שובבי"ם
שובבי"ם (אין אן עיבור יאר: שובבי"ם ת"ת) איז א נאמען פאר די זעקס וואכן אין וועלכע מען ליינט די ערשטע פרשיות פון ספר שמות: שמות, וארא, בא, בשלח, יתרו, משפטים. די תקופה פאנגט זיך אן ארום צוויי וואכן נאך חנוכה און ענדיגט זיך נאנט צו ראש חודש אדר. אין אן עיבור יאר פארלענגערט זיך די תקופה אריין אין חודש אדר א', און עס ווערט אנגערופן שובבי"ם ת"ת נאך די צוויי קומענדיגע פרשיות: תרומה, תצוה. די טעג זענען געאייגנט צו מתקן זיין דעם פגם הברית.
אין פארגאנגענהייט איז געווען פארשפרייט דער מנהג צו פאסטן אין די שובבי"ם טעג אדער אין א טייל פון זיי. אזוי אויך איז פארהאן א מנהג צו האלטן אין די טעג א תענית דיבור[1].
מקור
דער ערשטער מקור צו א תענית אין די שובבי"ם טעג איז פון לקט יושר, וואו עס שטייט אז דער מנהג אין עסטרייך איז צו פאסטן אין אן עיבור יאר אכט תעניות יעדן דאנערשטאג, אין די פרשיות פון שובבי"ם ת"ת, און אז אויך זיין רבי, דער תרומת הדשן, האט געפאסט אין די טעג[2]. אויך אין די הגהות אויף ספר המנהגים פון רבי יצחק אייזיק פון טירנא שטייט אז אין די עיבור יארן פירט מען זיך צו פאסטן דאנערשטאג אין יעדע וואך פון שובבי"ם, און טייל לייגן צו אויך ת"ת[3]. דער מנהג ווערט געברענגט אין מגן אברהם אויפן שולחן ערוך[4].
אין די פריערדיגע מקורות ערשיינט דער מנהג נאר ביי עיבור יארן. (אויך לויט די מקובלים איז דער עיקר תיקון אין אן עיבור יאר[5]). ווי אין יעדן תענית ציבור, האט מען זיך אויך געפירט צו זאגן סליחות ביי שחרית פון די תענית טעג[6].
אין קבלה
לויט די קבלה זענען די שובבי"ם טעג מסוגל אויף כפרת עוונות און איבערהויפט א תיקון אויף פגם מידת היסוד, וויבאלד אין די פרשיות ליינט מען וועגן גלות מצרים וואס לויט קבלה איז עס געווען כדי צו ארויסנעמען די ניצוצי הקדושה[7].
כדי צו מתקן זיין דעם חטא, פאדערט זיך על פי סוד צו פאסטן א געוויסן צאל פון תעניתים. (צום ביישפיל: אויף פגם הברית דארף מען פאסטן פ"ד תעניות, אויף רציחה דארף מען פאסטן תתש"י תעניות). כדי צו ערפילן די פ"ד תעניות איז איינגעפירט צו פאסטן יעדן וואכנטאג, און צוויי מאל דורכאויס די שובבי"ם טעג א צוויי-טאגיגער תענית אויפאמאל (אזא דאפלטער תענית ווערט גערעכנט ווי זיבן און צוואנציג באזונדערע תעניות), פאר א סך הכל פון פ"ד תעניות: 54 פון די צוויי דאפלטע תעניתים, און נאך 30 טעג פון אלע וואכנטעג (אראפרעכענענדיג די שבתים, ראש חודש און חמשה עשר בשבט)[8]. אין פארשידענע ישיבות המקובלים און שוהלן אין ירושלים פירט מען זיך צו פאסטן און זאגן די תפילת ״תיקון השובבים״ לויט דער רש״ש צוויי מאל א וואך, מאנטאג און דאנערשטאג. איינציגע זענען די וואס פאסטן יעדן טאג, צווישן זיי די חכמי ישיבת המקובלים שער השמים, אבער א מערהייט פאסטן נאר מאנטאג און דאנערשטאג אדער נאר א תענית דיבור, ווי דער גר"א האט איינגעפירט.
פדיון התעניות
עס איז אויך אנגענומען צו אויסצולייזן די תעניות פון די שובבי"ם טעג מיט געלט (לויט דער פרייז פון עסן פאר יעדן תענית), וואס ווערט געגעבן פאר צדקה. דער פדיון ווערט אפגעראכטן ביי תפילת מנחה, און מען לייגט צו די תפילה פון עננו פון דער רש"ש. די תפילה איז פול מיט קבל'ישע יסודות, וואס מיט זיי בעט דער מענטש ריינצואוואשן זיין זעל פון אלע זינד. ביים דאווענען און פאסטן פירט מען זיך צו אנטון זעק און לייגן אש אויפן קאפ, בלאזן שופר, לערנען תורה און זיך מתוודה זיין אויף די זינד.
עס זענען געווען פוסקים און מקובלים וואס האבן געקריגט אויפן באגריף פון אויסלייזן די תעניות, אבער דער בן איש חי האט מיישב געווען דעם מנהג. טייל היינטיגע מקובלים שרייבן אז בשעת הדחק קען מען אזוי טון, אבער בתנאי אז מען זאל פאסטן איין אדער צוויי גאנצע טעג, מען זאל תשובה טון, און עוסק זיין בתורה[9].
