רוי:גולן הויכן
דאס איז א דרעפט ארטיקל. עס איז אַן אַרבעט אין פּראָגרעס וואָס איז אָפן פאַר רעדאַגירונג דורך סיי וועם. ווען דער דרעפט איז פארטיג, ביטע גייט איבער דעם אריבערפירן טשעקליסט, זיכער צו מאכן אז עס איז גרייט. דערנאך קענט איר בעטן פון די דרעפט אריבערפירער אז זיי זאלן עס איבערגיין און אריבערפירן צום הויפט געביט. (אייער בקשה וועט פובליצירט ווערן אין המכלול:אריבערפירן דרעפטס, און דארט וועט אויך ערשיינען דער ענטפער - אויב פעלט אויס). |
די גולן הויכן (העברעאיש: רמת הגולן; ענגליש: Golan Heights) איז א בערגיגער געגנט מיט אן אויסבליק אויף דעם אויבערשטן טאל פונעם ירדן טייך אויף מערב. דער געגנט איז געווען א טייל פון עקסטרעם דרום-מערב סיריע ביז תשכ"ז (1967), ווען עס איז געקומען אונטער מדינת ישראל מיליטערישע אקופאציע, און אין דעצעמבער 1981 האט מדינת ישראל איינזייטיג אנעקסירט דעם טייל פונעם גולן וואס זי האט פארהאלטן. דער נאמען פון דער געגנט איז פונעם עיר מקלט אין תנ"ך 'גולן בבשן' (דברים ד, מג; יהושע כ, ח).
היינט וואוינען אין גולן אומגעפער 27,000 אידן אין 33 יישובים, 24,000 דרוזן, און 2,000 אלאוויטן.
געאגראפיע
געאגראפיש גרעניצט זיך דער גולן מיטן ירדן טייך און דעם ים כנרת אויף מערב, הר חרמון (אראביש: Jabal Al-Shaykh) אויף צפון, דעם סעזאָנאלן וואַדי אַל-רוקאַד (א צפון-דרום צווייג פונעם יאַרמוק טייך) אויף מזרח, און די יאַרמוק טייך אויף דרום. אנדערש זענען די גרעניצן אלס פאליטישן איינהייט; מדינת ישראל איז דער הערשער פון כמעט דער גאנצער גולן אויסער א שמאָלן פּאַס אויף מזרח וועלכע פאלגט נאך דער מדינת ישראל-סירישער וואפן-שטילשטאנד-ליניע פון יוני 10, 1967, וועלכע איז שפעטער מאדיפיצירט געווארן דורך דער אפמאך פון צעשיידונג פון כוחות פון מאי 31, 1974.
דער גולן פארשפרייט זיך בערך 44 מייל (71 קילאמעטער) פון צפון צו דרום און ארום 27 מייל (43 קילאמעטער) פון מזרח צו מערב ביי זיין ברייטסטע פונקט. עס האט עטוואס די פארם פון א שיף און פארמאגט א שטח פון 444 קוואדראט מייל (1,150 קוואדראט קילאמעטער). די בעסערע לאנדווירטשאפטליכן ערד ליגט אין איר דרום טייל; די שטיינערדיגע פויגלען פון הר חרמון אין צפון, מיט פלעקן פון וואלדלאנד און בוש, זענען א געגנט פאר פיה-האָדעוון. דער מדינת ישראל טייל פונעם גולן הייבט זיך צו 7,297 פוס (2,224 מעטער) ביי זיין עקסטרעם צפון-מזרח פונקט אויף די שיפּוע פון הר חרמון.
היסטאריע
תקופת התנ"ך
אין די צייטן פון תנ"ך איז די געגנט פון די גולן הויכן באקאנט געווען אלס "בשן". דער נאמען "גולן" שטאמט פון דער שטאט אין תנ"ך "גולן אין בשן" (דברים ד:מג, יהושע כא:כז). די געגנט איז צוגעטיילט געווארן צום שבט מנשה (יהושע יג:כט-לא). אין די פריע צייטן פון ערשטן בית המקדש (ב'תתקל"ו–ג'ר"ה) איז די געגנט געווען א שטרייט-פונקט צווישן דעם צפון א"י'דיגן מלכות ישראל און דעם ארמי'שן קעניגרייך פון דמשק. קעניג אחאב פון ישראל (געוועלטיגט בערך ג'כ"ב–ג'מ"ג) האט באזיגט בן-הדד דעם ערשטן פון דמשק נעבן דעם היינטיגן קיבוץ אפיק אין דרום גולן (מלכים א כ:כו-ל), און דער נביא אלישע האט נביאות געזאגט אז יואש מלך ישראל (געקעניגט בערך ג'ק"א–ג'קי"ד) וועט באזיגן בן-הדד דער דריטער פון דמשק, אויך נעבן קיבוץ אפיק (מלכים ב' יג, יז).
