אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "דער איד"

1,219 בייטן צוגעלייגט ,  פֿאַר 2 יאָר
קיין רעדאגירונג באמערקונג
אין תקציר עריכה
אין תקציר עריכה
שורה 21: שורה 21:
דער איד איז געגרינדעט געוואָרן אין תשי"ג (1953) דורך אהרן ראָזמאַרין אלס ביי-וועכנטליכער צייטונג. ער איז איז פריער געווען א שרייבער אין "[[דער מארגען זשורנאל]]" און האט זיך אפגעזאגט פון אמט{{מקור|אין ענגליש וויקי שטייט אז מ'האט אים אפגעזאגט}} נאך וואס זי איז אפגעקויפט געווארן דורך "[[דער טאג]]" - א צייטונג וואס פלעגט ערשיינען אויך אין שבת - פארמירנדיג "דער טאג מארגען זשורנאל"{{הערה|[https://www.nli.org.il/en/newspapers/dertog ארכיוו פון דער טאג] אינעם [[מדינת ישראל נאציאנאלע ביבליאטעק]] וועבזייטל}}. ראָזמאַרין האט באשלאסן אָנצוהויבן אן אייגענע צייטונג.
דער איד איז געגרינדעט געוואָרן אין תשי"ג (1953) דורך אהרן ראָזמאַרין אלס ביי-וועכנטליכער צייטונג. ער איז איז פריער געווען א שרייבער אין "[[דער מארגען זשורנאל]]" און האט זיך אפגעזאגט פון אמט{{מקור|אין ענגליש וויקי שטייט אז מ'האט אים אפגעזאגט}} נאך וואס זי איז אפגעקויפט געווארן דורך "[[דער טאג]]" - א צייטונג וואס פלעגט ערשיינען אויך אין שבת - פארמירנדיג "דער טאג מארגען זשורנאל"{{הערה|[https://www.nli.org.il/en/newspapers/dertog ארכיוו פון דער טאג] אינעם [[מדינת ישראל נאציאנאלע ביבליאטעק]] וועבזייטל}}. ראָזמאַרין האט באשלאסן אָנצוהויבן אן אייגענע צייטונג.


ראָזמאַרין האָט, אַלס רעליגיעזער שומר מצוות, געפירט קאלומען אויף די ביאָגראַפיעס פון רבנים און אידישע מנהגים בשעת ער האָט געאַרבעט אין דער "מאָרגן זשורנאַל". אונטער זיין השפּעה איז דער איד געווען פאַררעכנט מער סימפּאַטיש צו דער חרדישער אידנטום ווי די אַנדערע גרויסע ייִדישע צייטונגען פון יענער צייט. דער ערשטער רעדאַקטאָר פון דער איד איז געווען דער שרייבער [[אוריאל צימער]], אַרויסגעבער פֿון אַן אַנטי־ציוניסטישער p.
ראָזמאַרין האָט, אַלס רעליגיעזער שומר מצוות, געפירט קאלומען אויף די ביאָגראַפיעס פון רבנים און אידישע מנהגים בשעת ער האָט געאַרבעט אין דער "מאָרגן זשורנאַל". אונטער זיין השפּעה איז דער איד געווען פאַררעכנט מער סימפּאַטיש צו דער חרדישער אידנטום ווי די אַנדערע גרויסע ייִדישע צייטונגען פון יענער צייט. דער ערשטער רעדאַקטאָר פון דער איד איז געווען דער שרייבער [[אוריאל צימער]], אַרויסגעבער פֿון אַן אַנטי־ציוניסטישער פּאַמפלעט.


