אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:פויפסט"

דער '''פּויפּסט''' (אלטערנאטיווע פארמען '''פּויפּס''', '''פּויבסט''', '''פּאַפּסט'''{{הערה|ווי דער דייטשער papst.}} און '''פּאַבסט''') איז דער טיטל פון דעם [[בישאף|בישאָף]] פון [[רוים]], וואס ווערט גערעכנט ווי דער פירער פון דער [[קאטוילישע קירכע|רוימישער קאַטוילישער קירכע]], די גרעסטע פון די דריי הויפּט צווייגן פון [[קריסטנטום]]. דער טיטל "פּויפּסט" שטאמט פון לאטייניש "papa", וואס קומט פון גריכיש "pappas", וואס מיינט "טאטע". אין העברעאיש ווערט דער טיטל גערופן '''אֲפִּיפְיוֹר''', וואס שטאמט פון לשונות אין משנה און גמרא{{הערה|[https://benyehuda.org/dict/24412/38338 אֲפִיפִיוֹר – מילון העברית הישנה והחדשה] / אליעזר בן־יהודה – פרויקט בן־יהודה; [[:he:אפיפיור#אטימולוגיה|המכלול העברי, ערך אפיפיור]], § אטימולוגיה.}}.

אין דער רוימיש-קאטוילישער קירכע ווערט דער פּויפּסט פאררעכנט אלס דער נאכפאלגער פון [[סעינט פעטער|סעינט פּעטער]], וואס איז געווען דער הויפּט פון די צוועלף אַפּאָסטאָלן (שליחים) פון [[אותו האיש|ישו]] און ווערט גערעכנט ווי דער ערשטער בישאָף פון רוים. אלס דער בישאָף פון רוים, ווערט דער פּויפּסט געזען צו האבן פולע און העכסטע יוריסדיקציע איבער דער אוניווערסאלער קירכע אין ענינים פון גלויבן און מאראל, ווי אויך אין קירכליכער דיסציפּלין און רעגירונג. דער פּויפּסט טראגט אויך די טיטלען ווי 'סאָווערענער פון שטאַט וואַטיקאַן שטאָט' און 'דינער פון די דינער פון גאָט'.

די באציאונגען האבן זיך געטוישט איבער די יאָרהונדערטער, פון תקופות פון שוץ קעגן געוואַלדטאטן און געצוואונגענע טבילה צו תקופות פון שטרענגע באַגרעניצונגען און פארפאלגונגען, ווי די איינפירונג פון די געטאס און די פארברענונג פון דעם תלמוד. טייל פּויפּסטן האבן אויך ארויסגעגעבן בולעס קעגן בלוט־בלבולים.

===פריסטע פּויפּסטן===

די ערשטע, האלב-לעגענדארע פּויפּסטן, ווי פּעטער און זיינע נאכפאלגער, זענען געווען פון אידישער געבורט, אבער ס'איז נישט פיל באקאנט וועגן זייערע באציאונגען מיט אידן. דער ערשטער פּויפּסט וואס ווערט היסטאריש דערמאנט צו האבן אנגעקניפּט דירעקטע באציאונגען מיט אידן איז געווען סילוועסטער דער ערשטער (314–335), אויף וועמען א לעגענדע דערציילט אז ער האט דיסקוטירט רעליגיעזע ענינים מיט א איד מיטן נאמען נח{{הערה|שם=יודאיקע|{{יודאיקה|Cecil Roth / Claire Pfann|Popes|לינק=https://www.encyclopedia.com/religion/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/popes}}}} און אז ער האט געפירט א טריומפאלישע ויכוח מיט א צאל אידן, אנגעפירט דורך זאַמברי דעם מאַגישן, אין דער אנוועזנהייט פון [[קאנסטאנטין דער גרויסער|קייסער קאָנסטאַנטין]]{{הערה|געשילדערט אין די 'אַקטן פון סילוועסטער' (Actus Silvestri).}}. לעאָ דער ערשטער (דער גרויסער; 440–461) האט קאָמפּאָנירט עטליכע פּאָלעמישע דרשות וואס זענען נאמינעל (כאטש נישט באמת) געווען געצילט קעגן אידן{{הערה|שם=יודאיקע}}.

