אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:כפרות"

4,389 בייטן צוגעלייגט ,  פֿאַר 2 יאָר
רעדאגירונג
ק (החלפת טקסט – "ערב ראש השנה" ב־"ערב ראש השנה")
(רעדאגירונג)
צייכן: רויע רעדאגירונג
שורה 1: שורה 1:
[[טעקע:Kaporesshlogn.JPG|קליין|250px|הינער-פארקויף פאר כפרות שלאגן אין בני ברק 2008]]
[[טעקע:Rabbi Rimler.jpg|קליין|250px|ר' שמואל רימלער שעכט א כפרות הינדל אין ברוקלין, ניו יארק, ערב יום כפור, תשע"ב]]
[[טעקע:Rabbi Rimler.jpg|קליין|250px|ר' שמואל רימלער שעכט א כפרות הינדל אין ברוקלין, ניו יארק, ערב יום כפור, תשע"ב]]


'''שלאגן כפרות''' באצייכנט א מנהג ישראל וואס מען רעכט אפ צווישן [[ראש השנה]] און [[יום כיפור]] אלץ א סגולה מכפר צו זיין אויף די [[עבירה|עבירות]] פון א גאנץ יאר. טייל זענען מקפיד צו פראקטיצירן דעם מנהג "כפרות" ערב [[יום כיפור]] דווקא.
'''שלאגן כפרות''' איז א מנהג ישראל וואס מען רעכט אפ ערב [[יום כיפור]] (און ווען עס איז נויטיג, אויך אום [[עשרת ימי תשובה]]) אלץ א סגולה מכפר צו זיין אויף די [[עבירה|עבירות]] פון א גאנץ יאר. לויט דער מסורת דרייט מען ארום א [[האן]] איבערן [[קאפ]] פון יעדן [[איד]], און מען בעט אז די האן זאל גיין צום טויט, און אין אויסטויש זאל דער מענטש גיין לחיים ולשלום. דערנאך ווערט די האן איבערגעגעבן צו [[שחיטה]], און געווענליך ווערט דאס איבערגעגעבן ווי [[צדקה]] פאר ארעמעלייט, אדער ווערט עס אויסגעלייזט פאר געלט וואס ווערט איבערגעגעבן פאר ארעמעלייט, און עס ווערט אנגערופן "פדיון כפרות". היינטיגע צייטן זענען פארהאן אזעלכע וואס רעכטן אפ די מנהג מיט [[פיש]] אדער [[געלט]] אנשטאט מיט א הינדל.


דער מנהג איז ארומצודרייען א [[האן]] -פאר א מאנספערזאן- אדער א הין -פאר א פרויספערזאן- (אדער [[געלט]]) איבערן [[קאפ]] און זאגן: '''"זה/זאת כפרתי, זה/זאת חליפתי, זה/זאת תמורתי. זה התרנגול ילך למיתה (און ביי געלט: אלו המעות ילכו לצדקה) ואני אלך לחיים טובים ארוכים ולשלום"'''. וואס דאס פירט אריבער אלע אונזערע עבירות צו דער האן. ביי טייל פירט מען זיך צו נעמען איין האן פאר אלע זכרים און איין הין פאר אלע נקבות. אנדערע פירן זיך צו נעמען איין האן אדער הין פאר יעדן משפחה מיטגליד באזונדער.
ארום דעם מנהג האט זיך אנטוויקלט א מחלוקת פון אפאר מאטיוון. צווישן די באוואוסטע שטיצער ווערן אריינגערעכנט דער [[רמ"א]], דער [[רא"ש]] און דער [[אר"י]], און צווישן די קעגנער צום מנהג ווערן אריינגערעכנט דער[[רמב"ן]] און דער [[בית יוסף]]. מאנכע רעכטן אפ דער מנהג דורך געלט וואס ווערט ביישטייערט גלייך פאר ארעמעלייט און מיט דעם ברענגט דאס ארויס די דימענסיע פון [[צדקה]] אין דעם מנהג. מקיים זיין דעם מנהג אין די פארעם וווערט אנגערופן '''פדיון כפרות'''.


עס זענען דא רבנים וואס בעטן צו מאכן כפרות אויף געלט וועגן [[צער בעלי חיים]] וואס ווערט געטון ווען מען טראגט די הינער אהין און צוריק.
היינט ציט די טעמע גרויס אפאזיציע, סיי פון ארגאניזאציעס וואס טוען אין [[רעכטן]] פון [[בעלי חיים]] און סיי פון רבנים, וואס טענה'ען אז אפרעכטן דעם מנהג דורך בעלי חיים ברענגט צו צום פארבאט [[צער בעלי חיים]].


