פרשת ויקרא

פסוקים	ויקרא א, א - ה, כו
צאל פסוקים	111 (26'סטע - אייניג מיט פרשת עקב)
צאל ווערטער	1163 (20'סטע)
צאל אותיות	6222 (20'סטע)
אינהאלט	דינים פון קרבנות: קרבן עולה, מנחה, חטאת, קרבן עולה ויורד, און אשם
	מצוות אין דער פרשה לויטן ספר החינוך
קרבן עולה, מנחה, זאלצן קרבנות, קרבן חטאת בית דין, קרבן חטאת, עדות זאגן, קרבן עולה ויורד, ברענגען א קרבן אשם און באצאלן א חומש פאר א מועל בהקדש, אשם תלוי, אשם ודאי, צוריקגעבן גזילה	מקריב זיין שאור אדער דבש, מקריב זיין א קרבן אן זאלץ, אפטיילן דעם קאפ פון חטאת העוף, לייגן שמן זית אויף מנחת חוטא, לייגן לבונה אויף מנחת חוטא
	הפטורה
ספרדים און אשכנזים	ישעיהו מג, כא - ישעיהו מד, כג
תימנים און איטאליענער	ישעיהו מג, כא - ישעיהו מד, ו

פרשת וַיִּקְרָא איז די ערשטע סדרה פון ספר ויקרא, און די 24'סטע פון די תורה בכלל. די פרשה גייט פון אנהייב ספר, קאַפּיטל א', פסוק א', ביז קאַפּיטל ה', פסוק כ"ו, לויטן אנגענומענעם צעטיילונג פון קאפיטלען, פארמאגנדיג אינאיינעם 111 פסוקים און 21 פרשיות - דרייצן פתוחות און אכט סתומות.

רעפליקע פונעם מזבח העולה אינעם אוהל מועד, אויף וועלכע מען האט מקריב געווען די קרבנות

די פרשה געבט אראפ די דינים פון די קרבנות און מנחות וואס מען האט מקריב געווען אין משכן און אין בית המקדש.

פרשת ויקרא ווערט געליינט צווישן די דאטומען ו' אדר ב' (אין עיבור יארן) און ז' ניסן. אין רוב עיבור יארן געפאלט די סדרה די שבת בעפאר פורים - שבת זכור; און הכז יארן אום שבת ראש חודש ניסן - שבת החודש, וואס אין די פעלער ליינט מען דעם דעזיגנירטן מפטיר און הפטורה פון די ארבע פרשיות.

ווען קינדער הייבן אן לערנען חומש, הויבט מען אן ביי חומש ויקרא, ווי געברענגט אין מדרש דעם טעם^[1]: ”יָבוֹאוּ טְהוֹרִין וְיִתְעַסְּקוּ בִּטְהוֹרִים”.

פרשה אינהאלט

די פרשה געבט זיך אפ מיט די דינים פון די קרבנות, ווען די דינים פון יעדע קרבן ווערן צעטיילט אין עטליכע פרשיות (פתוחות און סתומות), ווי פאלגענד:

קרבן עולה - קאַפּיטל א': א קרבן וואס ווערט גענצליך פארברענט אויפ'ן מזבח, און ווערט בכלל נישט געגעסן. די דינים פון קרבן עולה איז צעטיילט אין דריי פרשיות:

קרבן עולה פון בקר
קרבן עולה פון צאן
עולת העוף

קרבן מנחה - קאַפּיטל ב': קרבן פון שפייז. די דינים פון קרבן מנחה איז צעטיילט אין פינף פרשיות:

מנחת סולת (מעל)
מנחת מאפה תנור (געבאקן אין אויוון)
מנחת מחבת
מנחת מרחשת
מנחת ביכורים (מנחת העומר)

קרבן שלמים - קאַפּיטל ג': א קרבן וואס ווערט געגעסן דורך די כהנים און די ברענגער פונעם קרבן. די דינים פון קרבן שלמים איז צעטיילט אין דריי פרשיות:

קרבן שלמים פון בקר
קרבן שלמים פון כבשים
קרבן שלמים פון עזים

קרבן חטאת - קאַפּיטל ד': א קרבן וואס מען ברענגט צו פארגעבן אויף אן עבירה. די דינים פון קרבן חטאת איז צעטיילט אין פינף פרשיות:

חטאת כהן משיח (פונעם כהן גדגול)
חטאת ציבור (פר העלם דבר)
חטאת נשיא (פונעם קעניג)
חטאת יחיד פון עזים
חטאת יחיד פון כבשים

קרבן עולה ויורד - ה, א–יג: א קרבן וואס מען ברענגט פאר'ן שווערן פאלשע שבועת העדות, פאר טומאת מקדש וקדשיו (מטמא זיין דעם בית המקדש אדער קדשים) און פאר'ן פארשוועכן א שבועת ביטוי. די קרבן ענדערט זיך לויט די פינאנציעלע סטאטוס פון איר ברענגער - "עולה ויורד", א בהמה פאר רייכע, עוף פאר ארעמערע, מנחה פאר גאר ענגע. די דינים פון קרבן עולה ויורד איז צעטיילט אין צוויי פרשיות:

עולה ויורד פון כבשים, עזים, און עופות
עולה ויורד פון א מנחה

קרבן אשם - ה, יד–כו: א קרבן וואס מען ברענגט צו פארגעבן אויף געוויסע עבירות. די דינים פון קרבן אשם איז צעטיילט אין דריי פרשיות:

