אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "ברוך שאמר"

"ברוך שאמר" ווערט צום ערשט דערמאנט אין [[זוהר]]{{הערה|{{זוהר|ב|רטו|ב}}}}, אין אין [[תנא דבי אליהו]]{{הערה|{{היברובוקס||תנא דבי אליהו|35934|אליהו זוטא, פרק ד'|עמוד=19}}}}, און ווערט אויך געברענגט בשם רב משה גאון (שנת [[ד'תקפ"ה]] בערך){{הערה|געברענגט אין [[ספר הערוך]] {{אוצר הספרים היהודי|ספר הערוך/תפל-ג|ערך תפל ג'}}, און פון דארט אין {{רמב"ם|תפילה וברכת כהנים|ז|יב|ספר=אהבה|מפרש=הגהות מיימוניות}}.}}. דער פולער נוסח ווערט געברענגט דורך [[רב עמרם גאון]]{{הערה|[[סדר רב עמרם גאון]], [https://tablet.otzar.org/#/b/62890/p/19/t/1690245509851/fs/0/start/0/end/0/c/1690245705273 סדר פסוקי דזמרה]: "וכשנכנסין ישראל בבתי כנסיות שלהן בעירות להתפלל עומד חזן הכנסת ופותח: ברוך שאמר..."}}. לויט ווי געברענגט דורך טייל ראשונים, ווערט די ברכה שוין דערמאנט אין [[ספר היכלות]]{{הערה|זעט: {{טור|אורח חיים|נא}}, און {{היברובוקס|רבי יצחק אבוהב|מנורת המאור|37510|סי' צ"ג|עמוד=195}}, וועלכע ברענגען פון דארט אז אין ברוך שאמר זענען פארהאן 87 ווערטער. אין די געדרוקטע ספרי היכלות איז דאס נישטא.}}. דער [[רי"ף]]{{הערה|שם=|שם=ריף|רי"ף מסכת ברכות [https://rif.alhatorah.org/Dual/Talmidei_R._Yonah_on_Rif/Berakhot/23a.4 דף כ"ג פון די דפים פונעם רי"ף] (ווילנער דרוק). זעט אויך [[רבינו יונה]] דארט (ד"ה ותקינו רבנן) אין נאמען פון רב עמרם גאון.}}, נאכדעם וואס ער ברענגט דעם גמרא{{הערה|{{בבלי|שבת|קיח|ב}}}} וועגן "[[פסוקי דזמרה]]", לייגט ער צו אז די רבנן האבן מתקן געווען צו זאגן "ברוך שאמר" פאר דעם און "[[ישתבח]]" נאכדעם. די חוקרים ([[יום טוב ליפמאן צונץ]], [[יצחק משה עלבאגן]]) שפעקולירן אז עס שטאמט פון דער תקופה פון די [[סבוראים]]. [[רבי חזקיה די סילוה]]{{הערה|{{היברובוקס||פרי חדש|8283|סימן נא סעיף א|עמוד=13}}.}} האט אנגענומען אז עס שטאמט פון די [[גאונים]], און דעריבער וואונדערט ער זיך וויאזוי האבן זיי געקענט מתקן זיין א נייע ברכה נאך דער חתימת התלמוד{{ביאור|אויף אנדערע ברכות (ווי צום ביישפיל די ברכות פון [[לעולם יהא אדם|המקדש שמו ברבים]], [[ברוך ה' לעולם]], און [[אשר צג אגוז]]), געפינען מיר א התנגדות אין פוסקים, צוליב דעם וואס די ברכות ווערן נישט דערמאנט אין ש"ס. אבער די ברכה פון "ברוך שאמר" איז געווארן אנגענומען ביי אלעמען אן א חולק, אזוי ווי די ברכה פון [[ברכות השחר|הנותן ליעף כח]].}}.

