35,369
רעדאגירונגען
ק (החלפת טקסט – "צײַט" ב־"צייט") |
ק (טשעקטי און אנדערע רייניגונג, typos fixed: ײַ ← יי (2), ײ ← יי (2), ױ ← וי (3), װ ← וו (2), יידן ← אידן) |
||
| שורה 2: | שורה 2: | ||
'''העברעאיש''' (עברית) איז אַ [[סעמיטישע שפראכן|סעמיטישע שפּראַך]]. מען שרייבט העברעאיש מיט די 22 אותיות פונעם [[אלף בית]] ענדלט אין -להבדל- לשון קודש. די אידן אינעם מדבר און אין ארץ ישראל ביזן חורבן פונעם [[בית ראשון|ערשטן בית המקדש]] האבן גערעדט לשון קודש. ווען בבל האט באזיגט ארץ ישראל און געפירט די אידן אין גלות אין בבל האבן די אידן אויפגעהערט רעדן לשון קודש און זיי האבן גערעדט [[אראמיש]]. | '''העברעאיש''' (עברית) איז אַ [[סעמיטישע שפראכן|סעמיטישע שפּראַך]]. מען שרייבט העברעאיש מיט די 22 אותיות פונעם [[אלף בית]] ענדלט אין -להבדל- לשון קודש. די אידן אינעם מדבר און אין ארץ ישראל ביזן חורבן פונעם [[בית ראשון|ערשטן בית המקדש]] האבן גערעדט לשון קודש. ווען בבל האט באזיגט ארץ ישראל און געפירט די אידן אין גלות אין בבל האבן די אידן אויפגעהערט רעדן לשון קודש און זיי האבן גערעדט [[אראמיש]]. | ||
דאָס מאָדערנע העברעאיִש (עברית ישראלית) איז באַזירט | דאָס מאָדערנע העברעאיִש (עברית ישראלית) איז באַזירט הויפּטזעכליך אויף [[לשון קודש]] און פאַרצייטישן [[אַראַמיש]], מיט געבארגטע ווערטער פון נישט־סעמיטישע שפּראַכן און עטלעכע ענדערונגען אין גראַמאַטיק. דאָס העברעיִש איז ניי־געשאַפן געוואָרן ווי אַ ריידשפּראַך אינעם סוף פון [[19טער י"ה|19טן יאָרהונדערט]] ביז אָנהייב פונעם [[20טער י"ה|20טן יאָרהונדערט]] דורך [[אליעזר בן יהודה]]. די אָפיציעלע הברה איז באַזירט אויף די וואקאלן פון דער [[ספרד]]ישער טראַדיציע. | ||
==היסטאריע== | ==היסטאריע== | ||
| שורה 37: | שורה 37: | ||
א פאר הונדערט יאר נאכן חורבן בית המקדש (אין 3טן יארהונדערט) האבן רוב אידן אויפגעהערט רעדן העברעאיש אין טאג-טעגלעכן לעבן. די גמרא, סיי [[תלמוד ירושלמי]] און סיי [[תלמוד בבלי]] זענען געשריבן אויף [[אראמיש]]. טייל אידן האבן דאך ווייטער גערעדט העברעאיש; ביי די בעלי מסורה אין [[טבריה]] אינעם 8טן יארהונדערט איז זייער שפראך געווען לשון קודש. | א פאר הונדערט יאר נאכן חורבן בית המקדש (אין 3טן יארהונדערט) האבן רוב אידן אויפגעהערט רעדן העברעאיש אין טאג-טעגלעכן לעבן. די גמרא, סיי [[תלמוד ירושלמי]] און סיי [[תלמוד בבלי]] זענען געשריבן אויף [[אראמיש]]. טייל אידן האבן דאך ווייטער גערעדט העברעאיש; ביי די בעלי מסורה אין [[טבריה]] אינעם 8טן יארהונדערט איז זייער שפראך געווען לשון קודש. | ||
