י"ז חשון
דאטום אין אידישן לוח
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
אין יאר ה'תשפ"ד איז נישט פארהאן קיין ל' חשון
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
י"ז חשון איז דער זיבעצנטער טאג פונעם צווייטן חודש אין די אידישע יאר, ציילנדיג פון תשרי, און דער זיבעצנטער טאג פונעם אכטן חודש ציילנדיג פון ניסן.
| קביעות פון יאר | טאג | סדרה |
|---|---|---|
| הכז השא החא השג |
מאנטאג | חיי שרה |
| זשה זחא זשג זחג |
מיטוואך | וירא |
| בשה בחה בשז בחג |
פרייטאג | וירא |
| גכה גכז |
שבת | וירא |
חגים וזמנים
- אויב האט נאכנישט גערעגנט אין ארץ ישראל ביז דעם טאג, הייבן אן די "יחידים" צו פאסטן תענית גשמים[1].
- לויט איין מקור, איז א סכנה אין דעם טאג צו מקיז זיין בלוט אדער ארויסלאזן א קינד אליינס אויף דער גאס[2].
- רבי חיים אלעזר שפירא האט נישט געזאגט תחנון אין דעם טאג[3]. ער שרייבט אז אין דעם טאג ווערט געענדיגט דער יחוד פון שמיני עצרת[4].
געשעענישן
- א'תרנ"ו – אנגעהויבן דער מבול, לויט רבי אליעזר
- ב'תתקכ"ג – די ביינער פון שאול המלך און זיינע קינדער קומען צו קבורה, און עס שטעלט זיך אפ דער הונגער וואס האט זיך געצויגן דריי יאר[5]
- ה'תרע"ט – בריטאניע פראקלאמירט דעם באלפור דעקלעראציע
- ה'תש"ב – חורבן אייראפע: ערשטע מאסן-אקציע ווערט אויסגעפירט אין מינסקער געטא
- ה'תש"ו – אויפגעשטעלט דער יו ען
- ה'תשנ"ד – דער אפמאך פון מאסטריכט גייט אריין אין קראפט, אויפשטעלנדיג דער אייראפעאישער פאראיין
געבוירן
- ה'תפ"ו – רבי אביעזרי זעליג אויערבאך, א רב אין דייטשלאנד-עלזאס, א תלמיד פון רבי יהונתן אייבשיץ (נפטר ה'תקכ"ח)
- ה'תקט"ז – רבי דוד דייטש, פון די גרויסע תלמידים פון נודע ביהודה, מחבר פון "אהל דוד" (נפטר ה'תקצ"א)
- ה'תרנ"ו – רבי משה טוויל, פוסק, ראש ישיבה, און הויפט רב אין ארם צובא (נפטר ה'תשל"ז)
- ה'תר"ס – אליעזר גרשון פרידנזאהן, פון די פירנדע עסקנים פון אגודת ישראל אין פוילן, און פון די גרינדער פון בית יעקב (נפטר ה'תש"ג)
- ה'תרע"א – נחום יואל האלפערין, א סוחר און עסקן, פון די פירער פון חרד'ישן ציבור אין תל אביב (נפטר ה'תשמ"ז)
- ה'תרפ"ב – רבי ברוך בן-חיים, א דיין און רב אין דרום אפריקע, הויפט רב פון סירישע קהילות אין ברוקלין (נפטר ה'תשס"ה)
- ה'תש"ח – רבי רפאל אהרן ראטה, אדמו"ר פון שומרי אמונים אין בני ברק (נפטר ה'תש"פ)
יארצייטן
- ה'שנ"ז – רבי אברהם מנחם ראפאפארט, א רב און געלערנטער אין איטאליע, פון די שטאם פאטערס פון די ראפאפארט משפחה, מחבר פון מנחה בלולה, נפטר אין דעם טאג לויט טייל[6]
- ה'שצ"ד – רבי שמעון וואלף אויערבאך, רב אין פילע שטעט אין אייראפע, פון די רבנים פון ועד ארבע ארצות און ראש ישיבה אין לובלין (געבוירן ארום ה'ש"י)
- ה'תצ"א – רבי יקותיאל זלמן סג"ל, א רב, אב בית דין און בעל מופת אין דראהביטש
- ה'תקפ"ו – רבי מנחם מענדיל האגער, דער "אהבת שלום" פון קאסוב (געבוירן ה'תקכ"ט אדער ה'תקכ"ח)
- ה'תקצ"ז – רבי מרדכי זאב אורנשטיין, א רב און בארימטער למדן אין גאליציע, זון פון דער ישועות יעקב
- ה'תרל"ז – רבי אברהם דיין, א רב, דיין און מחבר ספרים אין ארם צובא
- ה'תרנ"ז אדער ה'תרס"ד – רבי יהושע ראזענפעלד, אדמו"ר פון קאמינקא (געבוירן ארום ה'תק"צ)
- ה'תרפ"ח – רבי יעקב דוב ראפאפארט, ערשטער רב פון כפר סבא (געבוירן ה'תרכ"ב)
- ה'תשכ"ד – רבי ראובן כ"ץ, רב פון פתח תקוה, מחבר פון "דגל ראובן" (געבוירן ה'תר"מ)
- ה'תשמ"ח – רבי משולם זוסיא טווערסקי, טשערנאבילער רבי (געבוירן ה'תרע"ז)
- ה'תשמ"ט – רבי בנימין זאב חעשין, א מקובל פון די ראשי ישיבת המקובלים שער השמים, פראמינענטער משפיע אין בראסלעווער חסידות
- ה'תש"ע – רבי יעקב הורוויץ, ראש ישיבה אין אופקים (געבוירן ה'תש"ג)