אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רבי אלעזר בן ערך"

אין [[פרקי אבות]] איז פארהאן א מימרא פון אים: "הוי שקוד ללמוד תורה. ודע מה שתשיב ל[[אפיקורס]]. ודע לפני מי אתה עמל. ונאמן הוא בעל מלאכתך שישלם לך שכר פעולתך"{{הערה|{{משנה|אבות|ב|יד}}}}.

אויסער מסכת אבות, ווערט רבי אלעזר בן ערך נישט דערמאנט אין די משנה, און גאר ווייניג ווערט פון אים געברענגט אין [[ברייתא|ברייתות]]. דער איינציגסטער מימרא געברענגט פון אים אין בבלי איז אז די חכמים האבן [[אסמכתא (דרשה)|מסמיך]] געווען דער חיוב פון [[נטילת ידים]] פאר'ן עסן ברויט צום פסוק{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|טו|יא}}}} "וְכֹל אֲשֶׁר יִגַּע בּוֹ הַזָּב וְיָדָיו לֹא שָׁטַף בַּמָּיִם… וְטָמֵא"{{הערה|{{בבלי|חולין|קו|א}}}}. נאך הלכות ווערן געברענגט פון אים אין [[תלמוד ירושלמי|ירושלמי]]{{הערה|{{ירושלמי|חלה|ג|א}}; {{ירושלמי|יבמות|ב|א}}}}.

דער וואונדער אז רבי אלעזר בן ערך ווערט כמעט נישט דערמאנט אין משנה און גמרא, בשעת זיינע חבירים רבי אליעזר און רבי יהושע ווערן דערמאנט הונדערטע מאל, ווערט שוין אויפגעברענגט דורך חז"ל{{הערה|אבות דרבי נתן נוסח ב פרק כט}}: "ומפני מה לא נתגדל שמו בחכמה"? און זיי דערציילן פארוואס דאס האט פאסירט צו דעם גרויסן חכם:

אין מדרש רבה ווערט דערציילט, אז ער האט געמיינט אז זיינע חברים וועלן קומען צו אים (וויבאלד ער איז געווען דער גרעסטער צווישן זיי), און ווען ער האט געזען אז זיי קומען נישט האט ער געוואלט גיין צו זיי, און זיין ווייב האט אים נישט געלאזט. זי האט אים געזאגט: "ווער דארף צוקומען צו וועם?" און ער האט איר צוגעהערט, און איז זיך דארט געזעצן ביז ער האט פארגעסן זיין לערנען. ווען זיינע חברים זענען אמאל אנגעקומען צו אים און אים געפרעגט א דבר הלכה האט ער נישט געוואוסט צו ענטפערן{{הערה|{{מדרש רבה|קהלת|ז|ז}}}}. אין בבלי ווערט נאך דערציילט{{הערה|{{בבלי|שבת|קמז|ב}}; זעט אויך {{ילקוט שמעוני|קהלת|תתקעג}}.}}, אז ווען ער איז געקומען ליינען אין די תורה "הַחֹדֶשׁ הַזֶּה לָכֶם"{{הערה|{{תנ"ך|שמות|יב|ב}}}}, האט ער געליינט אנשטאט דעם "הח'''ר'''ש ה'''י'''ה ל'''ב'''ם"{{הערה|פילייכט האט ער נישט פארגעסן אויף אזוי ווייט, נאר ס'איז אים אריינגעפאלן דעם טעות אין מויל אים צו מרמז זיין אז זיין הארץ איז פארשטאפט געווארן פון פארשטיין, נאך וואס ער איז געווען כמעיין המתגבר (זעט חידושי אגדות מהר"ל און מהרש"א). זעט אין פתח עינים פון [[חיד"א]] [[ש:Petach_Einayim_on_Shabbat/147b|אויף שבת קמז, ב]] וואו ער ברענגט פון [[רבי שמשון פון אסטראפאלי]] וואס איז מסביר דער גמרא על פי סוד. זעט אויך [[ש:Penei_David,_Exodus,_Bo/6|פני דוד, בא]] וואס דער חיד"א לייגט צו.}}. די חכמים האבן געבעטן רחמים אויף אים און זיין לערנען האט זיך אים צוריקגעקערט.

דער גמרא ברענגט אויף דעם די משנה אין אבות{{הערה|{{משנה|אבות|ד|יד}}}}: [[רבי נהוראי]] אומר, "הוי גולה למקום תורה, ואל תאמר שהיא תבוא אחריך, שחבירך יקיימוה בידך. ואל בינתך אל תישען". דער גמרא ברענגט א דעה אז "רבי נהוראי" איז רבי אלעזר בן ערך, און פארוואס ווערט ער אנגערופן רבי נהוראי? ווייל ער לייכט אויף די אויגן פון חכמים אין הלכה{{הערה|זעט אויך {{בבלי|עירובין|יג|ב}}}} . לויט דעם, האט רבי נהוראי געזאגט די ווערטער קעגן זיך אויף די מעשה וואס האט פאסירט צו אים, אז ער האט געווארט אז זיינע חברים זאלן קומען צו אים און נישט געגאנגען צו זיי{{הערה|זעט הקדמת הרד"ל צו פרקי דרבי אליעזר, קונטרס "שם האחד אליעזר"}}.