אין די ספרי [[קבלה]] ווערט געברענגט אז די אנשי כנסת הגדולה{{ביאור|די ווערטער פון אור זרוע זענען נישט אינגאנצן קלאר, וויבאלד אין אנהייב זאגט ער אז די אנשי כנסת האבן דאס מתקן געווען, און שפעטער שרייבט ער אז נישט זיי נאר עס איז מקובל פון מסורת הברית אז א פתקא איז אראפגעפאלן פון הימל, און דערנאך שרייבט ער אז ס'איז מקובל איש מפי איש ביז משה מפי הגבורה.}} האבן מתקן געווען די ברכה, לויט א צעטל וואס איז אראפגעפאלן פון הימל, וואס דארט איז געשטאנען דער שבח{{הערה|[[רבי דוד בן יהודה החסיד]] אן אייניקל פון רמב"ן (נישט פארטוישן מיט'ן באקאנטן [[אור זרוע]]), אין {{אוצר החכמה|2=אור זרוע|3=168904|4=ירושלים תשס"ט, עמ' 124|עמוד=119}}, געברענגט אין תולעת יעקב פון [[רבי מאיר אבן גבאי]]}}. דאס ווערט געברענגט אין [[בית חדש|ב"ח]]{{הערה|{{טור|אורח חיים|נג|מפרש=ב"ח}}}} און אין [[טורי זהב]]{{הערה|{{שלחן ערוך|אורח חיים|נא|מפרש=טורי זהב}}, ס"ק א'.}}.

אין סידור ה[[רוקח]]{{הערה|{{היברובוקס||פירושי סידור התפילה לרוקח|49925|זייט מו|עמוד=68}}}} שטייט אז ברוך שאמר איז נתקן געווארן קעגן [[האדרת והאמונה]], ווייל אזוי שטייט אין ספר רקמה פון די שריפט פון מלאכים, אז האדרת והאמונה איז זייער שיר. אין סידור רבי הירץ ווערט געברענגט אז האדרת והאמונה האט אויך 87 ווערטער, ווי אין ברוך שאמר און ווי די אותיות אין [[ברכת כהנים]]; ער פירט אבער אויס אז ער קען נישט מכוון זיין דעם חשבון{{הערה|{{היברובוקס||סידור ר' הירץ|42312|ביי די תפילות פון יום כיפור|עמוד=407}}}}. די צושטעל אז ביידע האבן 87 ווערטער שטייט אויך אים [[פרי עץ חיים]]{{הערה|פרי עץ חיים, [https://shitufta.org.il/Pri_Etz_Chaim,_Gate_of_Songs/4?selectedunittext=3 שער הזמירות פ"ד], אין הגה}}, און ער שרייבט אז זאל מען זאגן דעם פיוט האדרת והאמונה יעדן טאג פאר ברוך שאמר.

