אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רבי יהושע בן חנניה"
(←זיינע רביס: פארברייטערט) |
(קאטעגאריע) |
||
| שורה 9: | שורה 9: | ||
| בני דורו = [[רבן גמליאל דיבנה]], רבי [[אליעזר בן הורקנוס]], רבי [[אלעזר בן עזריה]] ורבי [[יוחנן בן נורי]] | | בני דורו = [[רבן גמליאל דיבנה]], רבי [[אליעזר בן הורקנוס]], רבי [[אלעזר בן עזריה]] ורבי [[יוחנן בן נורי]] | ||
}} | }} | ||
'''רַבִּי יְהוֹשֻׁעַ בֶּן חֲנַנְיָה''' איז געווען פון די גרויסע [[תנאים]] אין [[ארץ ישראל]], און פון די פירער פונעם דור נאך [[חורבן בית שני]].און ער איז רבי יהושע סתם וואס ווערט דערמאנט אין די משנה{{הערה|[[סדר תנאים ואמוראים]] אות ז; {{בבלי|נזיר|נו|ב|מפרש=רש"י|ד"ה=ור' אלעזר}}}}. ער איז געווען א תלמיד מובהק פון [[רבי יוחנן בן זכאי]] און א נאנטער חבר מיט [[רבי אליעזר בן הורקנוס|רבי אליעזר]]. ער איז געווען [[אב בית דין]] אין בית הוועד אין [[יבנה]], צו דער זייט פון דער נשיא [[רבן גמליאל השני]]. | '''רַבִּי יְהוֹשֻׁעַ בֶּן חֲנַנְיָה''' איז געווען פון די גרויסע [[תנאים]] אין [[ארץ ישראל]], און פון די פירער פונעם דור נאך [[חורבן בית שני]]. און ער איז רבי יהושע סתם וואס ווערט דערמאנט אין די משנה{{הערה|[[סדר תנאים ואמוראים]] אות ז; {{בבלי|נזיר|נו|ב|מפרש=רש"י|ד"ה=ור' אלעזר}}}}. ער איז געווען א תלמיד מובהק פון [[רבי יוחנן בן זכאי]] און א נאנטער חבר מיט [[רבי אליעזר בן הורקנוס|רבי אליעזר]]. ער איז געווען [[אב בית דין]] אין בית הוועד אין [[יבנה]], צו דער זייט פון דער נשיא [[רבן גמליאל השני]]. | ||
== לעבנס געשיכטע == | == לעבנס געשיכטע == | ||
| שורה 27: | שורה 27: | ||
:רבי יהושע און זיין חבר רבי יוסי הכהן זענען געגאנגען אין וועג, און האבן געזאגט "לאמיר דרש'ען אין [[מעשה מרכבה]]". האט רבי יהושע אנגעהויבן און גע'דרש'נט. יענער טאג איז געווען תקופת תמוז [וואס געווענליך איז דער הימל קלאר דאן], האבן זיך די הימלען פארוואלקנט און עס איז געזען געווארן ווי א בויגן אין הימל. און די מלאכי השרת האבן זיך פארזאמלט און געקומען הערן, ווי מענטשן וואס זאמלען זיך איין און קומען זען די מזמוטי חתן וכלה. איז רבי יוסי געגאנגען און דערציילט פאר רבן יוחנן בן זכאי, האט ער געזאגט "אשריכם ואשרי יולדתכם, אשרי עיני שכך ראו{{הערה|שם=חגיגה|{{בבלי|חגיגה|יד|ב}}}}. [שפעטער האט רבי יהושע אויסגעלערנט די סודות פאר [[רבי עקיבא]], און רבי עקיבא האט גע'דרש'נט אויף אן ענליכן אופן פאר רבי יהושע{{הערה|שם=חגיגה}}.] | :רבי יהושע און זיין חבר רבי יוסי הכהן זענען געגאנגען אין וועג, און האבן געזאגט "לאמיר דרש'ען אין [[מעשה מרכבה]]". האט רבי יהושע אנגעהויבן און גע'דרש'נט. יענער טאג איז געווען תקופת תמוז [וואס געווענליך איז דער הימל קלאר דאן], האבן זיך די הימלען פארוואלקנט און עס איז געזען געווארן