== שילדערונג פונעם מנהג ==
מען פירט זיך צו אפרעכטן דעם מנהג פארטאגס ערב [[יום כיפור]], אדער פריער אום [[עשרת ימי תשובה]]. מען דארף האלטן די האן (פאר א מאן) אדער די הין (פאר א פרוי), אדער די כפרות-געלט אין די רעכטע האנט און זאגן:
{{ציטוט|תוכן=בְּנֵי אָדָם{{ש}}
יֹשְׁבֵי חֹשֶׁךְ וְצַלְמָוֶת, אֲסִירֵי עֳנִי וּבַרְזֶל. <small>({{תנ"ך|תהלים|קז|י|קצר=כן}})</small>{{ש}}
יוֹצִיאֵם מֵחֹשֶׁךְ וְצַלְמָוֶת וּמוֹסְרוֹתֵיהֶם יְנַתֵּק. <small>({{תנ"ך|תהלים|קז|יד|קצר=כן}})</small>{{ש}}
אֱוִוילִים מִדֶּרֶךְ פִּשְׁעָם וּמֵעֲווֹנוֹתֵיהֶם יִתְעַנּוּ. כָּל אֹכֶל תְּתַעֵב נַפְשָׁם וַיַּגִּיעוּ עַד שַׁעֲרֵי מָוֶת. וַיִּזְעֲקוּ אֶל אֲ-דֹנָי בַּצַּר לָהֶם, מִמְּצֻקוֹתֵיהֶם יוֹשִׁיעֵם. יִשְׁלַח דְּבָרוֹ וְיִרְפָּאֵם וִימַלֵּט מִשְּׁחִיתוֹתָם. יוֹדוּ לַא-דֹנָי חַסְדּוֹ וְנִפְלְאוֹתָיו לִבְנֵי אָדָם. <small>({{תנ"ך|תהלים|קז|יז|כא|קצר=כן}})</small>{{ש}}
אִם יֵשׁ עָלָיו מַלְאָךְ מֵלִיץ אֶחָד מִנִּי אָלֶף לְהַגִּיד לְאָדָם יָשְׁרוֹ. וַיְחֻנֶּנּוּ וַיאמֶר פְּדָעֵהוּ מֵרֶדֶת שַׁחַת מָצָאתִי כפֶר. <small>({{תנ"ך|איוב|לג|כג|כד|קצר=כן}})</small>}}
מען דרייט די הינדל אדער די געלט העכערן קאפ דריי מאל און מען זאגט:
{{ציטוט|תוכן=זֶה חֲלִיפָתִי, זֶה תְּמוּרָתִי, זֶה כַּפָּרָתִי. זֶה הַתַּרְנְגוֹל <small>[או: זֶה הַכֶּסֶף]</small> יֵלֵךְ לְמִיתָה <small>[או: יֵלֵךְ לִצְדָקָה]</small> וַאֲנִי אֵלֵךְ לְחַיִּים טוֹבִים אֲרֻכִּים וּלְשָׁלוֹם.}}
מען זאגט די גאנצע תפילה דריי מאל. מען פירט זיך<ref>{{קישור כללי|כתובת=https://he.wikisource.org/wiki/שולחן_ערוך_אורח_חיים_תרה_א|כותרת=שולחן ערוך אורח חיים תרה א – ויקיטקסט|אתר=he.wikisource.org|תאריך_וידוא=2020-06-02}}</ref> צו נעמען צווי אדער דריי הינער פאר א פרוי אין שדוואנגערשאפט פאר איר און פארן פעטוס. מען פירט זיך צו נעמען א ווייסע הינדל, ווייל די ווייסע קאליר סימבאליזירט די אומשולדיגע און אויך די פארגעבונג פון די עבירות ווי עס שטייט אין ספר ישעיה: "אם יהיו חטאיכם כשנים, כשלג ילבינו", מיט דעם, אין חובה להדר דווקא אחר תרנגולים לבנים. מבין [[יהודי גרמניה]] יש שאינם נוהגים לסובב את הכפרות מעל ראשם אלא לצרור את המעות ולהניחן על שולחן, להניח את ידם על הצרור ולומר "זו כפרתי". את כסף ה'כפרות' נותנים לצדקה. אלו המשתמשים בתרנגול נוהגים לשחוט אותו ולתת אותו ישירות לעניים למאכל, או למכור אותו ולתרום את הכסף תמורתו לצדקה.


== מקור ==
עס איז נישט קלאר פון וואו דער [[מנהג]] שטאמט גענוי, אבער עס ווייזט אויס צו זיין גאר אן אלטער, און עס ווערט שוין געברענגט אין די שריפטן פון די גאונים פון בבל. ביי די ראשונים טרעפט מען עס אבער נאר ביי די [[חכמי אשכנז]], און נישט ביי די [[חכמי ספרד]] ווי דער [[רי"ף]] און [[רמב"ם]].  
עס איז נישט קלאר פון וואו דער [[מנהג]] שטאמט גענוי, אבער עס ווייזט אויס צו זיין גאר אן אלטער, און עס ווערט שוין געברענגט אין די שריפטן פון די גאונים פון בבל. ביי די ראשונים טרעפט מען עס אבער נאר ביי די [[חכמי אשכנז]], און נישט ביי די [[חכמי ספרד]] ווי דער [[רי"ף]] און [[רמב"ם]].  


486

רעדאגירונגען