|{{ציטוט|תוכן=וּבְשִׁירֵי דָוִד עַבְדֶּךָ{{ביאור|לויט דעם אריגינעלן מנהג פון פסוקי דזמרה, האט מען נאר געזאגט פסוקים פון [[דוד המלך]], און דעריבער ווערט אין דער ברכה באצייכנט דווקא די שירה פון דוד. (דער [[רמב"ם]] דערמאנט דעם מנהג צו זאגן "אז ישיר", אבער הערשט נאך די ברכה פון "ישתבח", וויבאלד עס איז נישט פון די שירות פון דוד). לויט דעם שפעטערן מנהג האט מען אויך אריינגעלייגט אין פסוקי דזמרה דעם [[שירת הים]], אבער די ברכה איז געבליבן מיט איר אריגינעלן נוסח. דער שבח פון [[נשמת]] האט מען אויך מתקן געווען צו זאגן [[שבת]] און [[יום טוב]] אלס א סיום צו די שירות פון דוד. {{ש}}טייל זאגן אז די ווערטער "ובשירי דוד עבדך" גייען אויף ארויף: "ער איז גערימט און באשיינט אין די שפראך פון זיינע ערליכע און זיינע קנעכט און אין די געזאנגען פון דוד דיין קנעכט." דערנאך הייבט זיך אן א נייע זאץ: "מיר וועלן דיך לויבן" וכו' (סידור "מעדני אשר" אין נאמען פון [[סידור הרב]] און דער [[גר"א]]). לויט אנדערע גייען די ווערטער אויף אראפ (זעט סידור "מעדני אשר").}} נְהַלֶּלְךָ ה' אֱלֹקֵינוּ בִּשְׁבָחוֹת וּבִזְמִירוֹת. וּנְגַדֶּלְךָ{{הערה|טייל סידורים [[נוסח אשכנז]] זענען גורס "נגדלך" אן א ו' (למשל, סידור "מעדני אשר"), אבער אנדערע זענען גורס מיט א ו' (זעט סידור "אזור אליהו").}} וּנְשַׁבֵּחֲךָ וּנְפָאֶרְךָ וְנַמְלִיכְךָ וְנַזְכִּיר שִׁמְךָ{{הערה|אין טייל סידורים [[נוסח אשכנז]] איז דער סדר: "ונזכיר שמך ונמליכך מלכנו וכו'". און אזוי איז דער נוסח פונעם [[גר"א]] (זעט סידור "אזור אליהו").}} מַלְכֵּנוּ אֱלֹקֵינוּ. יָחִיד חֵי{{הערה|דער [[גר"א]] און [[רבי חיים אלעזר שפירא]] זענען גורס "חי" מיט א [[צירי]] אונטערן ח', אבער אין די אלטע סידורים איז דער ח' געווען מיט א [[פתח]] (זעט סידור "אזור אליהו" און דרכי חיים ושלום סי' קל"ג)}} הָעוֹלָמִים. מֶלֶךְ מְשֻׁבָּח וּמְפֹאָר עֲדֵי עַד שְׁמוֹ הַגָּדוֹל: בָּרוּךְ אַתָּה ה' מֶלֶךְ מְהֻלָּל בַּתִּשְׁבָּחוֹת{{הערה|"בתשבחות" זאגט מען מיט א [[חיריק]] אונטערן ת' ({{שלחן ערוך|אורח חיים|נא|מפרש=מגן אברהם}} ס"ק א' אין נאמען פון "כוונות" פונעם [[אריז"ל]]; משנה ברורה, דארט; און אזוי האט [[רבי שבתי סופר]] פארראכטן אין זיין סידור (צווישן די יארן ה'שע"ד–ה'שע"ח). אין די אלטע סידורים פון בעפאר רבי שבתי סופר איז געשטאנען מיט א [[שורק]] אונטערן ת' (לויט סידור "אזור אליהו").}}.}}

אינעם שילדערונג פון [[רבי נתן בן יצחק הבבלי]] ווי מען האט ממנה געווען א [[ריש גלותא]] אין [[בבל]] דערציילט ער אז אינעם ערשטן שבת האט דער חזן געזינגען "ברוך שאמר והיה העולם", און די בחורים האבן געענטפערט "ברוך הוא"; דער חזן האט געזאגט "ברוך עושה בראשית" און די בחורים האבן געענטפערט "ברוך הוא", און אזוי אויף יעדע שטיקל וואס פאנגט זיך אן "ברוך" האט מען געענטפערט "ברוך הוא"{{הערה|{{אוצר החכמה|2=חיבור רב נתן הלוי|3=179774|4=אין תורתן של גאונים - א|עמוד=73}} געברענגט אין {{היברובוקס|[[רבי אברהם זכות]]|ספר יוחסין|11550|עמוד=243}}.}} [[רבי שלמה אבן ווירגא]] ברענגט דעם סדר אויף אן אנדערן אופן: דער חזן האט אנגעהויבן "ברוך שאמר", און די ראשי הישיבות האבן געענטפערט "ברוך אומר ועושה", דערנאך האט דער חזן געזאגט "ברוך גוזר ומקיים", און זיי האבן געענטפערט "ברוך עושה בראשית", און אזוי ווייטער{{הערה|{{היברובוקס||שבט יהודה|44236|עמוד=52}}}}.