ווי א בויגן אין הימל. און די מלאכי השרת האבן זיך פארזאמלט און געקומען הערן, ווי מענטשן וואס זאמלען זיך איין און קומען זען די מזמוטי חתן וכלה. איז רבי יוסי געגאנגען און דערציילט פאר רבן יוחנן בן זכאי, האט ער געזאגט "אשריכם ואשרי יולדתכם, אשרי עיני שכך ראו{{הערה|שם=חגיגה|{{בבלי|חגיגה|יד|ב}}}}. [שפעטער האט רבי יהושע אויסגעלערנט די סודות פאר [[רבי עקיבא]], און רבי עקיבא האט גע'דרש'נט אויף אן ענליכן אופן פאר רבי יהושע{{הערה|שם=חגיגה}}.] | ||
רבן יוחנן האט אויסגערעכנט די שבח פון זיינע גרויסע תלמידים, און אויף רבי יהושע האט ער געזאגט: "אשרי יולדתו"{{הערה|{{משנה|אבות|ב|ח}}}}, אז ער איז מאושר במדות טובות, ביז אלע זאגן אויף אים וואויל איז דער וואס האט אים געבוירן{{הערה|רמב"ם, רע"ב}}. [רבן יוחנן'ס ווערטער זענען אויך מרמז אויף די איבערגעגעבנקייט פון רבי יהושע'ס מאמע, ווי דערציילט אויבן, וואס אין איר זכות איז ער אנגעקומען צו זיין גרויסקייט{{הערה|רש"י און רע"ב דארט}}.] אויך האט רבן יוחנן געליינט אויף אים דעם פסוק{{הערה|{{תנ"ך|קהלת|ד|יב}}}}: | רבן יוחנן האט אויסגערעכנט די שבח פון זיינע גרויסע תלמידים, און אויף רבי יהושע האט ער געזאגט: "אשרי יולדתו"{{הערה|{{משנה|אבות|ב|ח}}}}, אז ער איז מאושר במדות טובות, ביז אלע זאגן אויף אים וואויל איז דער וואס האט אים געבוירן{{הערה|רמב"ם, רע"ב}}. [רבן יוחנן'ס ווערטער זענען אויך מרמז אויף די איבערגעגעבנקייט פון רבי יהושע'ס מאמע, ווי דערציילט אויבן, וואס אין איר זכות איז ער אנגעקומען צו זיין גרויסקייט{{הערה|רש"י און רע"ב דארט}}.] אויך האט רבן יוחנן געליינט אויף אים דעם פסוק{{הערה|{{תנ"ך|קהלת|ד|יב}}}}: הַחוּט הַמְשֻׁלָּשׁ לֹא בִמְהֵרָה יִנָּתֵק"{{הערה|{{מסכת קטנה|אבות דרבי נתן|יד|ג}}}}. | ||
== ביים חורבן הבית== | == ביים חורבן הבית== | ||
==אין יבנה == | ==אין יבנה == | ||
==זיינע תלמידים == | ==זיינע תלמידים == | ||
== זיינע אקטיוויטעטן פאר'ן פאלק== | == זיינע אקטיוויטעטן פאר'ן פאלק== | ||
== מיט רבי אליעזר == | == מיט רבי אליעזר == | ||
==זיין מחלוקת מיט רבן גמליאל == | ==זיין מחלוקת מיט רבן גמליאל == | ||
==זיינע מאמרים== | ==זיינע מאמרים== | ||
==זיין קלוגשאפט== | ==זיין קלוגשאפט== | ||
== מיט'ן רוימיש'ן קייסער == | == מיט'ן רוימיש'ן קייסער == | ||
די רוימישע קיסרים האבן אנערקענט זיין קלוגשאפ און האבן פיל געשמועסט מיט אים. אין גמרא אין מדרש ווערן געברענגט פיל פון זיינע ויכוחים מיט'ן קייסער (מערסטנס מיט'ן [[קייסער אדריינוס]]) און זיין פאמיליע: | די רוימישע קיסרים האבן אנערקענט זיין קלוגשאפ און האבן פיל געשמועסט מיט אים. אין גמרא אין מדרש ווערן געברענגט פיל פון זיינע ויכוחים מיט'ן קייסער (מערסטנס מיט'ן [[קייסער אדריינוס]]) און זיין פאמיליע: | ||