ארום יאר תשט"ו (1955) האט ראזמארין פארקויפט די קאנטראל פון דער צייטונג פאר סאטמארער חסידים און פון דאן איז דער סאטמארער רבי, [[רבי יואל טייטלבוים]], געווארן דער ליניע-שטעלער פון דער צייטונג; א קאָנסערוואַטיוו-חסידישע און אַנטי-ציוניסטישע ליניע, אין דער קנאישער נאַטור פון סאַטמאַר{{הערה|"בוצינא קדישא" חלק ב' דף 258. זכרונות על ידי [[סענדער דייטש]].}}. אין יענע תקופה איז די צייטונג ערשינען יעדע צוויי וואכן. דער סאטמארער רבי האט באשטימט [[בערל פרידמאן]], [[ליפא פרידמאן]]'ס זון, אלס הויפט רעדאקטאר פון די צייטונג. ער פלעגט ברענגען די השקפה ארטיקלען צום סאטמארער רבי'ן דורכצוקוקן איידער'ן דריקן{{הערה|{{כיכר השבת|ישראל כהן|אבל בסאטמר: הרב ישכר דוב פרידמן ז"ל|147920|יולי 24, 2014}}}}. די צייטונג איז געדרוקט געוואָרן איבער 40 יאָר אין [[סענדער דייטש]]'נס 'דייטש פּרינטינג'.
אין 1955, בעת א סאטמארער פראטעסט אינעם מאנהעטן צענטער קעגן אויפשטעלן א נאכט-קלוב אין ירושלים, האט דער קראסנא רבי, הרב הלל ליכטענשטיין, עפנטליך צעריסן א קאפי פון דער מארגען-זשורנאל אלס א סימן פון אומצופרידנהייט פון איר פרא-ציוניסטישער שטעלונג. ראָזמאַרין האָט געענטפערט מיט אַפּלאָדיסמענטן. ער האט עווענטועל פארקויפט דער איד פאר סאטמארער אַקטיוויסטן, אריינגערעכנט [[סענדער דייטש]].
 
דער סאטמארער רבי, [[רבי יואל טייטלבוים]], איז דאן געווארן דער ליניע-שטעלער פון דער איד, איר פעסט איינשטעלנדיג אלס קאָנסערוואַטיוו-חסידישע און אַנטי-ציוניסטישער צייטונג, אין דער קנאישער נאַטור פון סאַטמאַר{{הערה|"בוצינא קדישא" חלק ב' דף 258. זכרונות על ידי [[סענדער דייטש]].}}. ער האָט אַמאָל באשטעטיגט אַן אַפּיעל פאַר פינאַנציעלע ביישטייערונגען צו דער צייטונג אין דער נאַכט פון [[יום-כיפור]], אַלס אַ קעגנערוואָג צו פּראָ-ציוניסטישע פינאַנציעלע אַפּיעלן, וואָס פלעגן פאָרקומען יום-כיפור.
 
אין יענע תקופה איז די צייטונג ערשינען יעדע צוויי וואכן. דער סאטמארער רבי האט באשטימט [[בערל פרידמאן]], [[ליפא פרידמאן]]'ס זון, אלס הויפט רעדאקטאר פון די צייטונג. ער פלעגט ברענגען די השקפה ארטיקלען צום סאטמארער רבי'ן דורכצוקוקן איידער'ן דריקן{{הערה|{{כיכר השבת|ישראל כהן|אבל בסאטמר: הרב ישכר דוב פרידמן ז"ל|147920|יולי 24, 2014}}}}. די צייטונג איז געדרוקט געוואָרן איבער 40 יאָר אין סענדער דייטש'נס 'דייטש פּרינטינג'.