אין די ענדע ג'ש' און ג'ת' יארן, האבן זיך צוריקגעקערטע אידישע גולים פון בבל (היינטיגע איראק) באזעצט אין דער געגנט. אינמיטן די ג'ת"ר יארן זענען יהודה המכבי און זיינע ברידער געקומען צו הילף פאר די ארטיגע אידישע קהילות ווען זיי זענען אטאקירט געווארן דורך זייערע נישט-אידישע שכנים[1]. שפעטער האט יהודה המכבי'ס אור-פלימעניק, דער חשמונאי'שער קעניג אלכסנדר ינאי (געוועלטיגט ג'תר"ע–ג'תרפ"ח) צוגעלייגט די הויכן צו זיין קעניגרייך.
די שטאט גמלא איז געווארן דער הויפט שטאט פון גולן, און איז געווען די לעצטע אידישע פעסטונג וואס האט זיך קעגנגעשטעלט די רוימער דורכאויס דעם גרויסן אויפשטאנד, ביז איר פאל אין יאר ג'תתכ"ח[2]. טראץ דעם דורכפאל פונעם אויפשטאנד, האבן די אידישע קהילות אויף די הויכן אנגעהאלטן, און אפילו געבליט; די איבערבלייבענישן פון נישט ווייניגער ווי 25 שולן פון דער תקופה צווישן דעם אויפשטאנד און דער איסלאמישער אינוואזיע אין ד'שצ"ו זענען אויסגעגראבן געווארן. די אנטשיידנדע שלאכט אין וועלכער די אראבער אונטער כאליף אומאר האבן צעקלאפט די ביזאנטינער און איינגעשטעלט איסלאמישע קאנטראל איבער וואס איז היינט ארץ ישראל, ירדן, לבנון און סיריע, איז פארגעקומען אין דעם ירמוך טאל, אויפ'ן דרום'דיגן ראנד פון די הויכן, אין מנחם-אב ד'שצ"ו. ארגאניזירטע אידישע באזעצונג אויפ'ן גולן איז געקומען צו אן ענדע אין דער צייט.
אין 1894 האָט דער פראנצויזיש-אידישער באנקיר באראן עדמאָנד דע ראָטשילד געקויפט א גרויסע שטח פאר אידישער באזעצונג אינעם גולן; ווערנדיג נאכגעפאלגט דורך אנדערע גרופּעס אין די פאראייניגטע שטאטן, קאנאדע און אייראפּע. די אידישע קאלאניזאציע איז אויסגעפרואווט געווארן, אבער איז געווארן פרוסטרירט פון די פיינטשאפט פון דער אראבישער באפעלקערונג און פון די אטאמאנישע ערד געזעצן, וועלכע האבן כמעט פארבאטן באזעצן דורך נישט-געבוירענע.
נאך דער ערשטער וועלט קריג איז דער גולן געווארן א טייל פונעם פראנצויזישן מאנדאט פון סיריע און איז אין 1941 אריבער צו אומאפהענגיגע סיריע. נאָך דער אראביש-מדינת ישראל מלחמה פון 1948–1949 האט סיריע באפעסטיגט דעם מערב'דיגן קאַם פון דער גולן, וואָס באהערשט דעם חולה־טאל, דעם ים־כנרת, און דעם אויבערשטן ירדן־טייך טאָל, וועלכע געפונען זיך אלע אין מדינת ישראל.
אין די געביטן זענען פילע ציווילע ישראלים אומגעקומען דורך סירישע ארטילעריע און סנייפער פייער; לאנדווירטשאפט און פישעריי זענען געווארן פארשווערט און צומאל אוממעגליך. אין די לעצטע צוויי טעג (9–10 יוני 1967) פון דער זעקס-טאגיגער מלחמה, האָבן די מדינת ישראל-באוואפנטע קרעפטן, נאכן באזיגן עגיפּטן און ירדן, געוואנדן זייער אויפמערקזאמקייט צו סיריע. אונטער דעם שוץ פון די מדינת ישראל לופט קרעפטן, האבן אינזשעניריע טרופּס געבויט צוטריט וועגן ארויף די גאר שיפע גולן הייטס, וואס זענען דעמאלט דירעקט אטאקירט געווארן דורך פארפּאנצערטע פאָרמיטלען און אינפאנטריע.