:אמאל האט דער קייסער אים געזאגט: "איך וויל זען דיין גא-ט". רבי יהושע האט אין געענטפערט אז א מענטש קען נישט זען דעם אויבערשטן, און ווען דער קייסער האט זיך פאר'עקשנ'ט האט אים רבי יהושע געשטעלט אינדרויסן און אים געזאגט צו קוקן אינעם זון. דער קייסער האט פארשטייט זיך נישט מצליח געווען. האט אים רבי יהושע געזאגט: "אויב אין דער זון וואס איז איינע פון די שמשים פאר הקב"ה, קענסטו נישט קוקן איז דען נישט א כל שכן די שכינה?"{{הערה|{{בבלי|חולין|נט|ב}}}}. | :אמאל האט דער קייסער אים געזאגט: "איך וויל זען דיין גא-ט". רבי יהושע האט אין געענטפערט אז א מענטש קען נישט זען דעם אויבערשטן, און ווען דער קייסער האט זיך פאר'עקשנ'ט האט אים רבי יהושע געשטעלט אינדרויסן און אים געזאגט צו קוקן אינעם זון. דער קייסער האט פארשטייט זיך נישט מצליח געווען. האט אים רבי יהושע געזאגט: "אויב אין דער זון וואס איז איינע פון די שמשים פאר הקב"ה, קענסטו נישט קוקן איז דען נישט א כל שכן די שכינה?"{{הערה|{{בבלי|חולין|נט|ב}}}}. | ||
:א"ל קיסר לרבי יהושע בן חנניא: "מפני מה תבשיל של שבת ריחו נודף?" אמר לו: "תבלין אחד יש לנו ושבת שמו, שאנו מטילין לתוכו, וריחו נודף". אמר לו: "תן לנו הימנו". אמר לו: "כל המשמר את השבת, מועיל לו, ושאינו משמר את השבת אינו מועיל לו"{{הערה|{{בבלי|שבת|קיט|ב}}}}. | :א"ל קיסר לרבי יהושע בן חנניא: "מפני מה תבשיל של שבת ריחו נודף?" אמר לו: "תבלין אחד יש לנו ושבת שמו, שאנו מטילין לתוכו, וריחו נודף". אמר לו: "תן לנו הימנו". אמר לו: "כל המשמר את השבת, מועיל לו, ושאינו משמר את השבת אינו מועיל לו"{{הערה|{{בבלי|שבת|קיט|ב}}}}. | ||
אין רבי יהושע'ס צייטן האט דער רוימישער קעניגרייך פלוצים געגעבן רשות צו בויען דעם בית המקדש. באלד האבן זיך צוזאמגענומען פילע אידן פון ארץ ישראל און גולה, און די פאלק'ס עשירים, [[פפוס ולוליאנוס]], האבן צוגעשטעלט גאלד און זילבער און אלע אנדערע זאכן וואס פעלן זיך אויס צום בויען. צום באדויערן איז די צייט נאכנישט רייף געווען, און די [[כותים]] די אנטיסעמיטן זענען געקומען פאר'ן רייסער און האבן מוציא דיבה געווען אויף די אידן אז זיי וועלן דאדורך ווידערשפּעיגן אין די רוימער. ווען דער קייזער האט געענטפערט אז ער האט שוין געגעבן אשות און קען מער נישט צוריקצוען, האט מען אין מייעץ געווען אז ער זאל אויסנעמען דאס בויען דעם מקדש מיט'ן דאס אוועקריקן פון איר פריערדיגן ארט אדער מיט'ן אביסל טוישן די מאָסן, און דערפאר וועלן זיך די אידן אליינס אפהאלטן פון עס בויען. | אין רבי יהושע'ס צייטן האט דער רוימישער קעניגרייך פלוצים געגעבן רשות צו בויען דעם בית המקדש. באלד האבן זיך צוזאמגענומען פילע אידן פון ארץ ישראל און גולה, און די פאלק'ס עשירים, [[פפוס ולוליאנוס]], האבן צוגעשטעלט גאלד און זילבער און אלע אנדערע זאכן וואס פעלן זיך אויס צום בויען. צום באדויערן איז די צייט נאכנישט רייף געווען, און