אריגינעל געווידמעט כמעט אויסשליסליך צו רעליגיעזע נייעס, האט די צייטונג אין תשל"ב (1972) אונטער די פירערשאַפט פון [[חיים משה שטויבער]] צוגעלייגט ברייטע דעקונג פון וועלט-געשעענישן, כדי בעסער צו קאנקורירן מיט אנדערע יידישע צייטונגען פון וועמענס ציוניסטישע שטעלונגען די סאטמארער אידן זענען אוועקגעשטאנען{{הערה|{{קישור כללי|הכותב=|כותרת=Der Blatt, the Yiddish paper that hid a massive wedding|אתר=The Forward|תאריך=אקטאבער 3, 2020|כתובת=https://forward.com/forverts-in-english/459220/what-is-der-blatt-the-hasidic-newspaper-that-hid-news-of-a-massive-super/}}}}. זינט דאַן האט עס אנגעהויבן ארויסקומען בקביעות יעדער סוף וואך, ביז תש"פ ווען עס האט אנגעהויבן צעשפּרייט ווערן מיטוואך, אנשטאט [[דאנערשטאג]]{{הערה|[https://ahblicklive.com/post.php?u_id=M39nqFJlAqMqQFWCCDi דער איד'ס מעלדונג אז עס וועט אנהייבן ערשיינען אין די געשעפטן מיטוואך]}}.
אריגינעל געווידמעט כמעט אויסשליסליך צו רעליגיעזע נייעס, האט די צייטונג אין תשל"ב (1972) אונטער די פירערשאַפט פון [[חיים משה שטויבער]] צוגעלייגט ברייטע דעקונג פון וועלט-געשעענישן, כדי בעסער צו קאנקורירן מיט אנדערע יידישע צייטונגען פון וועמענס ציוניסטישע שטעלונגען די סאטמארער אידן זענען אוועקגעשטאנען{{הערה|{{קישור כללי|הכותב=|כותרת=Der Blatt, the Yiddish paper that hid a massive wedding|אתר=The Forward|תאריך=אקטאבער 3, 2020|כתובת=https://forward.com/forverts-in-english/459220/what-is-der-blatt-the-hasidic-newspaper-that-hid-news-of-a-massive-super/}}}}. זינט דאַן האט עס אנגעהויבן ארויסקומען בקביעות יעדער סוף וואך, ביז תש"פ ווען עס האט אנגעהויבן צעשפּרייט ווערן מיטוואך, אנשטאט [[דאנערשטאג]]{{הערה|[https://ahblicklive.com/post.php?u_id=M39nqFJlAqMqQFWCCDi דער איד'ס מעלדונג אז עס וועט אנהייבן ערשיינען אין די געשעפטן מיטוואך]}}.
שורה 36: שורה 40:
דער איד ווערט וועכנטליך פאַרקויפט אין צענדליגער טויזנטער עקזעמפּלארן. די צייטונג פובליצירט אויך אַ טעגליכע אויסגאַבע אויף אימעיל, וועלכע האָט, לויט איר וועבזייטל, בערך 15,000 אבאנענטן.
דער איד ווערט וועכנטליך פאַרקויפט אין צענדליגער טויזנטער עקזעמפּלארן. די צייטונג פובליצירט אויך אַ טעגליכע אויסגאַבע אויף אימעיל, וועלכע האָט, לויט איר וועבזייטל, בערך 15,000 אבאנענטן.