 

פונעם שילדערונג פון רבי נתן הבבלי דרינגט [[שלמה יהודה ראפאפארט]] אז במקור איז ברוך הוא ווי א פזמון וואס מען זאגט נאך יעדן ברוך, און דער איינצלנער ברוך הוא וואס ערשיינט אין די סידורים איז נאר אנצוצייגן דערויף{{הערה|{{אוצר החכמה||תולדות רבי אלעזר הקליר|613772|ווארשא תרע"ג|עמוד=34|כרך=א}}}}. זיין פלימעניק, דוד ראפאפארט, וויל אפילו זאגן אז ברוך שמו פון שפעטער איז אויך א פזמון, און פון דא שטאמט דער מנהג פון ענטפערן "[[ברוך הוא וברוך שמו]]" ווען מען דערמאנט דעם שם ה' ביי די ברכות{{הערה|[https://www.google.com/books/edition/Yeshurun/WuU1AQAAMAAJ?hl=en&gbpv=1&dq=%22רעיון+אודות+נוסחת+תפלת+ברוך+שאמר%22&pg=PA72&printsec=frontcover "רעיון אודות נוסחת תפלת ברוך שאמר"], קובץ ישרון העפט 3, לעמבערג תרי"ז, זייטן 72–73.}}. ווידער [[זעליגמאן בער]] טענה'ט אז דער סדר איז נאר געווען ווען מען האט עס געזינגען לכבוד דער ריש גלותא, אבער ביים דאווענען האט מען עס נישט געזינגען ווי א פזמון, נאר יעדער האט געזאגט דער גאנצער נוסח, אויך די ווערטער "ברוך הוא" וועלכע זענען א חלק פונעם גוף הברכה{{הערה|{{אוצר החכמה|זעליגמאן בער|סדר עבודת ישראל|610159|רעדעלהיים תרכ"ח|עמוד=47}}}}.

מען פירט זיך עס צו זאגן שטייענדיג{{הערה|{{שולחן ערוך|אורח חיים|נא|ז|מפרש=רמ"א}}}} און מען זאל אנכאפן די צוויי פאדערשטע [[ציצית]]{{הערה|{{שלחן ערוך|אורח חיים|נא|מפרש=מגן אברהם}} ס"ק א' אין נאמען פון "כוונות" פונעם [[אריז"ל]]}}. ווען מען ענדיגט ברוך שאמר גיבט מען א קיש די ציצית{{הערה|סידור "עבודת השם" אין נאמען פון אור צדיקים עמוד התפלה סימן ט"ז ס"ג.}}.

אין די [[יעקע|יעקישע]] קהילות איז דער מנהג אז דער חזן זאגט דעם גאנצן תפלה פון ברוך שאמר הויך{{הערה|[http://www.moreshesashkenaz.org/mm/publications/Madrich.pdf מדריך למנהג אשכנז המובהק], בני ברק תשע"ד, זייט 23.}}, נישט ווי דעם גאנצן דאווענען וואס ער זאגט הויך נאר די אנפאנג און סוף פון יעדן שטיקל.

לויט [[נוסח אשכנז]] זאגט מען ברוך שאמר בעפאר "[[הודו לה' קראו בשמו|הודו]]" כדי צו מקדים זיין די ברכה פאר אלע מזמורים{{הערה|שם=טור}}, און לויט [[נוסח ספרד]] נאך הודו, וויבאלד ס'איז א המשך פון די קרבנות און איז נישט ממש א חלק פון פסוקי דזמרא{{הערה|אשכול, [[ש:Kol_Bo/4|כל בו ד]]}}{{ביאור|אין ספר בעל שם טוב על התורה (פרשת נח אות קמ"ב) ווערט געברענגט א טעם פארוואס מען פירט זיך צו זאגן הודו בעפאר די פסוקי דזמרה און נישט אינמיטן, אבער אין די הגהות דארט (מקור מים חיים אות קל"ט) ווערט געברענגט אז אין סידור פון [[בעל שם טוב]] איז געשטאנען ברוך שאמר בעפאר הודו (אזוי ווי מנהג אשכנז).}}.