די [[כותים]] די אנטיסעמיטן זענען געקומען פאר'ן רייסער און האבן מוציא דיבה געווען אויף די אידן אז זיי וועלן דאדורך ווידערשפּעיגן אין די רוימער. ווען דער קייזער האט געענטפערט אז ער האט שוין געגעבן אשות און קען מער נישט צוריקצוען, האט מען אין מייעץ געווען אז ער זאל אויסנעמען דאס בויען דעם מקדש מיט'ן דאס אוועקריקן פון איר פריערדיגן ארט אדער מיט'ן אביסל טוישן די מאָסן, און דערפאר וועלן זיך די אידן אליינס אפהאלטן פון עס בויען. | ||
{{הערה|{{מדרש רבה|בראשית|סד|י}}}} | {{הערה|{{מדרש רבה|בראשית|סד|י}}}} | ||
== זיין פטירה== | == זיין פטירה== | ||
רבי יהושע האט מאריך ימים געווען נאך רבן גמליאל און רבי אליעזר'ס פטירה{{הערה|רבן גמליאל איז אוועק פאר רבי אליעזר ({{בבלי|בבא מציעא|נט|ב}}; {{ירושלמי|ברכות|ג|א}}), און רבי אליעזר איז נפטר געווארן פאר רבי יהושע ({{בבלי|גיטין|פג|א}})}}, און איז געווען בערך ניינציג ביי זיין פטירה{{הערה|תולדות תנאים ואמוראים}}. ווען דער קייזער האט אים געפרעגט אויף זיין עלטער פארוואס ער קומט מער נישט זיך באטייליגן ביי די וויכוחים | רבי יהושע האט מאריך ימים געווען נאך רבן גמליאל און רבי אליעזר'ס פטירה{{הערה|רבן גמליאל איז אוועק פאר רבי אליעזר ({{בבלי|בבא מציעא|נט|ב}}; {{ירושלמי|ברכות|ג|א}}), און רבי אליעזר איז נפטר געווארן פאר רבי יהושע ({{בבלי|גיטין|פג|א}})}}, און איז געווען בערך ניינציג ביי זיין פטירה{{הערה|תולדות תנאים ואמוראים}}. ווען דער קייזער האט אים געפרעגט אויף זיין עלטער פארוואס ער קומט מער נישט זיך באטייליגן ביי די וויכוחים איבער רעליגיע | ||
==רעפערענצן== | ==רעפערענצן== | ||
{{רעפערענצן}} | {{רעפערענצן}} | ||
{{DEFAULTSORT:יהושע בן חנניה}} | |||
[[קאַטעגאָריע:הדור השני לתנאים]] | |||
[[קאַטעגאָריע:תלמידי רבן יוחנן בן זכאי]] | |||
[[קאַטעגאָריע:יהודים הקבורים בבית הקברות בצפת]] | |||
[[קאַטעגאָריע:אישים שחיו במאה ה-2]] | |||
[[קאַטעגאָריע:לויים בתקופת המשנה]] | |||
[[he:רבי יהושע בן חנניה]] | [[he:רבי יהושע בן חנניה]] | ||
רעוויזיע פון 19:13, 2 יולי 2023
| תקופת הפעילות | דור שני לתנאים |
|---|---|
| השתייכות | בית הלל |
| רבי'ס | רבן יוחנן בן זכאי |
| תלמידים | רבי עקיבא, אלישע בן אבויה, רבי ישמעאל, רבי יוחנן בן ברוקה ורבי אלעזר חסמא. |
| בני דורו | רבן גמליאל דיבנה, רבי אליעזר בן הורקנוס, רבי אלעזר בן עזריה ורבי יוחנן בן נורי |
רַבִּי יְהוֹשֻׁעַ בֶּן חֲנַנְיָה איז געווען פון די גרויסע תנאים אין ארץ ישראל, און פון די פירער פונעם דור נאך חורבן בית שני. און ער איז רבי יהושע סתם וואס ווערט דערמאנט אין די משנה[1]. ער איז געווען א תלמיד מובהק פון רבי יוחנן בן זכאי און א נאנטער חבר מיט רבי אליעזר. ער איז געווען אב בית דין אין בית הוועד אין יבנה, צו דער זייט פון דער נשיא רבן גמליאל השני.