אויך ווען מען האט אויפגעהערט רעדן העברעאיש איז די שפראך נאכאלץ געבליבן די הויפט שפראך פון שרייבן ביי | אויך ווען מען האט אויפגעהערט רעדן העברעאיש איז די שפראך נאכאלץ געבליבן די הויפט שפראך פון שרייבן ביי אידן, בעיקר אין [[הלכה]] ענינים, למשל שרייבן די פראטאקאלן פון [[בית דין|בתי דינים]], זאמלונגען פון הלכות, פירושים אויף כתבי קודש און נאך. אפטמאל האבן אידן געשריבן בריוו און קאנטראקטן אין העבעראיש. אבער, אזוי ווי ווייבער האבן נישט געלערנט לשון־קודש (וואס מענער האבן יא געלערנט), ספרים פאר ווייבער האט מען געשריבן אין דער שפראך וואס די פרויען האבן פארשטאנען, ד"ה אין די [[אשכנזים|אשכנזישע]] קהילות [[יידיש]] (למשל די [[צאינה וראינה]]), אין די ספרדישע קהילות אויף [[לאדינא]], און אין די אראבישע לענדער אין יידיש־אראביש. | ||
אנדערע ספרים וואס זענען נישט הלכה ספרים האט מען אויך טיילמאל געשריבן אין זשארגאן. דער רמב"ם האט געשריבן זיין הלכה ספר משנה תורה אויף לשון־קודש, אבער דעם מורה נבוכים און דעם פירוש המשניות אין יידיש־אראביש. שפעטער האט מען פארטייטשט זיינע אראבישע ספרים אויף לשון־קודש. די איבן תיבון משפחה איז געווען באקאנט פאר עוסק זיין אין דער ארבעט. | אנדערע ספרים וואס זענען נישט הלכה ספרים האט מען אויך טיילמאל געשריבן אין זשארגאן. דער רמב"ם האט געשריבן זיין הלכה ספר משנה תורה אויף לשון־קודש, אבער דעם מורה נבוכים און דעם פירוש המשניות אין יידיש־אראביש. שפעטער האט מען פארטייטשט זיינע אראבישע ספרים אויף לשון־קודש. די איבן תיבון משפחה איז געווען באקאנט פאר עוסק זיין אין דער ארבעט. | ||
| שורה 57: | שורה 57: | ||
די שפראכן אראמיש און אראביש ווערן בארעכענט שוועסטער שפראכן פון העברעאיש, און געוויסע אויסשפראכן פון העברעאיש קען מען פארשטיין אין יענע שפראכן. | די שפראכן אראמיש און אראביש ווערן בארעכענט שוועסטער שפראכן פון העברעאיש, און געוויסע אויסשפראכן פון העברעאיש קען מען פארשטיין אין יענע שפראכן. | ||
ס'זענען פאראן אנדערע שפראכן וואס האבן באקומען א השפעה פון העברעאיש דורך דאס פארטייטשן [[ | ס'זענען פאראן אנדערע שפראכן וואס האבן באקומען א השפעה פון העברעאיש דורך דאס פארטייטשן [[תנ"ך]] אויף פרעמדע שפראכן. דאס ווארט "[[wikt:שבת#שַׁבָּת|שַׁבָּת]]", למשל, איז גאנץ פארשפרייט אין כלערליי שפראכן ווי דער נאמען פון דעם זיבעטן טאג אין דער [[וואך]], דער רו־טאג. אויך א סך העברעאישע נעמען פון תנ"ך זענען גאנץ פארשפרייט איבער דער וועלט. | ||
די צוויי ווערטער פון לשון־קודש וואס זענען מערסט פארשפרייט זענען "[[אמן]]" און "[[הללויה]]" – די ווערטער מיט וואס מען ענדיגט געוויסע [[תפילה|תפילות]], און באדייטן הסכמה מיט וואס מ'האט געזאגט. | די צוויי ווערטער פון לשון־קודש וואס זענען מערסט פארשפרייט זענען "[[אמן]]" און "[[הללויה]]" – די ווערטער מיט וואס מען ענדיגט געוויסע [[תפילה|תפילות]], און באדייטן הסכמה מיט וואס מ'האט געזאגט. | ||
| שורה 74: | שורה 74: | ||
[[קאַטעגאָריע:ציוניזם]] | [[קאַטעגאָריע:ציוניזם]] | ||
[[he:עברית ישראלית]] | [[he:עברית ישראלית]] | ||
[[ | [[קאַטעגאָריע:אומבאקוקט]] | ||
[[ | [[קאַטעגאָריע:אויף יידיש]] | ||
{{קרד/ויקי/יידיש}} | {{קרד/ויקי/יידיש}} | ||