גארנישט ווייטער איז באקאנט וועגן פּויפּסטליכע-אידישע באציאונגען ביז דער צייט פון [[געלאסיוס דער ערשטער|געלאַסיוס דער ערשטער]] (492–496), וואָס האָט אין זיין דינסט געהאט, אפשר אלס דאקטער, א איד מיטן נאמען טעלעסינוס, וועמען ער האָט גערופן vir clarissimus, רעקאמענדירנדיג איינעם פון זיינע קרובים, אַנטאָניוס, אין א בריוו צו בישאף קווינגעסיוס. ער האט אויך באפוילן אַן אויספארשונג (496) אין דער קלאגע פון א קריסטליכער שקלאף וואס האט גע'טענה'ט אז ער איז גע'מל'עט געווארן דורך זיין אידישן בעל הבית{{הערה|שם=יודאיקע}}.

גאָר דער וויכטיגסטער מיטלאלטערישער פּויפּסט אין באצוג צו באציאונגען מיט אידן, ווי אין אנדערע אספּעקטן, איז געווען [[גרעגארי דער ערשטער|גרעגאָרי דער ערשטער]] (דער גרויסער; 590–604), וועמענס בריוו זענען פול מיט אינפארמאציע וועגן דעם ענין. ער קען ווערן באטראכט ווי דער גרינדער פון דער אנגענומענער פּויפּסטליכער אידישער פּאליטיק, סיי אין אירע פּאזיטיווע און סיי אין אירע נעגאטיווע אספּעקטן. פון איין זייט האט פּויפּסט גרעגארי באפוילן אז אידן זאלן נישט באלעסטיגט ווערן, אז זיי זאלן באשיצט ווערן פון געוואלדטאטן און זאלן ערלויבט ווערן פריי אויסצופירן זייער רעליגיע, פון די אנדערע זייט האט ער אויך געזאגט אז אידן זאלן ווערן אפּגעהאלטן פון האבן סיי וועלכע אויסזען פון אויטאריטעט איבער קריסטן, אדער פון געניסן פון גלייכן סטאטוס מיט קריסטן, אדער קיין שום פּריווילעגיעס ווייטער ווי די וואס זיי זענען גאראנטירט געווארן דורך די עקזיסטירנדע געזעצן (ד"ה די געזעצן פון דער רוימישער אימפעריע נאך דעם טריומף פון קריסטנטום).

אין די מיטל־אלטער האבן די פּויפּסטן געהאט א פארצווייגטע געשיכטע פון באַציאונגען מיט אידן. טייל פּויפּסטן, ווי קאליקסטוס דער צווייטער (1119-1124), האבן ארויסגעגעבן בולעס וואס האבן פארדאמט געצוואונגענע טבילה און אקטן פון געוואלדטאטן קעגן אידן. אנדערע פּויפּסטן, ווי אינאָסענט דער דריטער (1198-1216), האבן איינגעפירט באגרעניצונגען קעגן אידן, ווי למשל די פאדערונג צו טראגן א [[געלע לאטע|ספּעציעלער צייכן]] אויף זייערע קליידער.