לעבנס געשיכטע
רבי יהושע איז געבוירן סוף ימי בית שני. נאך פאר זיין געבורט האט זיין מאמע די צדקת אים אוועקגעשטעלט פאר תורה. און אלע זיינע שוואנגער טעג איז זי ארומגעגאנגען יעדן טאג אויף אלע בתי מדרשות אין שטאט און זיי געזאגט: "ביטע בעטס רחמים אויף דער עובר שבמעי אז ער זאל זיין א חכם"[2] נאך זיין געבורט האט אים זיין מוטער געפירט זיין בעטל צום בית המדרש כדי זיינע אויערן זאלן זיך אנקלעבן מיט דברי תורה[3]. און זי האט טאקע זוכה געווען מיט אירע מעשים, און איר זון איז געווארן פון די גרויסע חכמים, ביז מען האט געזאגט אויף אים "וואויל איז דער וואס האט אים געבוירן"[2].
רבי יהושע האט נישט געהאט קיין דרויסנדע שיינקייט, אבער דערקעגן האט ער געהאט אן אויסערגעווענליכע קלוגשאפט און פקחות – ווי די טאכטער פון קייסער האט געזאגט אויף אים: "פרעכטיגע קלוגשאפט אין א מיאוס'ע כלי"[4] און ער האט זיך באניצט דערמיט צו העלפן זיינע ברידער אינעם שטורמישן תקופה נאכ'ן חורבן הבית.
פון זיין יוגנט האט רבי יהושע באדינט רבן יוחנן בן זכאי אין זיין גרויסן ישיבה אין ירושלים, און איז געווען פון זיינע פינף גרעסטע תלמידים – מיט זיינע חבירים רבי אליעזר, רבי יוסי הכהן, רבי שמעון בן נתנאל און רבי אלעזר בן ערך[5]. ווען רבי אליעזר איז אנגעקומען לערנען תורה פאר רבי יוחנן, ווען ער האט אכנישט עוסק געווען אין תורה, איז רבי יהושע שוין געווען א וועטעראן תלמיד[6].
רבי יהושע איז געווען א לוי, און איז נאך געווען פון די לויים וואס זינגען אין מקדש. אין גמרא ווערט דערציילט, אז ווען רבי יהושע האט אמאל געוואלט העלפן רבי יוחנן בן גודגדא מיט די הגפת דלתות אין מקדש, האט אים רבי יוחנן געזאגט: "מיין זון, גיי צוריק, ווייל דו ביזט פון די משוררים און נישט פון די שוערים"[7]. אין אן אנדער ארט שילדערט רבי יהושע די שמחה וואס איז געווען אין מקדש אין יום טוב סוכות:
- "ווען מיר האב זיך געפרייט ביים שמחת בית השואבה, האבן מיר נישט געזען קיין שלאף אין אונזערע אויגן. וויאזוי? ..."[8].