ווי אנגענומען אין דער חרדישער פּרעסע, פּובליצירט נישט די צייטונג קיינע בילדער פון פרויען, און צענזורירט פרעמדע-קולטור און ספּאָרט נייעס. די צייטונג נעמט אויך א שארפע ליניע קעגן [[מדינת ישראל]] און [[ציוניזם]], און די סארט נייעס איז אפט איר הויפט נייעס{{הערה|{{כיכר השבת|ישראל כהן|עצרת הענק נגד גזירת הגיוס: שערי העיתונים של סאטמר קוראים להשתתף באירוע|118248|יוני 6, 2013}}}}. אויך קעגן די חרדישע [[פארטיי]]ען אין מדינת ישראל, ווי [[אגודת ישראל]] - די "אגודיסטן" - און אנדערע באוועגונגען וואס זי אידענטיפיצירט אלס ציוניסטישע, און זייערע צייטונגען{{הערה|{{כיכר השבת|ישראל כהן|סאטמר נגד ליצמן: "ערך "מעמד חנופה" לראש הכופרים"|236562|יוני 24, 2017}}}}, ווערט אפט געדריקט קעגנערישע ארטיקלען, וואס נוצן אפטמאל א שפאטישער און סארקאסטישער סטיל{{הערה|{{כיכר השבת|ישראל כהן|מכתבם של הרבנים בארה"ב שעורר את נושא 'גזירת הגיוס'|234219|יוני 4, 2017}}; {{בחדרי חרדים|משה ויסברג|בסאטמר הורידו דמעה על לכתו של הרב לייזרזון|1069689|יאנואר 19, 2020}}; {{כיכר השבת|ישראל שפירא|ה'עידית' של אמריקה וה'זיבורית' של ישראל|360698|מאי 20, 2020}}; {{כיכר השבת|ישראל כהן|סאטמר תוקפת: "יהדות התורה חתמה הסכם עם נער מופקר"|169827|אפריל 30, 2015}}}}.
ווי אנגענומען אין דער חרדישער פּרעסע, פּובליצירט נישט די צייטונג קיינע בילדער פון פרויען, און צענזורירט פרעמדע-קולטור און ספּאָרט נייעס. די צייטונג נעמט אויך א שארפע ליניע קעגן [[מדינת ישראל]] און [[ציוניזם]], און די סארט נייעס איז אפט איר הויפט נייעס{{הערה|{{כיכר השבת|ישראל כהן|עצרת הענק נגד גזירת הגיוס: שערי העיתונים של סאטמר קוראים להשתתף באירוע|118248|יוני 6, 2013}}}}. אויך קעגן די חרדישע [[פארטיי]]ען אין מדינת ישראל, ווי [[אגודת ישראל]] - די "אגודיסטן" - און אנדערע באוועגונגען וואס זי אידענטיפיצירט אלס ציוניסטישע, און זייערע צייטונגען{{הערה|{{כיכר השבת|ישראל כהן|סאטמר נגד ליצמן: "ערך "מעמד חנופה" לראש הכופרים"|236562|יוני 24, 2017}}}}, ווערט אפט געדריקט קעגנערישע ארטיקלען, וואס נוצן אפטמאל א שפאטישער און סארקאסטישער סטיל{{הערה|{{כיכר השבת|ישראל כהן|מכתבם של הרבנים בארה"ב שעורר את נושא 'גזירת הגיוס'|234219|יוני 4, 2017}}; {{בחדרי חרדים|משה ויסברג|בסאטמר הורידו דמעה על לכתו של הרב לייזרזון|1069689|יאנואר 19, 2020}}; {{כיכר השבת|ישראל שפירא|ה'עידית' של אמריקה וה'זיבורית' של ישראל|360698|מאי 20, 2020}}; {{כיכר השבת|ישראל כהן|סאטמר תוקפת: "יהדות התורה חתמה הסכם עם נער מופקר"|169827|אפריל 30, 2015}}}}. אין אנהייב פלעגט דער איד, ביים דערמאנען מדינת ישראל, ארומנעמען די ווערטער מיט שפעטנדע ציטאט צייכענעס, א זאך וואס האט זיך מיט די צייט אויפגעהערט.


פון די אנדערע זייט הייבט די צייטונג ארויס קהלות און קרייזן אין ארץ ישראל וואס נעמען א קנאי'שע ליניע, ווי די [[פלג הירושלמי]] פון [[רבי שמואל אויערבאך]], און רומען זייערע כינוסים{{הערה|{{כיכר השבת|ישראל כהן|סאטמר מחבקת את הפלג הירושלמי: "עשו קידוש ה'"|166727|מערץ 19, 2015}}}}.
פון די אנדערע זייט הייבט די צייטונג ארויס קהלות און קרייזן אין ארץ ישראל וואס נעמען א קנאי'שע ליניע, ווי די [[פלג הירושלמי]] פון [[רבי שמואל אויערבאך]], און רומען זייערע כינוסים{{הערה|{{כיכר השבת|ישראל כהן|סאטמר מחבקת את הפלג הירושלמי: "עשו קידוש ה'"|166727|מערץ 19, 2015}}}}.