אשם מעילות
אשם תלוי
אשם גזלות

מצוות אין דער פרשה

לויט ווי אויסגערעכנט אינעם ספר החינוך^[2] זענען פארהאן זעכצן מצוות אין דער פרשה:


	מצוה	מקור	אקטועל היינט	באפוילענע	עשה / לאו
1	דינים פון קרבן עולה	אִם עֹלָה קָרְבָּנוֹ וגו' (א, ג–יז)	ניין		עשה
2	דינים פון קרבן מנחה	וְנֶפֶשׁ כִּי תַקְרִיב קָרְבַּן מִנְחָה וגו' (ב, א–י)	ניין		עשה
3	נישט מקריב זיין זויערטייג אדער האניג	כִּי כָל שְׂאֹר וְכָל דְּבַשׁ לֹא תַקְטִירוּ מִמֶּנּוּ אִשֶּׁה לַה' (ב, יא)			לאו
4	נישט מקריב זיין קרבנות אן זאלץ	לֹא תַשְׁבִּית מֶלַח בְּרִית אֱלֹקֶיךָ מֵעַל מִנְחָתֶךָ (ב, יג)			לאו
5	זאלצן קרבנות	עַל כָּל קָרְבָּנְךָ תַּקְרִיב מֶלַח (ב, יג)	ניין		עשה
6	חטאת בית דין	וְאִם כָּל עֲדַת יִשְׂרָאֵל יִשְׁגּוּ וְנֶעְלַם דָּבָר ... וְהִקְרִיבוּ הַקָּהָל פַּר בֶּן בָּקָר לְחַטָּאת וגו' (ד, יג–יד)	ניין	בית דין	עשה
7	קרבן חטאת	וְאִם נֶפֶשׁ אַחַת תֶּחֱטָא בִשְׁגָגָה ... וְהֵבִיא קָרְבָּנוֹ (ד, כז–כח)	ניין		עשה
8	זאגן עדות	וְהוּא עֵד אוֹ רָאָה אוֹ יָדָע אִם לוֹא יַגִּיד וְנָשָׂא עֲו‍ֹנוֹ (ה, א)		די וואס זענען כשר לעדות	עשה
9	קרבן עולה ויורד	וְנֶפֶשׁ כִּי תֶחֱטָא וְשָׁמְעָה קוֹל אָלָה ... וְהֵבִיא אֶת אֲשָׁמוֹ (ה, א–ו)	ניין		עשה
10	נישט אפהאקן די קאפ פון חטאת העוף	וּמָלַק אֶת רֹאשׁוֹ מִמּוּל עָרְפּוֹ וְלֹא יַבְדִּיל (ה, ח)			לאו
11	נישט לייגן שמן זית אין מנחת חוטא	לֹא יָשִׂים עָלֶיהָ שֶׁמֶן (ה, יא)			לאו
12	נישט לייגן לבונה אין מנחת חוטא	וְלֹא יִתֵּן עָלֶיהָ לְבֹנָה (ה, יא)			לאו
13	ברענגען א קרבן אשם און באצאלן א חומש ווען מען איז מועל בהקדש	נֶפֶשׁ כִּי תִמְעֹל מַעַל ... וְהֵבִיא אֶת אֲשָׁמוֹ ... וְאֵת אֲשֶׁר חָטָא מִן הַקֹּדֶשׁ יְשַׁלֵּם וְאֶת חֲמִישִׁתוֹ יוֹסֵף עָלָיו (ה, טו–טז)	ניין		עשה
14	קרבן אשם תלוי	וְאִם נֶפֶשׁ כִּי תֶחֱטָא ... וְלֹא יָדַע וְאָשֵׁם ... וְהֵבִיא אַיִל תָּמִים וגו' (ה, יז–יט)	ניין		עשה
15	קרבן אשם ודאי	נֶפֶשׁ כִּי תֶחֱטָא וּמָעֲלָה מַעַל ... וְאֶת אֲשָׁמוֹ יָבִיא לַה' וגו' (ה, כא–כו)	ניין		עשה
16	צוריקקערן א גזילה	וְהֵשִׁיב אֶת הַגְּזֵלָה אֲשֶׁר גָּזָל (ה, כג)	יא	יעדער	עשה

דאטומען

דער שבת ווען מ'ליינט די פרשה, קען געפאלן אין ניין אנדערע דאטומען:

הפטורה

די הפטורה פון פרשת ויקרא איז אין ספר ישעיהו, וואו דער נביא מוסר'ט די אידן פאר'ן נישט מקריב זיין די קרבנות. מען הויבט אן ביי קאַפּיטל מ"ג, פסוק כ"א; די ספרדים און אשכנזים ליינען ביז קאַפּיטל מ"ד, פסוק כ"ג^[3], די תימנים און איטאליענער ביז פסוק ו'^[4], און די ראָמאַניאטן ביי פסוק י"ג.

אין רוב פשוט'ע יארן ליינט מען די געהעריגע הפטורה פון ויקהל, אויסער אין הכז יארן, וואס דאן געפאלט ויקהל אום שבת ראש חודש ניסן - שבת החודש, און מען ליינט דערין דעם דעזיגנירטן הפטורה. אין רוב עיבור יארן (30% פון אלע יארן) געפאלט עס אום שבת זכור און מען ליינט די הפטורה פון זכור, אויסער אין השג יארן, ווען די שבת געפאלט אן איינע פון די ארבע פרשיות - שבת הפסקה.