אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "שלשת ימי הגבלה"

פון המכלול
קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
(רעדאגירונג)
(←‏מספר הימים: רעדאגירונג)
שורה 9: שורה 9:
דאס וואס זיי זענען באפוילן געווארן צווישן אלעם אויך אויף {{ציטוטון|אל תגשו אל אשה}}, איז כדי אז זיי זאלן זיין ריין ביי קבלת התורה, אזווי זיי זענען באפוילן געווארן זיל צו היטן אויך פון יעדע אנדערע [[טומאה]] און זיך רייניגן פון פאריגע.
דאס וואס זיי זענען באפוילן געווארן צווישן אלעם אויך אויף {{ציטוטון|אל תגשו אל אשה}}, איז כדי אז זיי זאלן זיין ריין ביי קבלת התורה, אזווי זיי זענען באפוילן געווארן זיל צו היטן אויך פון יעדע אנדערע [[טומאה]] און זיך רייניגן פון פאריגע.


==מספר הימים==
== די צאהל טעג ==
למעשה, ישנה מחלוקת בין חכמים ל[[רבי יוסי]], האם היו שלושה ימי הגבלה או רק שניים. לדעת חכמים, נהגו רק שני ימי הגבלה ובבוקר היום השלישי, ניתנה התורה ב[[מעמד הר סיני]]. לדעת רבי יוסי, היו שלושה ימי הגבלה, והתורה ניתנה בבוקר היום הרביעי{{הערה|1=[[s:בבלי מסכת שבת|תלמוד בבלי, מסכת שבת, פו. - פח.]] בויקימקור (ויקיטקסט)}}.
איז פארהאן א [[מחלוקת]] צוישן [[חכמים]] און [[רבי יוסי]] צו סאיז געווען דריי טעג אדער נאר צוויי, [[חכמים]] האלטן אז נאר צוויי טעג זענען געווען פון פאראויס, און אין דער דרטיער טאג איז שוין געווען די [[מעמד הר סיני]]. און די געמיין פון [[רבי יוסי]] איז אז דריי גאנצע טעג זענען געווען, און די [[תורה]] איז געגעבן געווארן ביי די פערטע טאג{{הערה|1=[[s:בבלי מסכת שבת|תלמוד בבלי, מסכת שבת, פו. - פח.]].}}


==ימי ההגבלה בזמננו==
==ימי ההגבלה בזמננו==

רעוויזיע פון 08:55, 28 אפריל 2023

שלושת ימי ההגבלה זענען די דריי טעג פאר מתן תורה (יום טוב שבועות), אין וועלכע די אידן האָבן זיך צוגעגרייט צום קבלת התורה ביים בארג סיני. די טעג ווערן אנגערופן "ימי ההגבלה" צוליב די ספעציעלע איסורים און אפהאלטונגען וואס זענען געווען געפירט אין די טעג אויפן באפעל פון באשעפער צו משה, ווי ס'שטייט:”והיו נכונים ליום השלישי... והגבלת את העם סביב”[1].

היינטצוטאגס זענען די טעג פארצייכנט אום ג' - ה' סיוון, און ווערן אויך אנגערופן מיטן נאמען "ימי הגבלה" אויפן נאמען פון די טעג וואס זענען דעמאלט געווען, טראץ דעם וואס היינט ווערן נישט געפירט די איסורים.

די מקור

ג' סיון אין דעם יאָר פון יציאת מצרים, האָט דער באשעפער באַפוילן משה צו צוגרייטן די אידן צו באַקומען די תורה:

וַיֹּאמֶר ה' אֶל-מֹשֶׁה לֵךְ אֶל-הָעָם וְקִדַּשְׁתָּם הַיּוֹם וּמָחָר וְכִבְּסוּ שִׂמְלֹתָם. וְהָיוּ נְכֹנִים לַיּוֹם הַשְּׁלִישִׁי, כִּי בַּיּוֹם הַשְּׁלִשִׁי יֵרֵד ה' לְעֵינֵי כָל-הָעָם עַל-הַר סִינָי. וְהִגְבַּלְתָּ אֶת-הָעָם סָבִיב לֵאמֹר הִשָּׁמְרוּ לָכֶם עֲלוֹת בָּהָר וּנְגֹעַ בְּקָצֵהוּ, כָּל-הַנֹּגֵעַ בָּהָר מוֹת יוּמָת. לֹא-תִגַּע בּוֹ יָד כִּי-סָקוֹל יִסָּקֵל אוֹ-יָרֹה יִיָּרֶה, אִם-בְּהֵמָה אִם-אִישׁ לֹא יִחְיֶה בִּמְשֹׁךְ הַיֹּבֵל הֵמָּה יַעֲלוּ בָהָר. וַיֵּרֶד מֹשֶׁה מִן-הָהָר אֶל-הָעָם וַיְקַדֵּשׁ אֶת-הָעָם וַיְכַבְּסוּ שִׂמְלֹתָם. וַיֹּאמֶר אֶל-הָעָם הֱיוּ נְכֹנִים לִשְׁלֹשֶׁת יָמִים, אַל-תִּגְּשׁוּ אֶל-אִשָּׁה.

דאס וואס זיי זענען באפוילן געווארן צווישן אלעם אויך אויף ”אל תגשו אל אשה”, איז כדי אז זיי זאלן זיין ריין ביי קבלת התורה, אזווי זיי זענען באפוילן געווארן זיל צו היטן אויך פון יעדע אנדערע טומאה און זיך רייניגן פון פאריגע.

די צאהל טעג

איז פארהאן א מחלוקת צוישן חכמים און רבי יוסי צו סאיז געווען דריי טעג אדער נאר צוויי, חכמים האלטן אז נאר צוויי טעג זענען געווען פון פאראויס, און אין דער דרטיער טאג איז שוין געווען די מעמד הר סיני. און די געמיין פון רבי יוסי איז אז דריי גאנצע טעג זענען געווען, און די תורה איז געגעבן געווארן ביי די פערטע טאג[2]

ימי ההגבלה בזמננו

בימים אלו שהם ימי הכנה לקבלת התורה, אין נוהגים כיום מנהגי האבלות של ספירת העומר (לנוהגים את מנהגי האבלות של ספירת העומר עד שבועות) וכן מותר להסתפר ולעשות שמחת נישואין. יש הנוהגים בימים אלו להשתדל יותר ולהימנע מדיבורים אסורים ומשיחות בטלות ולהרבות בלימוד תורה, כדי להתכונן כראוי ליום קבלת התורה. בימים אלו אין אומרים תחנון בתפילה.

יום המיוחס

יום לפני שלושת ימי ההגבלה נקרא יום המיוחס. נראה שהוא קרוי כך משום שביום זה, שבו הגיעו בני-ישראל למרגלות הר סיני, והיו מאוחדים "כאיש אחד בלב אחד", יוחסו בני ישראל משאר אומות העולם.

מקורות והערות שוליים

קישורים חיצוניים


קלארשטעלונג: די אינפארמאציע אויף המכלול איז בלויז פאר בארייכערונג און זאל נישט געזען ווערן ווי א פסק הלכה.

קטגוריה:שבועות קטגוריה:סיוון [[{{{1}}}|ו{{{1}}}]]