [[מדרש תהלים]]{{הערה|[[S:מדרש_תהלים_כב|מזמור כ"ב]]: "יכול יהו צמים שלשה ימים ושלשה לילות ולא היו מתים? אלא, מפסיק מבעוד יום."}}, זענען די פאסט-טעג אין צייט פון דער גזירה אויך געווען צעשפרייטע; ווידעראום די שיטה פונעם [[בבלי]]{{הערה|{{בבלי|יבמות|קכא|ב}}}} איז קלאר אז מען האט דעמאלטס געפאסט דריי טעג ברציפות. דער [[בית יוסף]] זאגט אז היינטיגע צייטן פאסט מען נישט די תעניתים, כדי נישט צו פארשווערן אויפן ציבור{{הערה|שם=בית יוסף|{{טור|אורח חיים|תרפו|מפרש=בית יוסף}}}}. | ||
*דער [[כף החיים]]{{הערה|[[רבי יעקב חיים סופר]], '''[[כף החיים]]''', סימן תרפ"ו, סעיף קטן ח'}} ברענגט פונעם [[מגיד מישרים]]{{הערה|[[רבי יוסף קארו]], '''[[מגיד מישרים]]''', פרשת ויקהל, מהדורא קמא, אור י"ג לאדר השני}}, אז מען פאסט כדי מכניע צו זיין דעם קטרוג פונעם [[שטן]] אויף דעם וואס די אידן עסן און טרינקען זיך אן אום [[פורים]]. | *דער [[כף החיים]]{{הערה|[[רבי יעקב חיים סופר]], '''[[כף החיים]]''', סימן תרפ"ו, סעיף קטן ח'}} ברענגט פונעם [[מגיד מישרים (ספר)|מגיד מישרים]]{{הערה|[[רבי יוסף קארו]], '''[[מגיד מישרים]]''', פרשת ויקהל, מהדורא קמא, אור י"ג לאדר השני}}, אז מען פאסט כדי מכניע צו זיין דעם קטרוג פונעם [[שטן]] אויף דעם וואס די אידן עסן און טרינקען זיך אן אום [[פורים]]. | ||
*דער [[משנה ברורה]] שרייבט אז דער ציל פונעם פאסט טאג איז "כדי צו געדענקען אז השי"ת זעט און הערט יעדן מענטש אין צייט פון נויט, אויב וועט ער פאסטן און זיך צוריקקערן צום באשעפער מיטן גאנצן הארץ, אזויווי ער האט געטון אין יענער צייט"{{הערה|{{משנה ברורה|תרפו|ב}}}}. | *דער [[משנה ברורה]] שרייבט אז דער ציל פונעם פאסט טאג איז "כדי צו געדענקען אז השי"ת זעט און הערט יעדן מענטש אין צייט פון נויט, אויב וועט ער פאסטן און זיך צוריקקערן צום באשעפער מיטן גאנצן הארץ, אזויווי ער האט געטון אין יענער צייט"{{הערה|{{משנה ברורה|תרפו|ב}}}}. | ||