אין חסידות
ביי חסידים לייגט מען נישט אזוי שטארק דעם געוויכט אויף דער ענין פון פאסטן, וויבאלד פאסטן ברענגט צו א שוואכקייט וואס קען שטערן צו עבודת ה'. אין א מערהייט חסידות'ער איז איינגעפירט צו פארמערן מיט די שעות פון לערנען און דאווענען אן אויסרעדן. דאס גייט פון לערנען פינף שעות רצופות נאר דאנערשטאג (ווי אין ערלוי) ביז זיך מקבל תענית זיין יעדן טאג און פארשטערקערן דאס לערנען. צווישן די חסידות'ער וואו די מנהגים פון די טעג זענען פראמינענט (ביז צו אן ענליכקייט צו די טעג פון חודש אלול) איז סלאנים, וואס צו איר ערשטער רבי, רבי אברהם וויינבערג בעל "יסוד העבודה", ווערט צוגעשריבן די החלטה צו אויפטוישן די תעניתים מיט לערנען תורה פינף שעות רצופות, אן מפסיק זיין מיט עסן, טרינקען אדער רעדן. אין די סלאנימער ישיבות איז איינגעפירט צו לערנען יעדן טאג צוויי מאל פינף שעות רצופות און נאך איינמאל דריי שעות ברציפות. נאך חסידות'ער האבן אנגענומען דעם מנהג נאך סלאנים.
אין טשערנאביל פירט מען זיך אין די טעג צו לערנען ליל שישי א גאנצע נאכט, און צו פאסטן פרייטאג ביז נאך חצות, און געבן צדקה פאר א עני הגון פרייטאג.
אין די הויפן פון נאדווארנא און קרעטשניף פירט מען זיך צו פאסטן יעדן פרייטאג פון די שובבי"ם טעג, אין דושינסקיא זאגט מען עקסטערע סליחות אין די דאנערשטאג טעג פון שובבי"ם און די רבי'ס פלעגן אויך פאסטן אין די טעג, און אין שומרי אמונים, תולדות אהרן, און תולדות אברהם יצחק, פירט מען זיך ווי עס האט אוועקגעשטעלט רבי אהרן ראטה, דער ראש השושלת, צו פאסטן איינע פון די דאנערשטאג טעג פון שובבי"ם (געווענליך אין פרשת בשלח אדער משפטים), און מען ענדיגט דעמאלטס גאנץ תהלים מען ליינט 'ויחל' און מען זאגט עננו ביי מנחה, פאר מנחה געבט מען צדקה אין א באשטימטן סכום, און דער טאג ווערט אנגערופן 'תענית פדיון נפש'.
לערנען הלכות טהרה
רבי ישראל משה דושינסקי האט מתקן געווען ביי זיין חסידות אז מען זאל לערנען אין די שובבי"ם טעג די הלכות פון טהרת המשפחה וואס אין יורה דעה[10].
צו ליינען מער
- יסוד ציון הרב בן ציון מוצפי, ירושלים ה'תשע"ח.
- טיב השובבי"ם הרב גמליאל רבינוביץ'.
- תקנת השבי"ם הרב יעקב משה הלל.
דרויסנדע לינקס
- הרב אשר זעליג מרגליות על שובבי"ם סרטון ביוטיוב
- מוסטער:DOC תיקון היסוד של הבן איש חי להורדה
- סרט על תיקון שובבי"ם בגבעת שמואל בהשתתפות הרב דוד בצרי, מאתר ערוץ ראש הגבעה
- מדור ימי השובבי"ם באתר שטייגן
- מדור ימי השובבי"ם באתר ערוץ מאיר
- סליחות לשובבי"ם ת"ת מתוך מתוך חלק ג של
פאראמעטער פעלערן אין מוסטער:היברובוקס
פאראמעטער [ 5 ] ערשיינען נישט אין מוסטער דעפיניציע מחזור כל בו, דפוס וילנא. - מה זה שובבי"ם? - מאמר נרחב במהות ימי השובבי"ם, באתר משיב כהלכה.
רעפערענצן
- ↑ צום שובבים ותענית דיבור, דבר, פעברואר 17, 1961
- ↑ לקט יושר עמוד 116
- ↑ הגהות מנהגים, פורים אות י'
- ↑ מגן אברהם, אורח חיים, סימן תרפ"ה, סעיף קטן א'
- ↑ הרב בן ציון מוצפי, יסוד ציון, עמ' כא
- ↑ מחזור כל בו חלק ג, דפוס וילנא, עמ' 324 און ווייטער.
- ↑ אר"י הקדוש, שער רוח קודש שער ז תיקון כז דף כג ע"א; רמ"ע מפאנו, מאמר תיקוני התשובה פרק ד און פרק טז; חיד"א, אין ספר חדרי בטן (ויחי ראשון) און אין ספר פני דוד (פרשת שמות, יב). זייערע ווערטער ווערן געברענגט אין יסוד ציון, עמוד ג-ה.
- ↑ צפורן שמיר, סימן ו', אות צו-ז.
- ↑ רבי בן-ציון מוצאפי, יסוד ציון פ"א סעי' יא, עמ' מח.
- ↑ התאחדות תלמידי בית יוסף צבי, ספר היובל, ירושלים, תשס"ד
קלארשטעלונג: די אינפארמאציע אויף המכלול איז בלויז פאר בארייכערונג און זאל נישט געזען ווערן ווי א פסק הלכה.