מען טרעפט נישט אויף קיין שום ארט אויב ער האט געהאט זון אדער טעכטער. דער איינציגער זאך וואס איז באקאנט איבער זיין פאמיליע איז אז זיין פלימעניק איז געווען א באוואוסטע תנא: חנניה בן אחי רבי יהושע.
זיינע רביס
רבן יוחנן בן זכאי, דער הויפט פון די חכמי התורה אין תקופה פון חורבן הבית, איז געווען דער לעצטער רינגעלע אינעם קייט פון מקבלי התורה פון תקופת בית שני. ער האט מקבל געווען פון הלל און שמאי און האט איבערגעגעבן פאר זיינע תלמידים, וואס האבן פארשפרייט די תורה ביי אידן נאכ'ן חורבן. רבי יהושע איז געווען ער אחד המיוחד צווישן זיי, און רבן יוחנן האט איבערגעבן פאר דעם תלמיד זיינעם דאס רוב פון זיין חכמה, ווי אויך דער חלק פון סודות התורה. אין גמרא איז געברענגט א מעשה וואס ווייזט אויף די גרויסקייט פון רבי יהושע אינעם חלק הנסתר פון די תורה אויך ווען ער איז נאך געווען א תלמיד:
- רבי יהושע און זיין חבר רבי יוסי הכהן זענען געגאנגען אין וועג, און האבן געזאגט "לאמיר דרש'ען אין מעשה מרכבה". האט רבי יהושע אנגעהויבן און גע'דרש'נט. יענער טאג איז געווען תקופת תמוז [וואס געווענליך איז דער הימל קלאר דאן], האבן זיך די הימלען פארוואלקנט און עס איז געזען געווארן ווי א בויגן אין הימל. און די מלאכי השרת האבן זיך פארזאמלט און געקומען הערן, ווי מענטשן וואס זאמלען זיך איין און קומען זען די מזמוטי חתן וכלה. איז רבי יוסי געגאנגען און דערציילט פאר רבן יוחנן בן זכאי, האט ער געזאגט "אשריכם ואשרי יולדתכם, אשרי עיני שכך ראו[9]. [שפעטער האט רבי יהושע אויסגעלערנט די סודות פאר רבי עקיבא, און רבי עקיבא האט גע'דרש'נט אויף אן ענליכן אופן פאר רבי יהושע[9].]
רבן יוחנן האט אויסגערעכנט די שבח פון זיינע גרויסע תלמידים, און אויף רבי יהושע האט ער געזאגט: "אשרי יולדתו"[10], אז ער איז מאושר במדות טובות, ביז אלע זאגן אויף אים וואויל איז דער וואס האט אים געבוירן[11]. [רבן יוחנן'ס ווערטער זענען אויך מרמז אויף די איבערגעגעבנקייט פון רבי יהושע'ס מאמע, ווי דערציילט אויבן, וואס אין איר זכות איז ער אנגעקומען צו זיין גרויסקייט[12].] אויך האט רבן יוחנן געליינט אויף אים דעם פסוק[13]: הַחוּט הַמְשֻׁלָּשׁ לֹא בִמְהֵרָה יִנָּתֵק"[14].
ביים חורבן הבית
אין יבנה
זיינע תלמידים
זיינע אקטיוויטעטן פאר'ן פאלק
מיט רבי אליעזר
זיין מחלוקת מיט רבן גמליאל
זיינע מאמרים
זיין קלוגשאפט
מיט'ן רוימיש'ן קייסער
די רוימישע קיסרים האבן אנערקענט זיין קלוגשאפ און האבן פיל געשמועסט מיט אים. אין גמרא אין מדרש ווערן געברענגט פיל פון זיינע ויכוחים מיט'ן קייסער (מערסטנס מיט'ן קייסער אדריינוס) און זיין פאמיליע:
- אמאל האט דער קייסער אים געזאגט: "איך וויל זען דיין גא-ט". רבי יהושע האט אין געענטפערט אז א מענטש קען נישט זען דעם אויבערשטן, און ווען דער קייסער האט זיך פאר'עקשנ'ט האט אים רבי יהושע געשטעלט אינדרויסן און אים געזאגט צו קוקן אינעם זון. דער קייסער האט פארשטייט זיך נישט מצליח געווען. האט אים רבי יהושע געזאגט: "אויב אין דער זון וואס איז איינע פון די שמשים פאר הקב"ה, קענסטו נישט קוקן איז דען נישט א כל שכן די שכינה?"[15].