כאטש אלע, אָדער כמעט אלע, נאכפאלגער פון אינאָצענט דער דריטער האבן באשטעטיגט די Constitutio pro Judaeis, האבן זיי געווענליך פּרובירט צו פארזיכערן די דורכפיר פון די אנטי-אידישע קאַנאָנען פון דער לאַטעראַן קאונסיל. האָנאָריוס דער דריטער (1216–1227) איז אבער געווען געצוואונגען דורך אומשטענדן צו ערלויבן דעם קעניג פון קאסטיליע צו סוספּענדירן די פליכט צו טראגן די [[אידישע אפצייכן|אידישע אפּצייכן]] ווי באשטימט דורך דעם קאונסיל, כדי צו פארמיידן די אידן פון מיגרירן צו מוסולמענישע געביטן. אונטער גרעגארי דער ניינטער (1227–1241), וועלכער האט פרובירט צו צווינגען דאס טראגן דעם אפּצייכן אין נאַוואַרע (1234), איז די פּאפּסטליכע אפענסיווע קעגן די אידן פארברייטערט געווארן צו אידישער ליטעראטור, ווייל מיט זיין ערלויבעניש איז דער אנפאל אויף ספרים און דעם תלמוד אנגעהויבן געווארן. קאפּיעס פון דעם לעצטן זענען פארהאלטן געווארן ביז אַן אויספארשונג וועגן זייער אינהאלט (1239; זעט [[ניקאלאס דאנין]], [[רבי יחיאל פון פאריז]]). דאס איז נאכגעפאלגט געווארן דורך זייער פארדאמונג און פאר'משפּט'ונג צו פארברענען, וואס איז ווארשיינליך פארגעקומען נישט נאר אין פראנקרייך, נאר אויך (אונטער דער ספּעציפישער אויטאריטעט פון פּויפּסט) אין רוים (זעט [[שריפת התלמוד]]). [[אינאצענט דער פערטער|אינאָצענט דער פערטער]] (1243–1254) האָט איבערגע'חזר'ט די פארדאמונג פון תלמוד אין זיין בול Impia judaeorum perfidia פון 1244. אין 1253 האט ער באשטעטיגט דעם ארכיבישאָפּ'ס ארויסטרייבונג פון די אידן פון ווינא אין פראנקרייך ווייל זיי האבן נישט געהארכזאמט די לאַטעראַנישע דעקרעטן, און אין 1250 האט ער אינטערווענירט צו פארמיידן די אויפבוי פון א נייער [[קארדאבער שול|שול]] אין [[קארדאווא|קארדאבא]]. מצד שני האט ער אין צוויי בולן פון 1246 אומצוויידייטיג פארדאמט [[בלוט בלבול|בלוט־בלבולים]] וואס האבן אנגעהויבן אויפצוקומען, און האט אריינגענומען זיין פארדאמונג אין דער Constitutio pro Judaeis, וואס ער האט ארויסגעגעבן צום צווייטן מאל אין יענעם יאר. די דאזיגע פארדאמונג איז געבליבן אַן אינטעגראַלער טייל פון דעם טעקסט פון דער Constitutio ווען אימער זי איז שפּעטער ווידער ארויסגעגעבן געווארן דורך זיינע נאכפאלגער. כאטש [[אלעקסאנדער דער פערטער]] (1254–1261) האט פרובירט צו צווינגען דעם אידישן אפּצייכן און האט אנגעצונדן ווייטערדיגע אנפאלן אויף דעם תלמוד, האט ער אויך אנערקענט דעם ווערט פון די אידישע סוחרים פאר זיין אוצר, און אין 1255 האָט ער א צאל פון זיי באפרייט פון אלע שטייערן איבער די פּאפּסטליכע פארמעגן.

 

===ביים טיילונג פון קירכע (1378–1417)===

<!-- אין 1417 האָט אַ ייִדישע פּראָצעסיע זיך געטראפן מיט דעם ניי-אויסגעוויילטן פּויפּסט מארטין דער פינפטער אין קאָנסטאַנץ, אָבער ער האט, ווי אנדערע פּויפּסטן, אָפּגעוואָרפן די תורה מיט "געמאָסטענע ווערטער". דעם נאכפאלגנדן יאר האָבן אידן קאָנוואָקירט אַ סינאָד און געבראַכט מתנות צו מארטין דעם פינפטן צו איבעררעדן אים צו צוריקצונעמען אַנטי-ייִדישע געזעצן וואָס זענען אויפגעשטעלט געוואָרן דורך אַנטיפּויפּסט בענעדיקט דעם דרייצנטן{{הערה|שם=טאבלעט}}.

===איטאליענער פּויפּסטן===

אין דעם 20סטן יאָרהונדערט האט די שטעלונג פון די פּויפּסטן צו אידן זיך באדייטנד פארבעסערט. <!-- וועגן פּיוס דעם צענטן (אויסגעוויילט 1903) איז נישט גענוג באַקאַנט צו דערלויבן אַן אורטייל וועגן זיין שטעלונג צו די אידן. ער האָט אויפגענומען הערצל און עטלעכע אַנדערע אידן אין אַן אוידיענץ, אָבער אין זיין דיאָצעס פון מאַנטואַ, איידער ער איז געוואָרן פּויפּסט, האָט ער פאַרבאָטן די צערעמאָניע פון אַ סאָלעמנער מאַסע אויף דעם קעניגס געבורטסטאָג ווייל דער שטאטראט וואָס האָט דאָס געבעטן האָט באַזוכט אַ צערעמאָניע אין דער שול{{הערה|שם=JE}}.

