אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "ערב ראש השנה"

17 בייטן אראפגענומען ,  פֿאַר 2 יאָר
(צוגעלייגט דעסקריפציע: "כ"ט אלול, לעצטער טאג פון יאר")
שורה 24: שורה 24:


==מנהגי ישראל==
==מנהגי ישראל==
*מען שטייט אויף פרי צו זאגן [[סליחות]] און מען איז זיך מעורר צו תשובה{{הערה|[[חיי אדם]] סימן קלח,ה}}, די [[אשכנזים]] פירן זיך צו פארמערן מיט סליחות און [[פיוטים]], וואס דער צענטראלער פון זיי איז "[[זכור ברית אברהם]]" וואס [[רבינו גרשום מאור הגולה]] האט מחבר געווען. מען האט מתיר געווען אויך פאר אן [[אבל]] צו גיין אין שוהל זאגן סליחות, וויבאלד די סליחות פון ערב ראש השנה זענען גאר וויכטיג אין די אויגן פון מענטשן{{הערה|{{שלחן ערוך|אורח חיים|תקפא|א|מפרש=מחצית השקל}}}}.
*מען שטייט אויף פרי צו זאגן [[סליחות]] און מען איז זיך מעורר צו תשובה{{הערה|{{חיי אדם|קלח|ה}}}}, די [[אשכנזים]] פירן זיך צו פארמערן מיט סליחות און [[פיוטים]], וואס דער צענטראלער פון זיי איז "[[זכור ברית אברהם]]" וואס [[רבינו גרשום מאור הגולה]] האט מחבר געווען. מען האט מתיר געווען אויך פאר אן [[אבל]] צו גיין אין שוהל זאגן סליחות, וויבאלד די סליחות פון ערב ראש השנה זענען גאר וויכטיג אין די אויגן פון מענטשן{{הערה|{{שלחן ערוך|אורח חיים|תקפא|א|מפרש=מחצית השקל}}}}.
*מען מאכט [[התרת נדרים]] מיט דריי מענטשן, כדי צו אריינגיין אין ראש השנה אן קיין עבירה פון [[נדר]]ים{{הערה|[[של"ה]] מסכת יומא; [[חיי אדם]] כלל קלח, ח.}}.
*מען מאכט [[התרת נדרים]] מיט דריי מענטשן, כדי צו אריינגיין אין ראש השנה אן קיין עבירה פון [[נדר]]ים{{הערה|[[של"ה]] מסכת יומא; {{חיי אדם|קלח|ח}}.}}.
*מען זאגט נישט [[תחנון]] ביי [[שחרית]], אזוי ווי יעדע ערב יום טוב, אבער ביי סליחות זאגט מען עס יא, אפילו נאך דער [[עלות השחר]]{{הערה|{{שוע|אורח חיים|תקפא|ג}} און [[משנה ברורה]] סעיף קטן כ"ג}}.
*מען זאגט נישט [[תחנון]] ביי [[שחרית]], אזוי ווי יעדע ערב יום טוב, אבער ביי סליחות זאגט מען עס יא, אפילו נאך דער [[עלות השחר]]{{הערה|{{שוע|אורח חיים|תקפא|ג}} און [[משנה ברורה]] סעיף קטן כ"ג}}.
*די קהילות וועלכע בלאזן [[שופר]] אין גאנץ חודש [[אלול]], בלאזן אבער נישט אין ערב ראש השנה{{הערה|{{שולחן ערוך|אורח חיים|תקפא|ג|מפרש=רמ"א}}}}, כדי צו מאכן א הפסק צווישן די תקיעות וואס זענען נאר א מנהג צו די תקיעות פון ראש השנה וואס זענען מדאורייתא{{הערה|[[מגן אברהם]] תקפא, יד לויט דער [[לבוש]]. אין מטה משה ווערט געברענגט אן אנדער טעם פון דער [[מהרי"ל]], הלכות ימים הנוראים, אז דאס איז כדי צו פארטומלען דער [[שטן]] ער זאל מיינען אז דער יום הדין איז שוין אריבער.}}. א בעל תוקע מעג זיך אבער איבן די תקיעות אין א פארמאכטער צימער{{הערה|{{משנה ברורה|תקפא|כד}} בשם דער [[אליה רבה]]}}.
*די קהילות וועלכע בלאזן [[שופר]] אין גאנץ חודש [[אלול]], בלאזן אבער נישט אין ערב ראש השנה{{הערה|{{שולחן ערוך|אורח חיים|תקפא|ג|מפרש=רמ"א}}}}, כדי צו מאכן א הפסק צווישן די תקיעות וואס זענען נאר א מנהג צו די תקיעות פון ראש השנה וואס זענען מדאורייתא{{הערה|[[מגן אברהם]] תקפא, יד לויט דער [[לבוש]]. אין מטה משה ווערט געברענגט אן אנדער טעם פון דער [[מהרי"ל]], הלכות ימים הנוראים, אז דאס איז כדי צו פארטומלען דער [[שטן]] ער זאל מיינען אז דער יום הדין איז שוין אריבער.}}. א בעל תוקע מעג זיך אבער איבן די תקיעות אין א פארמאכטער צימער{{הערה|{{משנה ברורה|תקפא|כד}} בשם דער [[אליה רבה]]}}.