- א"ל קיסר לרבי יהושע בן חנניא: "מפני מה תבשיל של שבת ריחו נודף?" אמר לו: "תבלין אחד יש לנו ושבת שמו, שאנו מטילין לתוכו, וריחו נודף". אמר לו: "תן לנו הימנו". אמר לו: "כל המשמר את השבת, מועיל לו, ושאינו משמר את השבת אינו מועיל לו"[16].
אין רבי יהושע'ס צייטן האט דער רוימישער קעניגרייך פלוצים געגעבן רשות צו בויען דעם בית המקדש. באלד האבן זיך צוזאמגענומען פילע אידן פון ארץ ישראל און גולה, און די פאלק'ס עשירים, פפוס ולוליאנוס, האבן צוגעשטעלט גאלד און זילבער און אלע אנדערע זאכן וואס פעלן זיך אויס צום בויען. צום באדויערן איז די צייט נאכנישט רייף געווען, און די כותים די אנטיסעמיטן זענען געקומען פאר'ן רייסער און האבן מוציא דיבה געווען אויף די אידן אז זיי וועלן דאדורך ווידערשפּעיגן אין די רוימער. ווען דער קייזער האט געענטפערט אז ער האט שוין געגעבן אשות און קען מער נישט צוריקצוען, האט מען אין מייעץ געווען אז ער זאל אויסנעמען דאס בויען דעם מקדש מיט'ן דאס אוועקריקן פון איר פריערדיגן ארט אדער מיט'ן אביסל טוישן די מאָסן, און דערפאר וועלן זיך די אידן אליינס אפהאלטן פון עס בויען.
זיין פטירה
רבי יהושע האט מאריך ימים געווען נאך רבן גמליאל און רבי אליעזר'ס פטירה[18], און איז געווען בערך ניינציג ביי זיין פטירה[19]. ווען דער קייזער האט אים געפרעגט אויף זיין עלטער פארוואס ער קומט מער נישט זיך באטייליגן ביי די וויכוחים איבער רעליגיע
רעפערענצן
- ↑ סדר תנאים ואמוראים אות ז; רש"י, נזיר נו, ב, ד"ה ור' אלעזר
- ↑ 2.0 2.1 רש"י און רע"ב, אבות ב, ח
- ↑ תלמוד ירושלמי, מסכת יבמות, פרק א', הלכה ו'
- ↑ תענית ז, א
- ↑ משנה, אבות ב, ו
- ↑ זעט פרקי דרבי אליעזר פרק א'
- ↑ ערכין יא, ב
- ↑ סוכה נג, א
- ↑ 9.0 9.1 חגיגה יד, ב
- ↑ משנה, אבות ב, ח
- ↑ רמב"ם, רע"ב
- ↑ רש"י און רע"ב דארט
- ↑ קהלת ד, יב
- ↑ אבות דרבי נתן, פרק י"ד, הלכה ג'
- ↑ חולין נט, ב
- ↑ שבת קיט, ב
- ↑ בראשית רבה, פרשה ס"ד, פסקה י'
- ↑ רבן גמליאל איז אוועק פאר רבי אליעזר (בבא מציעא נט, ב; תלמוד ירושלמי, מסכת ברכות, פרק ג', הלכה א'), און רבי אליעזר איז נפטר געווארן פאר רבי יהושע (גיטין פג, א)
- ↑ תולדות תנאים ואמוראים