דער צווייטער וואַטיקאַן קאונסיל (1962–1965) האט אנגענומען א דעקלאראציע וואָס האָט פארדאמט אנטיסעמיטיזם און געזאגט אז אידן ווי א פאלק זענען נישט פאראנטווארטליך פארן טויט פון ישו. יאן פאולוס דער צווייטער (1978–2005) האט געארבעט קאנסיסטענט צו פארבעסערן די אידיש-קאַטוילישע באציאונגען און איז געווען דער ערשטער פּויפּסט זייט פּעטער צו באזוכן א שול אין רוים אין 1986.

יאָן פּאָול דער צווייטער איז געווען באקאנט אלס א פארטיידיגער פון דעם אידישן פאלק. זיין לאנגער פּאָנטיפיקאַט האט געשאפן א סטאבילע פּלאטפארמע פאר וואוקס אין די אידיש־קאטוילישע באציאונגען. אין 2000 האט ער געמאכט א היסטארישן באזוך אין מדינת ישראל, באזוכט [[יד ושם]], און אריינגעלייגט א געשריבענע אנטשולדיגונג צום אידישן פאלק פאר אנטיסעמיטישע זינד פון קאטאליקן אין א שפּאלט אין דער [[כותל המערבי]]. ער האט באשטעטיגט די ספּעציעלע באציאונגען צווישן קריסטנטום און דעם אידישן פאלק און די אייביגע גילטיגקייט פון גאט'ס אנגייענדן בונד מיט די אידן{{הערה|שם=יודאיקע}}.

פראַנציסקוס דער ערשטער (2013–2025) האט טעלעגראפירט דעם הויפט־רב פון רוים, ריקאַרדאָ שמועל די סעני, וועגן זיין ערוועלט ווערן אלס פּויפּסט, וואס איז געווען די ערשטע מאל אז א נייער פּויפּסט האט גלייך קאמוניקירט מיט א אידישן רעליגיעזן פירער. כאטש דער רב האט נישט געקענט אנטיילנעמען אין דער פּויפּסטליכער איינשווערונג צוליב פסח, איז די טעלעגראם באטראכט געווארן ווי אַן איינלאדונג צו דיאַלאָג. שפּעטער איז פארגעקומען א דירעקטער באַגעגעניש צווישן דעם נייעם פּויפּסט און פארשטייער פון פארשידענע גלויבנס, ביי וועלכער דער פּויפּסט האט אויסגעדריקט זיין אינטערעס אין דעם רב און די רוימישע אידן{{הערה|שם=טאבלעט}}.

עס זענען פארהאן לעגענדעס אין דער אידישער וועלט וועגן אידן וואס זענען געווארן פּויפּסטן, אבער קיינע פון די לעגענדעס זענען נישט באשטעטיגט געווארן. איין באליבטע לעגענדע דערציילט וועגן דעם זון פון א רב און געלערנטן פון דעם 10טן יארהונדערט, וועלכער איז געווארן געקידנאפּט, געטויפט און עווענטועל געווארן א פּויפּסט. זיין פאטער האט אים אנגעבליך געטראפן און אפילו באזוכט. די אָריגין פון דער לעגענדע וועגן א אידישן פּויפּסט שטאמט פון דער געשיכטע פון [[רבי שמעון הגדול|רבי שמעון בן יצחק הגדול]] פון [[מיינץ]], וועמענס זון אלחנן איז געקידנאפּט געווארן און געטויפט געווארן{{הערה|[https://www.rabbiwein.com/blog/jewish-popes-652.html JEWISH POPES : Rabbi Wein : Jewish Destiny]|כיוון=שמאל}}.

די טראַדיציע פון אידישע מתנות פאר די פּויפּסטן, ווי א ספר-תורה ביי דער קאָראַנאַציע פון אַ נייעם פּויפּסט, האט געדינט ווי אַ סימבאָל פון די קאָמפּלעקסע באַציאונגען. דער פּויפּסט האט געווענליך אָפּגעוואָרפן די מתנה מיט באגרעניצטע ווערטער, וואס האבן אפּגעשפּיגלט די טעאלאגישע דיפערענצן. אבער די טראדיציע האט אויך געוויזן די אנערקענונג פון דער ספּעציפישער ראלע וואס אידן האבן געשפּילט אין דער געזעלשאפט און רעליגיע פון רוים{{הערה|שם=טאבלעט|[https://www.tabletmag.com/sections/history/articles/jews-and-pope The Jews and the Pope], Tablet Magazine.|כיוון=שמאל}}.