די סירישע פארטיידיגער און רוב פון די אראבישע איינוואוינער זענען אנטלאפן, און סיריע האט געבעטן א וואפן שטילשטאנד; די קאמפן האט אויפגעהערט דעם 10טן יוני. די הויכן זענען געשטעלט געווארן אונטער די מדינת ישראל מיליטערישע פארוואלטונג, און דער גולן איז אינטעגרירט געווארן אין די קאמוניקאציע און פינאנציעלע סיסטעם פון מדינת ישראל. פינף דערפער פון מערסטנס דרוזישע אראבער זענען געבליבן און געווארן פארגעשלאגן מדינת ישראל בירגערשאפט, כאטש די מערסטע האבן אפּגעזאגט און פארבליבן מיט סירישע בירגערשאפט. ביז די שפּעטע 1970ער יארן זענען שוין געווען געגרינדעט כּמעט 30 אידישע ישובים אויף די הויכן, און אין 1981 האט מדינת ישראל איינזייטיג אנעקסירט דעם געביט.
א ריקצוג אפמאך צווישן מדינת ישראל און סיריע, אונטערגעשריבן נאכן יום כיפור קריג פון אקטאבער 1973, האט געגרינדעט א יו-ען באפער זאנע אין די גולן הייטס, געמאניטערט דורך א UN Disengagement Observer Force (UNDOF). דער UNDOF מאנדאט איז דערנאך באנייט געווארן יעדע זעקס חדשים.
פארהאנדלונגען צווישן סיריע און מדינת ישראל, אנגעהויבן ביי בילאַטעראַלע געשפרעכן אין מאדריד אין 1991, האט פארגעזעצט מיט אונטערברעכונגען ביז זיי זענען צעבראכן געווארן אין 2000 צוליב סיריע'ס עקשנות אויף מדינת ישראל'ס פולשטענדיגן ריקצוג פון די גולן הויכן טעריטאריע.
די דיסקוסיעס צווישן די צוויי לענדער זענען באנייט געווארן אין 2008 דורך דער פארמיטלונג פון טערקיי, וואס איז דעמאלט געווען א נאנטע פארבונדעטער פון ביידע לענדער, אבער דיזע געשפרעכן זענען צעפאלן נאכ'ן רעזיגנאציע פונעם מדינת ישראל פרעמיער מיניסטער אהוד אלמערט. דערווייל האבן די אנטוויקלונגען אין סיי מדינת ישראל און סיי די ראיאן אין די 2010ער געפירט די טראדיציאנעל רואיגע גולן דרוזן זיך צו לאזן מער הערן וועגן זייער סטאטוס: מדינת ישראל האט צוגעזען אן אויפשטייג אין בירגערשאפט אפּליקאציעס פון אייניגע אין די געמיינדע, בשעת אנדערע האבן אנגעהויבן אפּצוהאלטן עפנטליכע פארזאמלונגען אין וועלכע זיי באשטעטיגן לאיאליטעט צו סיריע. אין מערץ 2019 איז די פאראייניגטע שטאטן געווארן דאס איינציגסטע לאנד וואס האט אנערקענט מדינת ישראל'ס אנעקסירן דעם ראיאן.
אום 7 דעצעמבער 2024 ווען דער סירישער פּרעזידענט באשאר אל-אסאד און זיינע באוואפנטע קרעפטן זענען געווען אויפ'ן ראַנד פון צוזאמענבראך אינעם סירישן בירגער-קריג איז דער מדינת ישראל פארטיידיגונגס-מיליטער (צה"ל) אריין די דעמיליטאריזירטע UNDOF באפער זאנע. מדינת ישראל באאמטע האבן געזאגט אז צה"ל'ס אנוועזנהייט איז צייטווייליג צו פארמיידן אז די אומסטאביליטעט אין סיריע זאל זיך איבערגיסן אין מדינת ישראל-קאנטראלירטן טעריטאריע, אבער באאמטע אין אראבישע לענדער און פילע אבזערווירער האבן געהויבן זארגן אז מדינת ישראל ניצט די אומסטאביליטעט צו פארכאפן שטח.
אין די נאכפאלגנדע וואך האט די מדינת ישראל רעגירונג באשטעטיגט פלענער צו פארברייטערן די אויפבוי פון מדינת ישראל זידלונגען אין די גולן הויכן און פארטאפלען די צאל ישראלים וואס וואוינען דארט, אן אונטערנעמונג וואס די רעגירונג האט באצייכנט אלס "דעמאגראפישע אנטוויקלונג".
דרויסנדיגע לינקס
- די גולן הויכן, אין די אידישע ווירטואלע ביבליאטעק (ענגליש)
רעפערענצן
- ↑ ספר מקבים א, פרק ה'
- ↑ זעט יאסעפוס, "די אידישע מלחמה", קאפּיטל 13, פּינגווין אויסגאבע